Cytaty o zdjęciach (140 cytatów, strona 2)

„Z zimnych serc musisz zdjąć kamienie,
Niech twój bunt płonie jak Adriatyk.
Musisz chcieć, musisz mieć nadzieję,
Że i ty kiedyś gdzieś sam stworzysz swój świat.

Z zimnych serc musisz zdjąć kamienie,
Szukać wciąż prawdy swej, swej wiary.
Przyjdzie czas twoich gwiazd na niebie –
Znajdziesz brzeg swoich mórz i swój na nim świat.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Serce jak muzyka z repertuaru zespołu Top One

O świecie , O wierze , O muzyce , O czasie

„Religia twojego urodzenia jest jak palto – musisz wiedzieć jak jest uszyte, aby je zdjąć. s. 13”

Baba Hari Dass (1923–2018)

The Yellow Book, 1974

O religii

„To Breżniew mnie zdjął, zawsze miałem kiepską opinię o nim jako polityku i nie ukrywałem tego.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

o swoim upadku 1970. Cytat pochodzi z notatki sporządzonej przez Andrzeja Werblana z rozmowy z Gomułką w 1981.
Źródło: „Polityka” nr 10, 6 marca 2010, s. 79.

„Kiedyś powiedziała: „Zdjęcie to sekret w sekrecie. Im więcej opowiada, tym mniej się wie.””

Patricia Bosworth (1933)

Diane Arbus. Biografia

„W Fallingbostel (Stalag XI B), w pierwszym obozie, jeszcze byłam zawszona. Tam dostałam numerek jeńca wojennego, dwie czternastki osiemdziesiąt jeden–141481, tego nie zapomnę do końca życia. To była moja legitymacja zamiast nazwiska. Z tym numerem nas fotografowali jak zwykłych przestępców. Chciałabym kiedyś znaleźć takie zdjęcie, ono chyba powinno się znajdować w archiwach niemieckich. Potem stamtąd nas wywieźli do Bergen-Belsen.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii

„Jedni odchodzą, drudzy przychodzą. Po Mietku zostało kilka filmów, zdjęcie na ścianie w kawiarni, nasza pamięć. Co po nas zostanie? Może tylko ten godzinny spacer? Najpiękniejszy dzień w życiu jedenastoletniego dziecka.”

Wojciech Koronkiewicz (1969)

refleksja po śmierci aktora Mieczysława Fiodorowa.
Źródło: Zaczynamy tydzień. Co po nas zostanie?, „Gazeta Wyborcza – Białystok” nr 177 online, 1 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121660.html

O śmierci , O dzieciach

„Proust oczywiście ma rację, że każda rozmowa jest trochę pustoszeniem siebie. Ale skąd bierze się to uczucie? Może trochę z niewydolności mowy. Kiedy myślimy, wiemy, o co nam chodzi, kiedy mówimy, kiedy już powiemy, zostajemy trochę rozczarowani. Jak to, więc tylko o to chodziło? Więc tylko tyle, te nasze skarby osiągnięte, kiedy ukażą się jako parę zdań, właściwie je wyczerpujących, wcale nie przedstawiają się tak bogato. Ale to wina mowy, a może i – po części – przyczyna tkwi także w tym, że rzeczywiście, co przeczute, wydawało nam się większe i piękniejsze niż sformułowane. A co do mowy, przecież dopiero po największych wysiłkach i trudach zaledwie parę książek na świecie oddaje jako tako to, o co chodziło autorowi, a w jego mniemaniu zapewne także niedostatecznie, cóż tu wymagać od zdań kleconych na poczekaniu, byle jakich i przypadkowych, żeby nas dostateczne wyrażały. Potem kiedy się wypowiemy, kiedy się podzielimy, jesteśmy trochę jak czajnik z wrzątkiem, z którego zdjęto pokrywkę, ciśnienie spada. Dotychczas mile się nosiło poczucie własnego sekretu, wyłącznie osobistego. Dzielimy się nim trochę przez to, że pragniemy zaskoczyć, zadziwić słuchacza sobą samym. I zostajemy rozczarowani, bo po wypowiedzeniu się zaznacza się w nas odpływ. Przez to może nawet rozmowa pustosząca, obniżająca wewnętrzne ciśnienie jest pobudką. Bo chcąc się znowu napełnić, przystępujemy od początku do pracy wewnętrznej”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O książkach , O emocjach , O myślach , O wysiłku

„Najbardziej zawstydzającym momentem był mój wypadek na scenie w San Diego. To jedno zdjęcie, którego nigdy się nie pozbędę. Zawsze będzie za mną chodzić.”

Stacy Ferguson (1975)

„Mówisz i mówisz, choć masz tylko jedno zdjęcie i pół zdania depeszy o tym, co się w rzeczywistości stało. W takiej chwili oczekuje się ode mnie, że będę po wielekroć opowiadał to samo, tylko innymi słowami. Wbrew pozorom to jest sztuka.”

Jarosław Kuźniar (1978) polski dziennikarz

Źródło: Nie dam się wyłączyć http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-nie-dam-sie-wylaczyc,nId,967136, „Twój Styl”, czerwiec 2013

O sztuce , O rzeczywostości

„Jak było, dowiedziałem się dopiero po zakończeniu zdjęć. Andrzej Wajda przyniósł moje zdjęcie, położył na stół i powiedział, że tak ma wyglądać porucznik Piotr Baszkowski. Pan Andrzej widział mnie w Białej sukience, debiucie reżyserskim Michała Kwiecińskiego, który był producentem Katynia. Przed rozpoczęciem zdjęć spotykał się indywidualnie z każdym aktorem, opowiadał o całym projekcie, rozmawialiśmy o roli, pytał mnie jak wyobrażam sobie poszczególne sceny i postać. Byłem dobrze przygotowany, opowiadałem ze szczegółami, kadr po kadrze. Pan Andrzej słuchał mnie, słuchał, w końcu powiedział: „Pan powinien zostać reżyserem, a nie aktorem!”.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Źródło: Geje dziękują, starsze panie wychodzą..., „Rzeczpospolita” nr 22, „TV magazyn”, 28 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110209.html

„Kiedy śnisz, wydaje ci się, że przeżywasz wieloraką rzeczywistość i że znajdujesz się w świecie zewnętrznym, lecz wszystko w zaklętym świecie snu pochodzi od twej własnej duszy, ba, jest twoją własną duszą i niczym innym. Problem polega tylko na tym, że nie rozumiesz tego, dopóki się nie przebudzisz, a wtedy sen już nie istnieje. Wtedy zdjął już wszystkie fałszywe maski i pozostaje tym, czym był przez cały czas, a mianowicie tobą samym.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Maja

O duszy , O problemach , O rzeczywostości , O snach

„Do ukazania się książki [Miasto Boga] byłem Murzynem ze slumsów, za którym ludzie oglądali się na ulicy ze strachem, czy nie zamierzam ich napaść, a w sklepie stawał przy mnie strażnik pewien, że zaraz zwinę ryż czy fasolę z półki.
Teraz tu gdzie mieszkam, nie ma problemu. Sąsiedzi mnie znają. Jestem sławny. Często mnie zaczepiają i proszą, czy mogą sobie zrobić ze mną zdjęcie telefonem komórkowym. Ale gdziekolwiek indziej w Rio czarny to od razu złodziej. Rasizm się mocno trzyma. Policja chętnie bije czarnych, w pracy są dyskryminowani. Zaprowadzenie równości jest rzeczą podstawową. I wszystko zaczyna się znowu od edukacji. Ale szybko się nie zmieni.(…) Niechęć jest wzajemna.”

Paulo Lins (1958) pisarz brazylijski

Źródło: Aleksandra Szyłło, Maciej Stasiński, Jeż z Miasta Boga, „Gazeta Wyborcza”, 26 marca 2012.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O strachu

„Zdejmowałem kurtkę, a pod nimi [szortami] miałem bokserki. Normalnie zdejmuję te szorty i pokazuję drugą parę pod nimi, na którą przyklejam flagę albo coś. Tej nocy, kiedy zdjąłem górne szorty, te pod spodem się porwały, o czym nie wiedziałem. Odwracam się, a chłopaki krzyczą: „Ang! Ang!”, ale ja byłem w swoim świecie. Później Brian powiedział: „Odwracam się i widzę, jak machasz swoim pisiorem!” Miałem szczęście. Publiczności to nie przeszkadzało, a jak powiedział Brian, nie mam nic do ukrycia!”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O szczęściu , Chłopak

„Strój kobiecy ma znaczenie tylko o tyle, o ile zachęca mężczyznę, by go z niej zdjął.”

Françoise Sagan (1935–2004) pisarka francuska

„Ja przede wszystkim ubolewam, że artysta nie ma gdzie pokazać tego, co robi. Ja jestem w tym cyrku dlatego, że wydaję płytę i mam świadomość, że muszę się gdzieś promować. Przecież nie będę tańczyć na rurze! Czy na lodzie… Nie ma innych propozycji dla artystów, którzy chcą zaistnieć, nie ma programów muzycznych, są tylko festiwale. Artyści robią co mogą, żeby się podlansować. Gwiazdki serialu chodzą na promocje perfum, żeby ich zdjęcie ukazało się w kronice towarzyskiej.”

Maryla Rodowicz (1945) piosenkarka polska

o swoim udziale w show Gwiezdny Cyrk.
Źródło: wywiad http://www.miastomuzyki.pl/?p=bio&d=wyw&id=320&wid=337

„A jeśli idzie o agenta we władzach „Solidarności”. To jest bardzo wrażliwy temat. Ja tego nie rozwiążę. To sama „Solidarność” i społeczeństwo musi rozwiązać. Nadszedł już czas, że my musimy wiedzieć, kto jest kto. (…) Te maski trzeba zdjąć. Z tym smrodkiem – przepraszam za użycie takiego stwierdzenia – można żyć, bo od tego nikt jeszcze nie umarł. Ale to jeszcze nie jest świeże powietrze. Nas stać na to, żeby tę sprawę powoli do końca wyjaśnić. Warto wspomnieć, co mówił gen. Kiszczak, że społeczeństwo byłoby zaszokowane, gdyby wiedziało, kto faktycznie jest kim…”

Ryszard Kukliński (1930–2004) polski wojskowy i amerykański agent CIA

O czasie

„Po ukończeniu szkoły byłem zdecydowany poświęcić się teatrowi i brać udział tylko w ambitnych przedsięwzięciach. W pewnym momencie zorientowałem się, jak bardzo zmienił się rynek, i że słowo sukces nabrało zupełnie innego znaczenia. Zauważyłem to, ale długo się z tym nie zgadzałem. Nie chciałem zaakceptować tego, że za sukces uważa się zdjęcie na okładce magazynu albo udział w telenoweli. Ważniejsze było dla mnie, i wciąż jest, uznanie widza spotkanego gdzieś przypadkiem. Jednak po jakimś czasie uświadomiłem sobie, że jeśli nie będę odnosił sukcesów komercyjnych, ominie mnie wiele szans. Źle się czułem, kiedy odmawiano mi jakiejś roli, tłumacząc: „Pana nikt nie zna, potrzebujemy znanej twarzy.””

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: „Życie”, 10 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrjak.htm

O życiu , O czasie , O sukcesie

„Wielu reżyserów nie pamięta o tym, że punktem wyjścia naszej pracy jest ludzka twarz. Możemy oczywiście kłaść nacisk na montaż, nadawać zdjęciom szczególny rytm, ale największym przywilejem filmu jest obecność w nim ludzkiej twarzy.”

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

Źródło: Barbara Hollender, „Rzeczpospolita”, cyt. za: Ingmar Bergman, Klub „Żak” http://www.klubzak.com.pl/doc_153.html?PHPSESSID=f3237b706db25a609251bbc239e7f5b1

„Raz zdarzyło mi się trzymać zdjęcie rentgenowskie do góry nogami. Mamy jednak dobrych konsultantów, więc lekarskie wpadki trafiają się raczej rzadko.”

Marian Opania (1943) aktor polski

o roli w serialu Na dobre i na złe.
Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

„Katastrofalna sytuacja gospodarcza i ekonomiczna Polski wymagała rozwiązań, które pozwolą, uwłaszczając nomenklaturę PZPR-owską, zdjąć z niej odpowiedzialność polityczną i przekształcić ją w grupę dominującego kapitalizmu kompradorskiego. Dopuszczono do komitywy przedstawicieli opozycji gotowych współdziałać w grupie neokapitalistów z PRL.”

Piotr Andrzejewski (1942) polski działacz polityczny i adwokat

Źródło: Jak Wolna Europa, naszdziennik.pl, 10 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100710&typ=zp&id=zp51.txt

„Justin przyjechał do domu do Kanady na święta dokładnie w tym samym czasie, kiedy moja piosenka była w radiu. Usłyszał ją, spodobała mu się i napisał o niej na swoim Twitterze. Później opublikował zdjęcie. Nie wiedziałam, że to wszystko zajdzie tak daleko. Od kiedy Justin zainteresował się moją piosenką, moje życie się zmieniło!”

Carly Rae Jepsen (1985)

Źródło: WYWIAD: Carly Rae Jepsen opowiada o tym, jak stała się sławna!, eska.pl, 7 maja 2012 http://www.eska.pl/news/wywiad_carly_rae_jepsen_opowiada_o_tym_jak_stala_sie_slawna_zobacz_wywiad_video/32316

O życiu , O domu , O czasie

„mego mężczyznę trzeba najpierw ustanowić
niektórzy mówią zdjąć szary garnitur
ta nobilitacja na pewno się przyda
w okolicznościach intymnych potem
odsypać księżycowych opiłków
i trochę podmalować duszę
choćby na granatowo”

Bożena Budzińska (1957–2005)

Źródło: Odwieczne tematy, „Dekada Literacka” 1998, nr 5 (141); Landrynkowy areszt, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy Świadectwo 1999

O duszy

„Przed naszym przyjazdem głową rządu Mongolii był Amor. Widziałam tego Amora, przychodził do nas z żoną. Amor miał tłustą twarz, oczy przysłonięte fałdką, uśmiechał się jak Budda. Mironow mi powiedział, że podejrzewają go o to, że ciągnie go w stronę Japonii. Został on wtedy odsunięty od funkcji w rządzie. Nic więcej nie mogę o nim powiedzieć. Niedługo potem zniknął. Nie wiem, nie wiem, nie wiem, gdzie się podział i czy Mirosza miał z tym jakiś związek. Mirosza jeszcze w pociągu zdjął mundur wojskowy i ubrał się po cywilnemu. Na początku wszystkim zajmował się tam Frinowski. Nie wiem, gdzie zniknął Amor. Jego urzędnicy zostali zaproszeni do Moskwy. Po drodze, w pociągu, otruli się jakimiś konserwami, żaden z nich nie dojechał do Moskwy żywy. Teraz łatwo się domyślić, co to były za konserwy…”

Anandyn Amar (1886–1941)

Źródło: Agnessa Mironowa
Źródło: Mira Jakowienko, Żona enkawudzisty. Spowiedź Agnessy Mironowej, tłum. Dorota Bal, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, ISBN 9788324030101, s. 161–162.

„Występ w Opolu to była emocjonalna torpeda. Muzycznie i artystycznie głęboki. Nie dało się nic złego o nim powiedzieć. Trzeba więc było poszukać innego argumentu, aby mnie ośmieszyć. Ktoś mi pozazdrościł fajnego kontraktu reklamowego i postanowił mnie zniszczyć. Zrobił mi zdjęcie w bardzo złym świetle, z ogromnej odległości, w momencie gdy twarz wykrzywiła mi silna ekspresja.”

Kayah (1967) polska piosenkarka

Źródło: „Wysokie Obcasy”, 12 września 2009

O odległości

„Nienawykła jestem do tego, by zdejmować me szaty w obecności tak wielu osób.”

Maria I Stuart (1542–1587) królowa Szkocji

kiedy kat i strażnicy chcieli pomóc jej zdjąć wierzchnie odzienie przed jej egzekucją.
Źródło: dr Anna Kalinowska, Maria I Stuart w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, 2010, ISBN 97883268008525, s. 61.

„Życie zawsze wychodzi nam naprzeciw z zaproszeniem: „Chodźcie, zobaczycie, jak cudownie jest żyć.” A co my robimy? Cofamy się i robimy mu zdjęcie.”

Russell Baker (1925–2019)

O życiu

„Tak, tak – powiedział doktor, odwrócił się do Iwana i dodał: - Dzień dobry!
-Serwus, draniu! - głośno, z nienawiścią odpowiedział Iwan.
Riuchin zmieszał się do tego stopnia, że nie ośmielił się nawet podnieść oczu na uprzejmego lekarza. Ale tamten ani trochę się nie obraził, tylko wprawnym ruchem zdjął okulary, rozchylił fartuch, włożył je do tylnej kieszeni spodni, a następnie zapytał Iwana:
-Ile pan ma lat?
-Idźcie wy wreszcie do wszystkich diabłów! - ordynarnie wrzasnął Iwan i odwrócił się.
-Czemu pan się złości? Czy powiedziałem coś niegrzecznego?
-Mam dwadzieścia trzy lata – powiedział ze wzburzeniem Iwan – i złożę na was wszystkich zażalenie. A już zwłaszcza na ciebie, ty gnido! - Riuchinem zajął się oddzielnie.
-A z jakiego powodu chce pan składać zażalenie?
-A z takiego, że mnie, zdrowego i normalnego człowieka, związana i przemocą przywieziono do domu wariatów! - gniewnie odpowiedział Iwan.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O wariatach , O domu

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Tu nieznajomy uprzejmie zdjął beret i pisarzom nie pozostawało nic innego, jak wstać i ukłonić się.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

„Muzykę trzeba przedstawiać w formie czystej. Gdy z okładki emanujesz swoim zdjęciem, rozpraszasz słuchacza. Stwierdza na przykład, że jesteś inaczej ostrzyżony niż przy poprzedniej płycie i jego myśli odsuwają się od muzyki, której właśnie słucha. Fakt, takie zdjęcie może mile połechtać twoje własne ego, ale przecież nie o to chodzi. Muzyka nie przedstawia naszych osobowości.”

Justin Chancellor (1971) angielski gitarzysta rockowy (Tool)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 19 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 231.

O muzyce , O myślach , O myśleniu , O osobowości

„Czułem się jak śmieć, wyglądałem jak śmierć, moja duża umarła. Nienawidziłem siebie, a nagrywałem płyty, nie mając świadomości tego, co robię, traciłem przyjaciół, odsuwała się ode mnie rodzina. I gdy po tyli namowach po szesnastu latach uzależnienia po raz pierwszy poczułem, że może się udać, wykrztusiłem wreszcie słowa: I need help, natychmiast poczułem, że mój akumulator przestawił się na ładowanie. Powoli lekarze zdjęli mnie z tej spirali. Odwyk nie jest łatwy, ale nagroda jest największa. Czujesz, że życie staje się piękniejsze, niż było kiedykolwiek przedtem.”

Elton John (1947) brytyjski muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 24 czerwca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 52.

O życiu , O śmierci , O rodzinie , O uzależnieniu

„Czarem, który – jak twierdzę – trzeba zdjąć, jest tabu zakazujące naukowego, niczym nieskrępowanego badania religii jako jednego z wielu zjawisk naturalnych.”

Daniel Dennett (1942) filozof amerykański

Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne
Źródło: s. 41.

O religii

„Gdy młodsza z sióstr Bowien, w dwa dni po rozpoczęciu ucieczki, jednej z nich zdjęła buty, ciało odeszło od kości wraz z obuwiem. Przytrafiło się to wielu setkom ludzi, a tylko nieliczni znaleźli jakiegoś lekarza, który ich przyjął na kilka nocy, amputował odmrożoną stopę albo przynajmniej na parę godzin uśmierzył ból.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O ludziach , O butach , O odejściu , O bólu

„I teraz wróćmy do obrazów Dudy-Gracza. Do tego, co skonstatowaliśmy wyżej, że oto ta rzeczywistość, gruzłowata i bulwiasta, tłumna i naładowana znakami najprzedziwniejszych obyczajowych konwencji, przyjmowana jest przez współczesną widownię polską, przez przypadkowych często widzów prowincjonalnych galerii sztuki jako rzeczywistość znajoma, oczywista, nie budząca zastrzeżeń pod względem prawdomówności i jej autentycznej tożsamości z doświadczeniem wynoszonym z ulic i mieszkań Katowic, Częstochowy, Warszawy czy Torunia naszych lat naszego stulecia. Że jest to rzeczywistość, której prawdziwości nie jest w stanie zakwestionować w powszechnej świadomości społecznej nie tylko dzisiejsze malarstwo, ale co ważniejsze, także ekran telewizora i kina, opis i zdjęcie z gazety czy fotograficznego albumu, a więc te środki przekazu, które z nieporównanie większą niż obrazy Dudy-Gracza natarczywością wtłaczały nam do oczu obraz inny, wizję nie tylko niepodobną temu malarstwu, ale wręcz nie dopuszczających pytań i skojarzeń, na których malarstwo Dudy-Gracza się opiera.”

Jerzy Duda-Gracz (1941–2004) polski malarz, rysownik, scenograf, pedagog, publicysta

O Jerzym Dudzie-Graczu
Źródło: Krzysztof Teodor Toeplitz, Wstęp, w: Jerzy Duda-Gracz, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1985, ISBN 83-213-3288-9, s. 7.

O rzeczywostości , Obraz , O malarstwie , Pytanie

„Mój dziadek, porucznik Stefan Czyżewski, ochotnik Legionów Piłsudskiego (zaciągnął się do nich mając zaledwie 16 lat!), odznaczony przez Marszałka za zasługi (zdjęcie), był oficerem AK. W czasie Powstania Warszawskiego dowodził zgrupowaniem Albatros. Zginął w obronie Pasty, osłaniając własnym ciałem 18-letniego żołnierza. Poniósł bohaterską śmierć w walce z ludźmi, którzy eksterminowali Żydów, przeprowadzali eksperymenty na homoseksualistach w obozach koncentracyjnych, niszczyli tych, którzy wg nich z urodzenia byli gorsi lub po prostu inni.”

Kinga Rusin (1971) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Klepacka nie zostanie honorowym członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK. "Nic o tym nie wiemy" http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24857852,klepacka-nie-zostanie-honorowym-czlonkiem-swiatowego-zwiazku.html, gazeta.pl, 3 czerwca 2019.

O walce , O czasie , O śmierci

„Zobaczyłem zdjęcie i pomyślałem, że ta kobieta jest jak anioł. Nie wynająłem jej macicy. To wyrażenie używane przez fundamentalnych konserwatystów. Pożyczyłem ją. Czuję się z nią bardzo związany. Uchyliłbym nieba kobiecie, która pomogła mi dać życie tym chłopcom.”

Ricky Martin (1971) piosenkarz portorykański

O wyborze surogatki
Źródło: Ricky Martin: Jestem mamą i tatą https://www.newsweek.pl/ricky-martin-jestem-mama-i-tata-sesja-z-dziecmi/s9qhkyv, newsweek.pl, 23 marca 2012

O aniołach , O życiu , O kobietach

„W przerwach oprawcy chodzili po trupach, kopali, przewracali, dobijali żyjących, rabowali kosztowności. Ciała dotykali przez jakieś specjalne szmatki. Mnie samej zdjęto z ręki zegarek, nie zauważyli przy tym, że jeszcze żyję. W czasie tych okropnych czynności pili wódkę, śpiewali wesołe piosenki, śmieli się. Obok mnie leżał jakiś tęgi, wysoki mężczyzna w skórzanej kurtce, który długo rzęził. Niemcy oddali 5 strzałów, zanim skonał. W czasie dobijania strzały raniły mi nogę. Leżałam tak przez długi czas w kałuży krwi, przyciśnięta trupami. Myślałam tylko o śmierci, jak długo będę się jeszcze męczyć. W nocy zepchnęłam martwe ciała leżące na mnie.”

Wanda Lurie (1911–1989)

o rzezi warszawskiej Woli w 1944.
Źródło: Szymon Datner, Kazimierz Leszczyński (red.), Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach), Wydawnictwo MON, Warszawa 1962, s. 61–65.

O myślach , O myśleniu , O piciu , O śmierci

„Z tych wszystkich prezydentowych Maria Kaczyńska była najlepsza. Mówiła rzadko, ale odważnie, to, co chciała powiedzieć. A do tego z wdziękiem i spokojem. Zresztą lubiłam też śp. Lecha Kaczyńskiego. Był przemiłym człowiekiem, niezwykle ciepłym. Mam wspólne zdjęcie – stoimy na rynku w Starogardzie Gdańskim i przemawiamy. Tak samo myśleliśmy.”

Olga Krzyżanowska (1929–2018) polska działaczka polityczna, lekarka

Źródło: Olga Krzyżanowska: PiS niszczy niezależne sądy, a Kościół nie zabiera głosu http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,22115385,olga-krzyzanowska-pis-niszczy-niezalezne-sady-a-kosciol-nie.html#MT, gazeta.pl, dostęp: 20 lipca 2017

O myślach , O myśleniu

„Jak było, dowiedziałem się dopiero po zakończeniu zdjęć. Andrzej Wajda przyniósł moje zdjęcie, położył na stół i powiedział, że tak ma wyglądać porucznik Piotr Baszkowski. Pan Andrzej widział mnie w Białej sukience, debiucie reżyserskim Michała Kwiecińskiego, który był producentem Katynia.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Przed rozpoczęciem zdjęć spotykał się indywidualnie z każdym aktorem, opowiadał o całym projekcie, rozmawialiśmy o roli, pytał mnie jak wyobrażam sobie poszczególne sceny i postać. Byłem dobrze przygotowany, opowiadałem ze szczegółami, kadr po kadrze. Pan Andrzej słuchał mnie, słuchał, w końcu powiedział: „Pan powinien zostać reżyserem, a nie aktorem!”.
Źródło: Geje dziękują, starsze panie wychodzą..., „Rzeczpospolita” nr 22, „TV magazyn”, 28 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110209.html

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Słuchajcie, Jeśli chcecie się trochę poruszać i wytrząść tyłki, to w porządku. Nam to pasuje, prawda? Możecie też zdjąć wszystkie ubrania, jeśli chcecie, to nie ma znaczenia... Pieprzyć!”

Freddie Mercury (1946–1991) brytyjski muzyk rockowy, wokalista (Queen)

O prawdzie

Cytaty o zdjęciach strona 2

Cytaty o zdjęciach
strona 2