Cytaty na temat kategoria (134 cytatów, strona 2)

„Role dla kobiet dzielą się teraz na dwie kategorie: kobiet użytecznych, dzięki którym mężczyźni podbudowują swoje ego lub kobiet spod znaku „striptisologia”. Wreszcie dostałam scenariusz, który jest optymistyczny, mądry i pełno w nim dobra. A na dodatek utożsamiam się z bohaterką, którą gram.”

Natalie Portman (1981) aktorka amerykańska

o swojej roli w filmie Pana Magorium cudowne emporium

O kobietach , O mężczyznach

„Niektórzy rodzą się z talentem, a inni muszą wykazać się samodyscypliną i determinacją. Wiem, że należę do tej drugiej kategorii, ale łatwo się nie poddaję. Pochodzę z rodziny rosyjskich imigrantów. Mój tato mówił: „Jak będziemy ciężko pracować, to zdobędziemy wszystko, nawet dom z basenem”. Rodzicom się nie udało, ale ja na swoje amerykańskie marzenie zaczęłam pracować już jako dziecko.”

Milla Jovovich (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Moja praca potrafi dać nieźle w kość, „To i Owo” nr 36, 7 września 2010, s. 5.

O dzieciach , O domu , O rodzicach

„Wszakże demokracja [rynkowa] polega na tym, żeby każdy, kto chce robić, mógł się dorobić – w którejkolwiek z trzech kategorii walki o byt (materialnej, umysłowej i moralnej). Nie usuwa to szczebli, których żadna siła ludzka nigdy nie usunie. Im wyższy rozwój cywilizacyjny, tym większe trafiają się nierówności umysłowe; im zaś niższy, tym bardziej wszyscy są mniej więcej jednakowo… nieoświeceni. Im wyżej, tym widoczniejsza różnica szczytów!”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O nierównościach społecznych
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 25.

O demokracji , O sile , O walce

„Należał do tej kategorii ludzi, o których conferencier Jarosy mawiał, że mają trzy stopy: dwie, na których chodzą, proszę państwa, trzecią, na której chcieliby, a nie mogą żyć.”

Michał Choromański (1904–1972) pisarz polski

Miłosny atlas anatomiczny (1972)
Źródło: s. 42

O ludziach

„Osoby niepełnosprawne zwykle starają się dobrze wypaść przed innymi. Są wrażliwsze na sygnały, że ktoś może je traktować jak ludzi drugiej kategorii. To pewnie naturalna reakcja na codzienne małe upokorzenia. Nierzadko niezamierzone, wynikające ze zwykłej ciekawości. Albo z tego, że jesteśmy niewidzialni.”

Bartosz Szpurek (1980)

Źródło: Martyna Bunda, Rozmowa z Bartoszem Szpurkiem, dziennikarzem telewizyjnym i radiowym, osobą niepełnosprawną Rzecznik do spraw ludzi niewidzialnych, polityka.pl, 18 września 2012 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1530425,1,rozmowa-z-bartoszem-szpurkiem-dziennikarzem-telewizyjnym-i-radiowym-osoba-niepelnosprawna.read

O ludziach

„Młodość sama w sobie jest kategorią rewolucyjną, a ucisk represywno-technologicznej cywilizacji dotyka każdego. Nośnikiem i zaczynem sprzeciwu wobec systemu może być studencki radykalizm oraz opór wszelkich grup mniejszościowych, zepchniętych na społeczny margines, bez względu na ich położenie względem środków produkcji. Włączyć się do niego może każda jednostka doświadczająca potrzeby oswobodzenia z okowów „społeczeństwa jednowymiarowego.””

Herbert Marcuse (1898–1979) filozof niemiecki

w 1968.
Źródło: baader-meinhof.org.pl, 19 czerwca 2010 http://www.baader-meinhof.org.pl/to-polityczne/551-maoistowskie-elementy-w-dziaalnoci-zachodnioniemieckiej-skrajnej-lewicy

„Dla całej twórczości Virginii Woolf rausz zdaje się bardzo dobrym określeniem. Wcale nie nadużywana przez interpretatorów kategoria melancholii, wyjątkowo poręczna z biograficznego punktu widzenia, ale właśnie rausz.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Kultura na rauszu: Virginia Woolf w Bloomsbury http://www.dwutygodnik.com/artykul/2668-kultura-na-rauszu-virginia-woolf-w-bloomsbury.html, Dwutygodnik.com nr 66, październik 2011.

„Intelektualiści dzielą się na dwie kategorie: takich, co nie dostali kopniaka w tyłek, i takich, co dostali kopniaka w tyłek. Ci drudzy są rozsądniejsi.”

Witold Gombrowicz książka Operetka (dramat)

Postać: Hufnagiel
Operetka

„Wszystkie rzeczy w świecie i poza nim
Są uwarunkowane przez określenia i kategorie umysłu.
Wiedząc o tym, zna się rzeczywistość (…)”

Dalajlama II (1476–1542)

Źródło: Pieśń Mahajany, buddyzm.edu.pl http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=94

O rzeczywostości

„Wszystko rozbija się o to, że nie umiemy słuchać – jak antropolodzy w pierwszych kontaktach z Dzikimi, mamy poczucie że oni charczą, skrzeczą, że to jest jakieś paskudne i poniżej ludzkiej godności. To się przekłada na kategorie estetyczne: większość z tego, co „tam” się podoba, i co robi się z dużym zaangażowaniem, przekonaniem, że to jest dobre, (a co oczywiście jest wynikiem przyswojenia i przetworzenia poprzednich „ataków inteligenckiej świadomości”), z naszej perspektywy jest paskudnym kiczem.”

Ewa Klekot (1965)

Źródło: Klara Czerniewska, Pany i chamy w Cepelii http://www.dwutygodnik.com/artykul/4672-pany-i-chamy-w-cepelii.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

„Ona [jest] bramą do wyzwolenia, uleczeniem skaz mowy,
oczyszczeniem wszystkich nauk; [ona] błyszczy nad [wszystkimi]
naukami.
Jak wszystkie kategorie rzeczy zależą od [swej] formy słownej,
tak właśnie na świecie ta nauka [jest] najwyższym celem
[wszystkich] nauk.”

Bhartryhari książka Vakyapadiya

o gramatyce.
Źródło: Vakyapadiya, cyt. za: Małgorzata Wielińska, Gramatyka – jej początki i miejsce w tradycji indyjskiej, „Studia Indologiczne”, nr 1/1994, s. 141.

O studiach , O nauce

„Mam kategorie „Z”. Na wypadek wojny, ja zostaję jeńcem wojennym.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O wojnie

„Miasteczko widzi wszystko. Setki par oczu czuwają za szybami mieszkań w najczarniejszą noc. Stanowiska obserwacyjne są wszędzie. Obserwatorzy reprezentują obie płci, wszelakie kategorie wiekowe i społeczne. Są najstarszą i największą armią wolontariuszy.”

Tadeusz Żuczkowski (1955)

Torowisko

O nocy

„Od dawna jestem przywiązana do tej idei [epistemologii cnoty, przyp. TS]. Analizując różnego rodzaju historie niekonwencjonalne, doszłam swojego czasu do wniosku, że szczerość jest nie tylko użyteczną kategorią analizy, lecz staje się pryncypium pracy historyka, ważniejszym od dążenia do prawdy, gdyż jest ona warunkiem jej osiągnięcia. Szczerość intelektualna (intellectual honesty) to zarazem cnota i wartość, która – obok rzetelności, sumienności, odwagi intelektualnej, otwartości, krytyczności, umiarkowania i odpowiedzialności – staje się dla historyka po prostu obowiązkiem.”

Ewa Domańska (1963)

Źródło: Historia egzystencjalna. Krytyczne studium narratywizmu i humanistyki zaangażowanej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 177.

O historii , O czasie , O szczerości

„Filmy powinno się raczej odbierać jako dobre i złe. Taka przynajmniej jest moja kategoria oceny filmu. Nie dzielę filmów na smutne czy wesołe, optymistyczne bądź pesymistyczne.”

Sławomir Fabicki (1970) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Artur Cichmiński, Właściwie to wkurza mnie wszystko. Rozmowa ze Sławkiem Fabickim, autorem filmu „Z odzysku”, stopklatka.pl, 16 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34642

„Kabaret działa, żeby było śmiesznie albo żeby eksperymentować. My pytamy nie o to, czy było śmiesznie, tylko czy była między nami energia, czy był między nami kontakt. Czy historia była ciekawa, czy udało nam się coś skojarzyć, czy spektakl był dobry? To jest trudne, by improwizacja była teatralna i myślę, że teraz jesteśmy bliżej teatru – kiedyś rzeczywiście bliżej kabaretu. Ale chyba chciałbym już myśleć poza tymi dwiema kategoriami, raczej kategorią dobrej improwizacji. Pytać: czy to było ciekawe jako improwizacja? I oddzielać się od stand-up, od opowiadania historii na scenie, nawet od teatru. Znaleźć własną formę.”

Michał Sufin (1983)

Źródło: Katarzyna Gawkowska, Jam teatralny, „Teatr” nr 7-8, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144746.html

O historii , O myślach , O myśleniu

„Niewątpliwie od szkolnych reguł do sądu estetycznego nie prowadzi żadna linia ciągła, ale nawet nieciągłość drogi podlega pewnemu przymusowi: najwyższe pytania o prawdę dzieła można przełożyć na kategorie jego koherencji.”

Theodor Adorno (1903–1969) niemiecki filozof, socjolog, teoretyk muzyki i kompozytor

Teoria estetyczna
Źródło: s. 513

Pytanie

„Wzory wykształcenia klasy próżniaczej, znajdujące wyraz w pogardliwym stosunku uczelni do wiedzy rzeczowej, są oceniane dla celów niniejszych rozważań wyłącznie z tego właśnie ekonomicznego punktu widzenia. Takie określenia, jak „szlachetny”, „podły”, „wyższy”, „niższy” itd. ukazują tu wyłącznie postawę i poglądy dyskutantów, niezależnie od tego, czy podnoszą wartość nowego czy starego systemu wykształcenia. Wszystkie te epitety przynoszą zaszczyt lub poniżają, są więc – innymi słowy – kategoriami rywalizacyjnego porównania podpadającymi w ostatecznej analizie pod ogólniejsze kategorie tego, co jest lub nie jest w dobrym tonie. Należą więc do rzędu idei charakterystycznych dla sposobu życia w systemie opartym na hierarchii pozycji społecznych. Są one w swej treści wyrazem ducha sportowego. Wyrażają łupieżczy i animistyczny sposób myślenia, archaiczny światopogląd i koncepcję życia odpowiednią dla łupieżczego stadium rozwoju kultury i organizacji gospodarczej, z których się zresztą wywodzą. Z punktu widzenia wydajności gospodarczej, w ogólniejszym znaczeniu, są jednak bezużytecznym anachronizmem.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wykształceniz , O myślach , O wiedzę , O myśleniu

„Rynek nie jest metaforą społeczeństwa. Rynek jest rynkiem. Widzimy tam ludzi, których moglibyśmy spotkać na każdym innym. Gdybyśmy mówili o pięknie jako kategorii abstrakcyjnej, powinniśmy skupić się na różnicach w pewnych proporcjach. Zresztą rozumienie piękna w odmiennych kulturach to właśnie kwestia proporcji. Jeśli zaś mówimy konkretnie o filmie – piękno istnieje w nim pod postacią formy. Piękno tkwi w sposobie filmowania, w kompozycji kadrów czy w rytmie obrazu, w strukturze filmu. Możemy opowiadać o rzeczach najbardziej potwornych i katastroficznych, ale robić to w sposób piękny pod względem formalnym. W Szczęście ty moje oddzielam jedno od drugiego – temat od sposobu jego ujęcia.”

Siergiej Łoznica (1964)

Źródło: Anna Bielak, Nowe zasady gry. Wywiad z Sergiejem Łoźnicą, reżyserem filmu „Szczęście ty moje”, 5 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82382

O szczęściu , O ludziach , Cytaty o pięknie , Obraz

„Istnieją dwa podstawowe sposoby porządkowania zjawisk literackich. Pierwszy z nich, oparty na generacyjnym modelu opisu dynamiki przemian historycznoliterackich, postrzega proces literacki przez pryzmat socjologicznej „zmiany pokoleniowej”.(…) Drugi sposób opisu i porządkowania zjawisk literackich odwołuje się do kategorii poetologicznych i opiera się na śledzeniu ewolucji form literackich.”

Tomasz Kunz (1969)

Źródło: Modernizm jako przestrzeń interpretacji. Z dodaniem kilku uwag o nieoczywistych powinowactwach dwóch polskich poetów współczesnych, „Dekada Literacka” 2008, nr 2-3 (228–229)

„Nie ma już dawno potrzeby jednoznacznego porządku moralnego i w ogóle używania kategorii moralnych na scenie publicznej, Europa z tym skończyła kilka wieków temu. Dziś panuje tolerancja płynąca z umiejętności życia w pewnej dwuznaczności, choć nieidealizowania jej.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

krytyka PIS za ich kierunek formujący porządek moralny.
Źródło: Zbyt moralni dla Europy, wywiad Piotra Najsztuba, „Przekrój”, 23 listopada 2006.

O wieku

„Po stronie KOD mamy obronę formalnych ram systemu bez zważania na różnice materialne, natomiast po stronie PiS – zamazywanie wyzysku na rzecz jedności narodowej. Kategorie narodowe zamazują i przemieszczają naturę tego podziału i sugerują, że Polak nie wyzyskuje Polaka, a problemy Polski biorą się z tego, że wyzyskują nas Niemcy, więc odpowiedzią na wszystko ma być polski kapitał.”

Jan Sowa (1976) polski eseista

Źródło: rozmowa Kacpra Leśniewicza, KOD-owi i PiS-owi chodzi o zamaskowanie wyzysku http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/dr-hab-jan-sowa-kod-owi-i-pis-owi-chodzi-o-zamaskowanie-wyzysku/e686yp, onet.pl, 25 września 2016.

O naturze

„Zdegradowanie obywateli byłej NRD i ich potomków pod względem socjalnym do Niemców drugiej kategorii stało się do tego stopnia faktem, że zwłaszcza młodzi ludzie opuszczają swoje gminy oraz małe i większe miasta i przeprowadzają się na Zachód. Niektóre regiony zaczynają się wyludniać. Nierzadko zaś na miejscu zostają prawicowi radykałowie, budują tam swoje barbarzyńskie gniazda i w trudny do przeoczenia sposób nadają ton na tych opuszczonych obszarach.”

Günter Grass (1927–2015) pisarz niemiecki, noblista

Źródło: Kamienie Syzyfa, tłum. Piotr Buras, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,10030963,Grass__Kamienie_Syzyfa.html?as=2&startsz=x

O ludziach

„Inaczej pojmują czas miejscowi, Afrykańczycy. Dla nich czas jest kategorią dużo bardziej luźną, otwartą, elastyczną, subiektywną. To człowiek ma wpływ na kształtowanie czasu, na jego przebieg i rytm (oczywiście, człowiek działający za zgodą przodków i bogów). Czas jest nawet czymś, co człowiek może tworzyć, bo np. istnienie czasu wyraża się poprzez wydarzenia, a to, czy wydarzenie ma miejsce czy nie, zależy przecież od człowieka. Jeżeli dwie armie nie stoczą bitwy, to bitwa ta nie będzie miała miejsca (tzn. czas nie przejawi swojej obecności, nie zaistnieje). Czas pojawia się w wyniku naszego działania, a znika, kiedy go zaniechamy albo w ogóle nie podejmiemy. Jest to materia, która pod naszym wpływem może zawsze ożyć, ale popadnie w stan hibernacji i nawet niebytu, jeżeli nie udzielimy jej naszej energii. Czas jest istnością bierną, pasywną i przede wszystkim – zależną od człowieka. Całkowita odwrotność myślenia europejskiego. W przełożeniu na sytuacje praktyczne oznacza to, że jeżeli pojedziemy na wieś, gdzie miało po południu odbyć się zebranie, a na miejscu zebrania nie ma nikogo, bezsensowne jest pytanie: „Kiedy będzie zebranie?”. Bo odpowiedź jest z góry wiadoma: „Wtedy, kiedy zbiorą się ludzie”.”

Ryszard Kapuściński książka Heban

The Shadow of the Sun

O myślach , O myśleniu , O Bogu , O ludziach

„Kiedy jesteśmy młodzi, każdy powyżej trzydziestki wygląda na człowieka w średnim wieku, każdy po pięćdziesiątce na starca. I czas dowodzi, wraz ze swoim upływem, że nie myliliśmy się tak bardzo. Te drobne różnice wieku — tak istotne i olbrzymie, kiedy jesteśmy młodzi — ulegają erozji. Koniec końców wszyscy zaczynamy należeć do tej samej kategorii, kategorii niemłodych. Sam nigdy się tym specjalnie nie przejmowałem.

Są jednak wyjątki od tej reguły. W przypadku niektórych ludzi różnice czasu ustalone w młodości nigdy tak naprawdę nie znikają: starsi pozostają dla nich starszymi, nawet gdy jedni i drudzy są zaślinionymi stetryczałymi osobnikami. W przypadku niektórych ludzi różnica, powiedzmy, pięciu miesięcy oznacza, że będą się uważali za mądrzejszych i obdarzonych większą wiedzą niż ci drudzy, bez względu na dowody świadczące o czymś wprost przeciwnym. A może powinienem powiedzieć „z racji” dowodów świadczących o czymś wprost przeciwnym. „Z racji" tego, że — jak jest absolutnie jasne dla obiektywnego obserwatora — gdy szala przechyla się na korzyść marginalnie młodszej osoby, ta druga tym bardziej rygorystycznie podtrzymuje przekonanie o swojej wyższości. Tym bardziej neurotycznie.”

Julian Barnes książka The Sense of an Ending

The Sense of an Ending

O ludziach , O czasie , O wieku

„Wiadomość, że ktoś z własnej woli rezygnuje z perspektywy pięćdziesięciu lat nudy sprawiła, że zmiękły mu kolana. Mając przed sobą pięćdziesiąt lat, zdołałby podnieść nudę do kategorii sztuki. Nie miałyby końca rzeczy których by nie robił.”

Terry Pratchett książka Czarodzicielstwo

Sourcery

„Zastanawiam się i zastanawiam, jak ustalić Prawo, określające najzwięźlej tę sytuację specyficzną Ducha europejskiego. Nie widzę nic innego, oprócz

IM MĄDRZEJ TYM GŁUPIEJ.

W istocie: tu nie mowa o tym pewnym kontyngencie głupoty, jeszcze nie przezwyciężonej, z którą rozwój prędzej czy później się załatwi. Tu by szło o głupotę, postępującą w parze z rozumem, która z nim razem wzrasta. Spójrzcież na wszystkie festyny intelektu: te koncepcje! Te odkrycia! Perspektywy! Subtelności! Publikacje! Kongresy! Dyskusje! Instytuty! Uniwersytety! A jednak: głupio.

Muszę się zastrzec, że prawo im mądrzej, tym głupiej, formułuję bez odrobiny żartu. Nie, to tak naprawdę.. I zasada odwrotnej proporcjonalności zdaje się dosięgać samej istoty rzeczy, albowiem coraz szlachetniejszej jakości rozumu odpowiada coraz nikczemniejsza kategoria głupstwa, to głupstwo staje się coraz bardziej ordynarne i nie dzięki czemu innemu, tylko właśnie wskutek prostactwa swojego, wymyka się coraz subtelniejszym instrumentom kontroli intelektualnej… rozum nasz za mądry by móc się obronić przeciw głupocie tak głupiej. W episteme zachodniej to co jest głupie, jest głupie w sposób gigantyczny - dlatego jest nie do uchwycenia.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O głupocie

„Otóż przyjęto za gruzińskim uczonym Denaturadze2 dzielić imagineskopy na dwie zasadnicze kategorie: stałe i ruchome. Imagineskopy stałe odznaczają się tym, że ogląd uzyskiwany przez nie dotyczy jednego i zawsze tego samego wycinka rzeczywistości, tego mianowicie, na który nastawiono przeziór, i w zasadzie nie ma sposobu nakierowania go na dowolny obiekt. Klasycznym imagineskopem stałym będzie więc dziura we wierzbie, dziura w płocie, Brama Floriańska w Krakowie, czy choćby zwykły lufcik, byle był uchylony.
2 G. I. Denaturadze, Kto, kogo i poczemu?, „Jeżegodnik Kazanskoj Akademii Nauk” R. XXII, z. 234, s. 4756, Kazań 1901.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Wstęp do imagineskopii (próba zarysu)
Źródło: rozdz. IV Krótko ujęte sedno sprawy, s. 73.

O rzeczywostości , O nauce

„Wielkie kariery robią ludzie wielkich charakterów, ludzie bez czci i wiary, i ludzie, którzy potrafią być narzędziem pierwszych lub drugich.(…) Tylko że pierwsi i drudzy, jeśli się potykają, to o wielkie kamienie, gdy ta trzecia kategoria z reguły słabo trzyma się na nogach. Wystarczy skórka pomarańczy – żeby leżeli. A wtedy wynoszą ich do rupieciarni.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Czeki bez pokrycia

O charakterze , O ludziach , O wierze

„Jest tylko jeden problem filozoficzny prawdziwie poważny: samobójstwo. Orzec, czy życie jest, czy nie jest warte trudu, by je przeżyć, to odpowiedzieć na fundamentalne pytanie filozofii. Reszta - czy świat ma trzy wymiary, czy umysł ma dziewięć czy dwanaście kategorii - przychodzi później. To są gry; wpierw trzeba odpowiedzieć. I jeśli jest prawdą, jak utrzymuje Nietzsche, że filozof musi świecić przykładem, aby być godnym szacunku, zrozumiała staje się ważność tej odpowiedzi, która poprzedza gest definitywny.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Mit Syzyfa (1942)

O problemach , O samobójstwie , Pytanie , O świecie

„Przypuszczam, że ta kategoria Żydów wcześniej lub później opuści nasz kraj!”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

podczas przemówienia w trakcie kongresu Związków Zawodowych w dniu 19 czerwca 1967
tvn24.pl https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/czarno-na-bialym-propaganda-marca-68,820603.html, 8 marca 2018

„Osobiście kwalifikowałbym siebie do kategorii zbliżonej do Żyd kulturowy, chociaż brzmi to może nieco komicznie. Jeden z mądrych rabinów kopenhaskich nazywa mnie i mnie podobnych, a tych jest większość w Danii, kultur-jøde, Żydem kulturowym, nie uważając tego za krytykę, stwierdzając po prostu fakt.”

Włodzimierz Herman (1937) polski reżyser teatralny

Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje
Źródło: s. 101–102.

O pewności siebie

„W przypadku wojny spierdalałbym gdzie pieprz rośnie. Oczywiście z bliskimi, z rodziną, ale kategorie takie jak patriotyzm czy obrona miast i granic miałbym gdzieś. Oczywiście, przyparty do muru, w samoobronie - jak w wypadku powstania warszawskiego, które do dziś porusza mnie i napawa wielkim przygnębieniem - walczyłbym. Ale uważam, że nie warto oddawać życia za Polskę.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

Źródło: AD HD. Autobiografia. Z Tymonem Tymańskim rozmawia Rafał Księżyk, Kraków 2013, s. 38.

O wojnie , O rodzinie

„W Unii, w której wszyscy są równi, nie może być pracowników drugiej kategorii. Za tę samą pracę w tym samym miejscu powinno się dostawać takie samo wynagrodzenie.”

Jean-Claude Juncker (1954) polityk luksemburski

14 września 2017 w dorocznym orędziu o stanie Unii Europejskiej.
Źródło: gazetaprawna.pl, 14 września 2017 http://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1070991,oredzie-o-stanie-unii-2017-chwycic-wiatr-w-zagle.html

Cytaty na temat kategoria strona 2

Cytaty na temat kategoria
strona 2