Cytaty na temat cząstka

Zbiór cytatów na temat cząstka, czas, stan, nie żyje.

Cytaty na temat cząstka

Michał Bakunin Fotografia

„Wolność jest niepodzielna, nie można odciąć cząstki wolności nie zabijając jej całkowicie. Ta mała cząstka, którą odetniecie – stanowi istotę mojej wolności.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Свобода неделима: нельзя отсечь ее часть, не убив целиком. Малая часть, которую вы отсекаете,-- это сама сущность моей свободы. (ros.)
Wolność
Źródło: Федерализм, социализм и антитеологизм http://az.lib.ru/b/bakunin_m_a/text_0110.shtml [w:] Философия. Социология. Политика., Правда, 1989.

Aleksandra Ziółkowska Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia
Marilyn Monroe Fotografia
Tadeusz Borowski Fotografia
Francesco Petrarca Fotografia
Borys Pasternak Fotografia
Stanisław Janicki Fotografia
James Patrick Kelly Fotografia
Krzysztof Kolberger Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Marc Augé Fotografia
Ewa Drzyzga Fotografia

„Jestem człowiekiem, powtórzę to po raz drugi i też ulegam emocjom. Wiem, że nie mogą one w trakcie programu przysłonić jasności widzenia. Po programie zawsze zostaje we mnie cząstka tego kogoś, z kim rozmawiałam.”

Ewa Drzyzga (1967) polska dziennikarka

Źródło: czateria.pl, 28 września 2001 http://czateria.interia.pl/goscie-czaterii,czat,605,strona,3

Roman Marcinkowski Fotografia
Christopher Doyle Fotografia
Billy Corgan Fotografia

„Najprościej rozumiałem terapię przez to, że każdy z nas jest urodzony w określony sposób, jesteśmy nauczeni aby być „innym”, i spędzamy całe nasze życie starając się odkryć i ujawnić kim tak naprawdę jesteśmy. Życie, doświadczenia, traumy – cokolwiek – wszystko to składa się na inną wersję ciebie. W tobie toczy się bitwa między tym kim jesteś a tym kim się stałeś i jest to dla mnie bardzo ważne, aby odkryć kim miałem być, a kim jestem. I narysować bezpośrednie porównanie do muzyki, im bardziej zbliżam się do tego kim tak naprawdę jestem, tym mocniejsza staje się muzyka ponieważ myślę, że talent który posiadam jest połączony z tą osobą, to nie jest manipulowany proces, to intuicja. Możesz nauczyć się akordów i gitar, ale jest w tym cząstka ciebie, która czyni to niepowtarzalne. Dla mnie był to długi proces, abym stał się tym kim powinienem być.”

Billy Corgan (1967)

The simplest way that I can understand therapy is that we’re born a certain way, we’re taught to be something different, and we spend our whole lives trying to unravel it and ultimately align ourselves with who we really are. Life, experiences, traumas – whatever – they all add up to make you some altered version of what you are. So there’s this battle that goes on between what you are and what you become, and it’s been very important for me to unravel what I was taught to be or what I became. and to draw a direct parallel to music – the closer I get back to being who I really am, the stronger the music gets, because I think what talent I do have is connected to that person, it’s not a manipulative process, it’s intuitive. You can learn about chords and guitars, but there’s a piece of you that makes it individual, and it’s been a slow process for me to become whatever it is that I’m supposed to be. (ang.)
Źródło: Jim Stapleton, Smashing Pumpkins, Carlton Books Ltd., 1996.

Dieter Schenk Fotografia
Hans Christian Andersen Fotografia

„Naiwność to tylko jedna cząstka mych baśni, humor bowiem stanowi ich sól.”

Hans Christian Andersen (1805–1875) duński pisarz i poeta

Źródło: z listu do Jonasa Collina

Anton Czechow Fotografia
Margot Fonteyn Fotografia
Krzysztof Niewrzęda Fotografia

„I byt przy bycie zniknęły razem za horyzontem zdarzeń. Bo, przenikając przez półprzepuszczalną błonę, rychło się przedostały na drugą stronę. Powrót z takiej wycieczki uniemożliwiała im całkowicie prędkość ucieczki – zawsze zbyt mała, by jakakolwiek treść się stamtąd wydostała. Gdyż nawet światło z tego obszaru nie może się wydobyć mimo swego żaru. Ale ponieważ moment przejścia przez horyzont zdarzeń nie był nigdy odczuwalny, wszystko rozegrało się niczym w sferze marzeń. Wybór jednak – na podobieństwo czynu – stał się w pełni realny, mimo iż, z drugiej strony, prowadził wyłącznie w czas urojony i w czasie rzeczywistym był wyłącznie wspomnieniem mglistym. Jego historia cała nieodwołalnie w osobliwości się sfinalizowała. Na trwałe bowiem zagościł, w tym punkcie czasoprzestrzeni, w którym krzywizna jest nieskończona. I nic już tego nie mogło zmienić. Żadnych nie mogło wyzwolić dokonań. Lecz w czasie urojonym, z powodu implikacji, wciąż był powodem kontynuacji. Wpadł zatem w wir informacji, tkwiących za półprzepuszczalną błoną, która dla nich była ochroną. Ze względu na to, iż nie pozwalała, by jakakolwiek wieść się przedostała do tego świata, w którym mogłaby ją spotkać dezaprobata. Informacje pozostawały więc wciąż za ową błoną i tworzyły tam substancję złożoną, która wszechświaty niemowlęce generowała. A choć każdy z nich jawił się jako cząstka mała, zawierał tyle treści, ile mogłoby się w ogromie jedynie zmieścić. Każdy z nich też treścią emanował. Natomiast treści przybierać zaczęły kształt opowieści.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 33

Jerry Spinelli Fotografia