Jonathan Carroll cytaty

„Kiedy się kogoś głęboko kocha, zna się sekrety, o których ten ktoś nie mówi. Albo nawet sekrety, których ów ktoś sam nie jest świadomy.”

„Bóg tkwi w szczegółach.”

„Czy to nie dziwne? Wystarczy drobna zmiana położenia, jeden mały ruch i wszystko, co wydaje nam się pewne i oczywiste, znika bez śladu.”

„Kiedy szczęście się znuży, to i na głupiej krowie przysiądzie.”

„Łatwo nienawidzić kogoś, kto zna nasze sekrety, zwłaszcza gdy nie znamy – i nigdy nie poznamy – jego tajemnic.”

„Psy (…) w przeciwieństwie do ludzi wiedzą także, iż szczęście bywa równie zabójcze jak czerniak złośliwy. Wiedzą, że szczęście przyjmuje różne odcienie błękitu, jedne są śmiertelne, inne nie. Po odchorowaniu szczęścia potrzebny jest czas na rekonwalescencję – niekiedy całe życie.”

„Sztuka w najlepszym wypadku podnosi życie do wiecznego teraz. Sprawia, że zapominamy o czasie, o śmierci, o wszystkim, i pozwala nam żyć w teraźniejszości.”

„Linia karku mężczyzny może zmienić twoje życie. Sposób, w jaki grzebie w kieszeniach, szukając drobnych, może sprawić, ze zaskrzeczy ci serce, a dłonie zziębną. To, jak dotyka twojego łokcia albo nie zapiętego guzika na mankiecie swojej koszuli, jest demonem, którego wypuścił, nawet o tym nie wiedząc, i który natychmiast cię opętuje.”

„Nie ma czegoś takiego jak samobójstwo. Naprawdę myślisz, że człowiek ma prawo wyboru, czy chce żyć, czy nie? Nawet nie wiemy, jak dobrze przeżyć życie. Myślisz, że Bóg pozwoliłby nam na podejmowanie decyzji o śmierci? To tak, jakbyś oczekiwał egzaminu końcowego w pierwszym dniu roku szkolnego!
– No to jak jest z samobójcami?
– Tak samo jak z dzieciakami, które wywołano z lekcji, bo mają pójść do dyrektora: myślą, że wiedzą, w jakiej sprawie, ale nie mają racji.”

„Życie nie oferuje wyjaśnień czy przeprosin. To my je wymyślamy”

„Miłość błyszczy w durnym sercu.”

„Nigdy nie uda mi się tego zamalować. Może ty wiesz, jaki kolor zakrywa miłość?”

„Łatwo znaleźć składniki miłości, ale wszystko zależy od tego, jak się je miesza. Potrzeba ogromnej pracy. (…) Po pierwsze, trzeba umieć rozumieć i akceptować. Potem trzeba być najlepszym przyjacielem. Zawsze. Trzeba pracować nad pokonywaniem tego, czego w tobie nie lubi druga osoba. Potrzeba wielkiego serca, mimo że tak łatwo jest po prostu być małym człowiekiem w tak wielu sytuacjach… Czasami iskra zapalająca miłość jest z ludźmi od początku. Ale wielu tę iskrę bierze za płomień, który – jak uważają – będzie trwał wiecznie. To dlatego tak wiele ognia i żaru serc ludzkich po prostu się wypala i w końcu gaśnie. Nad prawdziwą miłością trzeba pracować diabelnie ciężko.”

„Czyż miłość nie sprowadza się w gruncie rzeczy do wielkiego uznania? Pragnę poznać, co masz mi do powiedzenia; wszystko, co powiesz, obchodzi mnie. Wierzę, że tak jest.”

„strach nie jest jak choroba zakaźna, nie przychodzi skądś, ale sam go tworzysz. głównie przez miłość. im bardziej coś kochasz, tym bardziej dręczy cię myśl, że mógłbyś to stracić. wtedy strach jest zawsze gdzieś tuż obok.”

„Cza­sem li­nia męskiego kar­ku może zmienić całe two­je życie. Sposób, w ja­ki sięga on do kie­sze­ni po drob­ne, po­wodu­je skur­cz ser­ca i chłód dłoni. To, jak do­tyka twe­go łok­cia lub nie za­pięte­go gu­zika man­kietu koszu­li, budzi w to­bie de­mony, których is­tnienia nikt nie był świadom.”

„Ludzie pragną poczucia bezpieczeństwo, szczególnie kiedy idzie o ich dusze.”

„Ile mamy naprawdę pięknych wspomnień? Tych najistotniejszych, które nas określają i pomagają nam być tym, kim jesteśmy?”

„Na studiach miałem ćwiczenia z kompozycji tekstu. Facet, który je prowadził, przyniósł na pierwsze zajęcia dziecinną lalkę. Podniósł ją do góry i oznajmił, że większość ludzi opisałaby lalkę z najbardziej oczywistego punku widzenia. Wyrysował przy tym niewidzialną linię poziomą od własnego oka do lalki. Ale pisarz z prawdziwego zdarzenia, mówił dalej, wie, że lalkę można opisać z wielu punktów widzenia – z góry, z dołu – i że tu właśnie zaczyna się prawdziwa twórczość.”

„Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.”

„Żeby wydostać się z labiryntu, trzeba przejść po nim górą.”

„Moja definicja modelki? Śliczne zęby, pusta głowa.”

„Pokochałam ją [Europę] tak, jak się kocha pierwsze dziecko: spodziewasz się po nim nie wiadomo czego, a kiedy spełnia twoje oczekiwania, serce rośnie ci z dumy jak balon.”

„Nawet w martwych oczach jest dość życia, żeby oblizać nerwowo wargi i odwrócić głowę.”

„Nie możesz zmienić przeszłości, ale przeszłość zawsze powraca, żeby zmienić ciebie. Zarówno twoją teraźniejszość, jak i przyszłość.”

„Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załamków, których nie dostrzegamy.”

„Boje się, że pewnego dnia stracę to wszystko, co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj się kochać tego co kochać warto.”

„Łatwo obrócić się lepszym profilem do zwierciadła historii. Ale jemu jest wszystko jedno.”

„Każdy dom zawiera jakąś tajemnicę, która wywołuje w jego właścicielu zarówno poczucie wstydu, jak i dreszczyk emocji. Coś, czego pod żadnym pozorem nie chciałby on zdradzić innym ludziom.”

„To, że na dachu leży śnieg nie znaczy, że w kominku nie płonie ogień.”

„Nie jest łatwo uwolnić się od wszystkich nitek prawdziwej miłości, gdy się przez nią przejdzie jak przez pajęczą sieć.”

„Tak, tym właśnie jest śmierć: stanem, w którym nie można nikomu ufać.”

„Wszystko, co posiadamy, z biegiem lat zaczyna przypominać eksponaty z muzeum, nie wyłączając nas samych.”

„Istnieją różne rodzaje dumy, lecz móc spojrzeć po latach na coś, co się zrobiło, i wiedzieć, że nadal jest dobre lub ważne, to najlepszy z nich.”

„Nie zapominaj, kim byłeś.”

„Normalność to pierwszy symptom śmiertelnej choroby. Jak tylko poczujesz, że nadchodzi normalność, zaraz poszukaj antidotum.”

„Nie ma nic gorszego od życia w poszukiwaniu namiętności, która wciąż się wymyka. Od świadomości, czego się chce, i niemożności spełnienia się.”

„Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś zupełnie innym.”

„W domu nawet ściany leczą duszę.”

„Edward! Co ty tu robisz?
– Znudziło mi się to siedzenie w domu i umieranie. Postanowiłem więc, że się przejadę.”

„To durne serce samo wie najlepiej, co robić!”

„Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.”

„Chciałabym, żeby wszystko zatrzymało się właśnie teraz i już nigdy, przenigdy się nie zmieniło. Tak jak zdjęcie, które nosi się w portfelu.”

„Piekło (…). Ostateczny gabinet dentystyczny.”

„Cuda nie mieszczą się w książkach. Są zbyt duże.”

„Kłopoty zawsze widzą jak cię paskudnie zaskoczyć. Siedzisz sobie w domu przy kominku, a tu – pstryk – i nagle jesteś w zupełnie obcym mieście, nie znasz język, banki są pozamykane, a zapadła już ciemna noc.”

„Morze rzadko wyrzuca na brzeg prawdziwe skarby, ale jeśli zbierasz kawałki drewna, szkło od butelek czy inne ciekawe przedmioty, które długo leżały w oceanie, to w końcu natrafisz na coś, co warto zabrać do domu.”

„Im więcej się wie tym częściej się milczy.”

„Banany są jedynym demokratycznym pożywieniem: każde stworzenie wygląda śmiesznie, kiedy je banana.”

„Niezbędnym elementem jednak do polubienia czytania jest dobry nauczyciel i wcale nie mam tutaj na myśli szkoły – może to być ktokolwiek: ojciec, brat, czy inna osoba, która umie odpowiedzieć na pytania związane z tym, co dziecko lubi i zna. Czyli np. jeżeli dziecko lubi brutalne gry komputerowe, to nie należy przekonywać go do sięgnięcia po Romeo i Julię, tylko dać mu do czytania książkę, w której odnajdzie interesujące go aspekty, bo wówczas dopiero zacznie wyłapywać połączenia i koneksje ze światem, który go ciekawi, a książka stanie się odpowiednim do jego nawiązania narzędziem. Dziecko znajdzie wówczas przyjemność w czytaniu, książka będzie przez niego postrzegana jako nośnik interesujących go treści.”

„Musisz się odnaleźć tam, gdzie jesteś.”

„Twarz to kiepski językoznawca. Ile słów mieści się w uśmiechu? Poza tym uśmiechy dzielą się na stosowne i niestosowne. Te pierwsze otwierają przed tobą drzwi, te drugie nie. Co robić, kiedy jest ci potrzebny język niebios, a ty masz tylko ręce i oczy?”

„Twierdzę, że zwierzę, które uważa się za coś lepszego, gdy tymczasem chętnie bawi się kawałkiem sznurka przez trzy godziny, ma pewne braki w ważnych sprawach ducha.”

„Nic tak nie przeraża mężczyzny jak kobieta, której uroda przenika go na wskroś, tak iż wie, że zrobiłby wszystko (…) byle być z tą najistotniejszą twarzą.”

„Człowieka szczęśliwego można poznać po tym, że jest kochany przez tych, których najbardziej szanuje i podziwia.”

„Współpraca z demonem działa inspirująco.”

„W dzieciństwie znacznie łatwiej jest nas zranić, gdyż mamy dużo więcej wrażliwych miejsc, a za to żadnego pancerza.”

„Człowiek sam tworzy większość swoich lęków. Żeby się nie nudzić, zamartwia się na każdym kroku. Ale po śmierci ustają powody, aby się lękać.”

„Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.”

„Psy szybko wybaczają przewinienia, a w obcych ludziach widzą życzliwość.”

„Sny gryzą czasami jak pchły i pozostawiają małe, swędzące plamki na całym ciele. Człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że nie są rzeczywistością, wie, że to tylko mózg wymiata śmieci z zakamarków… Ale ta świadomość bynajmniej nie pomaga. Wizja, tak jak ugryzienie pchły, zmusza do gwałtownej reakcji.”

„Arogancja potrafi dodawać otuchy – przekonanie, że jest się pąkiem mądrości wykwitającym na stercie łajna głupoty, bywa emocjonalną izolacją. Ale to ryzykowne urojenie prowadzi do nieprzygotowania, nagłej utraty równowagi, kiedy rzeczywistość wali się człowiekowi z trzaskiem na głowę i inteligencja przestaje wystarczać.”

„Mężczyźni traktują seks jak gimnastykę. Kobiety jak mszę.”

„Nie licząc miłości, aktem największego optymizmu jest kupowanie butów. (…) Chcemy doczekać jutra, ale jeśli kupujemy nowe buty albo jeśli się zakochujemy, znaczy to, że zamierzamy tu jutro być.”

„Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.”

„Cierpliwość zawsze zostaje z miotłą w ręku.”