Jacek Woroniecki cytaty (191 cytatów, strona 2)

Źródło: o. Marek Miławicki OP, Pobożność ludowa w pracy duszpasterskiej dominikanów na ziemiach polskich http://www.teofil.dominikanie.pl/wydanie/artykuly/92, „Teofil”, 2 (22) 2005

„Za dużo jeszcze u nas bredni Draperowskich o sprzecznościach między rozumem a wiarą kursuje, i z nich to wpływające uprzedzenia trzeba przede wszystkiem z umysłów wykorzenić. Jedynie gruntowne przestudjowanie stosunku rozumu do wiary może raz na zawsze rozwiać tak bardzo rozpowszechnione u nas obawy osłabienia wiary przez jej dokładniejsze poznanie.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 19, 20.

O wierze

„Mało kto niestety zdaje sobie sprawę z tego, że gdy jest w stanie łaski, jest zarazem w stanie mistycznym, który mu wiele światła, sił i pociechy dać może, o ile świadomie będzie nad jego rozwojem pracował. Gdyby się o tem więcej wiedziało, może i pobożność współczesna nie byłaby jak ta, o której Św. Paweł mówi: „pozory pobożności zachowali, ale moc, która z niej płynie, odrzucili””

Jacek Woroniecki

II Tym 3, 5
Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 63.

O zachowaniu

„Podstawowe (…) objawy życia mistycznego, będące niczem innem, jak działalnością Ducha Św. w duszach naszych, należą do istoty życia nadprzyrodzonego i każdy chrześcijanin powinien je w sercu swem pielęgnować.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 62.

O duszy , Serce

„Nic. Przytulić się do krzyża.”

Jacek Woroniecki

pytany, co należy robić w sytuacjach po ludzku beznadziejnych.
Źródło: s. Imelda Błeszyńska, O. Jacek Woroniecki. Dominikanin – wychowawca – patriota. 1978–1949, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2006, s. 265.

„Weszliśmy w cały szereg szczegółów, aby wykazać prawdę, która już a priori wydawała się oczywistą, a mianowicie, że kapłan obowiązany jest do świętości życia z racji swych zadań kapłańskich względem dusz. Łatwo ten jego obowiązek ująć w jedno krótkie zdanie: mając pracować nad tem, aby ziemia promieniowała chwałą Bożą, aby się na niej Imię Boże święciło, powinien on w pierwszej linji sam własnem życiem chwałę Bożą szerzyć i całem swem postępowaniem przynosić cześć Świętemu Imieniu swego Boga i Pana, które wciąż ma na ustach.”

Jacek Woroniecki

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 64

O Bogu , O duszy

„Kult przodków i wybitniejszych i bardziej zasłużonych postaci minionych pokoleń znajduje się we wszystkich społeczeństwach ludzkich, które doszły do pewnego stopnia kultury. Znakomite postacie przeszłości symbolizują jakby pewien kapitał tradycji duchowej, w którym dany naród przechowuje to, co uważa dla swego bytu i rozwoju za najbardziej wartościowe.”

Jacek Woroniecki

Hagiografia
Źródło: s. 17, 18.

O przeszłości

„Celem tedy niniejszego „Przewodnika” jest dać poznać bogactwa katolickiej literatury religijnej francuskiej i niemieckiej. Oprócz jednak spisu odpowiednich dzieł będzie on dawał też i pewien program, podług którego należałoby się zabrać do studjum nauki wiary i związanych z nią dziedzin.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 23.

O wierze , O literaturze , O nauce , O bogactwie

„Punkt widzenia praktyczny – miłość musi być czynna.”

Jacek Woroniecki

Myśli wybrane
Źródło: s. 70

O miłości

„Religia, wiara, pobożność są przede wszystkim dziełem najwyższych władz naszej duszy, jakimi są rozum i wola, a uczucia są tu tylko przygrywką, której bynajmniej lekceważyć nie należy, ale której na pierwsze miejsce wysuwać nie wolno. Najważniejszym w naszym życiu religijnym jest głębokie przekonanie o prawdach wiodących nas do zbawienia, a na takie przekonanie winno się składać i uznanie ich przez oświecony wiarą rozum i umiłowanie przez wolę, w której panuje nadzieja i miłość.”

Jacek Woroniecki

Macierzyńskie Serce Maryi
Źródło: s. 13

O miłości , O wierze , O religii , O nadziei

„Kto stawia sobie za ideał mówić po polsku nie tylko byle jak, nie tylko nawet poprawnie, ale pięknie, strojnie, wyraziście, słowem z mocą – „fortiter”? Kto zdaje sobie sprawę z tego, że od opanowania mowy ojczystej zależy coś więcej, niż sama tylko łatwość poprawnego wyrażania się w mowie i w piśmie, że z niem związane jest całe opanowanie świata myśli, całe wyrobienie umysłowe, a co za tem idzie i zdolność oddziaływania na innych? Kto dostrzega, że tym ośrodkiem, koło którego winna się krystalizować cała kultura każdego narodu, nie może być co innego, jak kult mowy ojczystej?”

Jacek Woroniecki

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 1

O myślach , O myśleniu

„Pochlebianie leczy się nie faworyzowaniem pochlebców, ale przeciwnie – surowszym ich traktowaniem, tak aby przekonali się, że tą drogą nic nie uzyskają, zaś samochwalstwo – śmiechem i wykazywaniem, ile jest w nim próżności i nieprawdy.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 337

O śmiechu

„Co zaś się tyczy tego wzmożenia sił duchowych, to ono się tłumaczy coraz większą powolnością oczyszczonych władz duszy na działanie czynników nadprzyrodzonych, w szczególności darów Ducha Świętego. Każdy człowiek, będący w stanie łaski, otrzymuje wraz z nią i cnotami wlanymi i te szczególne pomoce Boże, mające mu ułatwić powolność natchnieniom Ducha Św. w myśl słów św. Pawła „Którzy dają się powodować Duchowi Świętemu, ci są synami Bożymi” (Rz 8, 14). Ale póki dusza nie przejdzie procesu oczyszczenia, dary Ducha Świętego napotykają w jej władzach tyle oporów, że nie mogą w pełni rozwinąć swej działalności. Dopiero w miarę, jak się dusza oczyszcza, i władze jej stają się jakby przejrzystsze i podatniejsze na natchnienia Ducha Świętego, i działalność darów staje się coraz intensywniejsza.”

Jacek Woroniecki

Hagiografia
Źródło: s. 14, 15.

O Bogu , O duszy , O myślach , O pomocy

„Tylko katolicyzm zachował pełnię i całość nauki Chrystusa.”

Jacek Woroniecki

Źródło: Maurycy Lucjan Niedziela, Próba biografii Jacka Woronieckiego OP i jego Wyznania, wyd. „Gaudium”, Lublin 2011

O zachowaniu , O nauce , Chrystus

„Szczególnie trzeba koniecznie zwrócić uwagę na ogromną doniosłość wychowawczą nauki języka ojczystego i to samej nauki języka, a nie literatury. Nauka języka ojczystego, która, miejmy nadzieję, raz już nareszcie będzie uznana jako jedyny centralny ogólnokształcący przedmiot każdej szkoły, jakiegokolwiek typu, ma w dziedzinie wychowania dużo większe znaczenie niż ogół wychowawców zdaje się mniemać. W jej rękach jest całe kierownictwo rozwoju umysłowego dziecka, wyćwiczenie i nastawienia poszczególnych władz psychicznych i wdrożenie do kontrolowania własnych procesów umysłowych. Wszystko to ma także kapitalne znaczenie dla procesów wychowania.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 73

O dzieciach , O literaturze , O nauce

„Płytkie umysły z mniemań uczonych robią dogmaty.”

Jacek Woroniecki

Myśli wybrane
Źródło: s. 87

„Najgorszy człowiek nie przestaje być istotą rozumną, stworzoną na obraz i podobieństwo Boże i dlatego zasługującą na miłość swoich bliźnich.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 39

O miłości , O Bogu , Obraz

„Niejednemu, który się przyzwyczai produkować na pokaz swoje męstwo, może go łatwo zabraknąć w najważniejszej chwili, gdy zabraknie mu widzów, którzy by oklaskiem podtrzymywali jego odwagę.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Cnota kardynalna męstwa, s. 211

„Punktem wyjścia winno tu być, aby od pierwszej chwili, gdy się u dziecka zacznie budzić życie umysłowe, pomóc mu w nawiązaniu osobistego stosunku z Bogiem, pełnego dziecięcej ufności, i aby ten stosunek wciąż potem utrwalać i głębiej uzasadniać, w miarę jak to życie umysłowe się rozwija. Od tych pierwszych chwil winno się utrwalić w jego duszyczce to przekonanie, że najważniejszym zadaniem roztropności ludzkiej jest tak przejść przez życie, aby przy jego końcu dojść z powrotem do Tego, który nas stworzył dla swej chwały i że wobec tego każdy nasz uczynek winien być przez nas sądzony z tego punktu widzenia, czy nas zbliża do Boga, czy też nie, czy odpowiada jego świętej woli, czy też się od niej odchyla lub nawet przeciw niej buntuje.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 60

O życiu , O Bogu , O dzieciach

„Chcąc systematycznie ująć zagadnienie o wzajemnym stosunku wykształcenia do wychowania, powiedzieliśmy, że pierwsze odnosi się przede wszystkim do władz poznawczych, a drugie do władz pożądawczych.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Oświata a wychowanie, s. 29

O wykształceniz

„Póki człowiek żyje, zwątpić o nim nie wolno. Z najbardziej zdeprawowanym człowiekiem należy tak postępować, aby odczuł i zrozumiał, iż się zawsze ufa w możność jego poprawy. Zawsze trzeba dla niego umieć znaleźć jakieś zdrowe ziarno, które nieraz długo leżeć będzie martwe lub nawet podeptane w jego pamięci, aż wreszcie przyjdzie może chwila, kiedy zacznie kiełkować, wzrośnie, zakwitnie i rozpromieni mu duszę.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Długomyślność jako właściwa cnota wychowawcy, s. 252

O duszy

„Koniecznym jest przeto utrzymywać między swymi zadaniami życiowymi, zajęciami i obowiązkami pewną hierarchię i zależnie od ich doniosłości wyznaczać im tyle starania i pilności, ile im się należy. Dbałość o dobra i interesy tego świata, która w pewnej mierze jest obowiązkiem każdego człowieka, nie powinna nigdy być ze szkodą tej dbałości, którą winni jesteśmy okazywać wiecznym i nadprzyrodzonym interesom ducha. Zbytnie zabieganie o dobra i interesy doczesne, powodujące nieraz pewną niedbałość o dobra i interesy wieczne, jest formą nieroztropności bardzo rozpowszechnioną.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Studium nad kardynalną cnotą roztropności, s. 196

„Zimny racjonalizm wieku oświecenia nie mógł zaspokoić aspiracji duszy ludzkiej i samą już swoją jednostronnością wywołał przeciw sobie silną reakcję sentymentalistyczną. Głównym jej szerzycielem stał się J. J. Rousseau, u którego uprzedzenie do rozumu i przesuwanie punktu ciężkości życia duchowego na uczucie dochodzi do kulminacyjnego punktu.”

Jacek Woroniecki

Źródło: Destrukcyjny wpływ sentymentalizmu http://www.wieden1683.pl/news/destrukcyjny-wplyw-sentymentalizmu/

O emocjach , O duszy , O wieku

„Otóż wolą Boga, gdy świat z nicości powołał do bytu, było rozlać niejako swą nieskończoną dobroć poza siebie i sprawić, aby stworzenia wracając do niego, brały w pewnym stopniu udział w jego szczęściu, szerząc jego chwałę. Stwarzając w ośrodku tego świata istotny rozumne, zdolne go poznać i miłować, i poddając im cały świat istot nierozumnych, wolą jego było, aby czyniły to samo, co tamte, ale świadomie, aktami rozumu i woli. Pomimo tragedii, jaka się odegrała w zaraniu rodu ludzkiego, Bóg nie cofnął mu swego wezwania do przyjaźni i ułatwił mu nawet w cudowny sposób dojście do niej, dając mu w swym Synu Jednorodzonym pierwowzór przyjaciela. Do tej przyjaźni powołani są bez wyjątku wszyscy ludzie i wszyscy mają całkowitą możność dojścia do niej i wytrwania do końca. Można powiedzieć, iż wolą Boga w stosunku do świata wziętego w całości jest przede wszystkim pozyskanie przyjaźni wszystkich ludzi i tą drogą doprowadzenie ich do zbawienia, do wiecznego i nieustającego udziału w jego szczęściu i chwale w niebie.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 214

O Bogu , O przyjaźni , O ludziach , O świecie

„Oprócz tego nie należy zabierać się do dzieł mistycznych, nie poznawszy gruntownie nauki wiary; nie trzeba bowiem zapominać, że pierwszem źródłem życia duchowego są prawdy wiary, a dzieła mistyczne mają nam tylko pokazać, jak prawdy te należy w swem życiu duchownem stosować; jasną jest więcej rzeczą, że trzeba je najpierw gruntownie poznać.”

Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 64.

O wierze , O nauce , O zapominaniu

„Dla społeczeństwa akcja liturgiczna jest szkołą ładu i porządku w każdej pracy wspólnej, a nauka śpiewu gregorjańskiego mogłaby pod względem wychowania społecznego dać więcej niż niejeden wykład socjologji. Dla jednostek zaś publiczna modlitwa Kościoła powinna być głównem źródłem osobistej pobożności, źródłem nieskończenie głębszem, czystszem i bardziej orzeźwiającem dusze niż te wszystkie modlitewniki, będące wytworem prywatnej pobożności choćby największych świętych. Liturgja katolicka jest tą wielką nauczycielką modlitwy, kto do jej szkoły nie pójdzie, ten nigdy pełni życia duchowego nie zazna.”

Jacek Woroniecki

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 88

O duszy , O nauce

„Jak cały świat dany nam jest, abyśmy potencjalność jego surowców i półsurowców przetworzyli na nasze usługi, tak samo i natura nasza indywidualna dana nam jest w stanie potencjalnym, który mamy także usilną pracą przetworzyć i nadać mu przez to wyższą wartość. Z początku zaledwie widoczny jest w tym plastycznym materiale pod powłoką cielesną pierwiastek duchowy; naszym zadaniem jest go powoli i stopniowo wyzwolić i uwydatnić w nim to podobieństwo boże, na jakie zostaliśmy stworzeni. Piękny charakter moralny dojrzałego człowieka świadomego swego celu i umiejącego sprawnie rządzić sobą w jego urzeczywistnieniu jest szczytem tego podobieństwa do Boga, do jakiego możemy w tym życiu dojść.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom I
Źródło: s. 385

O Bogu , O świecie , O charakterze , O naturze

„O wiele gorzej jest odmówić prawdziwie potrzebującemu z obawy, aby nie być oszukanym, niż dać niegodnemu, który nadużyje litości. Za to drugie będziemy zapewne bardzo pobłażliwie sądzeni przez Boga, podczas gdy za pierwsze możemy usłyszeć straszne słowa, którymi Chrystus zagroził tym, którzy Jemu – obecnemu w osobie ubogiego – odmówili wsparcia.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 33

O Bogu , O wsparciu , Chrystus

„Rozum, społeczeństwo, mowa i dłoń – to te własności natury ludzkiej, które stanowią linię demarkacyjną między człowiekiem na najbardziej prymitywnym stopniu rozwoju, a najwyżej zorganizowanym psychicznie zwierzęciem.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 325

O naturze , O zwierzętach

„Czas już zrozumieć, że od tego, czem będzie dla nas język polski, zależnym się stanie cały poziom naszej kultury umysłowej, że Francja temu właśnie zawdzięcza swą niezaprzeczoną hegemonję duchową nad światem, że jest narodem najbardziej ceniącym swój język o najgruntowniej go posiadającym – a jeśli to promieniowanie nieco osłabło w ostatnich czasach, to dlatego, że się zaczęła sprzeniewierzać swym tradycjom szkolnym.”

Jacek Woroniecki

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 38

O świecie , O czasie

„W stosunku do wiernych winien on szczególnie na to baczyć, aby w niczem nie szukać siebie, swego powodzenia, tego, coby mogło mile połechtać jego miłość własną. Nieraz świat będzie go pociągał do kompromisów i szeptał mu: „Mów nam rzeczy, któreby się nam podobały” (Iz 30, 10), któreby nam pochlebiały, a i my ci zato będziemy pochlebiać i sławić jako człowieka o szerokich poglądach i prawdziwem zrozumieniu ducha czasu. Nieraz znowu będzie się starał wzbudzić w nim fałszywy wstyd, drwiąc sobie z niego, że nie jest dość postępowy i krytyczny, że prawdy, które głosi, są zacofane i przestarzałe, że należy je traktować bardziej naukowo; będzie go próbował doprowadzić do buntu, albo przynajmniej do nieufności względem wiecznej powagi Kościoła, zachęcając do zajęcia wobec prawd wiary takiego stanowiska, jakie się zajmuje wobec przyrodzonych prawd wiedzy ludzkiej. Ile będzie musiał się nieraz nasłuchać o zacofaniu nauki katolickiej, o braku wolności w badaniach, o krępujących uczonego założeniach wiary, o konieczności usamodzielnienia się wobec władz kościelnych!”

Jacek Woroniecki

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 115

O miłości , O świecie , O wierze , O zrozumieniu

„Od młodości już należy się zaprawić do tego, aby panować nad swymi wewnętrznymi stanami, nie tylko uczuciami, ale i wyobrażeniami i myślami, z których one powstają. Opanowanie smutku i zniechęcenia i utrzymywanie się w stanie pogody ducha i radości zależy właśnie od tego panowania nad myślą i w tej dziedzinie można zajść dalej niż niejeden mniema. Trzeba umieć się zdobyć na wysiłek woli, aby sobie zakazać myśleć o czymś, co gryzie i rozgorycza, a przenieść myśl na przedmioty kojące i podnoszące na duchu.”

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: ss. 270, 271

O emocjach , O myślach , O wysiłku , O pogodzie

„My Polacy, odkąd historia się nami zajmuje, występujemy z dość wybitnymi cechami sangwiników, i do dziś dnia te cechy zachowaliśmy. Mamy wszystkie dobre cechy tego temperamentu, ale mamy i złe; zdolni, mili, uprzejmi, łatwo naginający się do najcięższych warunków i nie tracący ducha w najgorszych opałach, usłużni, gościnni, rzutcy, jesteśmy z drugiej stroni lekkomyślni, bardzo próżni, niesłowni, nieprawdomówni, zmienni, niewytrwali, co pozwoliło Sienkiewiczowi powiedzieć: „Nie znam drugiego zakątka ziemi, w którym by tylu ludzi marnowało tak świetne zdolności, w którym by ci nawet, którzy coś dają, dawali tak mało, tak niesłychanie mało w stosunku do tego, co im Bóg dał.””

Jacek Woroniecki

Katolicka etyka wychowawcza, Tom I
Źródło: s. 185

O Bogu , O ludziach , O zachowaniu , O historii

„Nad wartościami wychowawczymi romantyzmu, – może raczej nad ich brakiem – wypadnie się kiedyś osobno zatrzymać: będzie to niewątpliwie dość bolesna operacja, ale nie da się jej uniknąć, jeśli zadania wychowawcze szkoły mają być traktowane poważnie i bez hipokryzji.”

Jacek Woroniecki

W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 74

„Kto nie miał szczęścia otrzymać w szkole gruntownego wykształcenia religijnego, ten ściśle w sumieniu obowiązany jest lukę tę własną pracą wypełnić. Jest to niezmiernie ważne zarówno ze względu na własne osobiste życie religijne, jak i ze względu na wpływy, które się winno wywierać na otoczenie, czyli innymi słowy na akcję katolicką (…) aby brać czynny udział w akcji, którą się toczy pod sztandarem katolickim nie wystarcza być tylko katolikiem dobrej woli, ale że należy być katolikiem oświeconym, wykształconym, dobrze przygotowanym do pracy, znającym dobrze zasady, którymi Kościół w danej dziedzinie się kieruje. Inaczej słaby rozwój i zamieranie inicjatyw katolickich.”

Jacek Woroniecki

Źródło: Przewodnik po literaturze religijnej i pokrewnych dziedzinach filozofii i nauk społecznych, s. 13

O życiu , O wykształceniz , O literaturze , O nauce

„W roku szkolnym 1923–1924 obchodził Kościół katolicki sześćsetlecie kanonizacji św. Tomasza z Akwinu, którego powaga, jako największego teologa wszystkich wieków, rośnie z każdym nowym pontyfikatem.”

Jacek Woroniecki

Katolickość tomizmu
Źródło: s. 5

O wieku

„Człowiek w złym humorze, to jak człowiek nieumyty, nieuczesany, i nieubrany.”

Jacek Woroniecki

Źródło: s. Imelda Błeszyńska, O. Jacek Woroniecki. Dominikanin – wychowawca – patriota. 1978–1949, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2006, s. 262.