Cytaty na temat osobisty (45 cytatów)

„Nie mówcie mi o tym człowieku, nie znoszę samej myśli o nim. Ach, ileż zła nam wyrządził! Podobny owemu owadowi, pladze ogrodów, co wybiera do swych ukąszeń tylko korzenie najcenniejszych roślin, Wolter swoim żądłem kłuje bez przerwy dwa korzenie społeczeństwa: kobiety i młodzież. Nasyca ich swoimi truciznami, przekazując je w ten sposób z pokolenia na pokolenie. (…) Wielką zbrodnią Woltera jest nadużycie talentu i świadoma prostytucja geniuszu, stworzonego po to, by sławić Boga i cnotę. (…) nic go nie usprawiedliwia; ten rodzaj zepsucia jest charakterystyczny wyłącznie dla niego: zakorzenia się ono w najgłębszych włóknach serca i obwarowuje się wszystkimi siłami umysłu. Stały sojusznik świętokradztwa, urąga Bogu, gubiąc ludzi. Ze swą bezprzykładną wściekłością ten bezczelny bluźnierca doszedł do tego, że zadeklarował się jako osobisty wróg Zbawiciela ludzi: z głębi swej nicości poważył się nadać mu szydercze przezwisko i to cudowne prawo, jakie Bóg-człowiek przyniósł na ziemię, nazwał ŁAJDACTWEM.”

Joseph de Maistre (1753–1821) francuski filozof

Źródło: Les soirées de Saint-Petersbourg…

O kobietach , O Bogu , O ludziach , O młodzieży

„Na granicy podejrzewali mnie o przemyt. To była jakaś bzdura, wiozłem prezent dla koleżanki. Zabrali mi dowód osobisty i nie chcieli oddać. Podpisałem zgodę na współpracę i mi go zwrócili.”

Stanisław Łyżwiński (1954) polski polityk, rolnik, przedsiębiorca, poseł na Sejm RP IV i V kadencji

na temat współpracy z SB.
Źródło: Kim jest poseł Stanisław Łyżwiński http://serwisy.gazeta.pl/wyborcza/1,37847,3770679.html

O współpracy

„Są ludzie, którzy nie szukają szczęścia. Smutek jest ich prawdziwym domem. Czasami posądzam siebie, że zaadoptowałem smutek jako mój wewnętrzny dowód osobisty, jako najwygodniejsze rozwiązanie, by żyć stale w czarnej chmurze.”

Yossi Avni-Levy (1962)

„Duży Format”, 12 czerwca 2007

O ludziach , O smutku , O domu

„(…) traktuję swój zawód jako bardzo osobisty sposób wypowiedzi i komunikowania się ze światem. Nieważne, czy to się dzieje poprzez komedię obyczajową, czy dramat. Moim zdaniem film ma wtedy wartość i znaczenie, jeżeli w jakiś sposób prowokuje – poprzez formę albo przez treść, gdy skłania do wyrazistych reakcji. Dla mnie równie wartościową reakcją jest krańcowe odrzucenie mojego filmu jak też zachwyt nad nim.”

Magdalena Łazarkiewicz (1954) polska reżyserka, scenarzystka

Źródło: „Film” 1986, nr 25

O świecie

„Artykuły Czapskiego, płód pisarski zobiektywizowany przecież i uporządkowany, zdradzają raz po raz swój intymny „dziennikowy” początek. Czytelnik zżyty z biografią i pisaniem Autora odnajduje w ich chronologicznym ciągu bardzo osobisty zapis myśli o sztuce i o tej dziedzinie delikatnej, nie zawsze jednoznacznej, a jednak imperatywnej, jaką jest etyka sztuki, etyka artysty. I wreszcie, śledząc z uwagą myśl Czapskiego, odkrywa się jej ukryty, cichy wątek: wypatrywanie metafizycznej intuicji jako źródła i sensu twórczości.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Autorka: Joanna Pollakówna, O Józefie Czapskim (1982). W: Patrząc, Wydawnictwo Znak, Kraków 2016, s. 438.

O myślach , O myśleniu , Sens

„Żeby otworzyć swobodnie swe okno na najpiękniejsze krajobrazy świata i inne, rozprowadź szerokim pędzlem, miejscami cieniej, miejscami grubiej, czarny gwasz na karcie białego papieru, nakrywając zaraz potem drugą kartą i naciskając umiarkowanie dłonią. Podnieś, nie spiesząc się, za brzeg górny kartę wierzchnią, tak jak to się robi z odbijankami, powtarzaj przykładanie i odrywanie aż prawie do zupełnego wyschnięcia. To, co otrzymasz, będzie może starym, paranoidalnym murem Vinciego, ale za to doprowadzonym do doskonałości. Wystarczy, dajmy na to, zatytułować otrzymany obraz stosownie do tego, czego się w nim, odczekawszy chwilę dopatrzysz, żeby być pewnym, że wypowiedziałeś się w sposób najbardziej osobisty i najsłuszniejszy.”

André Breton (1896–1966) francuski pisarz

Źródło: D’une decalcomanie sans objet préconçu, „Minotaure” nr 8, 1936, tłum. M. Porębski.

Obraz

„Jedynym dowodem, który posiada, jest jego dowód osobisty.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

o pośle RP Zbigniewie Ziobrze w programie publicystycznym Tomasza Lisa Co z tą Polską?, Polsat, 30 września 2004.

„Ale nikt nie przychodzi i myślę sobie, że w zasadzie jest całkiem źle, bo są same braki i to, czego nie ma, jest ważniejsze niż to, co jest. Bo to, że coś teraz jest, wydaje się obojętnie, ani korzyści, ani jakiegoś specjalnego bólu. A do tego, czego nie ma, a mogłoby być, mam wybitnie emocjonalno-osobisty stosunek.”

Mirosław Nahacz (1984–2007) polski pisarz

Bombel (2004)

O myślach , O myśleniu

„Jesteśmy ludźmi, którzy mają po trzydzieści kilka lat. Najstarszy z nas ma 37, ja mam 34. Nie jesteśmy punkowcami, którzy czują bunt związany z dorastaniem. Poza tym całą złość i gniew – nasz osobisty i związany z tym wydarzeniem wyrzuciliśmy z siebie na „Powstaniu Warszawskim”. I ten etap trzeba było zamknąć. Na „Gospel” też jest trochę gniewu, ale on jest inaczej podany. Jest sfrustrowany, zakompleksiony, zagubiony – nie pasujący. Ale to nie jest gniew w czystej formie. Nie dajemy mu ujścia w muzyce ani w agresywnym tekście. Jest bardziej podany podprogowo.”

Hubert Dobaczewski (1974) polski muzyk i wokalista

o członkach zespołu i albumach.

O muzyce , O gniewie

„Kieruję się prostą zasadą Jeana-Luca Godarda, że film to „dźwięk plus obraz”. (…) Po pierwsze, te składniki muszą być najwyższej jakości; po drugie, muszą do siebie pasować. W sztuce filmowej nie chodzi wyłącznie o opowiadanie historii, ale także o sposób, w jaki ta historia staje się doświadczeniem wizualnym i dźwiękowym. Trzeba mieć świadomość materii. Film ma swoje ograniczenia, dlatego ważne są proporcje: ruchome obrazy muszą złożyć się w całość w określonym czasie. Efekt zaś powinien być jak najbardziej osobisty i tak prawdziwy, jak tylko to możliwe.”

Ira Sachs (1965)

Źródło: Adam Kruk, Bez wstydu http://www.dwutygodnik.com/artykul/4061/, Dwutygodnik. com nr 94/2012.

O historii , O czasie , Obraz

„Ludzie myślą, że jeśli mi się podoba dany utwór, to znaczy że jest dobry. Gówno prawda – jeśli ty myślisz, że dany utwór jest dobry, to znaczy że jest dobry. Nie ma nic bardziej osobistego niż osobisty gust muzyczny.”

Armin van Buuren (1976) DJ holenderski

Źródło: Marcin Żyski, Jestem tylko częścią nocy, „DJ Magazine Polska” nr 1/2007, s.1.

O ludziach , O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Świątynia i jej wystrój wydają się zimne i surowe we wszystkich kultach, w których nie wierzy się, że święty lub bóg przebywa w tej świątyni osobiście, użytkując ją dla zaspokojenia przypisywanej mu potrzeby zbytku. Charakter rekwizytów kultu jest natomiast nieco inny w religiach, które przypisują bóstwu obyczaje zbliżone do obyczajów ziemskich potentatów patriarchalnych, gdzie w myśl wyobrażeń wyznawców bóg czyni osobisty użytek z dóbr konsumpcyjnych. W tym przypadku świątynia i jej urządzenie mają raczej charakter dóbr przeznaczonych do ostentacyjnej konsumpcji ziemskiego pana lub właściciela.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O Bogu , O religii , O myślach , O charakterze

„Mętność i jałowość jego koncepcji oraz nielojalność i nieszczerość jego metod politycznych, połączona z niesłychaną wręcz megalomanią, jak zraziła Polskę do Piłsudskiego, tak samo też niestety przez niego głównie zagranicę zraziła do Polski. Ein Konfusionskopf – mówił o nim Beseler. Un génie de l’intrigue – powiadają o nim w Paryżu. Nobody knows Poland policy – powiadają ze wzruszeniem ramion Anglicy, a szydercze to zdanie dotyczy właśnie polityki Piłsudskiego. [Jego nieodpowiedzialne poczynania] (…, pominięcie autorów książki) poderwały za granicą kredyt osobisty Piłsudskiego, a wraz z nim, niestety, i kedyt Polski. Cały kapitał sympatii i szacunku, jaki zdobył dla nas w świecie całym Kościuszko, nieszczęśliwy wódz Polski upadającej, został przez Piłsudskiego, „szczęśliwego” wodza Polski odrodzonej, zmarnowany i stracony, o ile chodzi o jego politykę osobistą, niemal do ostatniego szeląga.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

O książkach

„Naród polski bynajmniej nie stanowi większości wśród ludności zamieszkującej tereny Rzeczypospolitej w jej aktualnych granicach. Większą część tej ludności stanowią tubylcy, bezwyznaniowi, beznarodowi niezależnie od tego, co tam mają wpisane w dowód osobisty i co nawet na własny użytek deklarują.”

Grzegorz Braun (1967) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Naród Polski nie stanowi w Polsce większości, goniec.net http://www.goniec.net/goniec/inne-dzialy/wywiady/narod-polski-nie-stanowi-w-polsce-wi%C4%99kszo%C5%9Bci-z-grzegorzem-braunem-rozmawia-andrzej-kumor.html

„Na murach maluję mój osobisty dziennik, zapis mojego życia.”

Iwona Zając (1971)

Źródło: Ewa Gorządek, Iwona Zając, czerwiec 2011 http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/iwona-zajac

„Natomiast mój gest oddaje mój osobisty stosunek do pana prezydenta. Uznałem, że nie wypada mi przyjąć od niego krzyża.(…) Prezydent Duda miał wiele możliwości do podejmowania własnych decyzji i mógł pozytywnie zaistnieć w polskiej polityce, ale w mojej ocenie te szanse zaprzepaścił.”

Lech Kosiak (1947)

po odmowie przyjęcia Krzyża Wolności i Solidarności od prezydenta Andrzeja Dudy.
Źródło: Odznaczony mimo woli. Lech Kosiak: Nie chcę Krzyża od prezydenta Andrzeja Dudy http://wyborcza.pl/1,75398,21089000,lech-kosiak-odznaczony-mimo-woli.html, wyborcza.pl, 10 grudnia 2016.

O decyzjach , O wolności

„Wybór tej, najprostszej dopuszczalnej prawem, formy pochówku, bez upublicznienia jego daty, daje mi poczucie, że chociaż ten unikalny, osobisty moment będzie wolny od demonstrowania, nawet w najlepszej intencji, gestów i symboli religijnych. Ostatnio przestały one być symbolami miłości, a stały się demonstracją dominacji „prawdziwych Polaków” nad ludźmi „gorszego sortu”, do których zostałem tuż przed śmiercią zaliczony. Ten nekrolog to mój ostatni, choć bezsilny protest przeciwko niszczeniu dorobku humanizmu w Polsce. Wolność zawsze ceniłem sobie najwyżej. Proszę więc o wyrozumiałość. Tomasz Biliński”

Tomasz Biliński (1939–2016)

fragment nekrologu prof. Tomasza Bilińskiego opublikowanego przez rodzinę zgodnie z jego wolą.
Źródło: Tomasz Biliński http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,376428,Tomasz-Bili%C5%84ski-inne.html, nekrologi.wyborcza.pl, 2 grudnia 2016.

O śmierci , O rodzinie , O wolności

„Konieczność rozdziału państwa od Kościoła jest absolutnie fałszywą tezą, bardzo szkodliwym błędem. Oparcie się faktycznie o zasadę, że państwu nie wolno uznawać żadnego wyznania religijnego, jest przede wszystkim bardzo obraźliwe wobec Boga; gdyż Stwórca człowieka jest jednocześnie Założycielem ludzkich społeczności. To On podtrzymuje je w istnieniu, tak samo jak i nas podtrzymuje tutaj. Wobec tego winni mu jesteśmy nie tylko osobisty kult, ale również kult publiczny i społeczny.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Źródło: encyklika Vehementer nos, 11 lutego 1906.

O Bogu , O błędach

„Czy można sobie to wyobrazić? My uważaliśmy, że ludzie nie będą chodzić do samochodu, aby zadzwonić. Ludzie chcieli rozmawiać ze sobą i jedynym sposobem w jaki można było tego dokonać to zbudowanie telefonu komórkowego – telefonu, który byłby osobisty. Taki, który reprezentowałby jednostkę i miał zatem numer przypisany nie do miejsca, nie do biurka, nie do domu zamieszkania, ale do osoby”

Martin Cooper (1928)

O Motoroli DynaTAC

O ludziach , O domu , O zamieszkaniu

„Światopogląd osobisty (…) jest to zespół własnych przekonań, oparty o wiedzę jakiegoś rodzaju, dającą pewność poznania oraz zaspakajającą samorzutne pytania poznawcze, nurtujące wszystkich normalnych ludzi. (…) W rzeczywistości (…) często światopogląd jest zwichnięty i może stanowić niezborny konglomerat poglądów wyuczonych z książek, pomieszanych z przesądami i zabobonami z dzieciństwa. W innym wypadku może wystąpić niepełny światopogląd (…).”

Stefan Kunowski (1909–1977) profesor, pedagog, autor teorii warstwicowej, poeta

Podstawy współczesnej pedagogiki
Źródło: s. 61, 62

O ludziach , O książkach , O rzeczywostości , O dzieciństwie

„Przyczyną najważniejszych konfliktów zbrojnych stulecia były zwykle granice. Wojny religijne, konfrontacje spowodowane układem przymierzy, bunty, walki o większą chwałę, starcia spowodowane intrygami lub ambicjami dynastycznymi, w których dominującym czynnikiem był zwykle element osobisty – stopniowo zostały zastąpione wojnami o granice, które wybuchały z powodu ekspansji państwa bądź królestwa. Pozostało już niewiele miejsca nadającego się do zamieszkania, dlatego interesy bądź ambicje jednego kraju wchodziły w gwałtowną kolizję z aspiracjami innego.”

George Curzon (1859–1925) brytyjski polityk, lord

w 1907.
Źródło: Lord Curzon of Kedleston, Frontiers: The Romanes Lecture, 1907, Oksford 1907, tłum. Zuzanna Piotrowska.

O wojnie , O walce , O zamieszkaniu

„Byłem prezesem organizacji polskich w Argentynie, mieliśmy deklarację ideową, na mój osobisty rachunek utrzymywałem te organizacje materialnie. Przez 20 lat wydawałem 100 tys. dolarów miesięcznie na sprawy polskie.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

Źródło: Zeznania Jana Kobylańskiego, usopal.com, 13 listopada 2010 http://www.usopal.pl/usopal/319-zeznania-pana-prezesa-jana-kobylaskiego,

„Najczęstszą przyczyną zatrudniania służby domowej w średniozamożnym domu jest oficjalnie niemożność podołania pracy, której wymaga od członków rodziny prowadzenie dużego nowoczesnego domu. Natomiast przyczyny tej niemożności są dwie: 1) wszyscy członkowie rodziny mają zbyt dużo „obowiązków towarzyskich” oraz 2) praca domowa jest zbyt ciężka i jest jej zbyt wiele. Można je zatem przeformułować w sposób następujący: 1) tyrańska zasada przyzwoitości nakłada na tych ludzi obowiązek poświęcania swego czasu i wysiłku praktykowaniu próżnowania na pokaz w postaci spotkań towarzyskich, przejażdżek, przynależności do klubu, uprawiania sportu czy działalności charytatywnej i temu podobnych zajęć towarzyskich. Ludzie poświęcający tym zajęciom swój czas i siły wyznają prywatnie, że wszystkie te czynności – jak również związane z nimi dbałość o strój i inne przejawy próżnowania na pokaz – są niezwykle uciążliwe, ale, niestety, nieuniknione. 2) Na skutek obowiązku konsumpcji dóbr na pokaz mechanizm życia domowego stał się tak skomplikowany i uciążliwy w prowadzeniu, że chcąc utrzymać na odpowiednim poziomie mieszkanie, umeblowanie, liczne antyki, bibeloty, dbać o stroje i zachować ceremoniał posiłków, konsumenci wszystkich tych dóbr nie mogą samodzielnie dać sobie rady z tą wielką machiną. Osobisty kontakt z ludźmi wynajętymi do pomocy w codziennych zabiegach koniecznych do utrzymania się „na poziomie” jest na ogół nieprzyjemny, lecz cierpi się ich obecność, a nawet się im płaci, by złożyć na ich barki część tej niezbędnej a uciążliwej konsumpcji. Znoszenie obecności służby domowej i specjalnej służby osobistej jest w dużym stopniu zrzeczeniem się wygód osobistych na rzecz wewnętrznej potrzeby utrzymania się na poziomie.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O zachowaniu , O domu , O wysiłku

„Osobisty film to taki, którego realizacją zajmuję się z czystego zainteresowania danym tematem. Jeśli czuję, że jakiś problem mnie nurtuje, jeśli zadaję sobie jakieś pytania, na które film może mi odpowiedzieć – to wówczas podchodzę doń z olbrzymim wyczuciem, jak gdyby od realizacji tego projektu zależało coś bardzo ważnego w moim życiu. Oczywiście otwarta pozostaje kwestia, na ile widzów zainteresują moje osobiste przemyślenia i ile z nich zrozumieją. Każdy z nas pewne rzeczy rozumie instynktownie, na swój sposób. Gdyby, dajmy na to, niespodziewanie odwiedził nas jakiś Marsjanin i zaczął zadawać pytania: co to jest człowiek? Co to jest świadomość? – to każde z nas udzieliłoby odpowiedzi bazującej na jednostkowych, subiektywnych doświadczeniach. Na podobnej zasadzie, kręcąc film, ryzykuję, że moja personalna wypowiedź może spotkać się z obojętną reakcją publiczności. To, co mnie porusza, co daje mi do myślenia, nie musi wcale interesować drugiego człowieka. Jakimś cudem jednak widzów nadal interesuje, co mam do powiedzenia.”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka. pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

O myślach , O problemach , O myśleniu , Pytanie

„Ma do mnie jakiś osobisty uraz. Nie mam pojęcia dlaczego. Chociaż kiedyś na studiach oblałem na egzaminie jego brata. Może to jest powód jego wrogiego stosunku do mnie?”

Zbigniew Ćwiąkalski (1950) polski prawnik

o stosunku Zbigniewa Ziobry do niego.
Źródło: „Wprost” nr 50/2007 (1303)

„Bezpośredni, osobisty i najważniejszy wpływ na moje komponowanie miał Zbigniew Preisner.”

Bartosz Chajdecki (1980) polski kompozytor

Źródło: Adam Krysiński, Bartosz Chajdecki – wywiad rzeka z kompozytorem, soundtracks.pl, 7 maja 2010 http://www.soundtracks.pl/index.php?op=show&ID=1181

„(…) I będą święta! to spektakl bardzo osobisty, który wyprodukowaliśmy bez pieniędzy – z potrzeby pracy i opowiedzenia historii. Najbardziej zaskoczyło mnie, że monodram na wielu festiwalach, gdzie pojawia się obok naprawdę potężnych produkcji, bardzo dobrze się broni. Intymna historia, szary płaszcz, ławka, kilka kartonów – to wszystko, co mamy na scenie. To emocje są tu najważniejsze. To mnie pozytywnie nastraja do dalszej pracy: opowiadamy historię, na którą ludzie chcą przychodzić.”

Agnieszka Przepiórska (1979)

Źródło: Tomasz Kaczorowski, „Nowa Siła Krytyczna”, 15 grudnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/152464.html

O ludziach , O historii , O sile

„A wiesz, który moment jest najbardziej krępujący? Kiedy wchodzę do studia z nowym tekstem i mam go zaśpiewać przed chłopakami. Na przykład Rafał przynosi muzykę, a ja mam napisać do niej tekst, a później go przed nim zaśpiewać. I to jest najgorszy moment, bo raz, tekst może mu się nie spodobać, a dwa, jest mega osobisty, odkrywam w nim swoje uczucia.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Rockmagazyn”, sierpień 2010

O emocjach , O studiach , Chłopak

„Doznania zmysłowe i miłość własna, przyjemność i dobrze rozumiany interes osobisty – oto podstawa moralności.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

O miłości , O przyjemności

„Zastanawiałem się, czy wszelkie wynalazki z dziedziny telekomunikacji naprawdę wzbogacają życie. Pozornie wzbogacają, naprawdę tylko urozmaicają. […] Dostrzegam najwyraźniej paradoks naszych czasów: czym bardziej technika ułatwia ludziom kontakty, zbliża kontynenty, zbliża człowieka do człowieka, dając mu coraz to lepsze środki porozumienia się na odległość, tym to porozumienie słabnie, tym bardziej ludzie stają się sobie obcy. Znika z życia kontakt osobisty - jedyny wzbogacający i zapładniający.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

8 sierpnia 1943
Szkice piórkiem

O życiu , O ludziach , O odległości

„To zdecydowanie wyjątkowy występ. Przede wszystkim ze względu na jego intymny, bardzo osobisty charakter. Takie show daje możliwość zaangażowania się w każdą chwilę. Atmosfera, energia, publiczność są bardzo wyczuwalne, wręcz namacalne.”

Alicia Keys (1981) amerykańska piosenkarka

na pytanie, co szczególnego jest w występach „unplugged”.
Źródło: onet.pl http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/alicia-keys-osobista-plyta,1,4561974,wiadomosc.html

O muzyce , O charakterze

„Związek Putina z Kadyrowem jest czysto osobisty – to relacja cara i wasala. Tylko od tego zależy stabilność na Kaukazie Północnym. Gdyby ten związek się załamał, znów zaczęłaby się przemoc na wielką skalę. Kreml nie kontroluje w pełni sił bezpieczeństwa na tym obszarze. Część morderstw popełniana jest przez nielojalnych ludzi, którzy próbują podkopać pozycję Kadyrowa. Nienawidzą go, bo ukradkiem zdobył coś na kształt niepodległości. Nie można patrzeć na siły bezpieczeństwa jak na coś jednorodnego. Są tam klany, różne interesy i bandyci. Klany wewnątrz FSB fabrykują niektóre zamachy w myśl zasady „dziel i rządź.””

Anton Surikow (1961–2009)

Źródło: wywiad przeprowadzony przez Bena Judaha, „Standpoint”, styczeń 2010, tłum. „Forum”, 22 marca 2010.

O ludziach , O myślach , O sile , O relacjach

„Meduzy to osobisty film. Zresztą całą moją twórczość można określić w ten sposób. Kiedy gram albo piszę, nie potrafię i nie chcę uciec od własnych wspomnień i przeżyć. Tylko o tym umiem opowiadać. (…) Moje życie stanowi kanwę, podstawę do konstruowania fikcyjnych historii, z których wszystkie posiadają motywy dobrze mi znane z autopsji.”

Shira Geffen (1971)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Reżyseria to męski zawód. Laureatka Cannes w Stopklatce, Stopklatka.pl, 25 kwietnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45286

O życiu , O historii

„Prowadziłem dziesiątki, jeżeli nie setki interwencji, spraw, obron wspaniałych ludzi – wydaje mi się, że ten bilans osobisty czy wspólnoty, do której się należy, jest dużo większy, niż to, czy się jest w jednej kadencji posłem czy senatorem.”

Piotr Andrzejewski (1942) polski działacz polityczny i adwokat

Źródło: Gubi nas dwuznaczność, naszdziennik.pl, 29 października 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20111029&typ=my&id=my07.txt

O ludziach

„Gdy przestajesz być sobą, nie możesz być pisarzem, gdyż to właśnie pierwiastek osobisty popycha cię do dalszego działania, lecz jeżeli chwilę jeszcze pozostaniesz uczepiony wątków osobistych, to znikniesz we własnym odbycie.”

Philip Roth (1933–2018) pisarz amerykański

Lekcja anatomii

„Widzowie starają się dotrzeć do sedna i zrozumieć film przez pryzmat własnych doświadczeń. A przeciętna recenzja tak naprawdę jest streszczeniem filmu, do tego dość precyzyjnym. Odbiera więc widzowi całą przyjemność niespodzianki i tajemnicy, jaką z sobą niesie oglądanie filmów. W recenzjach pojawiają się też oczywiście oceny, ale dość rzadko mamy w nich do czynienia z prawdziwą analizą. Czasem film jako całość może być nieudany, ale może być w nim coś fantastycznego, pięknego, ważnego – epizod, aktor, muzyka – coś, co warto dostrzec. (…) Mam wrażenie, że krytycy piszą bez cienia pokory i uwagi wobec tego, co widzą. We wszystkich opiniach widzów czuję konkretnego, żywego człowieka, za recenzją widzę natomiast znawcę kina, który wie wszystko, ale trudno jest znaleźć w tym, co mówi i pisze, rys osobisty.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Anna Bielak, Żeby nie narzekać http://www.dwutygodnik.com/artykul/4292/, Dwutygodnik.com nr 101/2013.

O przyjemności , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„To ważny dzień także dla Polski, warto abyśmy pamiętali, że jednym z celów koalicji antyterrorystycznej, która powstała 10 lat temu, a w której była także Polska, było ukaranie winnych zamachu na WTC w Nowym Jorku i inne obiekty w Stanach Zjednoczonych. (…) To także osobisty sukces prezydenta Baracka Obamy, źródło ogromnej satysfakcji dla Ameryki, ale to także przestroga dla wszystkich terrorystów spod różnych znaków i organizacji, które w dalszym ciągu stanowią zagrożenie.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o śmierci Osamy bin Ladena.
Źródło: Komorowski: To ważny dzień także dla Polski, tvn24.pl, 2 maja 2011 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/komorowski-to-wazny-dzien-takze-dla-polski,169726.html,

O śmierci , O sukcesie

„Człowiek powinien w życiu zaangażować się tylko w jeden wielki, osobisty związek, jak stwierdziła, a najwyżej dwa – małżeństwo i rodzicielstwo. Małżeństwo jest niezbędne – jako rura ściekowa dla uczuć, jako zabezpieczenie na stare lata, kiedy minie już fizyczna atrakcyjność, oraz jako pomoc w pracy.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Postać: Pani Webb
Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

O małżeństwie , O emocjach , O pomocy

„Polakiem nie czyni nas ani dowód osobisty, ani paszport, tylko nasza polskość.”

Stefan Pacek (1938)

„Prawdziwy autorytet tworzy tylko osobisty przykład, prawdziwość czynów, odpowiedzialność, porządek i konsekwencja.”

Stefan Mirowski (1920–1996) polski instruktor harcerski, specjalista w zakresie normalizacji

„Uważam, że gdyby Kaczyński potrafił przełożyć swój wdzięk polityczny i osobisty na szerzą przestrzeń niż tylko kameralną, to byłby groźnym graczem w wyborach prezydenckich. Ale ma z tym problem i to zmniejsza jego szanse.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

o Lechu Kaczyńskim.
Źródło: Za starymi wilkami chadzają młode hieny, z Leszkiem Millerem rozmawiają Michał Karnowski i Joanna Miziołek, „Polska”, 2 kwietnia 2010

O problemach

„Jestem pewny, że w Albert Hall, w czasie mowy lorda Salisbury'ego, nie było dziewięcioletniego Adolfa Hitlera. Nie musiał tam być. Wszystko to wiedział. Powietrze, którym on i ludzie żyjący w latach jego dzieciństwa na Zachodzie oddychali, było nasycone przeświadczeniem, że imperializm jest biologicznie koniecznym procesem który zgodnie z prawami natury prowadzi do nieuniknionej zagłady ras niższych. To przekonanie kosztowało miliony istnień ludzkich, zanim Hitler wniósł w ten proces swój bardzo osobisty wkład.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O naturze , O ludziach , O dzieciństwie , O czasie

„Czysto osobisty, taki dług najwyższej wagi. To jest wdzięczność za film, za Smoleńsk, za przełamanie tego niebywałego oporu, za to, że się zdecydował i pokazał prawdę, pokazał ją znakomicie, syntetycznie. Pokazał ją w ten sposób, że cały ten zamysł zmierzający ku temu, by prawda zniknęła z naszego życia, by zniknęła pamięć, został (…) zniweczony. Pamięć trwa i trwa między innymi w wielkiej mierze dzięki panu.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o reżyserze Antonim Krauzem i jego filmie Smoleńsk.
Źródło: Antoni i Andrzej Krauze z nagrodą im. Lecha Kaczyńskiego. „Pamięć trwa i trwa w wielkiej mierze dzięki panom”. https://wpolityce.pl/polityka/340642-antoni-i-andrzej-krauze-z-nagroda-im-lecha-kaczynskiego-pamiec-trwa-i-trwa-w-wielkiej-mierze-dzieki-panom-galeria, wpolityce.pl, 20 maja 2017.

O prawdzie , O wdzięczności

„Przy tej okazji nieraz wprowadza się nawet treści zupełnie obce. Znam księdza, któremu przyszło do głowy, żeby tuż przed prefacją zachęcać wiernych do uświadomienia sobie, za co też w swoim życiu chcą dzisiaj Panu Bogu podziękować. To taki akcent osobisty, prawda, wprowadzający nas od razu w modlitewne ciepełko… A mnie się wtedy zawsze przypomina ten ksiądz francuski, co to ku wielkiemu zdumieniu polskiego dziennikarza wplótł w kanon dziękczynienie za swój nowy samochód. Różnica jest już tylko w skali.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 39, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O Bogu , O prawdzie , O samochodach

„Osobisty film to taki, którego realizacją zajmuję się z czystego zainteresowania danym tematem. Jeśli czuję, że jakiś problem mnie nurtuje, jeśli zadaję sobie jakieś pytania, na które film może mi odpowiedzieć – to wówczas podchodzę doń z olbrzymim wyczuciem, jak gdyby od realizacji tego projektu zależało coś bardzo ważnego w moim życiu. Oczywiście otwarta pozostaje kwestia, na ile widzów zainteresują moje osobiste przemyślenia i ile z nich zrozumieją. Każdy z nas pewne rzeczy rozumie instynktownie, na swój sposób. Gdyby, dajmy na to, niespodziewanie odwiedził nas jakiś Marsjanin i zaczął zadawać pytania: co to jest człowiek? Co to jest świadomość?”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

to każde z nas udzieliłoby odpowiedzi bazującej na jednostkowych, subiektywnych doświadczeniach. Na podobnej zasadzie, kręcąc film, ryzykuję, że moja personalna wypowiedź może spotkać się z obojętną reakcją publiczności. To, co mnie porusza, co daje mi do myślenia, nie musi wcale interesować drugiego człowieka. Jakimś cudem jednak widzów nadal interesuje, co mam do powiedzenia.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

O problemach , Pytanie