Cytaty na temat kontakt (146 cytatów, strona 2)

„Cieszy mnie stały kontakt z tyloma młodymi ludźmi. Chcę, abyście wiedzieli, że ogromnie cenię sobie Wasze komentarze, także te negatywne.”

Kirk Douglas (1916–2020) amerykański aktor i producent filmowy

o prowadzeniu bloga, którego założył w wieku 92 lat.
Źródło: Kirk Douglas. Świętuje 95 urodziny, „To i Owo” nr 50, 13 grudnia 2011, s. 4.

O urodzinach , O wieku

„To jest zachowanie porażające i przerażające. Ten człowiek zupełnie traci kontakt z rzeczywistością.”

Wojciech Reszczyński (1953) polski dziennikarz

o Donaldzie Tusku.
Źródło: Reszczyński: Tusk traci kontakt z rzeczywistością, stefczyk.info, 13 kwietnia 2012 http://www.stefczyk.info/publicystyka/opinie/reszczynski-tusk-traci-kontakt-z-rzeczywistoscia

O zachowaniu , O rzeczywostości

„(…) jaka to rozkosz panować całkowicie nad koniem, nad każdym jego krokiem i ruchem. Jaka satysfakcja utrzymywać kontakt delikatnym drgnieniem łydki czy wodzy. To już nie są jak dawniej dwa niezgrane temperamenty, ale jedna całość stworzona z konia i jeźdźca.”

Maria Ginter (1922–2011)

Galopem na przełaj

O wodzie , Koń

„Mój przelotny kontakt ze światem wielkich finansów zaowocował poważnymi wątpliwościami dotyczącymi biznesu takiego, jaki był w tamtym czasie prowadzony. To było oczywiste, że materializm całkowicie kontrolował strukturę ekonomiczną, [w] której ostatecznym celem dla jednostki było stać się częścią systemu zapewniającego ekonomiczne bezpieczeństwo za cenę ludzkiej duszy, umysłu, i ciała.”

Manly Palmer Hall (1901–1990)

The Secret Teachings of All Ages

O świecie , O duszy , O biznesie , O czasie

„Jako pierwszy nawiązałem kontakt z zachodnimi agencjami, które uznały mnie za źródło absolutnie wiarygodne. Dlatego ludzie zamykani na ulicy wołali: „Nazywam się X. Aresztują mnie. Dzwońcie pod numer 39–39–64!” Latem 1980 r. mój dom zamienił się w strajkowe biuro informacyjne (…).”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: PRL dla początkujących, s. 210.

O ludziach , O domu

„Tworzenie poezji pozwala mi na kontakt z tym „czymś” czego nie można nazwać. Rejestracja faktów – umożliwiająca stwarzanie między nimi poetyckiego nastroju i rejestracja wrażeń – podlegająca metaforycznemu sposobowi rozumienia świata, pozwala na przeniesienie się, z miejsca pozostającego w centrum obrazu, „tam”. Wystarczy tylko dać językowi szansę na to by mógł poprowadzić, by wydobył z realności to, co ulotne i pozostawić, jak najwięcej miejsca ciszy.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie czyli „w poprzek” – rozmowa Józefa Plessa – „AKANT” Nr 4/2000

O wrażeniach , Obraz

„Każda grupa zawodowa ma swój kod. Ostatnio miałem kontakt ze scenarzystami. Oni wszyscy są tacy sami: unikają publicznych wystąpień, mają podobne fryzury i okulary, noszą skórzane kamizelki i raczej nie przejmują się wyglądem. Dziennikarze też zresztą są niechlujni.”

Robert Górski (1971) polski twórca kabaretowy

Źródło: dziennik.pl http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/135246,nigdy-nie-morduje-pajakow.html

O wyglądzie

„W komediach trzeba grać niezwykle serio, śmieszne mają być tylko sytuacje, w których znajdzie się odtwarzana postać. Role komediowe należą do wdzięczniejszych zadań aktorskich – gdy zamierzenie się powiedzie, łatwiej nawiązać kontakt z publicznością. Wolę komedie także jako widz.”

Elżbieta Czyżewska (1938–2010) polska aktorka

Źródło: „Film” nr 13, 1987

„Berlińczycy mają dodatkowo to szczęście, że mogą mieć codzienny kontakt z kulturą. Sztuka jest tu obecna na co dzień. I to nie tylko ta zinstytucjonalizowana. Również alternatywna. A może nawet alternatywna przede wszystkim. Jest to z pewnością ewenementem w tak pragmatycznych czasach. Ale w wielu wypadkach te alternatywne działania wydają się być jedynie modnym opakowaniem, pod którym tak naprawdę nic się nie kryje.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Piszę tylko o tym, co mnie interesuje – rozmowa Krzysztofa Niewrzędy z Bertem Papenfußem – „Pogranicza” Nr 3/2002

O szczęściu , O sztuce

„Uwielbiam filmy, aczkolwiek proces ich realizacji potrafi przyprawić mnie nieraz o ciężkie frustracje. Poszczególne sceny kręci się w bardzo dziwnej kolejności, nie mającej nic wspólnego ani z chronologią, ani z rozwojem postaci. Często zdarza się, że na samym początku mam do zagrania jakąś bardzo trudną sekwencję albo wręcz finał filmu, kiedy jeszcze nie zdążyłem oswoić się z bohaterem, w którego się wcielam! Nie cierpię też sytuacji, w których wiem, że dałem z siebie wszystko, po czym okazuje się, że daną scenę trzeba powtórzyć, bo reżyserowi nie podoba się kompozycja kadru. Praca na planie wymaga olbrzymiej cierpliwości, a także odporności psychicznej. (…) W teatrze jest zupełnie inaczej: po prostu wychodzisz na scenę i grasz. Zdarza się oczywiście, że danego wieczoru nie jestem w najlepszej formie, że moja kreacja pozostawia wiele do życzenia. Myślę sobie wtedy: jaka szkoda, że nie można moich wpadek wyciąć w montażu, chciałbym nakręcić parę scen na nowo. Niestety, co się stało, już się nie odstanie. Teatr to hazard: publiczność kupuje bilety, ale za każdym razem spektakl wygląda inaczej, coś wychodzi lepiej, coś gorzej. Podczas prób aktorowi udaje się nawiązać o wiele bliższy kontakt z reżyserem niż na planie, ale z kolei w filmie można pozwolić sobie na zbliżenia, pokazujące całą gamę uczuć malujących się na ludzkiej twarzy. W teatrze to niemożliwe.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O emocjach , O myślach , O cierpieniu , O cierpliwości

„Nie ma kultur doskonałych, wszystkie kultury są jakoś ułomne, czegoś im brak. Kontakt z innymi kulturami może te braki uzupełniać. Z drugiej strony, aby lepiej zrozumieć i docenić własną kulturę, trzeba mieć jakąś skalę porównawczą. Dlatego właśnie warto poznawać inne kultury, nie kosztem kultury własnej, lecz dla pełniejszego rozwoju własnej osobowości. Dzięki odpowiedniej postawie unikniemy pułapek multikulturalizmu, w ramach którego kultury sprowadza się do strojów i posiłków, by docelowo stworzyć globalistę, czyli człowieka bez kultury. Narzędziem globalizacji jest tolerancja, która działa zazwyczaj w jedną stronę: akceptuj innych, ale nie siebie. Ale gdy nikt nie będzie siebie szanował, to kultury narodowe znikną, zostanie tylko pracownik, klient i konsument. To będzie jakiś homunkulus. Nam chodzi o kulturę dla człowieka jako osoby.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Kultura dla człowieka, naszdziennik.pl, 31 grudnia 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20111231&typ=my&id=my09.txt

O osobowości

„Nie godzę się na to, że można nie znać historii. Mam dobry kontakt z młodymi ludźmi i z rozpaczą patrzę na ich słabą znajomość historii współczesnej. Jak się okazuje, przestaje się uczyć historii na etapie II wojny światowej, a i tutaj są kłopoty. Proszę zapytać uczniów liceów o to, kim był gen. Sikorski, kim byli żołnierze wyklęci, albo o to, co stało się w Polsce w 1956 roku czy w 1970 roku na Wybrzeżu. Wielu młodych tego po prostu nie wie. To musi się zmienić. Przecież to sprawa naszej narodowej tożsamości.”

Adam Borowski (1955) polski działacz opozycji demokratycznej i niepodległościowej w PRL

Źródło: Maciej Walaszczyk, Znów walczę o to samo, naszdziennik.pl, 3 kwietnia 2012 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20120403&id=po19.txt

O wojnie , O historii

„Zastanawiałem się, czy wszelkie wynalazki z dziedziny telekomunikacji naprawdę wzbogacają życie. Pozornie wzbogacają, naprawdę tylko urozmaicają. […] Dostrzegam najwyraźniej paradoks naszych czasów: czym bardziej technika ułatwia ludziom kontakty, zbliża kontynenty, zbliża człowieka do człowieka, dając mu coraz to lepsze środki porozumienia się na odległość, tym to porozumienie słabnie, tym bardziej ludzie stają się sobie obcy. Znika z życia kontakt osobisty - jedyny wzbogacający i zapładniający.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

8 sierpnia 1943
Szkice piórkiem

O życiu , O ludziach , O odległości

„W najwcześniejszym okresie życia [dziecko] powinno mieć ono jak najczęstszy kontakt z literaturą mówioną, nie książką – przedmiotem fizycznym. Kluczowym gatunkiem jest tu kołysanka – nie musi to być kołysanka dosłowna, może to być jakikolwiek tekst, z muzyką lub bez – o łagodnym, kojącym charakterze, który wycisza całodzienne emocje, uspokaja dziecko.”

Joanna Papuzińska (1939) polska pisarka i poetka, autorka książek dla dzieci, krytyk literacki

Źródło: Maria Czernik, Funkcjonujemy w cywilizacji słowa – mówi prof. Papuzińska http://qlturka.pl/2015/12/08/funkcjonujemy-w-cywilizacji-slowa-mowi-profesor-joanna-papuzinska/, qlturka.pl, 14 stycznia 2009

O dzieciach , O literaturze , O charakterze

„Odwołuję trzy jedności – czasu, miejsca i akcji. Ich estetyczna tyranię. W teatrze metacodzienności 'teatr' odzyskuje swój rytualny sens. Przywracam mu godność i urodę, i ostateczność, i zwykłość, i prostotę – Gotowania mleka – Zamykania i otwierania drzwi – Ubierania i rozbierania – Patrzenia przez okno. Od tej pory 'teatr' jest miejscem pośrednim – takim jak schody, jak korytarz, jak Ziemia. Jest zwykły.(…) Teatr metacodzienności jest teatrem powszechnym i jednostkowym. Umożliwia kontakt suwerennych jednostek poprzez to co społeczne i wspólne, bez rezygnacji z tego co jedyne. Nie chce zadawać bólu, choć wie wszystko o bólu i śmierci.”

Helmut Kajzar (1941–1982)

Źródło: „Teatr” 1997, nr 7–8 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kajzar_helmut

O śmierci , O czasie , O gotowaniu , Sens

„W świecie pozornej fikcji zawsze występuje wysoki stopień ryzyka: trzeba nawiązać kontakt z partnerem, mieć odwagę spojrzeć mu w oczy, a czasami powiedzieć najokropniejszą prawdę, jakby się ją mówiło naprawdę.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 31 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sjcz.htm

„Stalin za kontakt z cudzoziemcem zsyłał na pięć, dziesięć lat do łagru, a często kazał rozstrzeliwać, jak się więc dziwić ludziom, że boją się cudzoziemca jak ognia.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

Imperium

„Nie możemy tworzyć idei, które będą łączyć ludzi, jeśli stracimy kontakt z tym, jakie jest ich życie. Jeśli nie wiemy, jak uznać sposób, w jaki ludzie obserwują świat, odczuwają go i doświadczają, nigdy nie będziemy w stanie pomóc im w uznaniu samych siebie albo zmianie świata na lepsze.”

Marshall Berman (1940–2013) amerykański filozof i pisarz

Przygody z marksizmem

O życiu , O ludziach , O świecie

„Aktor to jest ktoś, kto swoimi doświadczeniami, rozumem, wiedzą zawodową, chęcią przetwarzania potrafi tak przetworzyć, żeby wbudować to wszystko – swoje – w inny świat, który jest przynależny do zupełnie innej przestrzeni. Personifikuję ten zawód, bo to jedyny zawód na świecie, gdzie na bazie słowa, obrazu można nawiązać metafizyczny kontakt z inną osobą. To jest rzecz absolutnie niepowtarzalna. Zdarzało mi się parę razy uczestniczyć w takich realizacjach, gdzie miałem absolutną pewność, że to, co mówię, jest rozumiane przez widza. A widz dawał mi dokładny sygnał, że wie, co ja myślę. Czy to nie jest metafizyka? Posługuję się przecież normalnymi słowami, opowiadam o wyimaginowanych rzeczach, które wymyślił sobie Szekspir, i nagle okazuje się, że te bajki stają się sensem bycia. A nigdy nie spotkałem głupiego widza – bo jeśli ktoś przychodzi do teatru, to a priori nie jest głupi.”

Andrzej Wichrowski (1953)

Źródło: Agnieszka Michalak, ...i nagle te bajki stają się sensem bycia, teatry.art.pl, 24 kwietnia 2010 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/i-nagle-te-bajki-staja-sie-sensem-bycia.html

O świecie , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„W teatrze przekazano mi, że ktoś z zagranicy o mnie pytał i ta Fela, z którą byłam w dużej przyjaźni, szukała mnie. Nawiązaliśmy kontakt. Zaprosili mnie do Izraela, gdzie przez miesiąc pokazywali mi kraj. Jak wspominała moją matkę, to miała oczy pełne łez. Zgłosili nas do Instytutu Yad Vashem. Medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świat został przyznany mojej mamie, mnie i bratu w 1988 roku.”

Maria Kościałkowska (1922)

Źródło: Dar dla muzeum UJ, „Alma Mater” nr 137, lipiec-wrzesień 2011, s. 60.

O przyjaźni , O świecie , O matce

„Zawsze staram się utrzymać kontakt z młodymi ludźmi, bo to niesamowite napędzenie i fajna wymiana – ja się uczę czegoś od nich, a oni się uczą czegoś ode mnie…”

Adam Sztaba (1975) polski kompozytor, pianista, aranżer, dyrygent

Źródło: Marta Menel, Agnieszka Wielądek, Adam Sztaba – Człowiek orkiestra, maturzaki.pl http://maturzaki.pl/magazyn/wywiad-z-adamem-sztaba/

„Rzeczywiście, zawsze dyryguję z pamięci i czynię tak ze względów czysto praktycznych. Po pierwsze, daje mi to możliwość ciągłego kontaktu ze śpiewakami i z orkiestrą, śledzenie partytury i przewracanie jej kartek skupia uwagę nie tam, gdzie powinna być ona skierowana. Ciągły kontakt wzrokowy ze sceną jest nieoceniony. Po drugie, niejako „ujmowałoby” to jedną z rąk, którą zamiast dyrygować, przewracałbym strony. Po trzecie wreszcie, wymusza rzetelne i dokładne nauczenie się partytury. Zwykle trwa to od dwóch tygodni do miesiąca, czasem odrobinę dłużej.”

Tomasz Biernacki (1974)

Źródło: „Nasz Dziennik”, 24 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ccze.htm

O czasie

„Bardzo lubię krótką formę, która ma dramaturgię. Dla mnie ważny jest tekst i nastrój. Mam kontakt z osobami, które przenoszą w małej formie całą furę fajnych myśli i emocji. Cieszę się, że mogę wykorzystać ich teksty, tworzyć plamy nastrojów, móc w to wejść.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 9 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmsn.htm

O myślach , O nastroju , O myśleniu

„Pankracy bardzo pomagał mi nawiązać kontakt z dziećmi siedzącymi przed telewizorem i tymi, z którymi spotykałem się w szpitalach, aby pomagać małym pacjentom w niełatwych chwilach. To przynosiło dużą satysfakcję.”

Zygmunt Kęstowicz (1921–2007) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 27 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/toz.htm

O życiu , O dzieciach

„Kontakt nie jest możliwy wszędzie tam, gdzie zdrowy rozum zaślepia fanatyczna ideologia.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

„Pytanie: Czy kochał kiedyś Ojciec jakąś kobietę? A jeśli tak, to czy dalej utrzymuje Ojciec z nią kontakt?
Pierwsza reakcja: O, piernika. Spowiedź publiczna.”

Jan Góra (1948–2015) polski duchowny katolicki, duszpasterz akademicki, dominikanin

Źródło: nauki rekolekcyjne dla młodzieży w tarnowskiej katedrze, 22 marca 2010 r.

O kobietach , O młodzieży , O nauce , Kochać się

„Do dziś utrzymuję kontakt z sędziwą Gisellą May, każdorazowo wyrażając jej wdzięczność za wspaniały gest wobec Barbary Kostrzewskiej. W dniu naszego przyjazdu do Berlina dla obejrzenia Dolly, Giselle spotkało wielkie nieszczęście. Kilka godzin przed spektaklem zmarła jej ukochana matka. Z oczywistych powodów postanowiono spektakl odwołać. Jednak gdy niemiecka gwiazda dowiedziała się o wizycie polskiej koleżanki, zdecydowała się mimo wszystko zagrać. Zagrała wspaniale, a po spektaklu przyjęła nas w garderobie. Obie z Barbarą najpierw płakały, a potem rozmawiały długo i serdecznie.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: O czym myślałem podczas Hello Dolly, „Angora” nr 17 (1297), 26 kwietnia 2015, s. 9.

O nieszczęściu , O gwiazdach , O matce , O myślach

„Uwielbiam teatr. To zupełnie inny kontakt z odbiorcą tego, co robisz. Jeden do jednego. W teatrze widzisz, jak reaguje na ciebie publiczność. Można wtedy to weryfikować i każdego wieczoru proponować coś innego. W filmie, jak już coś nakręcimy, to koniec. Tego się nie powtórzy.”

Leszek Lichota (1977) aktor polski

Źródło: Artur Cichmiński, Leszek Lichota: Myślałem o piwie z Bruce'em Willisem, 31 października 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82205

O myślach , O myśleniu

„Człowiek utrzymujący stały kontakt z żywym Kościołem przypomina człowieka oczekującego każdego ranka na spotkanie przy swoim stole Platona i Shakespeare'a.”

Gilbert Keith Chesterton (1874–1936) pisarz angielski

Ortodoksja
Źródło: s. 273

„Muzyka czy literatura może być albo dobra, albo zła, to znaczy tworzona bez dbałości o kontakt z odbiorcą. Nie dzielę sztuki na wysoką i masową. (…) Dzieląc sztukę na dobrą i złą, zwracam uwagę na to, czy jest poruszająca, ekscytująca. Jest w twórcach nieprawdopodobne pragnienie stwarzania napięcia, pragnienie tak silne, że dla osiągnięcia celu tworzą sztuczną rzeczywistość. Taka sztuka mnie nie interesuje.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.

O życiu , O sztuce , O muzyce , O literaturze

„Można narzekać na festiwale filmowe jako targowiska próżności, ale trzeba sprawiedliwie odnotować, że bez nich kontakt pomiędzy ambitnym filmem a wymagającym widzem byłby niesłychanie utrudniony.”

Krzysztof Zanussi (1939) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1951, maj 2009

„(…) niedawno wydałem książkę i tam opisałem pewne spotkanie po latach z dziewczyną z mojej młodości. Ostatni raz widziałem się z nią w 1939 roku. A to było tak. Mieszkaliśmy w domach obok siebie. Pamiętam, że pożyczyłem jej książkę Chata wuja Toma, której już potem nie odzyskałem. Pewnego dnia, trzy lata temu zadzwonił do mnie telefon. I damski głos mówi do mnie – „Przepraszam, czy ja się dodzwoniłam do pana Pyrkosza?” Ja na to: – „Tak słucham panią?” I wtedy mnie olśniło: – „Kurcze pieczone, to ty mi nie oddałaś książki Chata wuja Toma!”. Rozpoznałem ją po głosie – przedziwna i śmieszna sprawa. Nadal utrzymujemy kontakt, choć ona mieszka w Australii. Co prawda książki do tej pory mi nie oddała, ale jeszcze się o to postaram!”

Witold Pyrkosz (1926–2017) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Szachista z dolnej półki, 16 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6534/Szachista-z-dolnej-polki-rozmowa-z-Witoldem-Pyrkoszem.html

O prawdzie , O książkach , O domu , O piekle

„Wydaje nam się, że grozi tu przede wszystkim przemielenie narodu jako zjawiska stałego, w którym żyje nasze społeczeństwo i młodzież, tak aby społeczeństwo nie odczuwało powiązań z narodem. Idzie o to, aby nie odczuwało konsekwencji płynących z życia w konkretnym narodzie, powiązań z jego stylem moralnym, z jego kulturą i wiekowymi osiągnięciami, z jego zwyczajami i obyczajami. Niektórzy księża, mający kontakt z młodzieżą, już dzisiaj dostrzegają, że ogromnie trudno jest zainteresować młodzież sztuką narodowa, malarstwem, rzeźbą czy zabytkami lub chociażby lekturą historyczną, bo ta młodzież już w pewnym stopniu jest odnarodowiona. To znaczy wszyscy nazywamy się Polakami, ale wrażliwość na polskość w pewnym stopniu jest w zaniku. Przynależność do narodu polskiego jest po prostu faktem, z którego nie wyciąga się żadnych konsekwencji. A tymczasem trzeba pamiętać, że uratowanie naszej odrębności państwowej w dużym stopniu zależy od uwrażliwienia młodzieży na wartości rodzinne i narodowe. Środowiska zawodowe, w których żyjemy także poniekąd zatracają tę wrażliwość. Współczesne tendencje oficjalne coraz bardziej zmierzają do tego, aby wszystkie płaszczyzny życia społecznego sprowadzić do wspólnego mianownika; aby pojęcia – rodzina, społeczeństwo, naród, środowisko zawodowe, a nawet – państwo czy rząd rozpłynęły się w jakiejś bezwymiarowej masie. Dąży się do realizacji haseł, które ostatnio można wyczytać na transparentach umieszczonych przy drogach. Wracając niedawno z Gniezna widziałem taki napis – Myśl partii, myślą narodu. A obok przed sklepem kolejka złożona z trzystu osób czekających na kawałek mięsa. Ciekawe, jaka jest myśl tych ludzi? Czy rzeczywiście myśl partii jest myślą narodu? (…) Musimy dostrzegać dążenie monistyczne i totalistyczne również na tym odcinku, aby naszą młodzież uchronić od bezwyrazowości, od zatracenia oblicza wspólnoty rodzinnej, narodowej czy środowiska społecznego.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1975.

O ludziach , O młodzieży , O rodzinie , O myślach

„Kontakt z Żelaznym Janem wymaga zstąpienia w czeluście męskiej psychiki i zaakceptowania jej ciemnych stron, w tym ożywczej ciemności.”

Robert Bly (1926)

Żelazny Jan. Rzecz o mężczyznach (1990)
Źródło: s. 17

„Kabaret działa, żeby było śmiesznie albo żeby eksperymentować. My pytamy nie o to, czy było śmiesznie, tylko czy była między nami energia, czy był między nami kontakt. Czy historia była ciekawa, czy udało nam się coś skojarzyć, czy spektakl był dobry? To jest trudne, by improwizacja była teatralna i myślę, że teraz jesteśmy bliżej teatru – kiedyś rzeczywiście bliżej kabaretu. Ale chyba chciałbym już myśleć poza tymi dwiema kategoriami, raczej kategorią dobrej improwizacji. Pytać: czy to było ciekawe jako improwizacja? I oddzielać się od stand-up, od opowiadania historii na scenie, nawet od teatru. Znaleźć własną formę.”

Michał Sufin (1983)

Źródło: Katarzyna Gawkowska, Jam teatralny, „Teatr” nr 7-8, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144746.html

O historii , O myślach , O myśleniu

„Za długie siedzenie w bibliotekach osłabia kontakt z rzeczywistością.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Podręcznik do ludzi (1999)

O rzeczywostości

„Trudno w to uwierzyć, ale pewnego razu nawiązałam kontakt z muchą. To zdarzyło się tylko raz, wiele lat temu. W Wiedniu. Pewna mucha podążała za mną przez kilka dni. To było niesamowite.”

Renate Jett (1958)

Źródło: Adam Radecki, Czułe zwierzę http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/157656.html, „Przekrój” nr 9, 4 marca 2013.

O zwierzętach

„Izolacja przykroiła mnie na swój obraz i podobieństwo. Obecność drugiej osoby - jakiejkolwiek osoby - opóźnia natychmiast mój proces myślenia i podczas gdy normalnego człowieka kontakt z innymi pobudza do rozmowy i wyrażenia czegoś, na mnie ten kontakt działa paraliżująco, jeśli tak można rzec. Będąc sam, jestem zdolny wymyślić różne dowcipne powiedzenia, odpowiedzieć szybko na to, czego nikt nie powiedział, błysnąć inteligentną towarzyskością wobec nikogo. Ale to wszystko znika, gdy znajdę się w czyjejś obecności: znika inteligencja, nie potrafię mówić i po jakichś piętnastu minutach odczuwam jedynie senność. Tylko moi wyimaginowani i widmowi przyjaciele, tylko moje rozmowy prowadzone z nimi w marzeniach są dla mnie realne i znaczące, pobudzają mój umysł, który odbija się w nich niczym w lustrze.
Ciąży mi zresztą wszelka myśl o zmuszaniu się do kontaktu z innymi. Zwykłe zaproszenie na obiad z przyjacielem budzi we mnie trudny do określenia niepokój. Myśl o jakimś obowiązku towarzyskim - pójściu na pogrzeb, rozmowie z kimś na jakiś temat w biurze, udaniu się na dworzec po kogoś, znanego czy nieznanego - sama ta myśl już mi zakłóca dzień, a niekiedy nawet w przeddzień już się trapię, źle śpię, gdy tymczasem samo zdarzenie nie ma żadnego znaczenia i nie usprawiedliwia niczego. I to zawsze się powtarza, nigdy nie mogę się tego oduczyć.
"Moje obyczaje skłaniają mnie ku samotności, a nie ku ludziom": nie wiem, czy to Rousseau, czy Senancour powiedział. Ale był to ktoś w moim rodzaju, choć chyba nie mogę powiedzieć, że z mojej rasy.”

Fernando Pessoa książka Księga niepokoju

The Book of Disquiet

O inteligencji , O myślach , O myśleniu , O samotności

„Chcę śpiewać, grać spektakle, spotykać się z ludźmi. To jest dla mnie najważniejsze, bo nie lubię nagrań, rejestracji telewizyjnych. Nie uznaję sztuki dla sztuki, gdyż śpiewam dla ludzi, z którymi chcę mieć dobry kontakt i myślę, że daję im sporo. Zresztą, oni też mi wiele dają. Na spektaklu następuje między nami sprzężenie zwrotne. Wspaniałe uczucie. to jest właśnie to, dlaczego warto uprawiać ten zawód. Tylko to ma sens, i dla tego warto żyć. Urodziłam się po to, by śpiewać.”

Ewa Demarczyk (1941) polska piosenkarka i aktorka

Źródło: rozmowa Bohdana Gadomskiego, Raczej słucham niż mówię http://b-gadomski.blogspot.com/p/wywiady.html, 1998.

O myślach , O myśleniu , Sens , O ludziach

„Jak byłam na studiach, to miałam chłopaka, który miał małe mieszkanko w bloku ze strasznie starą windą. Mój tato był już wtedy najbogatszym Polakiem i pamiętam, że właśnie wtedy dostałam od mamy żółty telefon z klapką. Mój pierwszy. A dostałam go dlatego, że po raz pierwszy zamieszkałam z chłopakiem i mama chciała mieć ze mną kontakt. Ale pamiętam również to, że nie miałam wtedy wrażenia, że jestem w jakikolwiek sposób bogata czymś materialnym. Bo gadżetem, który miał dla mnie największą wartość, był właśnie ten żółty telefon. No, a mieszkałam z facetem, który dojeżdżał na ósme piętro rozklekotaną windą.”

Dominika Kulczyk (1977)

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Dominika Kulczyk. Dziewczyna z helikoptera http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21160139,dominika-kulczyk-dziewczyna-z-helikoptera.html/, wyborcza.pl, 23 grudnia 2016.

O zamieszkaniu , O facetach , Chłopak , O wrażeniach

„Dzieci księży i ich matki żyją w bańce samotności. Nie mają z kim porozmawiać, nie otrzymują wsparcia: ani od Kościoła, ani od rodziny księdza, czy swoich bliskich. A dzieci nie dość, że mają ograniczony kontakt ze swoim ojcem, to jeszcze nie mogą publicznie o nim mówić. Bo jak powiedzą, to ich ojciec zostanie przeniesiony na drugi koniec Polski i w ogóle nie będą się z nim widywać.”

Marta Abramowicz (1978) polska działaczka na rzecz osób LGBT, psycholog, trenerka, terapeutka

Źródło: "Dzieci księży żyją w bańce samotności" http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,24108956,dzieci-ksiezy-zyja-w-bance-samotnosci.html#s=BoxWeSl_1_2, gazeta.pl, 3 listopada 2018.

O dzieciach , O matce , O samotności , O wsparciu

„Rytuał powstaje w momencie, kiedy dwóch ludzi wchodzi w jakikolwiek kontakt ze sobą na przykład: spotykają się, rozmawiają, razem polują w dżungli itp. Tam, gdzie są dwie istoty ludzkie, musi być pewien porządek komunikacji. Jeżeli porządek ten trwa jakiś czas, powstaje rytuał, w określony sposób zależny od systemu wartości tych dwóch istot. Jeżeli człowiek uznaje pewien system wartości, a co za tym idzie z wolna wytwarza się jakaś liturgia. Tak rozumiany rytuał jest nieodłącznie związany z istotą ludzką, która nie jest ani aniołem, ani zwierzęciem i dlatego musi kierować się jakimiś tylko jej właściwymi zasadami.”

Paweł Hertz (1918–2001) polski pisarz, tłumacz i wydawca

Źródło: rozmowa Izabelli Sariusz-Skąpskiej, W poszukiwaniu ładu serca, „Znak”, nr 5 (492), 1996, s. 104.

O komunikacji , O ludziach , O czasie , O zwierzętach

„Najważniejszy dla nas jest bezpośredni kontakt… Nie musimy przywozić ze sobą specjalnej ławki, bo jesteśmy w każdej dzielnicy u siebie.”

Justyna Glusman (1974) polska ekonomistka i działaczka społeczna

Źródło: Wojciech Karpieszuk, Justyna Glusman, kandydatka na prezydenta Warszawy: Nie musimy wozić ze sobą ławeczki http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,23609368,justyna-glusman-kandydatka-na-prezydenta-warszawy-nie-musimy.html, warszawa.wyborcza.pl, 30 czerwca 2018

O pewności siebie

„Wolność zgromadzeń jest prawem politycznym o dramatycznej doniosłości dla opozycji, w szczególności w okresie wyborczym, ale też o szczególnym znaczeniu dla rządzącej większości, zwłaszcza dlatego, że pozwala rządzącym na uniknięcie sytuacji, w której tracą kontakt ze społeczeństwem. Dlatego też ustawa dotycząca wolności zgromadzeń powinna być ustawą ponadpartyjną, wypracowaną w drodze konsensualnej, zgodnie z obowiązującym w Polsce modelem państwa demokratycznego.”

Ryszard Piotrowski (1952)

Źródło: Nowelizacja ustawy Prawo o zgromadzeniach: Reglamentacja wolności wiecowania http://www.rp.pl/Bezpieczenstwo/312049969-Nowelizacja-ustawy-Prawo-o-zgromadzeniach-Reglamentacja-wolnosc-wiecowania.html#ap-2, rp.pl, 4 grudnia 2016

O wolności , O ustawie

„Zawsze byłem bardzo blisko z mamą. Jestem takim synkiem mamusi. Mam też bardzo bliski kontakt z moim tatą Desem. Bardzo wspiera mnie we wszystkim, co robię. Myślę, że pod wieloma względami jesteśmy do siebie całkiem podobni.”

Harry Styles (1994) brytyjski piosenkarz, autor tekstów i aktor

Źródło: Siła marzeń. Życie w One Direction, tłum. Dariusz Rossowski, Wydawnictwo JK, Łódź 2013, s. 15.

O myślach , O myśleniu , O pewności siebie

„Coraz więcej ludzi ma tendencję do izolowania się i koncentrowania na braniu: im więcej dla siebie, tym lepiej. Tymczasem ogromna liczba badań i obserwacji wskazuje, że jest dokładnie odwrotnie. Konieczna jest wymiana pozytywnych emocji, dzielenie się. To czyni nas bardziej dostępnymi, bardziej gotowymi i otwartymi na kontakt i wymianę. Dawanie w jedną stronę lub wymiana negatywnych emocji nieuchronnie spowodują kryzys w relacji, mogą też zwiększyć u strony dającej skłonność do zachorowań i wypalenie.”

Wojciech Eichelberger (1944) polski psychoterapeuta

Źródło: Źródła energii. Rozmawiają Wojciech Eichelberger i Piotr Żak, w: Bierz siły na zamiary. Jak i gdzie szukać energii do codziennego życia, red. Adam Cedro, Kielce 2017, s. 17.

O relacjach , O ludziach , O pewności siebie

Cytaty na temat kontakt strona 2

Cytaty na temat kontakt
strona 2