Cytaty na temat członek
strona 2

Bronisław Komorowski Fotografia

„Jesteśmy członkami UE, a nie USA.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: tvn24.pl – po wyborach 21 października 2007 http://www.tvn24.pl/-1,8518,1525746,raport_wiadomosc.html

Izabella Sierakowska Fotografia
Marian Kenig Fotografia
Frank Zappa Fotografia

„Generał Skalski był dla mnie bohaterem i kolegą partyjnym, jako wieloletni członek Samoobrony. Słuchałam generała z otwartymi ustami. Jego opowieści lotnicze sprawiły, że zaczęłam latać samolotem jako pasażerka. Przestałam się bać podróżować samolotem. To mi zostało do dziś.”

Renata Beger (1958) polska polityk

Źródło: Głowa leci do góry, rp.pl, 4 grudnia 2004 http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:n6gR9_Ec974J:www.rzeczpospolita.pl/dodatki/plus_minus_041204/plus_minus_a_6.html+stanis%C5%82aw+skalski+beger&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl

„Przywódcy niektórych partii w 2007 roku spotykali się z członkami senatu USA i dyskutowali na temat możliwości amerykańskiego wpływu na sytuację polityczną na Białorusi, a także na temat ich analogicznych działań. O jakich debatach można mówić z przedstawicielami takich partii? Nie widzę w tym sensu.”

Alaksandr Ahiejeu (polityk) (1952) białoruski inżynier i polityk

Кіраўнікі некаторых партыяў у 2007 годзе сустракаліся з чальцамі сэнату ЗША і абмяркоўвалі магчымасьць амэрыканскага ўплыву на палітычную сытуацыю ў Беларусі, а таксама аналягічныя іх дзеяньні. Пра якія дэбаты можна гаварыць з прадстаўнікамі такіх партыяў? Я ня бачу ў гэтым здаровага сэнсу. (biał.)
Źródło: «Выбары-2012»: Ні дэбатаў, ні сустрэч з выбарцамі http://www.svaboda.org/content/article/24694175.html, Radio Swaboda, 2012-08-31 16:25.

Guy Verhofstadt Fotografia
Krzysztof Wyszkowski Fotografia

„Członka Litewskiej Grupy Helsińskiej Viktorasa Petkusa znam, sama jestem członkiem tej grupy. Petkusa znam jako człowieka uczciwego, dobrego, kulturalnego. Proszę o przywrócenie praworządności i przerwanie rozprawy. Napisałam protest i powtarzam: sądzi się tutaj człowieka niewinnego. Dlatego odmawiam udziału w procesie.”

występując na rozprawie sądowej Viktorasa Petkusa (10–13 lipca 1977).
Źródło: Živilė Račkauskaitė-Narvydienė, Ona Lukauskaitė-Poškienė w: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989, tom II, wyd. Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2007, ISBN 9788388288845, s. 257.

Krzysztof Putra Fotografia
Christoph Schneider Fotografia
Alojzije Stepinac Fotografia

„Jeśli prawosławni albo żydzi przychodzą do was, żeby się nawrócić, przyjmijcie ich, nie wymagając zbyt wiele, bo to uratuje im życie. Gdy te czasy szaleństwa i dziczy miną, ci, którzy nawrócili się z przekonania, pozostaną członkami naszego Kościoła, a reszta i tak pewnie wróci do swojej wiary.”

Alojzije Stepinac (1898–1960) chorwacki duchowny katolicki, prymas Chorwacji i błogosławionykatolicki

instruując księży swojej diecezji.
Źródło: Jakub Mielnik, Święty czy zbrodniarz wojenny?, „Wprost”, 29 czerwca-5 lipca 2015, s. 83.

Tomasz z Akwinu Fotografia

„Heretycy popełniają grzech, z powodu którego zasłużyli sobie nie tylko na to, by zostali karą klątwy wyłączeni z Kościoła, lecz także usunięci ze świata karą śmierci. O wiele bowiem cięższą zbrodnią jest psuć wiarę, która daje życie dla duszy, niż fałszować pieniądze, które służą życiu doczesnemu. Skoro więc świeccy władcy z miejsca sprawiedliwie karzą fałszerzy pieniędzy i innych złoczyńców karą śmierci, tym bardziej heretyków można z miejsca, skoro tylko udowodni się im winę herezji, nie tylko ukarać klątwą, ale także sprawiedliwie uśmiercić. Ze strony zaś Kościoła jest miłosierdzie troszczące się o nawrócenie błądzących; stosownie do nauki Apostoła nie potępia się ich od razu, lecz dopiero: „po pierwszym i drugim upomnieniu”; po tym zaś skoro heretyk nadal trwa w uporze, straciwszy nadzieję w jego nawrócenie, mając na uwadze zbawienie innych, Kościół karą klątwy wyklucza go z swojego łona i następnie zostawia go sądownictwu świeckiemu, by przezeń był usunięty ze świata karą śmierci. Mówi przecież Hieronim: „Trzeba odciąć zgangrenowane członki i usunąć z trzody parszywą owcę, aby cały dom nie spłonął, nie popsuła się cała masa, nie zaraziło się całe stado, nie zginęła cała trzoda.””

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

Suma teologii
Źródło: II, II, q. 11.3.

Sufjan Stevens Fotografia
Rahul Gandhi Fotografia
Dietrich von Hildebrand Fotografia
Mick Jagger Fotografia

„Przecież nie takie to straszne! Dzieciaki biegają wkoło i kręcą jointy i wiesz… wszyscy na czymś grają… To chyba tak ludzie wyobrażają sobie życie członka kapeli rockowej. Ale tak, masz trochę racji – trochę wtedy przeginaliśmy. Ale czy dziś ludzie nie przesadzają z rozmaitymi sprawami? Na przykład z konsumpcją?”

Mick Jagger (1943) brytyjski muzyk rockowy, wokalista The Rolling Stones

o oburzeniu jakie wywołał film rejestrujący ośmioletniego syna jednego z muzyków, którego zajęciem było przygotowywanie skrętów dla członków kapeli, kiedy tylko go o to poproszą.
Źródło: wywiad Martyna Palmera w „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 12 lipca 2010.

Antoni Orłowski Fotografia

„Nieszczęściem Telimena siedziała śród dróżki;
Mrówki, znęcone blaskiem bieluchnej pończoszki,
Wbiegły, gęsto zaczęły łaskotać i kąsać,
Telimena musiała uciekać, otrząsać,
Na koniec na murawie siąść i owad łowić.
Nie mógł jej swej pomocy Tadeusz odmówić.
Oczyszczając sukienkę, aż do nóg się zniżył,
Usta trafem ku skroniom Telimeny zbliżył… (…)
„A mnie tu mrówki gryzą”. „Gdzie?” „Koło kolana”.
Tadeusz ręką sięgnął – już mrówka złapana.
„Czy jeszcze?” „Pan się pyta a mrówki zuchwałe
Coraz to wyżej idą!” Za pończoszki białe
Sięgać musiał tym razem bohater szczęśliwy,
Że jednak krew nie woda, majtki nie pokrzywy,
Tadeusz sięgnął wyżej, gdzie w cieniu ukryte
Rosną wstydliwe włosy w pierścienie spowite.
Telimena syknąwszy padła na murawę.
Tadeusz porzuciwszy na mrówki obławę,
Otoczył ją ramieniem, ku sobie przycisnął,
Ogień tajemnych pragnień w oczach jego błysnął,
Ustami ust jej szukał – znalazłszy, w zapale
Rozpalonymi wargi miażdżył je zuchwale.
Telimena na razie, śmiałością zdumiona,
Odepchnąć zaraz chciała młodzieńca ramiona,
Sił jednak i oddechu w piersiach jej nie stało:
Dreszcz rozkoszy znienacka objął całe ciało,
Ubezwładnił jej członki, rzucił krew do twarzy.
A widząc, że Tadeusz na wszystko się waży,
Uległa. Lecz, że wiele doświadczenia miała:
„Ach! jeszcze kto zobaczy””

Antoni Orłowski (1869–1921)

z cicha wyszeptała.
Źródło: Mrówki – Spotkanie się pana Tadeusza z Telimeną w Świątyni Dumania i zgoda ułatwiona za pośrednictwem mrówek

Victor Wolfgang von Hagen Fotografia
Piotr Smolana Fotografia
Sławomir Izdebski Fotografia

„Jesteśmy prawowitymi członkami Samoobrony. Nasza działalność zmierza do tego, abyśmy pozostali partią, której ludzie uwierzyli, partą narodowościową, prosocjalną, prospołeczną, a nie partią krętaczy, dla których liczy się głównie mamona. Chcemy, by w naszej partii zapanowały prawidłowe zasady demokracji.”

Sławomir Izdebski (1971) polityk polski, senator

Źródło: Były senator, Sławomir Izdebski chce uzdrowić Samoobronę, info.siedlce.pl, 22 stycznia 2006 http://info.siedlce.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1654:byy-senator-sawomir-izdebski-chce-uzdrowi-samoobron

Thorstein Veblen Fotografia
Terry Pratchett Fotografia

„Jako członek społeczności martwych, Reg Shoe [zombie] uważał się oczywiście za etniczną większość.”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

Piąty elefant (1999)

Dorota Masłowska Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

Jacek Bocheński Fotografia

„Rada [Języka Polskiego] jest natomiast ciałem, któremu przypisana została wyjątkowa godność i autorytet, co sprawia, że ja jako członek Rady, np. czuję się szczególnie zaszczycony i powołany do strzeżenia godności mojego języka ojczystego, godności rządzących nim praw, godności językoznawstwa i ogólnie, jak wszędzie i zawsze, przyrodzonej godności ludzkiej.”

Jacek Bocheński (1926) polski pisarz

wypowiedź na posiedzeniu Rady Języka Polskiego 14 V 2001 r.
Żródło Komunikat RJP nr 2(9), s. 7. http://www.rjp.pan.pl/images/stories/pliki/komunikaty_rjp/komunikat_2001_2_9.pdf|. Zobacz też: Rada Języka Polskiego

Andrzej Duda Fotografia

„Wzywamy Pana Prezydenta Rzeczypospolitej, członka wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, aby nie dopuścił do wejścia w życie uchwalonych ustaw. Wzywamy Pana Prezydenta, aby w tej trudnej chwili wypełnił swoją powinność strażnika Konstytucji i dotrzymał złożonej Narodowi przysięgi prezydenckiej.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

fragment uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego dotyczącej w szczególności dwóch ustaw z 8 grudnia 2017 o Krajowej Radzie Sądownictwa i o Sądzie Najwyższym.
Źródło: Uchwała Rady WPiA UJ ws. reformy sądownictwa z dnia 18 grudnia 2017 http://www.wpia.uj.edu.pl/wydzial/aktualnosci/-/journal_content/56_INSTANCE_g3Qf8j9UhH8W/41601/138485741, wpia.uj.edu.pl, 18 grudnia 2017

John le Carré Fotografia
Włodzimierz Czarzasty Fotografia

„Nie namówi mnie pan na powiedzenie czegoś złego na jakiegokolwiek członka partii na antenie. Kocham kolegę Wierzbickiego, przyglądam się jego rozumowi, jestem zafascynowany.”

Włodzimierz Czarzasty (1960) polski działacz polityczny, specjalista mediów

o Sebastianie Wierzbickim
Źródło: „To wyznanie przejdzie do historii”. Czarzasty u Mazurka https://dorzeczy.pl/85729/To-wyznanie-przejdzie-do-historii-Czarzasty-u-Mazurka.html, dorzeczy.pl, 3 grudnia 2018

Jordi Sierra i Fabra Fotografia

„Udział w pracach ENCJ nie ma jednak bezpośredniego znaczenia dla działalności Krajowej Rady Sądownictwa. Nie wpływa również w żaden sposób na codzienną pracę sądów. Aktywne członkostwo w tej organizacji nie uchroniło polskiego sądownictwa przed nieefektywnością i przewlekłością, nie doprowadziło również do postulowanej powszechnie reformy wymiaru sprawiedliwości. W tym sensie, ewentualne zawieszenie Rady w prawach członka ENCJ, a nawet wykluczenie z tej organizacji nie zaszkodzi polskiemu sądownictwu.”

Leszek Mazur (1962)

o procedurze toczącej się w Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa (ENCJ) mającej na celu wykluczenie Krajowej Rady Sądownictwa z tej organizacji
Źródło: Komunikat prasowy Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa http://www.krs.gov.pl/pl/aktualnosci/d,2018,8/5464,komunikat-prasowy-przewodniczacego-krajowej-rady-sadownictwa, krs.gov.pl, 17 sierpnia 2018

„Okazało się, że połowa pracowników ministerstwa sprawiedliwości RFN była członkami NSDAP. Co piąty był członkiem nazistowskiej bojówki SA. Jeszcze w latach 70. na 170 dyrektorów i kierowników w resorcie 93 miało brunatną przeszłość. 27 z nich pracowało w ministerstwie w czasach III Rzeszy.”

Źródło: Naziści w niemieckim ministerstwie sprawiedliwości. Rozliczanie brunatnego resoru http://wyborcza.pl/1,75399,20834124,nazisci-w-niemieckim-ministerstwie-sprawiedliwosci-rozliczanie.html, wyborcza.pl, 14 października 2016

Marta Kaczyńska Fotografia
Jan Olszewski Fotografia
Krzysztof Bosak Fotografia