Cytaty na temat przechowywanie (31 cytatów)

„Kultywowałam także przyjaźń z profesorem Adamem Mauersbergerem, czarującym, samotnym erudytą. (…) Przeprowadził się do maleńkiego mieszkania (…), gdzie go odwiedzałam. To było gospodarstwo samotnego mężczyzny – wzdłuż ścian wisiały różnokolorowe wełniane nitki latami gromadzące cudowne kompozycje kurzu, a stoły i szafki zapełniały ozdobne, czterostronne tarki do jarzyn, które zastępowały świeczniki, takie jedyne w swoim rodzaju małe kandelabry. Latem na parapecie w otwartym oknie stała miska pełna landrynek dla os i pszczół. (…)
Adam dawał mi dziwne prezenty, owiane poezją, tajemnicze.(…) Ofiarował mi także obraz Stażewskiego.
– Weź – namawiał”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

nikt tak jak ty nie będzie umiał przechowywać tego kurzu...
Nie wszystko na sprzedaż (2004)
Źródło: s. 109–110

O przyjaźni , Obraz

„Różnica między Polską a Stanami polega jednak na tym, że oni swoich Czerwonych przechowują w rezerwatach – a my w parlamentach…”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: blog, 9 lutego 2007

„Ludzie przechowują w pamięci daty, numery dyplomów, terminy promocji, wspominają śluby i jakieś rocznice, urodziny i pogrzeby, wielkie wydarzenia oraz chwile innych znormalizowanych sukcesów i szablonowych klęsk. Gromadzą to wszystko, co zwyczaje każą im pamiętać, co pasuje do rubryk, co nie złamie trybów liczydeł statystycznych i co nie tworzy ich autentycznego życia. A kiedy u schyłku dnia przychodzi rachmistrz spisowy, oddają mu to wszystko i zostają z niczym, bo nie mają takich chwil jak my.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Nagi cel
Źródło: s. 151

O ludziach , O urodzinach , O ślubie , O sukcesie

„Jeśli chcą cię dopaść, napisała kiedyś młoda Quell o harlanickiej elicie, prędzej czy później zgarną cię z planety, jak kłębki kurzu z marsjańskiego artefaktu. Przekrocz otchłań gwiazd, a pójdą za tobą. Skryj się w stulecia przechowalni, a będą czekać na ciebie w świeżych klonach kiedy się upowłokowisz. Są niczym ci, o których śniliśmy kiedyś jako o bogach, mityczni słudzy przeznaczenia, równie nieuchronni jak Śmierć, ta biedna wyrobnica, przygięta nad swą kosą. Biedna Śmierć, nie jest równym przeciwnikiem dla potężnych technologii przechowywania i odtwarzania danych w modyfikowanym węglu, a wszystko sprzysięgło się przeciwko niej. Kiedyś żyliśmy w strachu przed jej przybyciem. Teraz flirtujemy z jej mroczną godnością, a istoty takie jak te nie dopuszczają jej nawet do wejścia dla służby.”

Richard Morgan książka Modyfikowany węgiel

Modyfikowany węgiel (2002)
Źródło: s. 346

O śmierci , O Bogu , O strachu , O czekaniu

„Prawomyślni byli zgodni co do tego, że przeważająca część (literatury jest w najlepszym razie przegadana, w najgorszym zas razie – wywrotowa. W końcu, czy warto przechowywać wypociny takiego złodzieja jak Villon albo pedała jak Genet, czy też schizofrenika jak Kafka? Czy warto trzymać tysiące sprzecznych opinii tylko po to, żeby potem wyjaśniać, czemu są niesłuszne? Czy można oczekiwać od ludzi, aby zachowywali się właściwie i zgodnie z zaleceniami pod tak potężnym gradem różnorakich wpływów? Jak ich w takich warunkach zmusić do posłuchu?”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Mnemon

O ludziach , O literaturze

„Wraz ze śmiercią mózgu wszystkie wspomnienia przechowywane w istocie naszej po prostu wyparują wskutek reakcji chemicznych.”

Dan Brown książka Zaginiony symbol

Zaginiony symbol (2009)

O śmierci

„Nasze serca zostały stworzone jako sejfy – by przechowywały tajemnice. Ich zamkiem jest rozum, natomiast kluczem siła woli. Nikt nie może włamać się i ukraść ich kosztowności, jeśli zamek i klucz nie zostały uszkodzone.”

Fethullah Gülen (1941)

Hearts are created as safes for keeping secrets. Intelligence is their lock; willpower is their key. No one can break into the safe and steal its valuables if the lock and key are not faulty. (ang.)
Źródło: Perły mądrości

O tajemnicy , O sile , Serce

„Jak można złapać chińskich hackerów, którzy działają na rosyjskim oprogramowaniu hackerskim zainstalowanym na serwerach w Tonga a wykradzione hasła przechowują w komputerach na Kajmanach?”

Jewgienij Kaspierski (1965) rosyjski ekspert w dziedzinie bezpieczeństwa informatycznego

Źródło: money.pl, 19 lipca 2010 http://manager.money.pl/ludzie/wywiady/artykul/kaspersky;hakerzy;zarabiaja;wiecej;niz;my,233,-1,645353.html

O ludziach

„W rzeczywistości prawdziwa poezja niczego nie opowiada; odhacza tylko możliwości, otwiera tylko wszystkie drzwi. Każdy może przejść przez te, które mu odpowiadają. I właśnie dlatego wiersze tak bardzo do mnie przemawiają, ponieważ są na wieczność. Jak długo istnieje ludzkość, tak długo przechowywane są w pamięci słowa, ich zestawienia. Nic poza wierszami i piosenkami nie przetrwa zagłady. Nikt nie jest w stanie spamiętać całej powieści. Nikt nie potrafi opisać filmu, rzeźby czy obrazu, jednak dopóki żyją ludzie dopóty istnieć mogą piosenki i wiersze. Jeżeli moja poezja zmierza ku jakiemuś celowi, to ku temu, aby uwolnić ludzi od przymusów, wewnątrz których widzą i czują”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

O ludziach , O rzeczywostości , Obraz

„W pewnym mianowicie znaczeniu odpowiadamy za swoich przodków. Jeśli wierzymy w to, że naród jest realnością żyjącą i że przechowuje ciągłość swego trwania, wówczas musimy wierzyć, że naród dzisiejszy tak samo odpowiada za swoją przeszłość, jak pojedynczy osobnik odpowiada za swoją, to znaczy, że musi się kłopotać dzisiaj o spłatę długów wczoraj zaciągniętych z przekonaniem, że są to jego własne długi, nie zaś poczynione przez „historię”, czyli przez Nikogo.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Sprawa polska (1973)

O historii , O przeszłości

„Wie pan, ludzka pamięć jest zdziwaczałym zjawiskiem. Uparcie przechowuje na zawsze rzeczy, o których chciałoby się zapomnieć. Ale ja nie potrafię zapomnieć. I na dodatek mam to zbyt „piękne serce.””

Janusz Leon Wiśniewski (1954) polski naukowiec i pisarz

Zbliżenia

Serce

„Polacy winni je [chorągwie] strzec i przechowywać jako wieczystą pamiątkę i symbol, w miejsce starych winni tkać nowe, by ze względu na ogromną i nieprawdopodobną walkę i odniesiony w niej triumf istniał dowód tak wielkiego zwycięstwa i by widniały częścią te same chorągwie, częścią takie, jak gdyby były te same.”

Jan Długosz (historyk) Banderia Prutenorum

Źródło: Krzysztof Stopka, Banderia Prutenorum, „Alma Mater” nr 124, wrzesień 2010, s. 51.

O walce

„Jak więc dla historyka dostarczają materjału archiwa, a dla przyrodnika wycieczki wycieczki, zbiory lub laboratorja, tak teolog materjał swój czerpie ze swej wiary, zapomocą której przyswaja sobie objawione prawdy Boże i potem je w swej duszy przechowuje. Teologja jest przeto naukowem usystematyzowaniem danych wiary; opiera się na wierze i bez niej istnieć nie może. Teolog, któryby stracił wiarę, przestałby być teologiem, byłby jak ten historyk, któryby raptem postradał wszystkie dokumenta historyczne, na których wyniki swojej pracy opierał, albo jak przyrodnik, który został pozbawiony całego swego materjału doświadczalnego.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Źródłoː s. 69
Królewskie kapłaństwo

O Bogu , O wierze , O duszy

„Kult przodków i wybitniejszych i bardziej zasłużonych postaci minionych pokoleń znajduje się we wszystkich społeczeństwach ludzkich, które doszły do pewnego stopnia kultury. Znakomite postacie przeszłości symbolizują jakby pewien kapitał tradycji duchowej, w którym dany naród przechowuje to, co uważa dla swego bytu i rozwoju za najbardziej wartościowe.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Hagiografia
Źródło: s. 17, 18.

O przeszłości

„Album jest jak pamięć, przechowuje wspomnienia o czasie minionym.”

Ewa Ostrowska (1938–2012)

Zabić ptaka (1990)

O czasie

„Uwielbiam chodzić do kina w Paryżu, bo światła zapalają się dopiero, gdy skończą się napisy. To jest wyraz szacunku dla wszystkich ludzi, którzy oddali czasem pół roku, czasem dwa lata życia, żeby ktoś miał rozrywkę, ktoś się wzruszył. W Londynie, we Francji znajduję dobrze utrzymane kostiumy, które mają 150 lat, są do dyspozycji i do wynajęcia. A ja szukam swoich kostiumów z kilku filmów i nigdzie ich nie ma. Nasze kostiumy w Łodzi kosztują drożej niż w Paryżu, a są przechowywane w gorszych warunkach, magazyny są w opłakanym stanie.”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 42.

O ludziach , O czasie

„Rysio w czasie okupacji ryzykował życie! Przechowywał Żydów. I to nie jednego czy dwóch, ale chyba z kilkunastu! Miał malutkie dwupokojowe mieszkanko w bloku na Żoliborzu i w tej ciasnocie potrafił wygospodarować miejsce i dla naszego drużynowego z harcerstwa Antka Rosentala, i dla naszych kolegów z klasy. Dla mnie był to szczyt bohaterstwa.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

o jednym ze swych kolegów z klasy, który ukrywał swojego drużynowego w swoim domu podczas okupacji (mowa o Ryszardzie Matuszewskim – „sprawiedliwym wśród narodów świata”).

O życiu , O domu , O czasie

„Szympansy przeżywają żałobę, deliberują nad zwłokami i pewno wiedzą, że śmierć jest nieodwracalna. Słonie długo przechowują pamięć o zmarłych przyjaciołach czy krewnych, odróżniają jedne zwłoki od innych i okazują im przywiązanie: odwiedzają, delikatnie ich dotykają, a po ich rozkładzie dotykają szkieletu. Starsze szympansy czy słonie mogą wiedzieć, że umrą.”

Andrzej Elżanowski (1950) polski zoolog i paleontolog

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Krowa też człowiek, wyborcza.pl, 15 listopada 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,129627,12861511,Krowa_tez_czlowiek.html?bo=1

O śmierci , O zmarłych

„(…) Uchylają się ku mnie modrzewiowe korony
w ich pniach gorzkie soki wzrostu, słyszę je
Wewnętrzne przedzieranie się ku górze, płyną
Na szczytach przechowywane są tajemnice
których się nie zdradza ze względu na dobro
Karmelowe, smażone tajemnice ukryte
wielokrotnie powleczone kamforą”

Bianka Rolando (1979)

Modrzewiowe korony
Źródło: Leśne rozgrzebanie

O tajemnicy

„Do dziś uśmiecham się na wspomnienie tego, jak mój ojciec przywiózł z podróży do Indii pierwszy w wiosce gramofon na korbkę i płytę z nagraniem… śmiechu. Jesienią i zimą do naszego domu przychodzili sąsiedzi z dziećmi i razem jej słuchaliśmy. Po chwili wszyscy zaczynali się śmiać. Mój wuj do dziś przechowuję tę niezwykłą płytę.”

Dorji Wangmo (1955)

Źródło: Anna Jasińska, Królowa na krańcach świata http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-krolowa-na-krancach-swiata,nId,350777 (wywiad z Dorji Wangmo), „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 110–111.

O kobietach , O dzieciach , O domu , O śmiechu

„Oczywiście, niezaprzeczalnie, zdarzały się przypadki, że kiedy Żydowi zabrakło pieniędzy, a był przechowywany dla pieniędzy albo dla wszystkich zabrakło jedzenia, chłop pozbywał się Żyda, zabijając go. Ale też Żydzi, wychodząc z kryjówek, ściągali na siebie wroga i złapani, denuncjowali Polaków, u których się ukrywali. Ginęli Polacy. Czy nam to osądzać?”

Barbara Stanisławczyk (1962)

Źródło: Stanisławczyk: Żydzi czasem denuncjowali Polaków u których się ukrywali. Czy nam to osądzać?, Polskatimes.pl, 18 marca 2011 http://www.polskatimes.pl/artykul/381587,stanislawczyk-zydzi-czasem-denuncjowali-polakow-u-ktorych-sie-ukrywali-czy-nam-to-osadzac,2,id,t,sa.html

O jedzeniu , O czasie

„W czasie wojny, mimo różnic politycznych, obowiązywał wspólny kodeks honorowy, którego dwie podstawowe zasady głosiły: nie wolno utrzymywać kontaktów z Niemcami, nie wolno strzelać do jakichkolwiek polskich oddziałów. NSZ łamał te zasady. Po wojnie NSZ-owcy byli odsunięci od środowisk emigracyjnych. Najwięcej trafiło ich do Chicago – być może tam przechowują swoje archiwa. W Londynie prawa kombatanckie uzyskali dopiero w latach 80.”

Andrzej Friszke (1956) polski historyk

Źródło: NSZ – proces poszlakowy (zapis dyskusji), „Gazeta Wyborcza”, 24 kwietnia 1993 http://szukaj.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,122158,19930424RP-DGW,NSZ__proces_poszlakowy,.html

O wojnie , O czasie

„Te obrazy pamiętam najlepiej. Są jak zdjęcia byłych chłopaków, które rozpaczliwie pragniesz wyrzucić, lecz nie możesz się na to zdobyć. Więc zamiast tego przechowujesz je w starym pudełku po butach w głębi szafy, dochodząc do wniosku, że nie zaszkodzi je mieć. Po prostu na wypadek gdybyś pewnego dnia zapragnęła otworzyć to pudełko i przypomnieć sobie stare dobre czasy.”

Emily Giffin (1972)

Coś pożyczonego

O butach , Chłopak , Obraz , Pudełko

„Gdzieś w 1933 lub 1934 roku Banach przyniósł do kawiarni Szkockiej gruby zeszyt, abyśmy mogli zapisywać nowe problemy oraz wyniki naszych dyskusji, nadając im bardziej trwałą formę. Książka ta przechowywana była w kawiarni. Kelner przynosił ją na żądanie, a my zapisywaliśmy zadania i komentarze, po czym kelner zabierał ją ceremonialnie do sekretnego schowka. Ów brulion miał później stać się znany jako Księga Szkocka.
Wiele zamieszczonych tam problemów nosi daty sprzed 1935 roku. Były długo dyskutowane przez tych, których nazwiska zostały wpisane do księgi. Żeby można było rozważać „oficjalny” wpis jakiegoś zagadnienia, musiało ono wzbudzić powszechne zainteresowanie. W niektórych przypadkach zadanie rozwiązywano na miejscu, a odpowiedź zapisywano.”

Stanisław Ulam (1909–1984) polski matematyk

Źródło: Przygody matematyka

O książkach , O matematyce

„Edukacja ma wyzwolić Afrykańczyków od mentalności niewolniczej i kolonialnej przez zaszczepienie im świadomości własnej wartości jako równouprawnionych członków rasy ludzkiej z prawami i obowiązkami wynikającymi z ich człowieczeństwa. (…) Ludzkość nie rozwijałaby się zupełnie, gdyby nie przejmowała wpływu różnych kultur. Ale wzajemne uczenie się od obcych kultur nie może oznaczać rezygnacji z własnej. Wiedza pochodzi nie tylko z książek i wykładów (…) mądrość zawarta jest również w naszej przeszłości i w tych, którzy przechowują wiedzę tradycjonalną zakumulowaną w przeszłości.”

Julius Nyerere (1922–1999) polityk tanzański

Źródło: Andrzej Pankowicz, Historia 4. Polska i świat współczesny. Podręcznik dla szkół średnich dla klasy IV liceum ogólnokształcącego oraz dla klasy III technikum i liceum zawodowego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, ISBN 8302047538, s. 264.

O mądrości , O książkach , O świecie , O historii

„W czasie pierwszej wojny światowej ojciec był ranny siedmiokrotnie, w tym dwa razy ciężko. Miał przestrzeloną nasadę nosa i wielką szramę na policzku, którą tłumaczono sobie czasem niesłusznie jako symboliczne naznaczenie przez korporację jurystów, co bywało praktykowane w Niemczech. Po przestrzeleniu uda na froncie włoskim i zagrożeniu gangreną chciano mu amputować nogę, ale się na to nie zgodził i wykurował się ziołami przynoszonymi przez matkę towarzysza niedoli. Takie rozwiązanie leżało w jego charakterze. Co do kuli szrapnelowej, która przebiła mu chrząstkę nosową i utkwiła w gardle, istnieją różne wersje tej historii, ale najprawdziwsza wydaje się podana przez pana Bajtka [pracownik kancelarii Władysława Michejdy]: Dr Hinterstoisser w Cieszynie nazwał pani ojca „Kugelschlucker” [połykacz kul]. Jak przyjechał z frontu do Cieszyna do szpitala, to tam go badali, prześwietlali, szukali, a on: „Czego szukacie?” – „Ja, wir suchen die kugel”. A ojciec na to: „Ich habe sie in der hintertasche”. Ostatkiem przytomności udało mu się ją bowiem wypluć i schować do kieszeni, a dzisiaj, po osiemdziesięciu latach, przechowywana jest w domu wśród najcenniejszych przedmiotów.”

Władysław Michejda (1896–1943)

o siedmiokrotnym odniesieniu ran podczas I wojny światowej.
O Władysławie Michejdzie

O wojnie , O domu , O historii , O matce