Cytaty na temat cóż (525 cytatów, strona 6)

„Ten typ debaty był tu już przećwiczony wielokrotnie. Nic nowego. To kolejna odsłona ataku na ich demokratycznie wybrane rządy. Rząd Fideszu utrzymuje ogromne poparcie w ciągu ostatniej dekady. Wy mówicie, że nie jest to atak na społeczeństwo węgierskie ale na rząd Węgier. Cóż, ktoś wybrał ten rząd. To nie była Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków. Jeżeli Wam to nie odpowiada, znieście wybory i ustanówcie kogoś z zewnątrz w roli namiestnika na Węgrzech. Myślę, że pan Timmermans byłby bardziej niż chętny objąć tę posadę. Jak już to zrobicie, zróbcie to samo z Polską. To rozwiąże wszelkie problemy.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: Debata na temat sytuacji na Węgrzech – Strasburg, 11 września 2018 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20180911+ITEM-011+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=2-350-000

O myślach , O myśleniu

„Cóż, we wczesnym okresie to była osoba związana z kościołem, Mahalia Jackson. I Rosetta Tharpe. Były to bardzo duchowe, silne głosy. Wiedziałam tylko, że są to czarne osoby, rozpoznawane i szanowane. Ale muszę wspomnieć, że zawsze śpiewałam covery piosenek mężczyzn. Nie śledziłam ani nie słuchałam tak wielu piosenek wykonywanych przez kobiety.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

odpowiedź na pytanie o pierwsze muzyczne wpływy.
Źródło: Mark Bego, Tina Turner: Break Every Rule, 2005, s. 18.

O śpiewie , O kobietach

„Szczęście jest w sporcie nieodzowne. Przez połowę mojej przygody z siatkówką go nie miałem. Teraz faktycznie czuję się szczęściarzem. Cóż innego mogę powiedzieć, skoro kiedyś od takich zawodników jak Piotrek Gruszka brałem autografy, a teraz są moimi kolegami nie tylko w trakcie zgrupowań czy meczów.”

Michał Kubiak (1988) polski siatkarz

Źródło: Robię to co kocham, s-w-o.pl, 12 listopada 2011 http://www.s-w-o.pl/index.php/reprezentacja-m-michal-kubiak-robie-to-co-kocham/

O szczęściu , O sporcie

„Po raz pierwszy zetknąłem się z 17-tysięczną rzeszą żołnierską, która oczekiwała mego przybycia. Do końca życia nie zapomnę ich wyglądu. Ogromna część bez butów i bez koszul. Wszyscy właściwie w łachmanach, częściowo w strzępach starych mundurów polskich, wychudli jak szkielety. Większość pokryta wrzodami wskutek awitaminozy. Ale, ku zdumieniu towarzyszących mi bolszewików z gen. Żukowem na czele, wszyscy byli ogoleni. I cóż za wspaniała żołnierska postawa. Serce mi się ścisnęło, gdy patrzyłem na tych nędzarzy, i zapytywałem się w duchu, czy uda się z nich jeszcze zrobić wojsko i czy zdołają znieść oczekujące ich trudy wojenne. Odpowiedź zjawiała się natychmiast; dość było popatrzeć w te błyszczące oczy, z których wyzierała wola i wiara (…). Pierwszy i – daj, Boże – ostatni raz w życiu przyjąłem defiladę żołnierzy bez butów. Uparli się, że chcą maszerować. Chcą pokazać bolszewikom, że bosymi, poranionymi nogami potrafią na piasku wybić takt wojskowy jako początek swego marszu do Polski.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o defiladzie żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1941–1942).
Źródło: Bez butów do Andersa https://dorzeczy.pl/historia/63066/Bez-butow-do-Andersa.html, dorzeczy.pl, 29 kwietnia 2018.

O Bogu , O wyglądzie , O woli , O wierze

„Mój Boże, cóż to za fantastyczna twarz! I talent! I kultura aktorska!”

Juliusz Kydryński (1921–1994) polski prozaik, krytyk teatralny i filmowy oraz tłumacz

o Kazimierzu Rudzkim
Źródło: Dwie komedie wesołe i dwie tragiczne, „Życie Literackie” nr 4, 26 stycznia 1958, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14898.

O Bogu

„Który z wybitnych twórców SF miał świra? Lista zaczyna się i kończy na Philipie K. Dicku. Co prawda, manie Dicka należały do wyjątkowo malowniczych, rozbudowanych i barwnych. Ale cóż to jest jeden Dick wobec całych legionów pisarzy – wariatów, samobójców, erotomanów i zboczeńców?”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: RAZ Prawą (w:) „Miesięcznik. Biuletyn informacyjny ŚKF” nr 147, 31 maja 2002

O wariatach , O prawdzie

„A cóż to takiego jest ta narodowość, jeśli nie czystym przypadkiem? Wypadkową serii zbiegów okoliczności, na które i tak nie mamy wpływu, tak jak na płeć czy kolor oczu, z którymi się rodzimy.”

Marta Kisiel książka Nomen omen

Nomen omen (2014)
Źródło: rozdział 21, s. 269

O kolorach

„Codzienność więc stworzona została dla miłości, a nie sama dla siebie. I Bóg wszedł w naszą codzienność: jadł, pracował, ubierał się, spał. Widzimy Go w Ewangelii, jak jeździ łódką po jeziorze: cóż bardziej codziennego i zwykłego na bogatych w ryby wodach, niż łódka!”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Rozważania o Wcieleniu Syna Bożego, str. 14, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O rybach , O pewności siebie , O Bogu

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

O współpracy , O narodzinach , O zrozumieniu , O naturze

„Kiedy tylko w Polsce dzieje się coś niegodnego, to na czas tych wydarzeń polskość ulega magicznemu zniknięciu. A kiedy dzieje się coś heroicznego, to polskość w równie magiczny sposób się pojawia. Puff! I w ten sposób, biorąc pierwszy z brzegu przykład: w relacji Perechodnika polscy mieszkańcy Otwocka rabują pożydowskie mienie i cóż tu się dzieje, puff!, po prostu nie mają nic z polskością wspólnego i nikt się w Polsce za ich i im podobnych uczynki nie musi w żaden sposób poczuwać do odpowiedzialności. Dlaczego? A dlatego, że rabując pożydowskie mienie zachowywali się niegodnie, a przecież Polacy w czasie wojny zachowywali się godnie, z wyjątkiem jakichś marginalnych niejasnej proweniencji szmalcowników, więc jeśli już, to ci mieszkańcy Otwocka byli szmalcownikami, nie Polakami. Proste? Proste. Gdyby zaś w tym czasie nosili ukrywającym się Żydom jedzenie, to znowu, puff!, w ich czynach Polska jaśniałaby w całym swoim tajemnym i wspaniałym blasku.”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: „Puff. Polskość ulega magicznemu zniknięciu”. Szczepan Twardoch drwi ze słów premiera https://wiadomosci.wp.pl/puff-polskosc-ulega-magicznemu-zniknieciu-szczepan-twardoch-drwi-ze-slow-premiera-6221059195385985a, wp.pl, 16 lutego 2018.

O relacjach , O wojnie , O czasie , O jedzeniu

„Ósma para: Andrzej Romocki i Krysia Heczkówna. Andrzej wraz z bratem Jasiem ruszyli do walki z rąk matki. Jakieś kanapki do plecaka, jakiś guzik – cóż więcej mogła? Andrzeju!…”

Melchior Wańkowicz (1892–1974) polski publicysta i pisarz

jeszcze mu wsypała do torby garść cukierków. Andrzej, starszy, sensat, czytający poważne książki ekonomiczne, lubił cukierki. Taki był jeszcze dziecinny!... Zamilkły kroki, opadły ręce w straszliwie z nagła pustym domu. Gdy nagle przez drzwi wsunęła się – męska twarz jej syna, a spod hełmu spojrzały dziecinne dla matki oczy i rozległ się głos, jak dawniej, kiedy chował się za jaki sprzęt i kazał siebie szukać.
– Mamuśka, jestem jeszcze.
Po Zawadzkim (Zośce) – dowodził kompanią. Przeprowadził, rzecz nieprawdopodobna, kompanię ze Starego Miasta przez Ogród Saski, pilnował odcinka Wisły na Czerniakowie. Kiedy siedzieli, tak już przerzedzeni, w trawach nadwiślanych, mówił do kolegów:
– Moja mama to jest o, taka mama, wszystkich was zaprosi do nas na przyszłą Wilię.
Źródło: Ziele na kraterze, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2007, s. 367.

O walce , O matce

„Cóż nam mogło zależeć na pieniądzach czy kosztownościach. Nie mogliśmy ani niczego kupić, ani nie mieliśmy żadnej nadziei utrzymania się przy życiu. Nikt z nas nie wierzył w cud. Każdy robotnik przeszukiwany był bardzo dokładnie, ale często stąpaliśmy po dolarach porzuconych, których nie zauważono; nawet nie sięgaliśmy po nie. Było to bezcelowe i tak się z nich nic nie miało.”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

Bełżec
Źródło: s. 56.

O pieniądzach

„Po tym, jak zachowują się opiekunowie w Sejmie, jestem przekonany, że nie można im dać tej gotówki. Bo jeżeli jako żywe tarcze traktują swoje dzieci, to cóż dopiero dzieje się w domu, a mogą się zdąrzyć niestety zwyrodniali rodzice. Dzieci te czasami nie mają głosu. Bo są zamknięte, bo nie chodzą do szkoły.”

Jacek Żalek (1973) polski polityk

o uczestnikach protestu osób niepełnosprawnych i ich opiekunów w kwietniu i maju 2018 w Sejmie RP
Źródło: Jacek Żalek o protestujących w Sejmie: Traktują swoje dzieci jak żywe tarcze https://dorzeczy.pl/63673/Jacek-Zalek-o-protestujacych-w-Sejmie-Traktuja-swoje-dzieci-jak-zywe-tarcze.html, dorzeczy.pl, 8 maja 2018

O domu , O dzieciach , O rodzicach

„No bo co można zrobić, jak prezydent czy premier palnie coś obraźliwego? Irytuje mnie to poczucie bezradności i ich bezczelność, knajactwo. Kiedyś Kaczyński zarzucał wszystkim innym, że są knajakami, bo on jest inteligentem. Otóż knajactwo jest przede wszystkim w nim samym. Cóż można na to poradzić? Tylko rozłożyć ręce.”

Jerzy Radziwiłowicz (1950) polski aktor

Źródło: Radziwiłowicz: Mam poczucie, że jest mi odbierana wolność. Kim jest Kaczyński, żeby mówić, co mi wolno? http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,21430988,radziwilowicz-mam-poczucie-ze-jest-mi-odbierana-wolnosc-kim.html, gazeta.pl, data dostępu: 11 sierpnia 2018

„Empatia? A cóż to takiego? – Glokta skrzywił się, masując bolącą nogę.”

Joe Abercrombie (1974) angielski pisarz fantasy i montażysta filmowy

To smutne, ale cierpienie sprawia, że człowiek lituje się tylko nad sobą.
Nim zawisną (2007)
Źródło: rozdz. Sojusznicy, s. 132.

„Cóż mi pozostało po tych wszystkich, których kiedyś kochałem?”

Heinrich Seuse (1295–1366)

tylko stracony czas, złe słowa, puste ręce, niewiele dobrych uczynków i sumienie obciążone grzechami.
Księga Mądrości Przedwiecznej
Źródło: cz. I r. 7

Kochać się

„Zapewne, złych, przewrotnych i zepsutych ludzi mieliśmy bez liku. Ale każdy egoista u nas jest zarazem istotą małą, pogardliwą i niedołężną. Nigdyśmy nie mieli więcej znikczemniałych istot, jak za czasu podziałów Polski. Ale nie ma też lepszego dowodu na to, jak ci ludzie sami sobą pogardzali, jak w niskiej cenie, za którą sprzedawali swoje sumienie. Mocarstwa zaborcze składają 40.000 dukatów na przekupienie całego Senatu i Izby poselskiej. To przecież powinno być za mało na jednego sprytnego łotra, a cóż dopiero na skaptowanie całego szeregu dygnitarzy i magnatów. Jest to najważniejszy, najogólniejszy i najgłębszy wynik poznania psychologicznego narodu polskiego, że ta najpotężniejsza sprężyna u ludów romańskich i germańskich, wywołująca u nich całą potęgę sił bohaterskich, egoizm, – u nas nigdy tego skutku nie wywierał. Zawsze tylko poniżał i upadlał, nigdy nie potęgował charakterów.”

Stanisław Szczepanowski (poseł) (1846–1900) przedsiębiorca polski, poseł galicyjski

Źródło: Nędza Galicyi w cyfrach i program energicznego rozwoju gospodarstwa krajowego, wyd. Gubrynowicz i Schmidt, Lwów 1888, s. 172.

O egoiźmie , O charakterze , O ludziach , O czasie

„Cóż może być pewniejszego od relacji naocznych świadków, uczestników wydarzeń, podmiotów działających lub choćby tych, którzy byli blisko – w czasie i przestrzeni – zdarzenia? Przecież to dzięki takim świadectwom nie mamy wątpliwości, że Bolesław Chrobry bliskich sobie ludzi, którzy zawiedli jego zaufanie chłostał witkami brzozowymi w łaźni, że Przemysław II napadnięty w łaźni przez brandenburskich siepaczy uciekał konno półnagi i pokrwawiony, a Ulryk von Jungingen, wielki mistrz krzyżacki legł na grunwaldzkim polu zwalony z konia pchnięciem w usta zadanym litewską sulicą.”

Tomasz Panfil (1962) polski historyk

Źródło: Kto obalił komunę? Refleksja nad siłą i możliwościami historiografii http://bc.wydawnictwo-tygiel.pl/public/assets/114/%E2%80%9EPolska%20Ludowa%E2%80%9D%201944-1989%20%E2%80%93%20wybrane%20problemy%20historii%20politycznej%20i%20spo%C5%82ecznej%20v.2.2.pdf#page=6 [w:] D. Litwin-Lewandowska, K. Bałękowski, „Polska Ludowa” 1944–1989–wybrane problemy historii politycznej i społecznej, Wydawnictwo Naukowe Tygiel, Lublin 2016, ISBN 9788365598325, s.7.

O relacjach , O ludziach , O czasie , Koń

„Grzechy są zgładzone śmiercią Chrystusową, przeto wiemy, że Bóg już się na nas nie gniewa, ale jest naszym przyjacielem, a nawet miłym Ojcem. Pojednanie to, jakiż obowiązek wkłada na nas? Oto ten, żebyśmy radowali się, iż mamy Boga tak łaskawego i dobrotliwego, który jest miłością, i chwalili go i w nim pokładali swe ufanie w każdym utrapieniu i pokuszeniu. Bo jeśli Bóg naszym przyjacielem, cóż może nam szkodzić, martwić i straszyć nas? (…) Chrystus siedzący na prawicy Ojca przyczynia się za nami. A chociaż nadejdzie śmierć i zdławi nas na jakiś czas, przecież wiemy, że Chrystus wzbudzi nas do żywota wiecznego.”

Marcin Luter (1483–1546) teolog i reformator religijny

Źródło: Kazanie na Wielki Piątek; w: Postylla domowa (1544), przeł. Marcin Walter

Chrystus , O czasie , O śmierci , O Bogu

„Pamiętam, że jak wyprowadzano Żydów na śmierć, Kronenberg siedział spokojnie na krześle i z ołówkiem w ręku notował ilość kolejnych dziesiątek. Wtedy już przestał wierzyć w to, że jest Żydem; ani płacze, ani jęki Żydów nie znajdowały oddźwięku w jego skamieniałym sercu. Cóż on ma wspólnego z tymi Żydami? Nic a nic.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

o Bernardzie Kronenbergu, komendancie policji żydowskiej w getcie otwockim.
Spowiedź
Źródło: s. 118.

O śmierci , O płaczu , Serce

„Japończycy! Japończycy! Niewdzięczni Japończycy! Cóż wam uczyniliśmy, że tak nami gardzicie? Wasza skrajnie zła wola demonstruje się nawet przy użyciu słów Shina-jin.”

Guo Moruo (1892–1978)

Mówiąc shi, umyślnie syczycie, a mówiąc na, przeciągacie to w długi nosowy dźwięk.
O japońskim pogardliwym określeniu Chin, Shina.
Źródło: Jakub Polit, Chiny, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2004

O woli

„Sypiam, sypiam, raptem słyszę, coś mnie kąsa. wykrzesuję ogień, i cóż!”

Arkadij Awierczenko książka Разговоры в гостиной

okazuje się, Jan Mikołaj za nogę. Już ledwie nie połowę nogi zjadł! Zamordowałem go, odwrócił się na inny bok, znów usnął.
– …Сплю я, сплю, вдруг слышу, что-то меня кусает… Высекаю я огонь и что же! – оказывается, Иван Николаич за ногу. Уже чуть не пол-икры отъел! Убил я его, повернулся на другой бок, снова заснул… (ros.)
Źródło: Разговоры в гостиной

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Cóż, moim zdaniem największą nagrodą jest to, że udało mi się zbudować tę wspaniałą organizację.”

Walt Disney (1901–1966) amerykański reżyser, scenarzysta, producent filmów animowanych

„Człowiek wykorzystuje podobno tylko dziesięć procent swoich umysłowych możliwości. Cóż za szczęśliwy traf w historii ewolucji!”

Jacek Orłowski (1965) polski reżyser

O historii

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Czy jesteś dumny ze swojej krzywdy? Czy to sprawia, że wydajesz się wielki i tragiczny?... Cóż, pomyśl o tym. Może odgrywasz rolę na wielkiej scenie, na której tylko ty jesteś publicznością.”

John Steinbeck (1902–1968) pisarz amerykański, noblista

Cytaty na temat cóż strona 6

Cytaty na temat cóż
strona 6