Cytaty na temat marynarz (31 cytatów)

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Ani Niemcy, ani Włochy nie mają wątpliwości. Nasz kryzys nie jest kryzysem materialnym. Straciliśmy wiarę w nasze przeznaczenie...Jesteśmy jak marynarze bez kapitana.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

O wierze

„(…) chciałem cię zachęcić do poznania Boga w Jego dziełach, gdzie Go dostrzeżesz być może w większym blasku, niż gdybyś Go szukał w książkach. Tak właśnie czynili, jak o tym wiem, liczni ludzie puszczy, marynarze, żołnierze, eksploatatorzy, którzy mając oczy dobrze otwarte na przyrodę – znaleźli w niej Boga. Ma się rozumieć, że po tym wszystkim trzeba uczynić drugi krok, tj. zwrócić się do kapłana swego wyznania. On właśnie jest powołany do tego, aby ci wskazać, jak można wzmocnić w sobie wiarę i jak należy praktykować swą religię.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O Bogu , O ludziach , O książkach , O wierze

„Rozsądny mąż jest jak marynarz. Podczas burzy zwija żagle, czeka, żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.”

André Maurois (1885–1967)

Źródło: „Przekrój”, Wydanie 40, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1997, s. 28.

O czekaniu , Kochać się

„Świnoujście jest miejscem mojego dzieciństwa. I tak jak dzieciństwo, jest to już zamknięty rozdział w moim życiu. Tam mieszkają moi kochani dziadkowie i lubię to miejsce odwiedzać. Wychowanie nad Bałtykiem, dziadek marynarz i pewna tradycja sprawia, że jestem zakochana w morzu. Uwielbiam leżeć na plaży, słyszeć szum fal i skrzek mew. Z pewnością jestem morskim zwierzakiem, ale osiadłym w Warszawie.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: „Jestem morskim zwierzakiem” – wywiad z Andżeliką Piechowiak, 2 marca 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5867/Jestem-morskim-zwierzakiem-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O dzieciństwie , Kochać się

„Nie sposób być tylko marynarzem; wszyscy wiedzą, czym jest ta funkcja, ale jeżeli chce się być kimś, trzeba stać się tym, czego nikt nie widzi.”

Jean Genet (1910–1986) pisarz i dramaturg francuski

Querelle z Brestu

„W Szczecinie miejsce abstrakcyjnego internacjonalizmu, lansowanego w poprzedniej epoce, w sposób całkowicie naturalny zajął autentyczny kontakt z sąsiadem. Z pewnością zadecydowało o tym położenie miasta, lecz częściowo także jego charakter. Bo jako miasto portowe, stolica Pomorza Zachodniego zawsze dawała swoim mieszkańcom poczucie kontaktu ze światem. (…) Co prawda, tamto poczucie kontaktu ze światem było dosyć złudne, ale i tak nie wynikało z większej niż gdzie indziej, ilości zachodnich towarów. Wynikało przede wszystkim z możliwości kontaktowania się z tymi, którzy przedostawali się za żelazną kurtynę. W co drugiej szczecińskiej rodzinie był przecież jakiś rybak lub marynarz. Poza tym, w szczecińskich knajpach i dyskotekach często siedziało się przy jednym stole z Duńczykami, Niemcami bądź Szwedami. Nie owocowało to, co prawda, kontaktami z dziedziny kultury wysokiej, ale z pewnością wzmagało potrzebę życia w normalnym europejskim kraju. I nie ma chyba przesady w stwierdzeniu, iż to właśnie uczyniło ze Szczecina jedno z najbardziej zbuntowanych miast wobec komunistycznego reżimu.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

O prawdzie , O świecie , O rodzinie , O poszukiwaniu

„Jeśli posadzić przy stole najodważniejszego marynarza, najbardziej nieustraszonego lotnika i najmężniejszego żołnierza cóż ujrzymy? Jak się sumuje ich strach.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

O strachu

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„Od dwustu lat mieszczanie przebierają w swych lękach: anarcho-marynarz na lądzie w sprzyjających okolicznościach będzie Raskolnikowem (który robi, co chce, ale żałuje), w mniej sprzyjających – de Sade’em (który robi, co chce, ale neguje skruchę), w najgorszym przypadku będzie zaś neoliberałem (który robi, co chce, i na poczet tego, cytując Ayn Rand, sam siebie obwołuje człowiekiem przyszłości).”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 143.

O przyszłości

„Marynarz na ziemi szuka statku lub kobiety.”

Arturo Pérez-Reverte (1951) pisarz hiszpański

Cmentarzysko bezimiennych statków

O kobietach

„Jestem z tych marynarzy, co śnią, gdy ich skora
Łódź niesie do dom, — jako będą szafir fali
I loty mew spominać śród cichego dwora…”

Catulle Mendès (1841–1909)

Źródło: Słodycz wspomnienia, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 56, tł. Bronisława Ostrowska.

O domu

„Więc pan zabijałeś piratów?
– Działałem we własnej obronie – odpowiedział marynarz – i zabiłem najwyżej dwustu czy trzystu, a do tego nie sam, Na mnie przypada z tej liczby około trzydziestu. Reszty dokonali moi majtkowie.”

Alfred Assollant (1827–1886)

Niezwykłe choć prawdziwe przygody kapitana Korkorana
Źródło: rozdział 1

„Zastanawiałem się nieraz nad tym, za co prezydent Bronisław Komorowski nadał Order Orła Białego łowickiemu biskupowi-seniorowi Alojzemu Orszulikowi, który nigdy nie był wybijającą się postacią w Kościele polskim (…) Odpowiedź na to pytanie nasunęła się w końcu sama, gdy niedawno obejrzałem teledysk pt. „Ballada o marynarzach z Titanica” (…) ilustrowany nakręconym przez esbeków filmem z biesiady, którą w 1989 r. w Magdalence urządził gen. Czesław Kiszczak dla starannie wybranych osób. Osoby te w jego zamierzeniach miały tworzyć tzw. konstruktywną opozycję. Widać na poszczególnych ujęciach filmowych, jak rozbawieni Adam Michnik, Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki (wszyscy trzej są obecnie też kawalerami Orderu Orła Białego) trącają się kieliszkami wódki z szefem komunistycznej bezpieki. Padają słowa Michnika „Ja piję, panie generale, za taki rząd, gdzie Lech będzie premierem, a pan ministrem spraw wewnętrznych”. No cóż, niewiele się pomylił. Na filmie widać też bp. Orszulika, jak podaje talerz z mięsiwami i fraternizuje się z przełożonym zabójców ks. Popiełuszki. Następnie przybija swoimi rękami ściskające się prawice Wałęsy i Kiszczaka. W tym momencie kapłan-męczennik z Żoliborza z pewnością przewrócił się w grobie, ale Orszulikowi to się bardzo opłaciło. Błyskawicznie, bo po upływie zaledwie paru miesięcy, został biskupem, a po wygranej Komorowskiego otrzymał wspomniany order, najwyższe odznaczenie państwowe.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Marynarze z „Titanica”, „Gazeta Polska”, 12 października 2011

O piciu , Pytanie

„(…) [człowiek] rodzi się sędzią czy kupcem, wojskowym, rolnikiem czy marynarzem i wskutek tego nie tylko z natury rzeczy, lecz i dzięki swej sytuacji staje się bardziej uzdolniony do wypełniania w społeczeństwie odpowiedniej funkcji.”

Charles Maurras (1868–1952)

Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 159.

O historii , O literaturze , O naturze

„Alpinista jest szczęśliwy w górach, gdyż wie, że za horyzontem jest miasto. Marynarz jest szczęśliwy na morzu, gdyż wie, że za horyzontem jest miasto.”

Luigi Snozzi (1932)

L'alpinista è felice in mezzo alle montagne perché sa che al di là dell'orizzonte c'è la città. Il marinaio è felice in mezzo al mare perché sa che al di là

„Niektórzy politycy myślą o wysokim stanowisku tak, jak marynarz o morzu: że to wielka przygoda, nieprzewidywalna i ekscytująca. Widzą w nim drogę do swojego przeznaczenia. Ja widzę w nim coś, w czym prawdopodobnie utoną.”

Michael Dobbs (1948)

House of Cards. Bezwzględna gra o władzę
Źródło: rozdział 20

O myślach , O myśleniu

„Twardy jest zawód górnika, twardy i wymagający niezwykłego hartu, wykuwający surowość dla siebie i innych, pełen uporczywej, znojnej walki z węglowymi skałami, walki, w której tężeją mięśnie i serca. Twardy jest zawód marynarza, chłostanego przez wichry i uginającego się pod sztormami i twardzi są ludzie morza na chybotliwych deskach pokładu, dla których nieustępliwość i siła muskułów stanowią nieraz o całym życiu. Ale najtwardsi pod słońcem, wszędzie, na wszystkich równoleżnikach i południkach są ludzie przemysłu gastronomicznego. Twardzi są warszawscy kelnerzy, szatniarze, barmani, muzycy z nocnych lokali. Życie ich upływa w nieustannej walce. Wobec pertraktacji z pijanym warszawiakiem praca w kamieniołomach wydaje się fabrykowaniem dziecięcych baloników. Starożytni galernicy uciekliby w popłochu na widok katorżniczej roboty, jaką wykonuje warszawski kelner w sobotnie wieczory, zaraz po pierwszym każdego miesiąca. Toteż kelnerzy ci mają twarde serca, nic nie jest w stanie ich wzruszyć, rozpogodzić, przyjąć sympatią dla świata. Nic – ani uprzejmość, ani ubóstwo, ani młodzieńcza naiwność, ani radość życia. Imponuje i moc, urzeka ich siła i twardość innych, korzą się tylko przed realnymi korzyściami. Gotowi są służyć tym wątpliwym wartościom, nie zdając sobie sprawy, jak bardzo czynią niesłusznie. Usprawiedliwia ich jedno: atmosfera nocnego lokalu, w którym spędzają życie…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O życiu , O ludziach , O sile , O walce

„(…) nie wziąłem pod uwagę, że chociaż świat się przekształca w naszych rękach i zmienia to formy współżycia zostają w tyle. Myślałem, że ludziom potrzebne są przykłady, tak jak marynarzom heroizm morza. Starałem się być w przodzie, rodzić zapał i energię, emfazę, ale zabrakło mi wyczucia czasu.”

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

Źródło: Coraz trudniej kochać

O świecie , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Prawdziwy pisarz jest niemal bez wyjątku także czymś innym: lekarzem, naukowcem, filozofem, dziennikarzem, podróżnikiem lub językoznawcą, może być również mistrzem walki albo miłości, marynarzem jak Joseph Conrad, wszechstronnym myślicielem jak Goethe, człowiekiem teatru jak Shakespeare i Brecht, albo wieloma naraz lub na przemian. Tylko nie literatem.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Źródło: wywiad Roberta Pucka z Robertem Stillerem https://web.archive.org/web/20150325092723/http://www.ferdys.com.pl/_pol/kolacja/robert_stiller.html

O walce

„Wykołysana na statkach ta nowa odmiana „marynarzy – drucików” [radiotelegrafistów] wie niekiedy znacznie wcześniej od nawigatorów, jakie statki znajdują się w pobliżu, jak się nazywają i jakie mają kłopoty. „Druciki” potrafią, siedząc przy odbiorniku radiowym nadającym najpiękniejsze melodie, rozpoznać w tym, co wszyscy inni uważają za nieprzyjemne zakłócenia odbioru, interesujące rozmowy statków. Nierzadko wtrącają potem mimochodem na przykład uwagę:
– Przed dwiema godzinami holender rozmawiał ze stacją i grekiem. Teraz od godziny stacja woła greka. Grek milczy. Stacja prosiła holendra, by pomógł jej nawiązać łączność z grekiem. Od pół godziny holender woła greka. Grek milczy.
Z pojękiwania kropek i kresek alfabetu Morse'a na tle muzyki odczytał bezbłędnie wymianę zdań nad okrytym nocą oceanem.”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Gdyby nawet ze wszystkich wybrzeży rozrzucono po Atlantyku miliony wieńców i gdyby te miliony wieńców, pchane setkami wiatrów, płynęły z tysiącami wartkich prądów morskich – ocean był zbyt wielki, i tylko naiwny mógł wierzyć, że choć jeden, jedyny wieniec przedryfuje akurat nad spoczywającymi w głębinie. Nigdy nie oddadzą im honorów wojskowych. Czy widział ktoś „GRÓB NIEZNANEGO MARYNARZA” gdzieś na poczesnym miejscu w wielkim mieście?”

Niccolò Machiavelli (1469–1527) włoski pisarz, historyk i dyplomata

„Nie jestem ani Żydem, ani rzeźnikiem, a jeszcze mniej cudzoziemskim marynarzem. Jestem tylko waszym starym i oddanym przyjacielem, który przesyła wam wyrazy szacunku.”

Kuba Rozpruwacz (1865) Seryjny morderca działający w okolicach Londynu

Źródło: René Reouven, Słownik zabójców, Wydawnictwo Mizar, 1992, ISBN 8385309233, s. 221.

„Trudno zrozumieć Chińczyków i kobiety. Znałem Chińczyków, którzy dwa-trzy lata cierpliwie przesiadywali nad kawałeczkiem słoniowej kości wielkości orzecha. Z tego niekształtnego kawałka Chińczyk za pomocą całej armii malutkich nożyków i pilniczków wycinał statek – cud sprytu i cierpliwości: statek miał wszystkie sprzęty, żagle, niósł na sobie odpowiednią ilość załogi, przy czym każdy z marynarzy był wielkości ziarnka maku, a liny były takie cienkie, że nawet nie rzucały cienia, – i to wszystko było do niczego… Sam statek był tak kruchy, że lekkie dotknięcie unicestwiłoby szatańską pracę głupiego Chińczyka. Kobiece kłamstwo często przypomina mi chiński statek wielkości orzecha – mnóstwo cierpliwości, sprytu – wszystko zupełnie bezcelowe, wszystko znika przy zwykłym dotyku.”

Arkadij Awierczenko książka Ложь

Трудно понять китайцев и женщин. Я знал китайцев, которые два-три года терпеливо просиживали над кусочком слоновой кости величиной с орех. Из этого бесформенного куска китаец с помощью целой армии крохотных ножичков и пилочек вырезывал корабль – чудо хитроумия и терпения: корабль имел все снасти, паруса, нес на себе соответствующее количество команды, причем каждый из матросов был величиной с маковое зерно, а канаты были так тонки, что даже не отбрасывали тени, – и все это было ни к чему… Cам корабль был настолько хрупок и непрочен, что одно легкое нажатие ладони уничтожало сатанинский труд глупого китайца. Женская ложь часто напоминает мне китайский корабль величиной с орех – масса терпения, хитрости – и все это совершенно бесцельно, безрезультатно, все гибнет от простого прикосновения. (ros.)
Źródło: Ложь

O kobietach , O kłamstwie , O pomocy , O cierpliwości

„Filmowiec jest podobny do marynarza. Te zejścia na ląd są bardzo ważne. Wtedy można podładować baterie, przygotować się do kolejnej wyprawy. Trzeba też zatęsknić, jest to wręcz kluczowe.”

Jacek Bławut (1950) polski operator i reżyser filmowy

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54947

„W ciągu 5 i pół lat Naród polski zachował niezłomną postawę w nieprzerwanej ani na chwilę walce z najeźdźcą niemieckim, dochowując wiernie przyjaźni naszym brytyjskim i amerykańskim aliantom. Świat cały wie, że wolność miłujemy ponad wszystko i że nie zawodzimy we wspólnych o nią zmaganiach. W was żołnierze pokładam wiarę, że dopomożecie mi do spełnienia moich ciężkich obowiązków, w was, którzy w r. 1939 mężnie i ofiarnie stawialiście czoło przygniatającej przewadze najeźdźcy. W was bohaterowie walk we Francji, spod Narviku, Tobruku, Monte Cassino, Ankony i Falaise, w was nieustraszeni marynarze i lotnicy, którzy walczycie nieprzerwanie od l września 1939 r., i w was drodzy żołnierze Armii Krajowej, którzy bez należytego uzbrojenia, głodni i obdarci umieliście w walce z Niemcami wysoko dzierżyć honor podziemnej Polski walczącej. Niezależnie od tego, z jakich formacji się wywodzicie, czy szliście z Polski, czy ze środowisk polskich za granicą, dziś obowiązkiem Was wszystkich żołnierzy jest stworzyć zwartą i nierozerwalną całość w oparciu o legalny Rząd Rzeczypospolitej. Tego wymaga od nas powaga sytuacji, tego oczekuje od nas Naród Polski.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 425.

O przyjaźni , O świecie , O wierze , O zachowaniu

„(…) uwielbiam być przywódcą! Uwielbiam stać na czele grupy, niezależnie od tego, czy miałaby to być drużyna baseballowa, czy załoga marynarzy. Doskonale się czuję w tej roli, gdy do mnie należy ostatnie słowo. To o wiele przyjemniejsze niż gdy jako aktorka jestem zmuszona dopasować się do czyjejś wizji i próbuję zaspokoić czyjeś oczekiwania. Oczywiście uwielbiam ten zawód, ale od czasu do czasu naprawdę lubię trochę porządzić.”

Jodie Foster (1962) aktorka amerykańska

o swojej pracy w charakterze reżysera.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Naprawdę lubię trochę porządzić. Jodie Foster dla Stopklatki, stopklatka.pl, 3 czerwca 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9035, tłum. K. Lipka-Chudzik

O charakterze , O czasie