Cytaty na temat parasol (53 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Bankier to ktoś, kto pożycza ci parasol, kiedy świeci słońce, ale chce go z powrotem w chwili, gdy zaczyna padać.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

A banker is a fellow who lends you his umbrella when the sun is shining, but wants it back the minute it begins to rain. (ang.)

O słońcu

„Twardo w postanowieniach trwaj, się nie zmieniaj,
Dbaj o rozwój duchowy, nie tylko o finansowy.
Każdy robi błędy, sam wiem czasem błądzę,
Po nocy wstaje dzień, za zakrętem są proste.
Schowaj parasol, pada deszcz, świeci słońce,
Doceniaj każdy błąd, zrozumieć go jest mistrzostwem.”

Diox (1985)

Kilka prostych spraw

O błędach , O czasie , O słońcu

„Czy wyobrażacie sobie, panowie, że chłopcy z „Zośki” i „Parasola” stać będą na chodnikach z czerwonymi chorągiewkami i spokojnie witać sowieckie czołgi wjeżdżające przez most Kierbedzia? Czy nie widzicie, co się dzieje na ulicach? Popatrzcie tylko w twarze ludzi obserwujących cofające się kolumny niemieckich rozbitków! Spójrzcie w te wilczo dzikie oczy naszych żołnierzy czekających tylko znaku, by rzucić się na wroga! Na miłość boską, czyż naprawdę niczego nie widzicie?”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Źródło: Jerzy R. Krzyżanowski, Ostatni komendant. Opowieść o Leopoldzie Okulickim, Instytut Prasy i Wydawnictw Novum, Warszawa 1990, s. 94.

O miłości , O ludziach

„… stuknęła parasolką
Jestem Pchłą, lecz przy tym Polką”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Pchła Szachrajka

O piciu

„Oni nie traktują poważnie naszego państwa (…). To jest dla nich swoiste żerowisko na stanowiska, na władzę. Na absolutną, osobistą władzę (…). Mamy kontrrewolucję, ostry marsz w kierunku samodzierżawia, władzy jednostki.(…) Ona [Konstytucja 3 Maja] wyraźnie wprowadziła trójpodział władzy. Ówcześni twórcy naszej konstytucji napisali, że [sądownictwo] to ma być władza niezawisła i odrębna. A tego już nie ma, to jest bolszewizacja struktur państwa w kierunku władzy jednostki, bez odrębnej władzy sądowniczej (…). To jest dla mnie realna Targowica. To jest parcie na Wschód. Tak jak wtedy, gdy zdrajcy parli na Wschód pod parasol rosyjski.”

Andrzej Rzepliński (1949) polski prawnik

Źródło: Prof. Rzepliński: mamy kontrrewolucję. O Julii Przyłębskiej: „ta pani” nie jest prezesem TK http://www.tvn24.pl/andrzej-rzeplinski-w-faktach-po-faktach-w-tvn24,706832,s.html, tvn24.pl, 13 stycznia 2017.

„Powstanie to fakt żywy, fakt o niezwykłej trwałości, bez którego trudno dziś sobie wyobrazić świadomość współczesnego Polaka. Wszak to Powstanie Warszawskie stworzyło wielki i twórczy mit Armii Krajowej, a samo stało się legendą. Legendą walki o wolność wbrew wszystkim i wszystkiemu. Legendą, która wzywa i zobowiązuje. Legendą opartą na prawdzie i zakorzenioną w rzeczywistych wartościach. Od lat czterdziestu zdjęcia ruin Warszawy wystawiamy na odbudowanych placach, niemal szczycimy się nimi, pokazujemy w dziesiątkach filmów i w albumach. Ale przecież, na miły Bóg, to nie one są najważniejszym śladem, jedynym znakiem warszawskiego powstania. To nie one czynią, że legenda powstańcza tak przyciąga i fascynuje naszą młodzież, najlepszą i najbardziej wrażliwą; że zaczytuje się ona w takich książkach jak „Zośka” i „Parasol” czy „Pamiętniki żołnierzy baonu Zośka”. To wartości przyciągają ich tutaj, te wartości, których tak mało było – a czasem również jest – w naszym codziennym życiu, które się gubią w walce o chleb, w atmosferze szarzyzny i apatii. Te wartości, potrzebne młodym jak powietrze, potrafią oni odnaleźć w walce swych starszych braci i sióstr, w ich porywie i w ich nieugiętym trwaniu. Bo nie było to powstanie zrodzone tylko z nienawiści i chęci zemsty. Było to także, było to przede wszystkim powstanie wielkiej miłości i powstanie najwyższej ofiary. To sierpniowe powstanie chłopców i dziewcząt było także powstaniem ich ojców i ich matek. Było powstaniem do życia całego umęczonego narodu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 127–128

O Bogu , O książkach , O młodzieży , O matce

„To również charakterystyczne sytuacje, kiedy tylko nad nim rozkładano parasol, podczas gdy jego goście mokli na deszczu, czy podawanie przez niego w wątpliwość wierności żony prezydenta USA Baracka Obamy, albo sięgnięcie po kieliszek królowej Szwecji itd. Ale ta jego nieporadność, te wszystkie kompromitujące sytuacje są mniej ważne niż zachowanie w sprawie wyjaśnienia i upamiętnienia katastrofy smoleńskiej. Znamienne było też poparcie przez obecnego prezydenta budowy pomnika czerwonoarmistów pod Ossowem. Dotychczasowy przebieg kadencji Komorowskiego określa też przemówienie wygłoszone niedawno w Jedwabnem podczas uroczystości rocznicowych. Wystarczy je porównać choćby z przemówieniem Aleksandra Kwaśniewskiego. Wszystko to pokazuje, że nie jest to prezydent, który potrafi wskazywać kierunki polskiej polityki, prezentować jakieś wizje, pomysły. To nie jest człowiek, który wyznacza kierunki rozwoju państwa. On nie spełnia nawet tej roli, którą w RFN odgrywa jego odpowiednik, choć ma znacznie mniejszy zakres władzy wykonawczej. W Niemczech prezydent wskazuje problemy w rozwoju kraju i kierunki, w których należy podążać. Minął rok, a my od Bronisława Komorowskiego nie usłyszeliśmy nic ważnego. Z Belwederu nie płyną żadne istotne słowa, nie widać też działań zmierzających do realizacji strategicznych dla Polski celów. Dlatego jest to wręcz wsteczna prezydentura.”

Zdzisław Krasnodębski (1953) socjolog, profesor, filozof

Źródło: Ochroniarz establishmentowej biurokracji, naszdziennik.pl, 16 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110716&typ=my&id=my11.txt

O zachowaniu

„Jeśli kiedyś zobaczysz w pochmurny dzień
Postać bez parasola pijącą deszcz
To poeta próbuje językiem swym spomiędzy kropel wyłuskać rym…”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Nix, z płyty Sushi
Cytaty utworów

„Zdecydowałem się wejść do rządu, ale chciałem mieć wolną rękę. Rakowski zapewnił, że będzie moim parasolem ochronnym. Mimo to, trzy razy stawałem przed biurem politycznym. Grzmiałem wtedy, broniąc swoich tez i niejednokrotnie powołując się na Miltona Friedmana. Pamiętam, że Jaruzelski dłońmi zatykał uszy.”

Mieczysław Wilczek (1932–2014) polski przedsiębiorca, polityk, b. minister

Źródło: Adam Wójcik, 25 lat ustawy Wilczka. Kim był „jedyny liberał przy okrągłym stole”? http://biznes.onet.pl/25-lat-ustawy-wilczka-kim-byl-jedyny-liberal-przy-,18490,5595115,1,news-detal, biznes.onet.pl, 23 grudnia 2013

O biznesie

„Tylko maluchom nie nudziło się w czasie kazania (…)
oswajali sterczące z ławek zdechłe parasole z zawistnimi łapkami
klękali nad upuszczonym przez babcię futerałem jak szczypawką (…)
ale Jezus brał je z powagą na kolana”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Źródło: O maluchach

O czasie

„Schwytanie ulicy za gardło, w porze obiadowej
w rozprysku słońca,
w kropkach ludzi jedzących na zewnątrz pod parasolami,
Ludzi, których chroni papier lub plastyk
polisy, karty bankowej…”

Joanna Bielobradek (1943)

Źródło: Impresje

O ludziach , Pora roku

„Kobieta opętana namiętnością, dziwne doprawdy, ma twarz dziecka. Obojętne, co jest przedmiotem tej namiętności – może to być parasol.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Aforyzmy japońskie
Źródło: s. 29.

O kobietach , O dzieciach

„Wolimy zgubić pierścionek, zegarek czy parasol niż książkę, której już nie będziemy czytali, ale która zachowuje, w tym samym brzmieniu tytułu, jakąś dawną i być może utraconą emocję.”

Carlos María Domínguez (1955)

Dom z papieru

O czytaniu

„Wczoraj nieznanej kobiecie wypadła z rąk parasolka. Oczywiście natychmiast ją podniosłem. Większość mężczyzn zapomina o takich gestach.”

Channing Tatum (1980) aktor amerykański

Źródło: „InStyle” nr 4/2010

O kobietach , O zapominaniu

„Czyściciel okna zleciał z parapetu
Piątego piętra i skutkiem impetu
Nadział się na szpic mego parasola.
„Młodzieńcze, cóż za bezmyślna swawola!
– Rzekłem. – Masz szczęście: bo bez tej osłony
Melonik miałbym doszczętnie zgnieciony.””

Harry Graham (1874–1936)

Źródło: Bezmyślna swawola, tłum. Stanisław Barańczak

O szczęściu

„Kompromis daje dobrą parasolkę, ale lichy dach.”

James Russell Lowell (1819–1891) amerykański poeta

„Z siostrą wychowywaliśmy się w ogromnej dyscyplinie i skromności. Nasza babka, wielka dama, protestowała, gdy opalaliśmy się w ogrodzie: „Opalenizna przystoi dziewczynie z czworaków”. Wychodziła do ogrodu z parasolką, w ażurowych rękawiczkach i zajęczą łapką pudrowała twarz pudrem ryżowym. Kawałki ryżu odpadały jej od nosa. Wyglądała jak zjawa. Boże, jak my wstydziliśmy się kolegów. Wychowano nas, żeby zakrywać ciało. Wyjście z łazienki w majtkach było niemożliwością. Wszystko było zamknięte w pancerzu. To powoduje w człowieku skurcz na całe życie. Do tej pory mam kompleksy, że nawet u lekarza krępuję się rozebrać. Mało miałem swobody. Od najmłodszych lat wszystko musieliśmy robić bez dyskusji.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O życiu , O Bogu , O siostrze

„Zawsze śmialiśmy się w podstawówce: jak jest po czesku gołąb? – „dachowyj obsrywacz”, a jak jest po czesku parasolka? – „szmaticzku na paticzku” i tym podobnie. To był lekceważący stosunek nieuświadomiony. Potem tym bardziej byłem zaskoczony, im lepiej rozumiałem, że to jest ciekawa kultura.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

„Czas Kultury” nr 1–2/2007, O Czechach

„Ten Kościół (…), to dom wszystkich, a nie jakaś niewielka kapliczka, która może pomieścić jedynie pewną grupę ludzi wyselekcjonowanych. Nie możemy zredukować Kościoła do ochronnego parasola dla naszej małostkowości. Kościół jest Matką. Kościół jest płodny i musi takim być.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

O ludziach , O domu , O matce

„Obserwując z boku zmagania Wyszkowskiego, jesteśmy mu winni solidarność, także finansową, jeśli będzie taka potrzeba. Kiedy plują nam w twarz, nie rozkładajmy parasoli, bo w III RP deszcze nie padają.”

Wojciech Wencel (1972) polski poeta, eseista i krytyk literacki

Źródło: Tragarz pamięci, „Gazeta Polska”, 14 marca 2012

„Krytycznie oceniamy koalicję SLD-UP, która sprzeniewierzyła się lewicowym ideałom: łupi najuboższych, a rozciąga parasol ochronny nad najbogatszymi. Dlatego nikogo z czołowych polityków tej koalicji nie przyjmiemy do siebie.”

Jerzy Müller (1946) polski polityk

Źródło: Ciągną do Leppera, wyborcza.pl, 2 sierpnia 2005 http://wyborcza.pl/1,75478,2850660.html

„Władza to nie parasol, który stawia się w kącie, gdy deszcz przestał padać.”

António de Oliveira Salazar (1889–1970) wieloletni dyktator portugalski

„Gdyby cnota opalała płeć jak słońce, kobiety zasłaniałyby się i od cnoty parasolkami.”

Henryk Sienkiewicz (1846–1916) polski pisarz

Źródło: Dzieła, tom 39, PIW, Warszawa 1951, s. 75.

O kobietach , O słońcu

„Spytała go, co może być pięknego w szarym deszczowym dniu, a on opowiadał o niuansach barw, jakie przybierze niebo, drzewa i dachy, kiedy wybiorą się na spacer po południu, o nieposkromionej potędze wzburzonego oceanu, o parasolu, który zbliży ich do siebie, gdy będą szli pod ramię, o szczęściu, jakie odczują, wracając na gorącą herbatę, o ubraniach suszących się przy kominku, o zmęczeniu, które wtedy z nich spłynie, o tym, jak będą się długo kochać, a potem pod kołdrą opowiadać sobie o swym życiu, niczym dzieci kryjące się w namiocie przed rozszalałą naturą.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Odette i inne historie miłosne

O dzieciach , O naturze , O herbacie , Kochać się

„Klucza do zaskakującej przemiany Wiesława Meringa należy szukać w aktach IPN. W 2008 r. „Rzeczpospolita” lustruje biskupa, pisząc, że był tajnym współpracownikiem bezpieki. Jako TW „Lucjan” miał być regularnie wynagradzany zagranicznymi papierosami i luksusowymi alkoholami. (…)
– Wolta, jaką wykonał w latach 2006–08, jest totalna. Przeszedł na pozycje skrajnie prawicowe nie z przekonania, tylko taktycznie. Zagwarantował sobie nietykalność. Ponieważ to prawica ma zapędy lustracyjne, Mering chciał mieć pewność, że nikt z tego środowiska więcej mu teczek nie wypomni. I cel osiągnął. Środowiska prawicowe będą go odtąd bronić jako swojego. Gdyby pozostał z opinią księdza liberała, prawica zatrułaby mu życie. A tak parasol ochronny roztaczają nad nim media pro-PiS-owskie, ultrakatolickie, a co ważne, media Rydzyka – mówi nam ksiądz z północnej Polski.”

Wiesław Mering (1945)

Autorka: Katarzyna Wiśniewska, Przemiany biskupa Meringa. Klucz do zagadki leży w teczkach IPN http://wyborcza.pl/magazyn/1,150174,19519806,przemiany-biskupa-meringa-klucz-do-zagadki-lezy-w-teczkach.html#TRwknd#BoxGWImg, wyborcza.pl, 23 stycznia 2016.

O życiu

„Typowy Anglik, którego grywam, to postać mityczna. Facet w Londynie, który ma melonik i parasol, na pewno idzie na bal maskowy.”

Colin Firth (1960) angielski aktor

Źródło: Maria Wielechowska, Colin Firth. Liczy się ryzyko!, „To i Owo” nr 12, 19 marca 2013, s. 4.

O facetach

„Latem – choćby nie wiem jak było zimno i deszczowo – przed kawiarniami, restauracjami i barami muszą być stoliki. Islandczycy chyba nie wierzą w to, że mają paskudną pogodę i wmawiają sobie upały. (Wystawy sklepowe są pełne kostiumów kąpielowych i letnich sukienek od stycznia do grudnia). Szanujące klientów knajpy dysponują kocami i parasolkami. Jeśli siadasz na zewnątrz, a jest około 5 stopni, kelner podaje ci koc. Okrywasz się nim i pizza smakuje lepiej. A jak zacznie padać deszcz, dostajesz parasolkę, żeby do piwa nie nalało. No i piździ jak cholera, deszcz fest zacina, a ty siedzisz jak sierota – na plecach filcowy koc, w lewej ręce parasolka, w prawej kufel piwa, a w gębie Marlboro.”

Mirosław Gabryś (1973)

Islandzkie zabawki

O pogodzie

„Prawdę mówiąc, Kartel nie jest całkiem pewien, ile pocisków Kempa wciąż krąży poza planetą…
– Coś takiego – burknął Hansen.
–… ale próba umieszczenia na wysokiej orbicie każdej większej platformy nie byłaby na tym etapie dostatecznie…
– Dochodowa? – zapytała Wardani.
Hand uśmiechnął się do niej nieprzyjemnie.
– Mało ryzykowna.
– Za chwilę opuścimy zasięg parasola WPG Landfall – przez interkom rozległ się głos Ameli Vongsavath, mówiącej tonem przewodnika wycieczki. – Może trochę trząść.
Poczułem lekkie zwiększenie ciśnienia na skroniach, gdy odciągnięto moc z pokładowych kondensatorów. Vongsavath przygotowywała się do akrobacji wokół krzywizny planety i ponownego zejścia na jej powierzchnię. Kiedy WPG zostanie w tyle, nie będzie już ojcowskiej opieki korporacyjnej, która osłaniałaby lądowanie w strefie wojny. Od tej chwili będziemy zdani na własne siły.
Wykorzystują, handlują i nieustannie zmieniają warunki, ale mimo wszystko można się do nich przyzwyczaić. Można się przyzwyczaić do ich błyszczących wież i nanokopterowej ochrony, ich karteli i WPG, rozciągniętego na stulecia nieludzkiej cierpliwości i odziedziczonego statusu ojców chrzestnych rasy ludzkiej. Tak bardzo się przyzwyczaja, że zaczyna się być wdzięcznym za ich równą boskiej łaskawość z jaką pozwalają człowiekowi na nędzną egzystencję na ich korporacyjnej platformie.
Przyzwyczaja się tak bardzo, że uważa się to za wiele lepsze od wywracającego wnętrzności spadku w ludzki chaos czekający na dole.
Przyzwyczaja się tak bardzo, że zaczyna się być wdzięcznym.
Lepiej na to uważać.”

Richard Morgan (1965)

Upadłe anioły(2003)
Źródło: s. 212

O miłości , O wojnie , O sile , O cierpliwości

„Zostałam po prostu tak wychowana, by nie epatować tytułami. Obnoszenie się pochodzeniem niepoparte rzeczywistą pracą jest jak noszenie parasola bez płótna.”

Róża Thun (1954) działaczka społeczna, publicystka

Źródło: Magdalena Kursa, Róża Thun: nie rozliczajcie mnie z genealogii, „Gazeta Wyborcza Kraków”, 28 kwietnia 2009

„K a p u ś n i a c z e k jest pieszczotą parasola.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Świat cały noszę codzień za szkłem mych binokli,
Życie drga poza niemi, jak w akwarjum — ryby.
Dziś nadto je oglądam przez okien mych szyby:
Widzę, jak po ulicy biegną ludzie zmokli
I parasole rosną na deszczu — jak grzyby.”

Józef Birkenmajer (1897–1939) polski slawista, historyk literatury, poeta, tłumacz

Źródło: W dzień deszczowy w: Ulicą i drogą, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1928, s. 18.

O życiu , O ludziach , O świecie , O rybach

„Socjalizm lepiej sobie radzi z idealnymi ludźmi, niż anarchokapitalizm z niedoskonałymi. Lepiej jest też nosić bikini, kiedy świeci słońce, niż płaszcz przeciwdeszczowy, gdy pada. To żaden argument przeciwko noszeniu parasola.”

David Friedman książka The Machinery of Freedom

Socialism does better with perfect people than anarcho-capitalism with imperfect. And it is better to wear a bikini with the sun shining than a raincoat when it is raining. That is no argument against carrying an umbrella. (ang.)
The Machinery of Freedom

O słońcu

„Ginęli młodzi studenci politechniki i uniwersytetu konspiracyjnego - nadzieja Przyszłej Polski, ginęli zwyczajnie - na barykadzie i w domach, miażdżeni ogniem Stukasów i dział niemieckich, siekani ogniem siekani ogniem karabinów maszynowych i granatników - i ginęli z uśmiechem. Ani słowa wyrzutu, lecz ciągle jakaś radość promienna płynąca z poczucia dobrze spełnionego obowiązku, obowiązku wytrwania. Czerniaków to ukoronowanie tej atmosfery braterstwa i koleżeństwa, która panowała w batalionie. Połączone znów oddziały „Zośka" i „Parasol" walczą razem, ramię przy ramieniu, ustępując piędź po piędzi ziemi, której utrzymanie wobec przeważających sił wroga jest wręcz niemożliwe. I w tę atmosferę wnika czynnik nowy - bratnia pomoc z drugiego brzegu. I jakkolwiek zawód, jaki nas spotkał, dyktował nieraz słowa gorzkie, to obiektywnie przyznać muszę, że żołnierze polscy, młodzi chłopcy, którzy przyszli nam z pomocą, przylgnęli do nas sercem tak, jak i my do nich w pełnym poczuciu braterstwa. Byłoby niesprawiedliwe, gdybym nie złożył tym młodym i niedoświadczonym w walkach miejskich żołnierzom najwyższego hołdu za ich braterską gotowość pomocy, jaką okazywali. Ginęli z nami razem, a krew ich mieszała się z krwią naszych chłopców, jakby jeszcze raz dowodząc, że braterstwo nasze jest silniejsze niż wszystkie orientacje, a więzy krwi nierozerwalne.”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O uśmiechu , O nadziei , O domu , O pomocy

„Piękne – jak przypadkowe spotkanie na stole sekcyjnym maszyny do szycia i parasola.”

Comte de Lautréamont książka Pieśni Maldorora

Pieśni Maldorora

„Szkoła kształtuje osobowość, ale nie do końca. Po dyplomie człowiek zostaje taki troszeczkę ulepiony i dalej musi działać sam, kleić się własnymi siłami. Kilku znajomych ze szkoły zrezygnowało z aktorstwa. Prowadzą firmy i są zadowoleni, czasem umiejętności aktorskie wykorzystują w biznesie. Na uczelni jest się pod parasolem ochronnym, aktorem zaczyna się być po szkole. Wszyscy się bawią, nawet w trakcie sesji. Egzaminy wstępne sprawdzają tylko dryg do rzemiosła. Przypuszczam, że gdyby ustawić 500 osób pod ścianą, a komisja przeszłaby i wskazała palcem: „przyjmujemy ciebie”, „ciebie”, „ciebie”, to może pomyliłaby się o kilka osób. Jedni dostają się na studia z największą ilością punktów. Są objawieniem. Kadra się zachwyca. A po kilku latach okazuje się, że żadni z nich aktorzy.”

Piotr Miazga (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/talentn.htm

O szkole , O studiach , O sile , O czasie

„Bank jest miejscem, w którym pożyczają ci parasol wówczas, gdy jest ładna pogoda, i proszą o jego zwrot, gdy zaczyna padać deszcz.”

Robert Frost (1874–1963) poeta amerykański

O pogodzie

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Adwokat: I co się w końcu stało?
Świadek: Z Kaczorem Duffym przestałem się widywać, od kiedy został scjentologiem. (…)
Adwokat: Czy to prawda, że Goofy miał problem z narkotykami?
Świadek: Był uzależniony od percodanu.
Adwokat: Jak długo to trwało?
Świadek: Goofy przeszedł na środki znieczulające po wypadku w filmie rysunkowym. Na parasolu zeskoczył z Empire State Building i stłukł sobie plecy. (…)”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Widać, że bohaterowie kreskówek nie mają łatwo
Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Czysta anarchia

O prawdzie , O problemach , O uzależnieniu

„Parasol nie chroni od łez.”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: tytuł piosenki, Wiersze, Toruń 1994, s. 11.

„(…) pojechaliśmy na cmentarz, na kwatery „Zośki” i „Parasola”. I tam spotkaliśmy siwego pana, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć w moim życiu. Stał i sam dla siebie robił listę poległych dziewczyn. Opowiadał beznamiętnym tonem, jak wyglądały, opisując ich kolor oczu, włosów, urodę, charakter. Potem mówił, że znaleźli jej szkielet na Długiej, tam, gdzie zginęła. Mówił to z autentycznej potrzeby, to w nim siedziało i musiał wyrzucić to z siebie. Potem w domu oglądałem transmisję tej inscenizacji z aktorami wchodzącymi do kanału. Między autentycznym przeżyciem a szopką wokół przeżycia było to, co mnie uwiera. Wszystko, co jest machaniem sztandarem czy hasłem patriotyzmu, jest sztuczne.”

Jan Englert (1943) aktor polski

o obchodach rocznic powstania warszawskiego.

O kolorach , O domu , O charakterze

„Król jest parasolem dla ludzi, a ludzie są filarami króla.”

Tuanku Abdul Halim (1927–2017) sułtan stanu Kedah w Malezji

Źródło: Adrian Nikiel, Nowy król Malezji Niech żyje król!, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-nowy-krol-malezji

O ludziach

„Dynamika demograficzna skazuje republikanów na trwałą klęskę, jeśli jako partia znów nie staną się „parasolem” dla różnych grup i interesów społecznych. Dziś nastąpiło zaciśnięcie, zawężenie ich elektoratu, a biali mężczyźni nie są już w Ameryce polityczną większością. Właściwie to drugą kadencję zapewniła Obamie ta społeczna klęska republikanów – bardziej niż skuteczność jego własnej prezydentury.”

Anne Applebaum (1964) amerykańska dziennikarka

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, Drugą kadencję zapewniła Obamie społeczna klęska republikanów, krytykapolityczna.pl, 8 listopada 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/stany-zjednoczone/20121108/applebaum-druga-kadencje-zapewnila-obamie-spoleczna-kleska

O mężczyznach

„Zachód się tuczy wojną, zbrodnią, krzywdą, zdradą (…), głód i obskurantyzm, krachy, klaki, kliki, klauzule, parasole, pucze, encykliki.”

Marcin Wolski (1947) polski historyk, pisarz, dziennikarz, satyryk

szopka noworoczna (1969).
Źródło: „Żołnierz Wolności”, 1969; cyt. za: Jak ulubieńcy władz PRL-u, pupilami prawicy się stali http://www.newsweek.pl/polska/prawica-media-dziennikarstwo-polityka-jerzy-targalski-marcin-wolski-jan-pietrzak-jerzy-jachowicz-newsweek-pl,artykuly,278588,1.html, newsweek.pl, 25 stycznia 2014.

O głodzie , O wojnie , O zdradzie , O wolności

„(…) te nasze przodki w ogólności chomonciaki, czyli żłoby niepiśmienne byli, kościołów także samo jeszcze nie posiadali i do bożków się modlili.
Bożki, czyli bałwani, to byli drewniane albo kamienne faceci, zarządzające słońcem, wiatrem, deszczem i inszem gradobiciem. Sam najważniejszy między niemi był uskuteczniony z dębowej szczapy i cztery oblicza posiadał. A nazywał się Światowid (…).
Ale koniec końców poznali się nasze na bałwanach. Dowiedzieli się o tem szkopy i koniecznie chcieli naszych pradziadków chrzcić. Wtranżalali się do nasz na Ziemie Odzyskane i co i raz chrzciny urządzają.
Ale nasze przodki skapowali koniec końców, że ich przy tem w kant nabijają. (…) szkopy oprócz bałwanów meble także samo jem z domu wynoszą, na platformy układają i do Berlina wysyłka idzie. (…) spomknęli się wtenczas z Czechami i mówią: „Chrzcijcie nas wy!” (…) Mietek Piastuszkiewicz (…). Przygruchał sobie jedną Czeszkie, niejaką Dąbrowszczankie, na zapowiedzie dał i w krótkim czasie się z nią ochajtnął.
(…) i zaczęli się ogólnie chrzciny.
(…) Niemcy nic o tem nie wiedzieli. Przyjeżdżają za parę tygodni (…) i mowę zawalają do Mietuchny, że w dalszem ciągu zamierzają chrzciny nam wyprawiać. A Miecio w śmiech:
„Kogo będzieta chrzcić, kiedy to wszystko ochrzczone?”
„Na czysto?”
„Na sto procent, niech ja skonam!”
„No, dobrze – mówią Niemcy – a bożki dlaczego stoją?”
„Dla chaseny, czyli towarzyskiej draki żeśmy ich zostawili, żeby was na wodę napuścić!”
I w charakterze dowodu rzeczowego jak nie gwizdnie Mietek Światowida w jedną mordę, jak nie sztachnie w drugą mordę, w trzecią, w czwartą… A Dąbrowszczanka z wierzchu bożka parasolką.
Widząc to reszta gości, z czem kto miał pod ręką, leci grzać bałwanów. W trymiga zniszczyli wszystkich co do sztuki, żeby nie to, że warszawiacy, co na tych chrzcinach tyż byli, wyszabrowali większe partie bożków i opychali do Kowna Litwinom, którzy jeszcze przez czas dłuższy za poganów chodzili.
Widzą Niemcy, że krewa, kropidła pod pachy i chodu za Odre i Nyse!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ogólne chrzciny w Helena w stroju niedbałem

O domu , O charakterze , O śmiechu , O wodzie

„Myśmy liczyli od początku, tak jak i dowództwo, które planowało Powstanie, że nasz sojusznik, który stał na drugim brzegu Wisły, sowieckie wojsko i dywizja kościuszkowska Berlinga, Rola-Żymierski i reszta dowódców ludowych – że oni przyjdą nam na pomoc. Ta pomoc była wkalkulowana. Musimy pamiętać o tym, że przyczółki mostowe były utrzymane na Czerniakowie przez nasze oddziały, przez „Parasol”. Była możliwość przeprawienia się na łodziach pontonowych przez Wisłę. Była możliwość ostrzelania, przez koordynację ognia artyleryjskiego, pozycji niemieckich ciężkich armat, które były na Polu Mokotowskim. Była możliwość posłania myśliwców, żeby przegoniły sztukasy, które fruwały bezkarnie na wysokości dachów i zrzucały bomby; lądowały na Okęciu czy na innych bliskich lotniskach i ładowały nowe bomby, i załogi, które były zmęczone, zmieniały się. Tak samo pozwolenie aliantom na lądowanie liberatorów i halifaksów, które przylatywały z Brindisi, z południowych Włoch, czy południową drogą, czy północną przez kraje skandynawskie. Miały pełne baki benzyny i zbiorniki, kontenery, które miały dla nas; fruwały wolno, bo były obciążone. Załogi musiały lecieć do Warszawy i z powrotem, a mogły przecież lądować na lotniskach, które były w sowieckich rękach.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

Źródło: Janusz Brochwicz-Lewiński „Gryf” http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/janusz-brochwicz-lewinski,449.html, 1944. pl, 18 grudnia 2004.

O historii , O pomocy

„Deszcz chłostał parasol
Rzeka gotowała drzewa. (…)
Trzy małpy na skale
Budowały dom dla małpiątka,
Jastrząb szarpał mokrą, starą rybę –
A niedźwiedź spał: brunatny pysk
Głęboko w wilgotnej, cementowej grocie.”

Gary Snyder (1930)

Źródło: Po tajfunie, tłum. Andrzej Szuba

O domu , O rybach , O gotowaniu

„Pałacyk Michla, Żytnia, Wola,
bronią jej chłopcy od Parasola
choć na tygrysy mają visy
to warszawiaki, fajne chłopaki są!”

Józef Szczepański (1922–1944) poeta polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Pałacyk Michla

O woli , Chłopak

„Parasol noś i przy pogodzie.”

Remigiusz Kwiatkowski (1884–1961) Oficer Wojska Polskiego

O pogodzie

„Życie w Londynie jest do tego stopnia przesiąknięte cywilizacją, że mając kominki, światło elektryczne, kolej podziemną i parasole, człowiek niemal nie zauważa pogody.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

O życiu , O świetle , O pogodzie

„W małej jadalni, tuż obok, ujrzałem ojca, który chodził od jednej ściany do drugiej. Widać było, że jeszcze nie wypracował sobie odpowiedniej postawy, że nie był do końca gotów na tę okoliczność. Być może czekał, aż wydarzenia same się wyklarują, i że łatwiej mu będzie wtedy coś postanowić. Trwał tak, i stał jak nad przepaścią, niezdecydowany. Ludzie przechodzą od jednej sztuki do drugiej. W międzyczasie sztuka nie jest jeszcze gotowa, a ludzie nie potrafią dobrze jeszcze odróżnić jej zarysów, nie znają ról, jakie mają w niej odegrać, więc stoją tak, z opuszczonymi rękami, przed tym, co się dzieje na ich oczach, z instynktem złożonym jak parasol, poruszając się niezbornie, zredukowani do samych siebie, to znaczy, że zredukowani do nicości.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Journey to the End of the Night

O ludziach , O sztuce , O czekaniu

„Przez te lata, kiedy pracuję, zmienił się system, a nie człowiek. Człowiek zawsze będzie potrzebował tego, żeby w zmaganiach z chorobą roztoczyć nad nim parasol troski, opieki, ludzkiej życzliwości. Z obserwacji wiemy, jakie to ważne – również dla skuteczności terapii. Wielu pacjentów trafia do nas w piątek po południu, z powiatowych szpitali, bo tam boją się, że przez weekend ci chorzy mogą umrzeć, a to popsułoby im szpitalne statystyki. Chorzy na białaczkę są przerzucani od specjalisty do specjalisty, od szpitala do szpitala. Są dla nich kłopotliwymi pacjentami, bo wymagającymi drogiego leczenia bez pewności powodzenia, za które niekoniecznie uda się odzyskać pieniądze. A my nie mamy już gdzie odesłać chorych. Więc jeśli w piątek wieczorem zrozpaczeni rodzice przywożą do mnie na przykład aż z Przemyśla swoją 17-letnią, jedyną córkę, to muszę znaleźć dla niej miejsce i przekonać, że zrobimy wszystko aby ją uratować.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

O rodzicach , O pieniądzach , O pewności siebie

„Po raz pierwszy mamy do czynienia z amerykańskim prezydentem, który nie podziela naszej wizji projektu europejskiego, a i amerykańska polityka rozchodzi się z tym projektem. Musimy z tego wyciągnąć wnioski. Te konsekwencje są na razie widoczne w Syrii: ostateczny gwarant, parasol, który uczynił Europę silniejszą, nie ma już takiego samego stosunku do Europy. A to oznacza, że nasza obrona, nasze bezpieczeństwo, elementy naszej suwerenności muszą być na nowo dogłębnie przemyślane.”

Emmanuel Macron (1977) francuski polityk

Źródło: Jędrzej Bielecki, Macron już nie wierzy w NATO https://www.rp.pl/Polityka/311079895-Macron-juz-nie-wierzy-w-NATO.html, rp.pl, 8 listopada 2019.

„Autor książki o teatrze żywym staje zawsze przed trudnym wyborem: czy zadowolić bohaterów czy czytelników? Molier nie obrazi się na biografa, gdy ten wyliczy mu kochanki, lecz Pluciński? Autor musi się zatem na coś zadecydować: prawda, czy zaledwie jej część? Ta ładniej ufryzowana, ładniej pachnąca, za to ukazująca opisywanych bohaterów jedynie en face. Przy tym przytoczony powyżej przykład określa zaledwie skromną cząstkę kłopotów. Kochanki Moliera nie wstaną z niepoświęconych grobów, by obić biografa, jeśli ten pominie którąś z nich w swym rejestrze. Ale tancerka, co przez kilka sezonów kręciła parasolką w trzecim rzędzie corps de ballet, może na głowie autora zrobić z tej parasolki nowy użytek, gdy uzna, iż jej trud nie został w książce zauważony. Na ile przecież czytelnika interesuje trzeci plan zdarzeń?”

Witold Filler (1931–2009) pisarz polski, dziennikarz, aktor

Teatr Syrena. Gwiazdy, premiery, kulisy (1991)
Źródło: s. 110.

O kochankach , Obraz , O prawdzie , O książkach