Cytaty o dzieciństwie (334 cytatów, strona 4)

„Prostytutki pracowały dla alfonsa. Był wspaniały i okrutny. Był ich bogiem. Pozbawił je wolnej woli, co im zupełnie nie przeszkadzało. I tak nie wiedziałyby, co z nią zrobić. Czuły się tak, jakby oddały się Jezusowi na przykład, żeby prowadzić życie pełne poświęcenia i ufności, tyle że oddały się alfonsowi, a nie Jezusowi.
Dzieciństwo miały za sobą. Teraz umierały. Z ich punktu widzenia Ziemia była jedną wielką lipą.
Kiedy Trout i kierownik kina, dwaj dusigrosze, powiedzieli, że nie potrzebują żadnej udawanej rozrywki, umierające dzieci odeszły przykładając stopy do planety, odrywając je i znowu przykładając. Zniknęły za rogiem. Trout oczy i uszy Stwórcy Wszechświata, kichnął.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O odejściu

„Lubię aktorów, jakimi byli kiedyś i jakimi widział ich Fellini, jaskrawo przedstawiając błazeństwo aktorskiego fachu. Wszyscy odnajdywaliśmy się w jego filmach i postaciach, mających odniesienia do naszego dzieciństwa, naszych rodziców, naszej bezradności, samotności, miłości. Ubierał aktorów w kolorowe szmatki naszych wspomnień i marzeń, by odtańczyli i odśpiewali, wylali łzy i zanieśli się śmiechem nad naszym życiem. Aktorzy powinni być komediantami.”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

Źródło: „Film” nr 12/1996

O rodzicach , O samotności , O śmiechu , O łzach

„B[ucur] T[incu], przyjaciel z dzieciństwa, pisze mi, ze czuje gorycz, bo nie mógł się "zrealizować". Takie rozgoryczenie jest nieuzasadnione. Każdy realizuje się na własny sposób. Ci zaś, którzy myślą, że pozostali gdzieś poniżej własnych możliwości, są w błędzie. Niech tylko spojrzą na tych, którym się udało, którzy dali z siebie wszystko, którzy - dzięki zasługom czy szczęściu - stali się znani: to wraki, strzępy, ludzie przegrani (…) Nic mi oni nie mają do powiedzenia, nudzę się przy nich; za to jakież wrażenie bogactwa w zetknięciu z tamtymi! Uciekajcie od wszystkich, którzy mają za sobą dzieło!

(…)

Jedyne, co robi mi naprawdę dobrze, to praca fizyczna. Nic innego nie potrafi mnie uszczęśliwić, bo nic innego tak przyjemnie ie zawiesza wiru pytań bez odpowiedzi.

Doskwiera mi chroniczne roztargnienie. Dłuższa koncentracja męczy mnie i nudzi. Na szczęście jestem obsesjonatem, a obsesja zmusza nas do koncentracji, jest koncentracją automatyczną.

"Zrobiliście błąd, stawiając na mnie!" - mamy w chwilach przygnębienia ochotę powiedzieć tym, którzy oczekują od nas Bóg wie jakich cudów. Zostać poniżej tego co można by zrobić, co powinno się zrobić… trudno o konstatację bardziej gorzką.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Zeszyty 1957 - 1972

O myślach , O bogactwie , O myśleniu , O wrażeniach

„A sentyment staje się uciążliwy. W końcu jest coś nazbyt fizycznego w próbie zachowania cząstki dzieciństwa na swoim mostku.
- Nie pan pierwszy sprowadza wiarę do zmysłu dotyku.”

Vladimir Nabokov książka Pnin

Pnin

O zachowaniu , O wierze

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach

„Jestem pewny, że w Albert Hall, w czasie mowy lorda Salisbury'ego, nie było dziewięcioletniego Adolfa Hitlera. Nie musiał tam być. Wszystko to wiedział. Powietrze, którym on i ludzie żyjący w latach jego dzieciństwa na Zachodzie oddychali, było nasycone przeświadczeniem, że imperializm jest biologicznie koniecznym procesem który zgodnie z prawami natury prowadzi do nieuniknionej zagłady ras niższych. To przekonanie kosztowało miliony istnień ludzkich, zanim Hitler wniósł w ten proces swój bardzo osobisty wkład.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O naturze , O ludziach , O czasie

„Na swoim drugim albumie dano mi znów absolutną wolność, tak abym mógł podtrzymać moją integralność artystyczną i wyrazić to, co porusza moim sercem. Tutaj mam szansę przedstawić „dyrektora” na Scatman’s World: Louisa Armstronga. Od mojego wczesnego dzieciństwa Louis wpłynął na mnie. Dla mnie Louis jest ojcem wszystkich moich mistrzów.”

Scatman John (1942–1999) amerykański muzyk

Źródło: Bogna Świątkowska, Sławomir Pękala, Hieronim Wrona (red.), Encyklopedia muzyki popularnej. Rap, dance i techno, Oficyna Wydawnicza Atena, Poznań 1997, ISBN 83-85414-93-2, s. 409–410.

O wolności , Serce

„Blues jest numerem jeden. Do czasów powstania White Stripes nie byłem pewien, do czego dążę, w jakim kierunku zmierza ten biały chłopak z Detroit. Niby nie chce grać jak Stevie Ray Vaughan czy inni mu podobni, ale przecież ciągnie za sobą rzeczywistość swego dzieciństwa. W ten sposób postanowiłem przedstawić zespół. Oto dwoje dzieci, jak i moja siostra. Dzieciom trzeba wierzyć, bo one są uczciwe. To był wytrych, dzięki któremu ludzie pozwalali nam grać bluesa. Zdumiewające, że ta sztuczka działa nawet teraz.”

Jack White (1975) wokalista i gitarzysta amerykański (The White Stripes)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 4 sierpnia 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 252.

Chłopak , O rzeczywostości , O siostrze , O dzieciach

„Najważniejsze to mieć własny sprzęt. Jeśli możesz przeznaczyć pięć tysięcy dolarów na nieduży komputer, który pozwoli ci nagrywać 24-bitowy dźwięk bardzo dobrej jakości, wtedy możesz nauczyć się programować i masz własne studio. Do tworzenia dochodzi niejednokrotnie właśnie w trakcie nagrywania, a także podczas gry. Drugą ważną sprawą jest wytrwałość i sposób wyrażania. Tego też trzeba się nauczyć. Często zdarza się, że spośród ludzi, którzy przychodzą do mnie, żeby zaprezentować swoje nagrania, najsilniejsze motywacje wykazują ci, którzy mieli najtrudniejsze dzieciństwo. A zatem moja końcowa rada brzmi: miej trudne dzieciństwo.”

Peter Gabriel (1950) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i flecista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 9 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 20.

O motywacji , O ludziach

„Nie umiem przyjmować miłości. Umiem dawać. Tak jest przez całe moje życie. Nie byłem nigdy nauczony akceptowania miłości. W dzieciństwie nie otrzymywałem jej wiele. Ale uczę się. Staram się to zmienić, szczególnie odkąd skończyłem z nałogami. Przyjmowania miłości nie sposób nauczyć się od razu, trzeba sporo ćwiczyć. Widzisz, 43 lata przeżyłem w jeden sposób, a przez ostatnie pięć staram się to zmienić. Niełatwo od razu stać się lepszym człowiekiem. To jest wyzwanie. Przyznać się do błędów i nie popełniać ich więcej.”

Elton John (1947) brytyjski muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Poznań, 18 czerwca 1995.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 37.

O życiu

„W dzieciństwie miałem przyrodnicze zainteresowania. Od kogoś dostałem mikroskop, sam zrobiłem sobie teleskop, bardzo kiepskiej jakości, ale mogłem oglądać Księżyc. Najpierw chciałem zostać astronomem. Czytałem książki z astronomii Jamesa Jeansa, czytałem nawet Arthura S. Eddingtona, którego jednak nie całkiem rozumiałem. Ogromne natomiast wrażenie zrobiła na mnie Historia naturalna jednego pierwotniaka Jana Dembowskiego. Zdecydowałem się, że pójdę w kierunku biologicznym, że zostanę lekarzem.”

Włodzimierz Ptak (1928–2019) polski immunolog, mikrobiolog

Źródło: Andrzej Kobos, Po drogach uczonych. T. 4. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2009, s. 383–398. ISBN 978-83-7676-021-6.

O wrażeniach , O książkach , O czytaniu , O historii

„Pamiętajmy o tych tysiącach niewinnych i bezbronnych dzieci, które nie rozumiejąc okrucieństwa otaczającego ich świata, nie były w stanie walczyć o swoje życie. My, pielęgnując dziś pamięć o nich, ze wszystkich sił starajmy się stworzyć lepszy świat i zapewnić najmłodszym beztroskie dzieciństwo, by już nigdy żadne dziecko nie musiało przechodzić przez pełne samotności i cierpienia piekło wojny.”

Piotr Gliński (1954) polski socjolog, wykładowca akademicki, ekolog i polityk

o Dzieciach Zamojszczyzny, uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej Dzieciom Zamojszczyzny na Pawiaku, Warszawa, 20 września 2018.
Źródło: Tablicę poświęconą pamięci dzieci Zamojszczyzny odsłonięto na Pawiaku https://dzieje.pl/aktualnosci/tablice-poswiecona-pamieci-dzieci-zamojszczyzny-odslonieto-na-pawiaku, dzieje.pl, 20 września 2018.

O wojnie , O dzieciach , O samotności , O świecie

„Dzieciństwo to czas białych plam na mapach świata.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

Serce ciemności
Źródło: s. 14.

O czasie

„Wyobraźnię podnieca niesłychanie tajemniczość. Kiedyś, kiedy ciągle objeżdżałem Europę, wjeżdżając do jakiegoś miasta, zaraz kupowałem plan tego miasta i już nikogo nie pytając, obchodziłem główne ulice i zwiedzałem interesujące gmachy. Potem zrozumiałem, że w ten sposób pozbawiałem siebie głównego uroku podróży, którym jest nieznaność, niespodziewaność. Zrozumiałem, że podróż jest rozkoszna taka właśnie, jaką pamiętam z dzieciństwa, kiedy rozbudzono mnie w wagonie i rozespanego wsadzono do karety; była to noc czy późny wieczór i przez okna tej karety widziałem tylko wielkie ulice, niespodziewane ich skręty w ciemne zaułki, cienie kościołów czy pomników, policjanta na koniu, który czegoś stał przy oknie naszej karety, gdy stanęła. Zdaje się, że to był Wiedeń. Nie darmo światłocień Caravaggia zachwyca nas w wieku XVII. Najciekawiej jest, jak czegoś nie wiemy.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Stanisław August
Źródło: s. 42

O nocy , O wieku , O pewności siebie , Koń

„Z wielu powodów – zbyt wielu, by je teraz wyjaśnić – przestaliśmy patrzeć na ludzkie życie jako składające się z kilku różnych etapów, z których każdy ma swoją własną tożsamość, dynamizm i imperatywy: narodziny, dzieciństwo, dojrzewanie, dojrzałość, starość, śmierć. Staliśmy się przekonani, że żyjemy w pewnego rodzaju nieustającym kontinuum: dzieciństwo jest jak dojrzałość, dojrzałość jest jak dzieciństwo, dorastanie może trwać do późnej starości. Z tej perspektywy rodzenie się i umieranie to najbardziej nieprzyjemne okoliczności. Najlepszym wyjściem jest zatem nie mieć dzieci, ponieważ przeszkadzają one w kontinuum życia i odciągają nas od przyjemności, oraz nie doświadczać agonii starości. Aborcja jest bronią, która powstrzymuje nas od pierwszego kłopotliwego położenia, a eutanazja (lub wspomagane samobójstwo, jak to się czasami nazywa) pomaga nam rozwiązać problem drugiego. Współczesna cywilizacja dała nam tak wiele możliwości i przywilejów, że odwróciliśmy się od twardych faktów ludzkiej egzystencji i straciliśmy poczucie powagi.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: wywiad dla „La Verità”, 18 października 2018 https://rlegutko.pl/pl/czytelnia/ryszard-legutko-dla-la-verita-s-324/

O narodzinach , O problemach , O samobójstwie , O życiu

„Moje zainteresowania w dzieciństwie to zdecydowanie były westerny i Indianie, tak jak większości chłopaków z mojego pokolenia. Dla moich synów westerny to obciach.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 42.

Chłopak

„Jestem niewierzący, Kościół na moje życie nie ma wpływu. Nie byłem też molestowany w dzieciństwie, nie o to chodzi. Prywatnie jestem za tym, żeby konkordat został rozwiązany i za wyprowadzeniem Kościoła ze szkół. Myślę, że finanse Kościoła, który jest opłacany również z moich podatków, są nieprzejrzyste. To coś, co mnie uwiera.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Smarzowski kręcił w Czechach. „Nie wpuściliby ekipy do polskiego kościoła” https://www.tvn24.pl/magazyn-tvn24/smarzowski-krecil-w-czechach-nie-wpusciliby-ekipy-do-polskiego-kosciola,175,3000, tvn24.pl, 22 września 2018.

O myślach , O myśleniu , O życiu

„Gdybym urodził się w Toskanii, moje filmy wyglądałyby inaczej – inny krajobraz, światło, kompozycja. Ale urodziłem się na Podkarpaciu i nim nasiąkłem. Pewnie tęsknię do brzydkiej architektury, to znaczy tęsknię do dzieciństwa.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

odpowiedź na pytanie o zainteresowanie współczesną architekturą sakralną.
Źródło: „Wysokie Obcasy”, 27 września 2018

O świetle

„Moje dzieciństwo było tak drastyczne, tak naznaczone poniżeniem, przemocą, nędzą i strachem, że do końca życia będę musiał do niego powracać, starając się z niego jakoś wyzwolić. I nie widzę innej możliwości, jak arcyszczere mówienie o tym. Nie da się uciec od jego powracających widm – trzeba zdobyć się na odwagę i przyjrzeć ich obliczom.”

Zbigniew Mikołejko (1951) polski filozof religii

Źródło: Prof. Mikołejko: „Bywałem katowany przez matkę” http://www.edziecko.pl/rodzice/1,79361,13420951,Prof__Mikolejko___Bywalem_katowany_przez_matke_.html, edziecko.pl, 18 lutego 2013.

O strachu

„Ruina wsi i ruchomość naszego życia oznaczają nie tylko postępującą zagładę względnie stałego i quasi-naturalnego środowiska sąsiedzkiego, ale także rozkład owej ludzkiej przestrzeni, ongiś tworzącej system odniesienia, wokół którego świat nasz krok za krokiem się budował; same pojęcia domu rodzinnego, rodzinnego miasta czy wsi, rodziny kilku-pokoleniowej raptownie zanikają, a razem z nimi samo pojęcie dzieciństwa; ponieważ jesteśmy wszędzie, nie jesteśmy nigdzie, przestrzeń nasza jest czysto kartezjańska, niezróżnicowana i nieskończona, bez uprzywilejowanych punktów.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Czy diabeł może być zbawiony i 27 innych kazań.
Źródło: s. 33. (Wieś utracona)

O domu , O świecie

„W dzieciństwie jest coś zaraźliwego. Jesteśmy zbyt blisko naszego własnego początku.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Nazwa gry
Święta strefa

„Homoseksualizm może mieć swe źródło we wczesnym dzieciństwie. Czasem rodzi się z nadmiernej bliskości ojca czy matki, która w sposób nieodwracalny naznacza młodego człowieka. Dla tych, którzy stali się homoseksualistami, musimy mieć nieskończenie wiele miłości, bo ich życie jest pełne cierpienia.”

Guy Gilbert (1935) francuski ksiądz katolicki

Krzyk młodych (Cris de jeunes, 1999)
Źródło: s. 126.

O matce , O czasie , O życiu , O cierpieniu

„Mam to we krwi… Bolączki towarzyszą mi od dzieciństwa i nikt, tylko Bóg i ja wiemy, jakiemu straszliwemu horrorowi musiałam stawić czoło wskutek moich zbrodni.”

Amy Bock (1859–1943)

Źródło: Jan Stradling, Złe kobiety, tłum. Katarzyna Bażyńska-Chojnacka, Piotr Chojnacki, Demart, Warszawa 2010, ISBN 9788374275439, s. 150.

O Bogu

„Był mistrzem języka, lapidarnego i barwnego, budowanego z nieoczekiwanego zestawu słów. Odświeżył i wzbogacił język polski, wprowadzając doń zasoby jidisz z dzieciństwa. Także z kultury i obyczajowości żydowskiej, innego sposobu postrzegania świata, bardziej mistycznego. Dodał polszczyźnie energii i wyższego lotu. W jego prozie pobrzmiewa żarliwa religijność, metafizyka, mimo że przecież z Bogiem wadził się przez wiele lat na różne sposoby.”

Marek Nowakowski (1935–2014) polski pisarz, publicysta, scenarzysta i aktor

O Julianie Stryjkowskim
Źródło: Marek Nowakowski, Nekropolis, Świat Książki, Warszawa 2005, s. 45.

O języku słowackim , O Bogu

„Nigdy nie uważałem samotności za wadę. Pojawiła się we wczesnym dzieciństwie i towarzyszy mi przez całe życie.”

Alain Delon (1935) aktor francuski

Źródło: Małgorzata Piwowar, Alain Delon, jakiego nie znamy http://www.rp.pl/Film/170309626-Alain-Delon-jakiego-nie-znamy.html, rp.pl, 3 marca 2017.

O samotności , O życiu

„Ja troszkę niemiecki znam, bo w dzieciństwie oglądałem Czterech pancernych mit Hund.”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

To były czasy piękne… Oglądało się Czterech pancernych mit Hund, uczyło się paru słów po niemiecku i jechało się do NRD kupić czajnik mit gwizdok.
Cytaty z monologów kabaretowych, Europa

„Coś się już działo w dzieciństwie. Jako dziecko, z napiętą uwagą wygrzebywałam listkiem pyłki ziemi z rany na nodze małej towarzyszki zabaw, a potem jako kilkunastoletnia dziewczynka nacięłam sobie kiedyś scyzorykiem kolano, aby je móc opatrywać. Ale w takim razie dlaczego nie poszłam na medycynę? Czemu bawiłam się lalkami w szpital, nie jako doktór, tylko jako pielęgniarka? Otóż doznałam w dzieciństwie urazu, ale urazu w całym tego słowa znaczeniu – dodatniego.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje nad wyborem powołania pielęgniarskiego.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 30–31 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

O dzieciach

„Jako mała dziewczynka nie miałam, oczywiście, pojęcia, że moja mama i jej rodzeństwo kończyły tą samą szkołę co Günter Grass, a jedną uliczkę od nas mieszka jakaś pani i pan, którzy znają niemiecki lepiej niż polski. Co prawda zastanawiało mnie czasem, skąd wziął się w naszym domu spalony młynek do kawy czy stara maselniczka, ale te drobne zagadki były po prostu nieodzowną częścią mojego dzieciństwa. W Gdańsku mieszkali moi dziadkowie i pradziadkowie a jednak instynktownie odczuwałam, że – choć żyjemy w Gdańsku od pokoleń – w naszych domach mieszkali kiedyś zupełnie inni ludzie.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: rozmowa Piotra Czerkawskiego Magdalena PArys: Nie kisić się w berlińskim sosie. „Odra”, styczeń 2016.

O ludziach , O prawdzie , O czasie , O rodzeństwie

„Ja mam w sobie tęsknotę za starym światem. Jednym z moich największych artystycznych guru jest Werner Herzog, który na każdym kroku wieszczy katastrofę. Gdybym kierował się wyłącznie hedonizmem i adrenaliną, to w tej chwili również wieszczyłbym zagładę. Byłbym błędnym rycerzem i plułbym na wszystko co nowoczesne. Ale czasami przydaje się też trochę zdrowego rozsądku. Boimy się nowego. Najbezpieczniejsze są dla nas obrazki z dzieciństwa albo opowieści naszych dziadków i babć. Ciężko nam, których czyta na przykład kilka tysięcy osób w całym kraju, ciężko nam pogodzić się z dominacją techniki. Z dominacją obrazu i filmu.”

Grzegorz Kwiatkowski (1984) muzyk

Wywiady
Źródło: Śmierć, mój publiczny wróg. Z Grzegorzem Kwiatkowskim rozmawia Dawid Jung [w]: „Art. Papier”, 15 listopada, nr 22 (142)/2009.

Obraz , O czytaniu , O świecie

„W dzisiejszej godnej pożałowania epoce triumfującego kapitalizmu, gdy staczamy się w konsumpcyjny narcyzm, zanosi się na to, że miejsce szekspirowskich siedmiu aktów ludzkiego żywota zajmie dzieciństwo trwające całe życie.”

Benjamin Barber (1939–2017) amerykański politolog

Źródło: Skonsumowani (2008), przeł. Hanna Jankowska

O życiu

„Nasz bohater miał wygląd niepozorny: ubrany niedbale, z czarną rozwichrzoną czupryną i brodą wiecznie w nieładzie. Prawe oko stracił w dzieciństwie i wprawiono mu sztuczne. Gdy zapalał się w dyskusji lub podczas przemowy, płonęło ogniem jego własne, lewe oko, a prawe pozostawało martwe. Sprawiało to niesamowite nieco wrażenie. Mówiąc, gestykulował z prawdziwie południowym temperamentem, uderzał pięścią w stół, wymachiwał ramionami. Na głuchych robiłby zapewne wrażenie wariata. Lecz ci, co go słyszeć mogli, ulegali szybko urokowi jego wymowy. Tajemnicą jego powodzenia był silny, dźwięczny, melodyjny głos. Fascynował nim, porywał słuchaczy, przykuwał ich uwagę. Mówiono o nim, że się mówcą urodził, że dla niego przemawiać było czymś tak naturalnym, jak dla wiatru wiać.”

Léon Gambetta (1838–1882) francuski polityk

Autorka: Irena Koberdowa, Leon Gambetta, op. cit., s. 8–10.
O Léonie Gambetcie

O wrażeniach , O wyglądzie , O tajemnicy , O wariatach

„Nie mam żadnych pamiątek z dzieciństwa – powiedziała smutno.”

Jana Frey (1969)

Żadnych fotografii, starego pamiętnika ani pluszowych zwierzątek – nic. Tylko wspomnienia, a te są straszne...
W ślepym zaułku wolności

„Zawsze było tak, że mój ojciec wybierał jakieś dobre filmy i sadzał mnie przed telewizorem. To były rzeczy typu W samo południe albo filmy Kurosawy. Wszystkie oglądane w telewizji, w dzieciństwie. Z kina pamiętam rzeczy typu Blues Brothers.”

Łukasz Barczyk (1974) polski reżyser, scenarzysta, producent, pedagog, aktor, montażysta

Można powiedzieć, że na pomysł, aby robić filmy, wpadłem przypadkiem. Bardzo lubiłem je oglądać. Natomiast wydawało mi się to tak dalekie, jakby to święci robili filmy. Właściwie dopiero po liceum dowiedziałem się, że jest coś takiego, jak szkoła filmowa.
Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1087

„Dzieciństwo jest wtedy kiedy twoim idolem jest Batman. Dorosłość kiedy potrafisz zrozumieć Jokera.”

Krzywy

O dorosłości

Cytaty o dzieciństwie strona 4

Cytaty o dzieciństwie
strona 4