Cytaty na temat monarchia (48 cytatów)

„Milton, wielki głosiciel wolności, miał trzy żony i trzy córki, ale tak niskie pojęcie o kobietach, iż sądził, że ich przeznaczeniem jest słuchanie. I do tego stopnia, że nie pozwolił córek swych uczyć pisania. Sądzę, iż musiałaby to być bardzo zabawna lektura porównywać przemówienia takiego rycerza wolności z historią małej monarchii, na czele której stoi on sam.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

Milton, der große Freiheitsredner, hatte drei Weiber nach einander und drei Töchter, aber solche erniedrigende Begriffe vom weiblichen Gefchlechte daß er glaubte, sie wären bloß zum Gehorchen da. Dieses ging bei ihm so weit, daß er sogar seine eigenen Töchter nicht schreiben lernen ließ. Ich glaube, es müßte eine sehr unterhaltende Lectüre sein, die Reden eines solchen Freiheitsritters mit der Geschichte des kleinen monarchischen verglichen zu sehen, an dessen Spitze er selbst steht. (niem.)
Źródło: Vermischt schriften http://books.google.pl/books?id=UkomAAAAMAAJ, tom I, wyd. Verlag der Dieterichschen buchhandlung, Getynga 1853, s. 245–246.

O kobietach , O historii , O wolności , Córki

„Monarchia stała się przyczyną wszystkich naszych nieszczęść.”

Michel Micombero (1940–1983)

manifest ogłoszony po obaleniu króla Ntare V.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka…, Agora, Warszawa 2011, ISBN 9788326805264, s. 264.

O nieszczęściu

„Nie możemy dopuścić, aby wyschły korzenie potęgi pruskiej, aby nasza narodowość nad Wartą i Odrą została zakryta i wyparta falami obcej nam narodowości; wszak Poznań, Bydgoszcz, Gdańsk i Toruń leżą zbyt blisko serca monarchii pruskiej! Od rozwiązania tej kwestii zależy najbliższa przyszłość niemieckiej ojczyzny.”

Bernhard von Bülow (1849–1929)

Źródło: Przemówienie w sejmie pruskim, 1902, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 219.

O historii , O przyszłości , O ojczyźnie , Serce

„Czy Polska ma być republiką czy monarchią? Zasadniczo jest to obojętne. Rozmaite okoliczności przemawiają za tą lub tamtą formą (boć to tylko forma). Ostatnich trzynaście lat naniosło niemało argumentów przeciwko republice. Monarcha dziedziczny nie będzie urządzać rozmaitych krętactw, by się utrzymać na naczelnym stanowisku; odpadną krecie roboty współzawodników i podział łupów, rozdział państwa pomiędzy zwolenników. Przyzwoitość publiczna powróci na swoje miejsce – powiadają sobie Polacy, a to jest argument bardzo ważki. Przybył wreszcie argument taniości; wszystkie bowiem fety i festyny wszystkich dworów monarszych w Europie nie kosztowałyby tyle, ile wydano w republikańskiej Polsce na publiczne uroczystości i galówki dwu – i trzydniowe. Byłem republikaninem, zrobiono mnie monarchistą; może nie mnie jednego?”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Monarchia a republika
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 224–225.

„Naszym wzorem jest monarchia hiszpańska.”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa 2002, ISBN 8320717051, s. 298.

„Utworzy on swój ziemski rząd zgodnie z pierwowzorem Bożym, znajdując siłę w jego upodobnieniu się do monarchii Boga.”

Euzebiusz z Cezarei (265–339) biskup Cezarei, historyk, pisarz wczesnochrześcijański,

o Konstantynie Wielkim.
Źródło: Żywot Konstantyna, przeł. ks. A. Lisiecki

O Bogu , O sile

„Monarchia to porządek, porządek to stabilne prawo, a stabilne prawo to – dobrobyt obywateli!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Berłem i Fraszką. Z Leszkiem Wierzchowskim rozmawia Paweł Sarna, Magazyn społeczno-kulturalny „Nowe Zagłębie” nr 8/10 http://www.nowezaglebie.pl/wywiady/56-wierzchowski.html

„Objęcie władzy przez prof. Salazara oznaczało koniec destabilizacji kraju, trwającej nieprzerwanie od 1910 roku, gdy inspirowana przez wolnomularstwo rewolucja obaliła portugalską monarchię i zaprowadziła nad Tagiem republikę. Jego autokratyzm uchronił Portugalię nie tylko przed „republiką kolesi”, ale również przed zagrożeniami ze strony totalitarnej lewicy – od komunizmu po narodowy socjalizm.”

Grzegorz Kucharczyk (1969) polski historyk

Źródło: António de Oliveira Salazar, Rewolucja pokojowa, Prohibita, Warszawa 2013, s. 224.

„Zdaje mi się, że istnieją dwa tylko różne rodzaje państw, jeżeli będziemy je rozróżniać według istoty rzeczy, a nie według pozorów: państwo biurokratyczne i obywatelskie. Zupełnie zaś jest obojętnym, czy monarchia, czy republika to nie ma nic do rzeczy. Może być republika tyrańska, policyjna, biurokratyczna, depcąca społeczeństwo nawet antyspołeczna – i może być monarchia oparta o społeczeństwo; przy ustroju autonomicznym, a zatem decentralizacyjnym i oddającym prawo publiczne pod kierunek społeczeństwa.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O demokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 59–60.

„My uważamy, że świat w ogóle się nie zmienił. My uważamy, że te zmiany nic nie zmieniły. Nie widzimy nawet różnic między republiką a monarchią. Nam się wydaje, że są dwa w istocie jednakowe sposoby rządzenia narodem. No, proszę nam powiedzieć: Jaka jest różnica między republiką a monarchią?”

Haile Selassie I (1892–1975) cesarz Etiopii

z wywiadu z Orianą Fallaci w czerwcu 1972.
Źródło: Oriana Fallaci Wywiad z historią, op. cit., s. 416.

O świecie , O historii

„Jeśli zakłada się, że suwerenność narodu jest ograniczona, stwarza się i pozostawia przypadkowi w społeczeństwie ludzkim stopień władzy zbyt wysoki sam w sobie i który jest złem, gdziekolwiek go nie umieścić. Powierzcie go jednemu, kilku, wszystkim, a nie przestanie być złem. Obarczacie winą sprawujących tę władzę i, w zależności od okoliczności, oskarżacie kolejno monarchię, arystokrację, demokrację, rządy mieszane, system przedstawicielski. Popełniacie błąd: to stopień siły, a nie dysponujących tą siłą należy oskarżać. Srożyć należy się przeciw broni, a nie przeciw ramieniu. Istnieją masy zbyt ciężkie dla ludzkiej dłoni.”

Karl Ludwig von Haller (1768–1854)

Szatan i rewolucja (1834)
Źródło: Europa w okresie restauracji (1815-1847). Teksty źródłowe do nauki historii w szkole średniej, zesz. 48, w świetle źródeł przedstawił J. Frejlich, Kraków 1924

O błędach , O demokracji , O historii , O sile

„Na pewno nie – za przeproszeniem – demokracja, lecz monarchia! I też faszyzmu bym nie potępiał, dopóki się go nie wyeksplikuje. Jeżeli mianem faszyzmu mielibyśmy określać np. frankizm, który ocalił katolicką Hiszpanię z rąk komunistycznych zbrodniarzy, jestem jak najbardziej za.”

Roman Kneblewski (1952)

Źródło: Marcin Kowalski, Ksiądz za faszyzmem. Kościół ma problem z radykałem http://wyborcza.pl/1,75248,17401174,Ksiadz_za_faszyzmem__Kosciol_ma_problem_z_radykalem.html, wyborcza.pl, 13 lutego 2015.

O demokracji , O problemach

„Mityczny respekt i religijne oddanie stanowią fundament prawdziwej monarchii.”

Walter Bagehot (1826–1877)

Źródło: Milena Rachid Chehab, Nikt mnie bezkarnie nie dotknie, wyborcza.pl, 30 maja 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,126959,11832417,Nikt_mnie_bezkarnie_nie_dotknie.html

„Monarchia, jakimikolwiek otaczałaby się iluzjami, na jakiekolwiek powoływałaby się umowy, jest wieczystą zbrodnią i każdy ma prawo przeciwko niej powstać i wystąpić zbrojnie. Ona jest jednym z tych zamachów, którego nawet zaślepienie całego narodu nie może usprawiedliwić. Naród ten przez przykład, jaki daje, staje się zbrodniarzem wobec natury, która obdarza wszystkich ludzi tajemnym posłannictwem niszczenia tyranii na całym świecie.”

Louis de Saint-Just (1767–1794) rewolucjonista francuski

mowa oskarżycielska w procesie Ludwika XVI.

O ludziach , O naturze

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„(…) żaden stan nie zna się lepiej na sprawach światowych, monarchii i zarządzaniu pieniędzmi, od których zależą wszystkie światowe państwa, niż jest do tego odpowiedni, potrafi pomóc i doradzić dobry i uczony kupiec.”

Benedykt Cotruglio książka Księga o sztuce handlu

Księga o sztuce handlu
Źródło: Księga III, Rozdział I - O godności i zawodzie kupca, s. 118

„Gdziekolwiek powstała monarchia, zawsze na początku władca był albo emanacją Boga, albo Jego potomkiem lub przynajmniej arcykapłanem, człowiekiem powołanym przez Boga, aby sprawować pieczę nad ludem. Jednakże cesarstwo, które zwykliśmy zwać bizantyjskim, miało szerszą koncepcję. Uważało się za cesarstwo uniwersalne. Teoretycznie biorąc, powinno objąć wszystkie narody ziemskie, które, w sensie idealnym, powinny wszystkie być członkami jednego prawdziwego Kościoła chrześcijańskiego, ortodoksyjnego Kościoła cesarstwa. I tak jak człowiek został stworzony na obraz Boga, tak ludzkie królestwo na ziemi zostało utworzone na obraz Królestwa niebieskiego.”

Steven Runciman (1903–2000) brytyjski historyk i dyplomata

Źródło: Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 7–8.

O Bogu , O ludziach , Obraz , Sens

„Moim celem była głęboka reforma PiS. Formułując program zmiany na stanowisku prezesa, skazywałbym się już na samym początku na klęskę. Formułowałem zatem program reformy caratu poprzez przekształcenie go w monarchię konstytucyjną bez detronizacji Najjaśniejszego Pana.”

Ludwik Dorn (1954) polityk polski

Źródło: Agnieszka Kublik, Cel, pal kaczka dwugłowa, „Gazeta Wyborcza”, 23 marca 2010

„Są ludzie, co złożyli przysięgę Republice jednej i niepodzielnej, potem przysięgę Dyrektoriatowi w pięciu osobach, potem Konsulatowi w trzech osobach, potem Cesarstwu w jednej osobie, potem pierwszej Restauracji, potem znowu Cesarstwu, wreszcie przysięgli Restauracji drugiej i coś jeszcze zachowali dla Ludwika Filipa. Ja tak bogaty nie jestem. Idę za orszakiem pogrzebowym starej monarchii jak pies nędzarza.”

François-René de Chateaubriand (1768–1848) francuski pisarz, polityk i dyplomata

O ludziach , O zachowaniu

„Moskwa Surkowa rano jest oligarchią, po południu demokracją, na kolację serwuję monarchię, a do łóżka kładzie się z totalitaryzmem.”

Peter Pomerantsev (1977)

Jądro dziwności
Źródło: s. 91.

O demokracji

„Katolickiej monarchii nie odbudujemy, ale katolicką republikę możemy i mamy szansę zbudować.”

Marek Jurek (1960) polski polityk

Źródło: Jacek Bartyzel, Na ubitej ziemi. Moje awantury dwudziestolecia, Fijorr Publishing, Warszawa 2010, s. 114.

„Została koronowana w 1837 roku jako nastolatka, która dopiero co przestała bawić się lalkami. Tak przynajmniej sądzili politycy. Udowodniła jednak, że ma zadatki na dobrą królową, pozwalając swoim ministrom przejąć ster władzy. Wyrosła na rozsądną, mającą własne zdanie matronę, przywiązaną do dworskiego rytuału i wrogo nastawioną do większości zmian i reform, które nabierały tempa podczas jej sześćdziesięcioczteroletniego panowania. (…) Brytyjczycy mieli tak silnie zakodowaną potrzebę posiadania monarchii, że kiedy Wiktoria świętowała swój diamentowy jubileusz, cały naród zmobilizował się, by wydać na jej cześć przyjęcie stulecia. Była już wówczas dostojną, starszą damą, a kiedy umarła, w wieku osiemdziesięciu jeden lat, poddani szczerze ją opłakiwali.”

Wiktoria Hanowerska (1819–1901) królowa Wielkiej Brytanii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 47.
O Wiktorii Hanowerskiej

O wieku

„Jaki jest prawdziwy cel monarchii? Nie jest nim pozbawienie ludu jego naturalnej wolności, lecz poprawa jego uczynków w celu osiągnięcia najwyższego dobra. Formą rządów, która najlepiej zapewnia osiągnięcie tego celu, a zarazem w mniejszym stopniu niż inne ogranicza naturalną wolność, jest ta, która pozostaje w zgodzie z poglądami i wolą istot myślących, a także odpowiada celowi, co którego powinniśmy przykładać największą wagę, ustanawiając zasady polityki społecznej.”

Katarzyna II (1729–1796) cesarzowa Rosji w latach 1762–1796

Źródło: Documents of Catherine the Great, tłum. ang.W.F. Reddaway, Cambridge University Press, 1931, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 77–78.

O ludziach , O historii , O wolności

„Hiszpania ma przed sobą do wyboru jedną z dróg: razem z rewolucjonistami lub przeciwko nim, lecz, aby nie było nieporozumień: rewolucja dzisiaj nie ograniczałaby się do obalenia monarchii, lecz naruszyłaby same korzenie społeczeństwa. Byłaby to rewolucja w stylu moskiewskim, która zlikwidowałaby instytucję rodziny, religię, patriotyzm i sprowadziłaby na ludzi materialistyczne upodlenie, jednocześnie prowadząc do zubożenia wszystkich.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

Źródło: Sławomir Bardski, Jose Antonio Primo de Rivera http://www.nacjonalista.pl/2010/11/22/slawomir-bardski-jose-antonio-primo-de-rivera/

O ludziach

„Jeśli już monarchia idzie na dno, to powinna przynajmniej uczynić to z godnością.”

Franciszek Józef I (1830–1916) cesarz Austrii i król Węgier

Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Franciszek…, op. cit., s. 316.

„Ludzie są już nieco zmęczeni polityką. Chcą zająć się swoim życiem. Chcą mieć pracę, sprawny system opieki socjalnej i zdrowotnej, emerytury itd. Myślę, że monarchia pozwoliłaby odciąć się od politycznej retoryki i pozwoliła politykom – premierowi i jego gabinetowi – zająć się rządzeniem krajem.”

Aleksander Karadziordziewić (1945)

Źródło: Adrian Nikiel, JKM Alexander II: Nadzieja na powrót na tron Serbii, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-nadzieja-dla-serbii

O ludziach , O nadziei , O myślach , O myśleniu

„W mieście Ankh-Morpork formalnie panuje tyrania, która nie zawsze jest tym samym co monarchia. Nawet samo stanowisko Tyrana zostało przedefiniowane – przez piastującego je obecnie lorda Vetinariego – jako jedyna forma demokracji, która działa. Każdy ma prawo głosu, chyba że zostanie go pozbawiony z powodu wieku albo niebycia lordem Vetinarim.”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

o systemie politycznym miasta Ankh-Morpork.
Niewidoczni akademicy (2009)

O demokracji , O wieku

„Jestem stanowczo przekonany o korzyściach płynących z monarchii konstytucyjnej w Serbii. Potrzebujemy stabilności, jedności i ciągłości. Argumenty za tym przemawiające można ujrzeć wszędzie. Rozejrzyj się, a jeśli miałeś na to nadzieję i o to walczyłeś, to jesteś szczęśliwym człowiekiem, czego ci gratuluję! Ale spojrzyj znowu i zobacz ilu ludzi czuje to samo. Obawiam się, że nie zobaczysz ich zbyt wielu.”

Aleksander Karadziordziewić (1945)

Źródło: Monarchia dla Serbii, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-monarchia-serbia

O ludziach

„Anarchia – każdy jest suwerenny, demokracja – nikt nie jest suwerenny, monarchia – jeden jest suwerenny.”

Tadeusz Kotarbiński (1886–1981) polski filozof

O demokracji

„Polacy zadali cios śmiertelny monarchii pruskiej, wprowadzając dziedziczność tronu i konstytucję lepszą od angielskiej. Sądzę, że Polska wcześniej czy później odbierze nam Prusy Zachodnie [tj. Pomorze Gdańskie], a być może i Wschodnie. W jaki sposób bronić naszego państwa przeciw narodowi licznemu i dobrze rządzonemu?”

Ewald Friedrich von Hertzberg (1725–1795) polityk pruski

reakcja na konstytucję 3 maja uchwaloną w Polsce w 1791.
Źródło: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 83.

O historii

„Tylko monarchia konstytucyjna może zapewnić wolności demokratyczne. Gdybym nie był o tym przekonany – nie pretendowałbym do tronu.”

Cyrus Reza Pahlawi (1960)

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa, 2002, ISBN 8320717051, s. 489.

O wolności

„Żadna partia polityczna nie jest zainteresowana wskrzeszaniem umarłej monarchii.”

Baburam Bhattarai (1954)

Źródło: Joanna Gruszewska, Premier ostrzega króla, polska-azja.pl, 9 lipca 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/07/09/premier-ostrzega-krola/

„Wolsey, jak wszyscy wielcy słudzy monarchii Tudorów, był stosunkowo niskiego stanu – jego ojciec był prawdopodobnie wschodnioangielskim hodowcą bydła lub handlarzem wełny – ale Wolsey odznaczał się taką wyniosłością i okazałością, która byłaby do zniesienia najwyżej u księcia krwi.”

Thomas Wolsey (1473–1530)

Źródło: George Trevelyan, Historia Anglii

O historii

„Żyjemy w czasach, gdy to, co wydawałoby się utopijne lub niemożliwe, staje się aż nazbyt oczywiste i realne. To właśnie w XX stuleciu człowiek po raz pierwszy poleciał w kosmos, a nawet wylądował na Księżycu. W ciągu jednej nocy został obalony pilnie strzeżony Mur Berliński. Bez światowej wojny rozpadł się Związek Radziecki, a szereg jego satelitów zmieniło ustrój. Dlaczegóż wiec – wobec takich radykalnych w dziejach ludzkości faktów – nie mogłaby zostać wprowadzona w Polsce nowoczesna dziedziczna monarchia konstytucyjna?”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Pokłon dla monarchii, [w:] Herbarz: nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992–1995, Wydawnictwo Sapientia, Kraków 1996, ISBN 838635402X, s. 7.

O wojnie

„Piero della Francesca: triumf monarchii absolutnej i niewinności.”

Salvador Dalí (1904–1989) malarz hiszpański

O artystach

„Francja nigddy się nie pozbierała po zniesieniu monarchii. Anglia dla nas to jakby monarchia zastępcza.”

Stéphane Bern (1963)

o zainteresowaniu Francuzów narodzinami Royal Baby II
Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 11, 29 maja-11 czerwca 2015, s. 82.

O narodzinach

„Przede wszystkim chodzi nam o skupienie w Polskim Ruchu Monarchistycznym i wokół niego wszystkich zwolenników monarchii w Polsce i wśród Polonii Wszakże ludzie szlachetni są w różnych grupach społecznych. Po drugie: chcemy wyłonić spośród nich działaczy i wysokiej klasy fachowców. Wreszcie – po trzecie – chcemy na drodze prawnej wprowadzić w Polsce dziedziczną monarchię konstytucyjną.”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Pokłon dla monarchii, [w:] Herbarz: nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992–1995, Wydawnictwo Sapientia, Kraków 1996, ISBN 838635402X, s. 13.

O ludziach

„Monarchia to stara, konserwatywna instytucja, ale chciałbym być na tyle nowoczesny, na ile pozwoli mi społeczeństwo. Chciałbym sprostać jego oczekiwaniom.”

Karol XVI Gustaw (1946) król Szwecji

Źródło: Jak być królem Szwecji, wyborcza.pl, 4 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,9534279,Jak_byc_krolem_Szwecji.html#ixzz1LOVwVxy3

„Kto zdaniem Hegla przekazuje władzę w ręce ekspertów, ten wybiera totalitaryzm. Na czele państwa konieczny jest zawsze element przypadkowości, co w wypadku monarchii gwarantują więzy krwi. W przeciwnym razie mamy do czynienia z aparatem państwowym, gdzie wszystko jest w pełni zorganizowane. Kwestie te są bardzo aktualne, zwłaszcza jeśli spojrzeć na to, co dzieje się w Grecji i we Włoszech.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: rozmowa Arno Widmanna, Cena wolności, „Frankfurter Rundschau”, tłum. „Forum”, 23 stycznia 2012.

O wolności

„Urok monarchii
Monarchia – to jest władzy ozdoba,
A co jest piękne, to się podoba!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości

„Nie interesuje nas władza. Nie mamy pretensji do tronu i nie wyobrażamy sobie, aby republika mogła na nowo stać się monarchią.”

Mir Wais Zahir (1957)

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa, 2002, ISBN 83-207-1705-1, s. 478.

„Wbrew temu, co się mówi, system głosowania demokratycznego nie jest najdoskonalszą formą rządów. Owszem, daje on przekonanie, że wszyscy obywatele mają wpływ na to, co się dzieje w ich kraju. Nie każdemu jednak powinno się dawać szansę wpływu na sytuację polityczną w jego ojczyźnie. Moja mama głosowała w ostatnich wyborach prezydenckich na Olechowskiego tylko dlatego, że jest przystojny i dobrze się prezentuje. Tak zachowała się większość Polaków. Kierowanie państwem nie jest zajęciem prostym i dla każdego. Jak mówi Janusz Korwin-Mikke, wyobraźmy sobie, że w lecącym samolocie pasażerowie zaczynają głosować, kto ma usiąść za sterami… Pewnego razu myślałem o tym wszystkim i nagle doznałem olśnienia: najlepszym systemem rządów jest monarchia! Sprawdzała się przez tyle lat – komu to przeszkadzało?”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik w wywiadach
Źródło: wywiad dla miesięcznika „Nowe Państwo”

O zachowaniu , O myślach , O ojczyźnie , O myśleniu

„Myślę, że monarchia parlamentarna jest świetnym rozwiązaniem dla Serbii.”

Aleksander Karadziordziewić (1945)

Źródło: Adrian Nikiel, JKM Alexander II: Nadzieja na powrót na tron Serbii, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-nadzieja-dla-serbii

O nadziei , O myślach , O myśleniu

„Czas pracuje dla nas! Monarchię można wprowadzić w wyniku powszechnego referendum, w wyniku uchwały Zgromadzenia Narodowego, wreszcie – dekretem Prezydenta Polski.”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Pokłon dla monarchii, [w:] Herbarz: nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992–1995, Wydawnictwo Sapientia, Kraków 1996, ISBN 838635402X, s. 17.

„Państwo to nic innego jak instrument opresji jednej klasy przez inną – w republice demokratycznej w nie mniejszym stopniu niż w monarchii.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

„Portugalia potrzebuje Monarchii. Portugalia potrzebuje Króla.”

Gonçalo Ribeiro Telles (1922) portugalski polityk i architekt

Źródło: Jacek Bartyzel, Apel o restaurację monarchii w Portugalii, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-apel-portugalia

„Będziemy bronić na śmierć i życie, z frenetyczną egzaltacją, jedności hiszpańskiej, zbudowanej przez Monarchię i naród w ciągu pięciu wieków. Hiszpania prawdziwa musi być katolicka; konieczna jest moralna zgoda pomiędzy Państwem i Kościołem, a katolicyzm musi być czynnikiem sprawczym i determinującym naszą tożsamość narodową.”

José Calvo y Sotelo (1893–1936) polityk hiszpański

Źródło: Jacek Bartyzel, José Calvo y Sotelo, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/ebp-jose-calvo-y-sotelo

O życiu , O śmierci , O wieku

„Bóg, stwórca świata, umieścił na niebie dwie gwiazdy dla oświetlenia go: słońce za dnia i księżyc w nocy. Podobnie na firmamencie Kościoła powszechnego umieścił dwa najwyższe autorytety: papiestwo, które włada duszami, i monarchię, która włada nad ciałami. Ale pierwsza jest wyższa niż druga. Jak księżyc otrzymuje swe światło od słońca, podobnie władza cesarska otrzymuje cały swój splendor i prestiż od władzy papieskiej.”

Innocenty III (1160–1216) papież

o władzy cesarskiej.
Źródło: Józef Andrzej Gierowski, Historia Włoch, s. 86.

O Bogu , O duszy , O historii , O świetle