Cytaty na temat biegły
strona 2

Grzegorz Ciechowski Fotografia

„biegnę zataczając się
czuję zimny oddech twój
biegnę i dogania mnie?
pocałunków twoich chłód”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Zawsze ty (klatka)

Jack Nicholson Fotografia
Colin Farrell Fotografia
Ewa Ostrowska Fotografia

„Zależy mi na jak najszybszej komercjalizacji technologii perowskitowej. Ale nie gdziekolwiek. Marzę o tym, żeby pracować w Polsce, a nie u zagranicznych sąsiadów. W naszym kraju jest bowiem ogromny potencjał. Nie ma co zwlekać. Cały świat biegnie do przodu, a my mamy światowej klasy sprzęt, który nie powinien się kurzyć”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

np. w EIT+
Źródło: Dokonała odkrycia na skalę światową, chce pracować we Wrocławiu http://dobrewiadomosci.net.pl/543-dokonala-odkrycia-na-skale-swiatowa-chce-pracowac-we-wroclawiu/, dobrewiadomosci.net.pl, 21 lipca 2014

Maria Valtorta Fotografia
Albert Samain Fotografia

„Namiętność leci, przyjemność biegnie, rozsądek idzie. Nic dziwnego, że przybywa zawsze spóźniony.”

Albert Samain (1858–1900) Francuski poeta i pisarz; symbolista.

La passion vole, le plaisir court, la raison marche: quoi d'étonnant qu'elle arrive toujours trop tard. (fr.)
Źródło: Carnets intimes... http://books.google.pl/books?ei=y7nETKq2CMTGswb8-ZnSCA&ct=result&id=yFcGAQAAIAAJ&dq=Pas+%C3%A9tonnant+que+vient+toujours+trop+tard+Albert+Samain&q=La+passion+vole%2C+le+plaisir+court%2C+la+raison+marche+%3A+quoi+d%27%C3%A9tonnant+qu%27elle+arrive+toujours+trop+tard#search_anchor, Mercvre de France, 1939, s. 160.

Jan Beyzym Fotografia
Jan Karski Fotografia

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Krzysztof Jasiński Fotografia
Anatolij Kaszpirowski Fotografia

„Droga do uzdrowienia biegnie przez uczucia, a nigdy przez umysł, bowiem umysł nie przepuszcza słów.”

Źródło: Danuta Kuleszyńska, Kaszpirowski wraca. Któż z nas nie pamięta uzdrowiciela wszech czasów?, gazetalubuska.pl, 7 marca 2009 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090307/SWIAT/687643693

Jacek Rostowski Fotografia
Bernardyna Maria Jabłońska Fotografia
Nora Roberts Fotografia
Dawid Jung Fotografia
Teresa Wilska Fotografia
Nick Ut Fotografia
Wilhelm von Humboldt Fotografia
Konrad Krajewski Fotografia

„Jeśli ktoś prosi o pomoc, bo jest samotny i opuszczony, muszę do niego biec i przytulić go, aby poczuł serdeczność papieża, a więc Chrystusowego Kościoła. Ojciec Święty chciałby to zrobić osobiście, tak jak to czynił w Buenos Aires, ale nie może. Dlatego chce, żebym to robił w jego imieniu.”

Konrad Krajewski (1963) polski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, jałmużnik papieski od 2013

Źródło: „L'Osservatore Romano” w rozmowie z abp. Krajewskim http://ekai.pl/wydarzenia/watykan/x71192/l-osservatore-romano-w-rozmowie-z-abp-krajewskim/, ekai.pl, 4 października 2013

Tadeusz Borowski Fotografia
Katarzyna Glinka Fotografia
Gilles Kepel Fotografia
Szymon Hołownia Fotografia

„(…) ze złem nie ma co wdawać się w bójki, trzeba się raczej starać biec szybciej, niż ono.”

Szymon Hołownia (1976) polski dziennikarz

Inne wypowiedzi
Źródło: Wyprzedzić zło http://www.rp.pl/artykul/1128660.html, „Rzeczpospolita” nr 172, 26–27 lipca 2014, s. 2.

Ewa Kierzkowska Fotografia
Ilja Erenburg Fotografia
Friederike Hausmann Fotografia
Andrzej Dziuk Fotografia

„Wierzę w taki wymiar sztuki, który zakłada odpowiedzialność traktowaną jako odpowiedzialność za spotkanie z drugim człowiekiem. Z szacunkiem traktujemy widza. Czekamy na niego, nawet jeśli się spóźnia czy przychodzi rozdrażniony. Jeśli widzę, że ktoś biegnie, zdejmuje płaszcz w pośpiechu, mówię, żeby się uspokoił, wypił herbatę. Po to, by przed spektaklem miał chwilę ciszy i kontemplacji.”

Andrzej Dziuk (1954)

Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, „Kaleidoscope” 2003, nr 4, cyt. za: Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem, culture.pl, wrzesień 2003 http://www.culture.pl/teatry-i-grupy-teatralne/-/eo_event_asset_publisher/sh2A/content/teatr-im-stanislawa-ignacego-witkiewicza-w-zakopanem

Hanna Krall Fotografia
Jacek Gmoch Fotografia

„Anglicy mogli wąchać jego pot, jak to się między nami mówi. Bo biegli za jego plecami.”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

Mundial Niemcy 2006 w studio TVP

Karol Irzykowski Fotografia
Wisława Szymborska Fotografia
Ford Madox Ford Fotografia
Ryszard Kapuściński Fotografia
Sławomir Mrożek Fotografia
Andrzej Frycz Modrzewski Fotografia

„Prawa są jakoby lekarstwa, w którego dawaniu, żaden biegły lekarz na osoby niema baczenia.”

Andrzej Frycz Modrzewski (1503–1572) polski pisarz polityczny

Źródło: Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych, wyboru dokonał Władysław Bełza

„Kiedy stoimy, pamiętajmy, że zegarki chodzą, a czas biegnie.”

Źródło: Krzysztof Bilica Myślnik. 303 aforyzmy z "Przekroju", Wydawnictwo Polskie, Wołomin 2009

Carlos Fuentes Fotografia
Jan Stanisław Jankowski Fotografia

„Niech pan sobie wyobrazi człowieka, który przez pięć lat rozpędza się do skoku przez jakiś mur, biegnie coraz szybciej i o krok przed przeszkodą pada komenda: stop! On tak się już rozpędził, że zatrzymać się nie może. Jeśli nie skoczy, rozbije się o mur. Tak jest właśnie z nami.”

Jan Stanisław Jankowski (1882–1953) polityk polski

o sytuacji przed wybuchem powstania warszawskiego w rozmowie z Janem Nowakiem-Jeziorańskim
Źródło: Michał Szukała, Jan Nowak-Jeziorański: Kurier Wolności. Wycinki z biografii http://muzhp.pl/pl/c/1394/jan-nowak-jezioranski-kurier-wolnosci-wycinki-z-biografii, muzhp.pl, 2 października 2014

Hanna Chrzanowska Fotografia

„Niech nie będzie we mnie głupich nastrojów, uzależnień od czyichś słów, zachowania się, pogody. Mam przed sobą już tak mało czasu. Niechaj biegnę na przełaj, a nie grzebiąc się w trzęsawisku. Boże, Ojcze mój, przyjmij mnie, gdy dobiegnę. Przyjmuj co chwilę, teraz, Ty, który jesteś Wielkim Teraz.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje z rekolekcji, Roztoki, 24 sierpnia 1971.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 90 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

„Grupa około dwudziestu dziewcząt i kobiet idzie ulicą i wali w bębny; najwyraźniej zmierzają na jakieś wesele. Za nimi biegnie tuzin chłopaków, którzy obrzucają je kamieniami. Walka płci wcześnie się zaczyna.”

Paul Bowles (1910–1999) amerykański pisarz

Jednak nie szły na wesele; w tej chwili siedzą na pagórku naprzeciwko mojej sypialni
Dni. Dziennik z Tangeru 1987–1989.
Źródło: s. 21.