Cytaty na temat strzelać (160 cytatów, strona 2)

„Spójrz… strzelają do Bizonów, rząd twierdzi… że zginęło ich co najmniej milion w samym zeszłym roku.”

Jim Jarmusch (1953) amerykański reżyser, scenarzysta, aktor i muzyk

Look… they are shooting buffalo, government says… it killed a million of ’em last year alone. (ang.)
Źródło: Deadman

„Kto strzela z armaty do wróbla, może go najwyżej ogłuszyć.”

Kazimierz Chyła

Źródło: Współczesna aforystyka polska, op. cit.

„Kluivert strzela! Milimetry! Aj, może przesadziłem – centymetry!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Euro 2000

„Wychodził ze swojego samochodu. Wsadziłem pistolet Z88 za pasek z tyłu moich spodni i podszedłem do niego. Nie chciałem strzelać w plecy, więc zawołałem: „Mister Hani”. Odwrócił się, a ja wyciągnąłem pistolet i strzeliłem w niego. Kiedy się przewracał, strzeliłem drugi raz. Tym razem w głowę. Kiedy upadł na ziemię, oddałem jeszcze dwa strzały w skroń. Zaraz potem wsiadłem do samochodu i odjechałem stamtąd najszybciej, jak to było możliwe.”

Janusz Waluś (1953) polski emigrant w RPA, zabójca Chrisa Haniego

Źródło: Mateusz Pawlak, Zamach, który zatrząsł krajem http://www.rp.pl/artykul/843344,997445-Zamach--ktory-zatrzasl-krajem.html?p=1 rp. pl, 10 kwietnia 2013.

„Ta zabawa nie jest dla dziewczynek
Idź do domu bo tu mogą bić
Idź do domu bo tu mogą strzelać
Wojna minie kiedy wróci sen”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Historia podwodna (1986)
Źródło: utwór Ta zabawa nie jest dla dziewczynek

O wojnie , O domu , O snach

„Strzelaj, strzelaj!”

Konstanty Pawłowicz Romanow (1779–1831) wielki książę rosyjski

gdy w początkach powstania listopadowego jeden ze spiskowców trzykrotnie próbował strzelać do Konstantego, a ten nie uciekał, tylko krzyczał powyższe słowa.
Źródło: Jacek Konik, Wielki książę Konstanty w: Romanowowie (tom 3. z serii Dynastie Europy), op. cit., s. 39.

„W Dzień Dziękczynienia 1981 roku Cicely i ja pobraliśmy się w domu Billa Cosby'ego w Massachusetts. Był tam Max Roach razem z Dizzy Gillespiem i kilkoma innymi ludźmi. Była to miła ceremonia, ale jeśli przyjrzeć się zdjęciom z tego wesela, widać, że byłem naprawdę chory. Miałem to szare spojrzenie żywego trupa. Cicely to widziała. Powiedziałem jej, że czuję się tak, że w każdej chwili mogę umrzeć. Tego lata strzelałem trochę towaru w nogę i to ją rozpieprzyło. Chodziłem do jednego doktora na fizykoterapię, a do drugiego doktora na zioła i akupunkturę. Wciąż paliłem trzy albo cztery paczki papierosów dziennie. Pewnego dnia dr Wilson zapytał mnie wręcz – czy chcę żyć. Odpowiedziałem – tak, chcę żyć.”

Miles Davis (1926–1991) amerykański trębacz jazzowy

Źródło: Ja, Miles (przy współpracy Quincy'ego Troupe'a), Wydaw. Łódzkie, Łódź 1993, tłum. Tomasz Tłuczkiewicz.

O domu , O zdjęciach , O współpracy

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Szarża szwoleżera miała przynieść prezydentowi zwycięstwo, a przyniosła pudło. Nie można być kowbojem, który z biodra, nie pytając, kto zacz, a dopiero potem pyta, do kogo strzelał.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o wizycie Lecha Kaczyńskiego w Gruzji.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/0,1574697,0,1,prezydent-nie-moze-byc-kowbojem,wiadomosc.html, 25 listopada 2008

O zwycięstwie

„Kiedy po chodnikach walą podkute buty, kiedy wokół słychać zgrzyt i łomot niezliczonych czołgów – za późno na krzyk. Trzeba strzelać albo milczeć. (…) Szaleńcami są ci, co na swoich brudnych czołgach wdzierają się do pięknych, spokojnych miast; szaleńcami są ci, co wiedzą że prędzej czy później te czołgi wtargną na Schwarzenbergplatz i nie robią nic, aby temu zapobiec. (…) Źle być bezradnym obywatelem kraju, po którego drogach ze zgrzytem i hukiem suną pancerne kolumny wyzwolicieli. A czyż lepiej być wyzwolicielem?”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Akwarium

O butach

„Zdarzało się, że podczas obrony meczetów czy City Hall tworzyliśmy tzw. stanowiska pozorne - ustawialiśmy w oknie worki z piaskiem, udając, że to stamtąd będziemy strzelać, po czym wybijaliśmy szybę w oknie poniżej, dzięki czemu moi żołnierze mieli największy procent wykrywalności stanowisk ogniowych snajperów. Amerykanie pytali: „Nie macie sprzętu, ale wygrywacie - jak to robicie?". To były owoce naszego dobrego wyszkolenia, ale też polskiej mentalności: gdy nie mieliśmy sprzętu, musieliśmy to nadrabiać kombinowaniem i pomysłowością.”

Grzegorz Kaliciak (1973) polski pułkownik

Źródło: Karolina Przewrocka, Kali z Karbali. Opowieść dowódcy oddziału, który obronił City Hall http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,138262,18744453,kali-z-karbali-opowiesc-dowodcy-oddzialu-ktory-obronil-city.html#TRwknd, weekend. gazeta. pl

„Strzelajcie, kanalie, bo jeszcze nie umarłem.”

Ion Antonescu (1882–1946) rumuński polityk

ostatnie słowa

„Obsadzenie Johna Travolty [w filmie Pozdrowienia z Paryża] było pomysłem Luka Bessona. Studiując jego karierę zauważamy, że z każdą rolą zmienia się nie do poznania, inaczej się ubiera, ścina włosy, bawi się swoim wizerunkiem. Wax to przerysowana postać agenta, który często strzela bez chwili zastanowienia. Travolta prezentuje styl gry typowy dla Actor’s Studio, eksperymentuje na planie i jego postać powoli ewoluuje. Jonathan Rhys-Meyers pracuje zupełnie inaczej, zna wszystkie kwestie na pamięć, przyjeżdża na plan skrupulatnie przygotowany. Właściwie idealnie pasują do swoich postaci.”

Pierre Morel (1964)

Źródło: Reżyser Pierre Morel o filmie „Pozdrowienia z Paryża”, „Monolith”, 16 lutego 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/110,1

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Znalazłem też taki wywiad z generałem Heinzem Reinefahrtem, który dowodził oddziałami SS podczas masakry na Woli. On tam odpowiada na pytanie „Strzelaliście do dzieci?”. Odpowiedź: „Tak, dzieci strzelały do nas, to my strzelaliśmy do dzieci”. Można powiedzieć, że to skrajny cynizm zbrodniarza, że było dokładnie odwrotnie. Ale to jest rzeczywistość naszego pomnika w Warszawie, dziecka w za dużym hełmie i z karabinem. Jak blisko to jest terroryzmu – namówienie jednego dziecka, które strzeli i uczyni zakładnikami wszystkie dzieci w tym mieście. Czy dla mnie to ma być fundament polskości, model, który ja powtórzę ze swoimi dziećmi? Rzeczywiście doprowadził mnie do tego pan Rymkiewicz, że ja przyznaję rację zbrodniarzowi. Strzelały do nich dzieci. Zatem teraz nasze własne dziecko wyślemy, żeby je zarżnęli, bo może wtedy nasze prawnuki przyjdą na Powązki i zapalą znicz, który pięknie płonie, i nie będą się mogły uwolnić od zapachu znicza. To jest wampiryczne, to są gusła jakieś.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Wywiad udzielony Cezaremu Michalskiemu na temat „Kinderszenen” Jarosława Marka Rymkiewicza, „Dziennik”, 20 września 2008

O dzieciach , O rzeczywostości , Pytanie

„Do protestujących rolników niegodzących się na antypolską politykę rolną pański rząd kazał strzelać. Czy już pan przeprosił poszkodowanych w czasie policyjnych pacyfikacji? Jak pan wynagrodził krzywdę chłopskim rodzinom? Czy podjął pan już decyzję o przyznaniu renty specjalnej rolnikowi, który utracił oko? Czy pański rząd poprze projekt ustawy uniewinniającej protestujących rolników, którzy obecnie wzywani są przed oblicze polskich sądów? Sytuacja polskich rolników i innych grup społecznych po wejściu do Unii Europejskiej ulegnie drastycznemu pogorszeniu. Spodziewane są masowe bunty i protesty Polaków dotkniętych bezrobociem i nędzą. Pański rząd, dramatycznie poszukując w kieszeniach podatników funduszy na składkę brukselską, wprowadza coraz to nowe ograniczenia socjalne i fiskalne. Jaką zatem ma pan strategię wsparcia najuboższych polskich rodzin? Panie premierze, czy rozwiązując problem polskiej biedy, poprosi pan o pomoc tzw. siły szybkiego reagowania Unii Europejskiej, tłumiąc tym sposobem wszelkie niepokoje zawiedzionych eurorajem?”

Witold Tomczak (1957) polityk polski

do Leszka Millera
Źródło: wystąpienie w Sejmie, 13 czerwca 2003 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/fa4e44cf18f5e674c12574750037e904?OpenDocument

O wsparciu , O problemach , O decyzjach , O sile

„Zginął Kiełbacha, Nikoś, Wariat, Pershing – to fakty. Ale to nie była wojna, to były beznadziejne rozgrywki ludzi, którzy nie umieli ze sobą rozmawiać. Jakby umieli, toby nie strzelali i bomb by sobie nie podkładali. Taki typ ludzi tchórzliwych, którzy nie podejdą za blisko, wolą bombę podłożyć albo strzelić w plecy.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O wojnie , O ludziach , O wariatach

„(…) partia powinna zmienić nazwę na „Unię Polityki Nie-Realnej”. Poglądy, jakie ci ludzie reprezentują, to nawet nie XIX wiek. Oni chcą odebrać prawa wyborcze kobietom, bo uważają je za gorszy gatunek. Chcą strzelać do protestujących robotników, a niepełnosprawnym dzieciom zakazać uczyć się w tych samych szkołach co zdrowym.”

Bogusław Ziętek (1964) polski działacz związkowy

Źródło: UPR: Zdelegalizować związek Sierpień 80! http://opolskie.naszemiasto.pl/artykul/434566,upr-zdelegalizowac-zwiazek-sierpien-80,id,t.html

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O wieku

„W styczniu 1942 roku w Wannsee odbyła się konferencja, podczas której ustalono, jak powinno przebiegać „Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”. Inicjatorem i przewodniczącym tej konferencji był Reinhard Heydrich. To jemu podlegały wszystkie instytucje nazistowskiej represji – od gestapo począwszy. Ten Heydrich znany był ze swojej zoologicznej nienawiści do Żydów. Kiedy popił, strzelał z pistoletu do swojego odbicia w lustrze, krzycząc: „Paskudny Żyd!”. A wszystko to z powodu drugiego męża swojej babki. Nie był on właściwie dziadkiem Heydricha, ale odgrywał tę rolę w rodzinie. No i był Żydem. Dlatego w dzieciństwie Heydrich nie raz został za żydostwo pobity przez swoich kolegów na podwórku. I nawet w szczytowym okresie swojej kariery uchodził za „spokrewnionego z żydowską rasą” – jak ujmowała to nazistowska nomenklatura. Nie mógł więc swojej babce wybaczyć tego drugiego małżeństwa. Nie mógł pewnie również wybaczyć sobie. Tego, że kiedyś przytulał się do swojego dziadka nie-dziadka. On – szef RSHA, który chciał wymordować wszystkich Żydów i chciał żeby wszyscy widzieli w nim super-nordyka i nadczłowieka.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 10

O małżeństwie , O rodzinie , O dzieciństwie

„Fałszujemy rzeczywistość, stawiając niekiedy znak równania między okupacją niemiecką i sowiecką. Niemiecka robi z nas bohaterów, a sowiecka robi z nas gówno. Niemcy do nas strzelają, a Sowieci biorą gołymi rękami. My do Niemców strzelamy, a Sowietom wpełzamy w dupę. To nie jest więc żadna analogia, lecz odwrotność.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: Nie trzeba głośno mówić, Instytut Literacki, Paryż 1969.

O rzeczywostości

„Taką miałem pracę. Wykonawca widzi tylko potylicę. Nie widzi nawet twarzy. Kto to jest, kogo zabił, siedem osób czy pięć – tego kat nie wie. Po co ma to wszystko wiedzieć? Nie musi, nawet nie powinien. Jest w pracy. Zresztą to była najbardziej sensowna kategoria pracy, najspokojniejsza i na pewno najlżejsza, wielu członków grupy w głębi serca zazdrościło temu, który strzelał. No bo wystrzelił i tyle, następnego doprowadzili. A pozostali członkowie grupy musieli trupa wyciągnąć, dźwignąć, potem kolejna ekipa miała trupa zapakować, odwieźć, zakopać – to już było bardziej skomplikowane.”

Oleg Ałkajew (1951)

Źródło: rozmowa Andrieja Mołodycha, Nieśmiertelna kara śmierci, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 1 sierpnia 2011.

O śmierci , O karze , Serce

„Ja też po ojcu jestem Ślązakiem i choć wychowałem się w domu nauczycielskim, inteligenckim, to śląską gwarę znam bardzo dobrze. Jak graliśmy w piłkę nożną, to mówiłem, że gramy w bala – czyli w piłkę, trafiałem balą w latę – czyli w poprzeczkę, a po faulu strzelałem z elwra – czyli z jedenastki. Im jestem starszy, tym chętniej używam gwary. Jak idę wyrzucić śmieci, to oczywiście mówię żonie, że ida je wyciepnąć na hasiok!”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Źródło: nto.pl, Profesor Miodek tyż godo po śląsku, 19 marca 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100319/POWIAT08/29166572/

O domu

„Wstęp do Hollywood nie przyszedł za późno. Wciąż czułem radość podobną do tej, jaką czuje dzieciak wpuszczony na plac zabaw. Z tym że ja zabawek dostałem nieporównywalnie więcej i lepszej jakości. Broń, którą trzymałem w ręku, naprawdę strzelała. To było coś spektakularnego w moim życiu. Chłopiec we mnie był usatysfakcjonowany i zaspokojony.”

Alan Rickman (1946–2016) aktor brytyjski

o swojej roli w Szklanej pułapce.
Źródło: Artur Zaborski, Alan Rickman: To nie ja zdecyduję o tym, jak zostanę zapamiętany, gazeta.pl http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,138262,19483727,alan-rickman-to-nie-ja-zdecyduje-o-tym-jak-zostane-zapamietany.html

Radość

„Pan Ali Agça złożył wniosek o przyznanie mu polskiego obywatelstwa. Z Polską łączy go więcej, niż pana Rotgiera Guerreirę: strzelał nie tylko gole, ale nawet do polskiego papieża! Pani profesor Senyszynowa będzie na pewno za!”

Janusz Korwin-Mikke/P

Źródło: blog, 2 maja 2008

„Problem drużyn z Izraela w rozgrywkach europejskich jest taki, że mają 3 sytuacje w meczu, ale strzelają z nich jedynie 2 gole. Nie możesz odnieść sukcesu, jeżeli wykorzystujesz tylko 80% szans.”

Alon Mizrahi (1971)

O problemach , O sukcesie

„Sztuka nie jest podobna do futbolu: większość goli strzela się z najgorszych pozycji.”

Salvador Dalí (1904–1989) malarz hiszpański

O malarstwie

O sztuce

„Ani jeden sowiecki żołnierz nie zginął w Warszawie. Po co są te pomniki? To jest policzek, upodlenie Narodu i państwa polskiego, wszystko jedno jakie ono jest (…) Nie było żadnego wyzwolenia Warszawy. Ja wchodziłem przed armią radziecką i polską do Warszawy z chłopakami z podwórka. Szliśmy po lodzie. Elektrownia nie działała i Wisła była skuta lodem. Rosjanie dopiero wtedy budowali most pontonowy. W Warszawie było 400 Niemców, którzy wysadzali budynki. Rosjanie weszli. Nie było wyzwolenia. Nikt do nich nie strzelał.”

Przemysław Górny (1932) polski działacz opozycji antykomunistycznej

Źródło: Przemysław Górny o komunistycznych pomnikach, podobieństwach pomiędzy PRL a III RP i Prezydencie Lechu Kaczyńskim, blogpress.pl, 14 sierpnia 2012 http://www.blogpress.pl/node/13936

Chłopak

„Hip-hop jest niezrównoważony. Obecnie raperzy gloryfikują to piekło. Jak mogą mówić, że życie w getcie jest cool? Kto chce mieszkać ze szczurami, karaluchami, w miejscu gdzie strzelają, zabijają, gwałcą, tam gdzie zawsze spotkasz pijaków i ćpunów.”

RZA (1969)

krytyka raperów za przekaz w ich utworach.

O życiu , O piekle

„W czasie wojny, mimo różnic politycznych, obowiązywał wspólny kodeks honorowy, którego dwie podstawowe zasady głosiły: nie wolno utrzymywać kontaktów z Niemcami, nie wolno strzelać do jakichkolwiek polskich oddziałów. NSZ łamał te zasady. Po wojnie NSZ-owcy byli odsunięci od środowisk emigracyjnych. Najwięcej trafiło ich do Chicago – być może tam przechowują swoje archiwa. W Londynie prawa kombatanckie uzyskali dopiero w latach 80.”

Andrzej Friszke (1956) polski historyk

Źródło: NSZ – proces poszlakowy (zapis dyskusji), „Gazeta Wyborcza”, 24 kwietnia 1993 http://szukaj.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,122158,19930424RP-DGW,NSZ__proces_poszlakowy,.html

O wojnie , O czasie

„Nie umie grać lewą nogą, ani głową, nie umie robić wślizgów i nie strzela wielu goli. Poza tym jest w porządku.”

George Best (1946–2005) północnoirlandzki piłkarz

He cannot kick with his left foot, he cannot head a ball, he cannot tackle and he doesn't score many goals. Apart from that he's all right. (ang.)
o Davidzie Beckhamie.

„Hiszpańska lewica, chociaż doszła do władzy demokratycznie, zachowywała się podobnie jak w bolszewickiej Rosji. Główny atak skierowany był przeciwko Kościołowi. Prawie 7 tysięcy duchownych zostało zamordowanych. Bezczeszczono kościoły, strzelano do przydrożnych krzyży i figur świętych.”

Maciej Giertych (1936) polski polityk narodowy

Źródło: M. Giertych składa hołd generałowi Franco http://wiadomosci.wp.pl/kat,8311,title,M-Giertych-sklada-hold-generalowi-Franco,wid,8378620,wiadomosc.html

„Pamiętam pierwszy dzień w NHL. Wchodzę do szatni Bruins, a tam siedzą same kolosy. Nieogoleni, mnóstwo tatuaży, połamane nosy, połowa bez zębów. Nieźle – pomyślałem. Już po czterech meczach miałem dwie szramy na twarzy. Najpierw dostałem kijem w brodę i założyli mi osiem szwów. Na żywca, w szatni. I zaraz potem wróciłem na lód, tylko zakrwawioną koszulkę mi wytarli. W innym meczu podjeżdżam do bramkarza, strzelam i… dostaję kijem prosto w zęby. Po tych pierwszych meczach siedziałem wieczorem przed lustrem i myślałem: „Boże, to jak ja będę wyglądał za rok?””

Mariusz Czerkawski (1972) hokeista polski, olimpijczyk

Źródło: sport.pl http://www.sport.pl/hokej/1,64952,6567843,mariusz_czerkawski__po_kilku_dniach_w_nhl_mialem_14.html

O Bogu , O myślach , O sporcie , O myśleniu

„Najprostszy akt surrealistyczny to wyjść na ulicę z rewolwerami w pięściach i strzelać w tłum na chybił trafił. Kto nie miał chociaż jeden raz w życiu ochoty skończyć w ten sposób z drobnym systemem zbydlęcenia i prawomocnego skretynienia, ten ma wyznaczone miejsce w tym tłumie z brzuchem na poziomie lufy.”

André Breton (1896–1966) francuski pisarz

Drugi manifest surrealizmu

„Ludzie, którzy strzelali do naszych ojców, mają plany wobec naszych dzieci.”

Borys Griebienszczikow (1953)

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 11, 29 maja-11 czerwca 2015, s. 82.

O dzieciach , O ludziach

„Nie, wy im strzelacie w tył głowy!”

Robert Winnicki (1985) Polski polityk, działacz społeczny, poseł na Sejm RP VIII i IX kadencji

Źródło: TAK czy NIE - Robert Winnicki vs Włodzimierz Czarzasty http://www.youtube.com/watch?v=P5MUXHPn7PY#t=24m50s, polsatnews.pl, 15 lipca 2013.

„Moje stare dyplomatyczne powiedzenie jest takie, że nieważne kto strzela, liczy się wygrana (…).”

Maciej Żurawski (1976) polski sportowiec

Źródło: „Bravo Sport” nr 4, 2005

O sporcie

„Wiedziałyśmy, że folksdojcze podają się nieraz za Polaków, a potem zdradzają Niemcom, gdzie są powstańcy. Z nich też rekrutowali się tak zwani gołębiarze, nieuchwytni ludzie, ukryci na strychach i poddaszach, którzy strzelali z okien do żołnierzy i ludności cywilnej. Bardzo trudno było wykryć ich kryjówki i wielu ludzi zginęło od ich kul.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 51–52.

O ludziach , O wspomnieniach

„Mięso armatnie ma też prawo głosu – prosimy, żeby strzelać w niebo.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Kroniki tygodniowe
Źródło: Kroniki tygodniowe. 1927–1939, Warszawa 1956, PIW, s. 190.

„Oglądam się, wjeżdża czołg, rozwala bramę i staje. Z czołgu żołnierz wyskakuje. Wyjmuje z kabury pistolet i na wiwat strzela w górę. Zaczynam do niego mówić po angielsku, bo w czasie okupacji zaczęłam się uczyć angielskiego u Szachtmajerowej. Tymczasem żołnierz woła: „Dziewczyno, my Polacy!”. W tym czołgu jechał dowódca pułku, pułkownik Koszucki, który napisał później wspomnienia: „Wjeżdżam do obozu pierwszym czołgiem, a naprzeciwko stoi mała dziewczynka w szynelu do ziemi i do mojego żołnierza zwraca się po angielsku.””

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

To jest opowieść, która się tylko mnie przydarzyła, dlatego ją sobie bardzo cenię.
o wyzwoleniu obozu przez polskich żołnierzy 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O górach , O czasie

„Wiem, że przychodzisz mnie zabić. Strzelaj, masz tylko zabić człowieka.”

Ernesto Guevara (1928–1967) rewolucjonista argentyński

ostatnie słowa, wypowiedziane tuż przed egzekucją.
Źródło: Jon Lee Anderson, Che Guevara: A Revolutionary Life

„– Przecież schodzimy tylko do restauracji – powiedział Jack.
– A co, restauracja wywiesiła napisy: „Nie strzelać w sali jadalnej”? „Uprasza się o niezabijanie klientów przy stolikach”?”

Meg Cabot (1967)

Źródło: Poszła na całość

„Servaz wyobraził sobie, że kiedy ten świat ogarną katastrofy klimatyczne, krachy na giełdach, masakry i rozruchy oznaczające jego koniec, nadal będą istnieli ludzie tak głupi, by strzelać bramki, i inni, jeszcze głupsi, którzy będą chodzić na stadiony i im kibicować.”

Bernard Minier (1960)

Krąg
Źródło: rozdział 9

O ludziach , O świecie

„Amerykański profesor wylądował kiedyś na francuskiej plaży, biegł czterysta czy pięćset metrów pod morderczym ogniem, nie schylając się i nie padając, i był ranny, a teraz uważa, że jak ktoś przebiegnie taką plażę, to może później mówić – „człowiek powinien biec” albo „człowiek powinien strzelać”, albo – „szliście na śmierć jak barany”. Żona profesora dodała, że strzały potrzebne są przyszłym pokoleniom. Śmierć ludzi ginących w milczeniu jest niczym, bo nic nie pozostawia po sobie, a ci, co strzelają, pozostawiają legendę – jej i jej amerykańskim dzieciom.”

Hanna Krall książka Zdążyć przed Panem Bogiem

Zdążyć przed Panem Bogiem

O śmierci , O dzieciach , O ludziach

„Podobno strzela się bardzo celnie po kilku kieliszkach; zwróćcie uwagę na pokrewieństwo strzelania i poezji.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Dzieci też walczyły. Jest wiele książek polskich, albumów, niektóre tu mam (…) są tam zdjęcia dzieci uzbrojonych w granaty, a nawet pistolety maszynowe. Nie chcę przez to powiedzieć, że nie zdarzały się wypadki, że strzelano do dzieci nieuzbrojonych, myśląc, że są uzbrojone (…) Żołnierze opowiadali: „Dzieci do nas strzelają, więc my strzelamy do dzieci.””

Heinz Reinefarth (1903–1979) niemiecki zbrodniarz nazistowski

Źródło: Krzysztof Kąkolewski, Co u pana słychać, Zysk i s-ka, Poznań 2010, s. 77, 78.

O dzieciach , O książkach , O myślach , O myśleniu

„18 razy strzelał 9 goli.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: komentarz sportowy http://starogardgdanski.naszemiasto.pl/artykul/248727,komentarz-sportowy-31-07-2009,id,t.html

„Strzela w sposób sygnalizowany, za lekko, jest negatywnym bohaterem tego meczu.”

Andrzej Zydorowicz (1942)

Wpadki komentatorskie
Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x

O sporcie

„Tak, jestem bolszewiczką. Ale wy, które tu stoicie, jesteście morderczyniami! Żadne zwierzę nie dałoby swojego młodego, jak wy je oddajecie: bez sensu, bez rozumu, w obronie złej sprawy. Trzeba wam wyrwać łono. Niech wyschnie, a wy stańcie się niepłodne, wszystkie, jak tu stoicie. Niechaj wasi synowie nie powrócą! Do takich matek? Niechaj ich zastrzelą w złej sprawie, bo strzelali w złej sprawie. A wy jesteście morderczyniami.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

Źródło: Matka, tłum. R. Szydłowski w: Dramaty, Warszawa 1970, s. 268.

O matce , O zwierzętach , Sens

„Jak nie strzela, to nie strzela, a jak strzela, to strzela.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

o Rooneyu w meczu Manchester United – Europa XI, 13 marca 2007.

„A ty zabijałeś ludzi"?.-"Raz musiałem dobijać. Ale zazwyczaj zajmowałem się wywiadem, pisałem raporty".-"A co czułeś, jak strzelałeś do tych ludzi?". Odpowiedziałem bez wachania: "To samo, co czułem, patrząc, jak inni strzelają. Gdy istnieje taka konieczność, staje się nieważne, kto to robi. Poza tym uważam, że patrząć, ponoszę taką samą odpowiedzialność jak ci, co strzelają".”

Jonathan Littell książka Łaskawe

The Kindly Ones

O ludziach

„Kiedyś słyszałem powiedzenie, że ze strzelanymi bramkami jest jak z keczupem. Ciśniesz, nie leci, a później zachlapiesz cały talerz.”

Jakub Arak (1995)

Źródło: Michał Gałęzewski, Jakub Arak: Ze strzelanymi bramkami jest jak z keczupem. Ciśniesz, nie leci, a później zachlapiesz cały talerz https://sportowefakty.wp.pl/pilka-nozna/809748/jakub-arak-ze-strzelanymi-bramkami-jest-jak-z-keczupem-cisniesz-nie-leci-a-pozni, sportowefakty.wp.pl, 12 marca 2019

„Czy wie pan, ile pocisków na minutę strzela helikopter bojowy?”

Andrzej Rychlik (1955) polski polityk

Źródło: wystąpienie na zajęciach z Architektury Komputerów, 10 marca 2019 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/8dbba1e864d910c6c125750c0045256d?OpenDocument

„Wbrew pozorom u nas pełno jest zdolnych, bezrobotnych chłopaków po podstawówce, którzy tylko czekają, żeby przyszła jakaś Partia i spełniła ich marzenia o dobrze płatnej pracy lżejszej niż sen. Żeby zdobyć taką pracę, dadzą po ryju komu trzeba i pomaszerują w każdym marszu, w krórym strzela się z biało-czerwonej magnezji.”

Marcin Kołodziejczyk (1973)

Prymityw
Źródło: s. 466.

O marzeniach , O czekaniu , O snach , Chłopak

„Druga refleksja to uczucia obrzydzenia, szkaradzieństwa do narodu czeskiego. Prezydent Czech i minister spraw zagranicznych podpisali haniebny z punktu widzenia każdego narodu dokument. Ale że nie znalazł się żaden generał dywizji, żaden pułkownik, żaden dowódca kompanii czy szwadronu, który by wyprowadził żołnierzy na szosę i kazał strzelać dla uratowania honoru narodu. Sytuacja beznadziejna! (…) I dlatego z dumą, z radością, z rozczuleniem myślimy, że u nas taka sytuacja byłaby niemożliwa. Nawet gdybyśmy byli w sytuacji dziesięć razy bardziej beznadziejnej niż Czesi, nie znalazłby się u nas taki prezydent, taki rząd, taki lud. U nas od pierwszego dostojnika państwa do ostatniego robotnika każdy by się bił, gdyby wojska obce wkroczyły na nasze terytorium.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Data: 16 III 1939 r.
Czechy i Morawy zajęte przez Hitlera. Hańba narodu czeskiego, po zajęciu Czech i Moraw przez Niemcy hitlerowskie.
Słowo

O myślach , O myśleniu , O ludziach , Radość

„Lech Kaczyński chciał zobaczyć, jak wygląda sytuacja na froncie. Wyszliśmy z samochodu, a wtedy zaczęli do nas strzelać. Widzieliśmy jak fruwają pociski. Było po zmroku, ale było je widać. Moi ochroniarze byli wyszkoleni, żeby zapewnić mi bezpieczeństwo. Kiedy rozległy się strzały, rzucili się na mnie i powalili mnie na ziemię. Zacząłem krzyczeć i spojrzałem w górę, a Lech Kaczyński stał wyprostowany. Wszyscy naokoło leżeli, a kule latały bardzo blisko. On trzymał głowę wysoko, a nawet lekko się uśmiechał. Niektórzy dziennikarze zauważyli to i pisali potem, że Lech Kaczyński stał jak bohater. Jestem pewny, że był bohaterem. Nie bał się wrogów i z otwartą przyłbicą czekał na swój los, na swoją śmierć.”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

Źródło: „Katastrofa smoleńska była zemstą Putina na Lechu Kaczyńskim” https://www.tvp.info/33484585/katastrofa-smolenska-byla-zemsta-putina-na-lechu-kaczynskim, tvp.info, 4 sierpnia 2017.

O górach , O śmierci , O losie , O czekaniu

„Kolejny etap zawłaszczenia państwa we wszystkich jego obszarach, zaboru państwa polskiego przez jedna partię, a w zasadzie jednego człowieka. Jeżeli ta reforma będzie wdrożona, a grozi nam, że będzie, tak na 99 procent, to będzie oznaczało, że w ciągu kilku lat minister sprawiedliwości wychowa sobie korpus sędziów posłusznych, gotowych strzelać obcasami przed urzędnikami państwowymi, czy również partyjnymi.”

Andrzej Rzepliński (1949) polski prawnik

O projektowanych zmianach ustawowych w statusie Krajowej Rady Sądownictwa
Źródło: "Ja należę do pierwszego sortu" http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/prof-andrzej-rzeplinski-i-waldemar-zurek-w-faktach-po-faktach,729717.html, tvn24.pl, 5 kwietnia 2017

O sprawiedliwości

„Gdy pierwsza czwórka dochodziła do miejsca, gdzie leżały trupy, strzelali Niemcy i Ukraińcy w kark od tyłu. Zabici padali, podchodziła następna czwórka, by tak samo zginąć. (…) Podeszłam więc w ostatniej czwórce razem z trojgiem dzieci do miejsca egzekucji, trzymając prawą ręką dwie rączki młodszych dzieci, lewą – rączkę starszego synka. Dzieci szły, płacząc i modląc się. Starszy, widząc zabitych, wołał, że i nas zabiją. W pewnym momencie Ukrainiec stojący za nami strzelił najstarszemu synkowi w tył głowy, następne strzały ugodziły młodsze dzieci i mnie. Przewróciłam się na prawy bok. Strzał oddany do mnie nie był śmiertelny. Kula trafiła w kark z lewej strony i przeszła przez dolną część czaszki, wychodząc przez prawy policzek. Dostałam krwotoku ciążowego. Wraz z kulą wyplułam kilka zębów. Czułam odrętwienie lewej części głowy i ciała. Byłam jednak przytomna i leżąc wśród trupów, widziałam prawie wszystko, co się działo dokoła. Obserwowałam dalsze egzekucje. Wprowadzono nową partię mężczyzn, których trupy padały i na mnie. (…) Wprowadzono dalszą partię kobiet i dzieci – i tak grupa za grupą rozstrzeliwano aż do późnego wieczoru.”

Wanda Lurie (1911–1989)

gdy ocalała z rzezi Woli w Warszawie, 20 sierpnia 1944 już w obozie przejściowym w Pruszkowie urodziła syna Mścisława.
Źródło: Krzysztof Jóźwiak, Rzeź Woli. Rozstrzelane miasto http://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304209878-Rzez-Woli-Rozstrzelane-miasto.html, 23 kwietnia 2017.

O kobietach , O dzieciach

„Szlachcic umiał być rozmowny, elegancki, strzelał, jeździł konno, rozmawiał kilku językami i tańcował, ale nie wierzył w pracę, oszczędność, rachunkowość, nie myślał też o przyszłości: jemu i jego przodkom pieniądze spadały z nieba; on i jego przodkowie długi płacili, kiedy im się podobało; toteż gdy wybiła godzina niedoli, większość ich znalazła się w pozycji lunatyka gwałtownie obudzonego.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Kroniki tygodniowe
Źródło: t. 2, PIW, Warszawa 1958, s. 536.

O myślach , O myśleniu , O pieniądzach , O przyszłości

„Przyznawałem po latach, że niewystawienie Szarmacha może i było błędem, ale wtedy naprawdę nie dawał mi powodów. Był w słabszej formie, w sparingach przed mundialem nie strzelał goli.”

Antoni Piechniczek (1942) piłkarz polski, trener

o niewystawieniu Andrzeja Szarmacha w meczu Włochy - Polska w półfinale Mistrzostw Świata w piłce nożnej w 1982.
Źródło: przegladsportowy.pl https://www.przegladsportowy.pl/pilka-nozna/reprezentacja-polski/reprezentacja-polski-jak-nie-zostalismy-mistrzami-swiata/kv238ms, 29 grudnia 2017

O błędach

„Pan Piotrowicz jako osoba, to praktycznie bardzo miękki człowiek, lubi strzelać obcasami każdej władzy.”

Andrzej Rzepliński (1949) polski prawnik

o Stanisławie Piotrowiczu.
Źródło: Andrzej Rzepliński o Jarosławie Kaczyńskim: ten facet oszalał https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/andrzej-rzeplinski-o-jaroslawie-kaczynskim-ten-facet-oszalal/62qf8rj, onet.pl, 9 grudnia 2019.

Cytaty na temat strzelać strona 2

Cytaty na temat strzelać
strona 2