Cytaty na temat ohyda (18 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Wierzę i wyznaję wolność stanu szlacheckiego w Polsce, stworzycielkę nierządu, ucisku, ohydy, która wyzuła chłopów z prawa człowieka, a mieszczanina z praw obywatela (…) Wierzę w przekupienie senatu i posłów; wierzę w obcowanie ich z postronnymi ministrami i, za porozumieniem się ich łakomstwa, wierzę w zmartwychwstanie cudzej przemocy i nierządu. Wierzę w odpuszczenie krzywoprzysięstwa i zdrady i kiedyś przecie otrzymanie lepszego rządu w Polsce – amen.”

Franciszek Salezy Jezierski książka Katechizm o tajemnicach rządu polskiego

Źródło: Katechizm o tajemnicach rządu polskiego (1790)

O tajemnicy , O zdradzie , O wolności

„Największa ohyda.”

Marcin Luter (1483–1546) teolog i reformator religijny

o katolickiej mszy.
Cytaty przypisywane
Źródło: ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 275.

O prawdzie

„Ale kłamstwo… kłamstwo to tania ohyda, nędzne manipulowanie drugą osobą. Kłamca przygląda się spokojnie, jak ten drugi żyje w nieświadomości – jak się tym upokarza. Kłamstwo jest takie pospolite, a z drugiej strony, gdy się go samemu doświadczy – takie zdumiewające. Okłamywani żyją z wciąż wydłużającą się listą obelg, aż w końcu wy, kłamcy, zaczynacie nimi pogardzać – prawda, że tak jest?”

Philip Roth książka Everyman

Everyman

O prawdzie , O kłamstwie

„Odebrałem pismo WPana Mości Panie Rzewuski, nad którym długo myślałem, co ono ma znaczyć i czyli mam na nie odpowiedzieć? Lecz człowiek poczciwy nie ukrywa swych myśli – wzgarda dla podłych jest jego prawidłem! Tak i ja dziś z WPanem postępuję. Jako żołnierz przysięgły, honor kochający i powinności swojej zadosyć czyniący, nie znam innej władzy jak władzę, którą naród cały ustanowił, żadnego innego prawa jak rozkaz Króla i P. Komisyi Wojskowej, żadnego innego obowiązku jak żyć z ukochaną ojczyzną lub za nią umierać. Jako obywatel nie mogę słuchać rady WPana, która pod pozorem wolności, upstrzona licznemi bajkami, wsparta jest obcą przemocą. Ci, którzy śmieli dla ich dumy i własnej miłości zaprzedać krew współziomków swoich, są ohydą narodu i zdrajcami ojczyzny! To są moje sentymenta i wszystkich podkomendnych moich, zacząwszy od prostego żołnierza. Proszę więc WPana zaniechać odtąd niepotrzebnych pism, które nikogo omamić nie potrafią i być przekonanym: że ojczyzna jest naszym Bogiem, że zbrojny obcy żołnierz na gruncie polskim znajdujący się, nie sprzymierzony, nie może nam przynosić przyjaźni i że takowego żołnierz Rzeczpospolitej szukać będzie albo zwyciężyć albo umrzeć ze sławą.”

Józef Poniatowski (1763–1813) książę, polski generał

O Bogu , O przyjaźni , O myślach , O wolności

„Moja twórczość przy użyciu środków tradycyjnych, jakimi są farba, kredka, ołówek, w porównaniu z pracami młodych artystów jest nazbyt estetyczna i elegancka. Zresztą jak w ogóle w sztuce nieposługującej się słowem powiedzieć: „ten człowiek jest bezbronny”? Jak powiedzieć coś o bezbronności, nie pokazując jej w całej jej ohydzie? Jest w życiu człowieka coś ohydnego. Ciało jest ohydne. Śmierdzi.”

Jacek Sempoliński (1927–2012)

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza. pl, 11 września 2002.

„Trzeba pilnie nauczyć dzieci, aby nienawidziły zła dla jego własnej ohydy, i pokazać im naturalną jego szpetotę, iżby go unikały nie tylko w uczynku, ale zwłaszcza w sercu…”

Michel de Montaigne książka Próby

Próby (1580)
Źródło: Antologia literatury francuskiej http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38439, wyd. Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1922, s. 46.

O dzieciach , O literaturze , Serce

„Bo ja, proszę pana, byłem świadkiem. Oglądałem likwidację getta w moich Siedlcach. Nie zapomnę, siedzi to we mnie. Byłem, proszę pana, pomocnikiem murarza, pracowałem na rampie kolejowej, kiedy ich prowadzili przez całe miasto. Stały wagony, wysypane wapnem niegaszonym, załadowano ich, biednych, zwyczajnych ludzi, ohyda. Był tam pan Zając – miał sklepik, gdzie kupowałem razem z mamą. Pan Ganiewski, fotograf. Pojechali do Treblinki. Pociąg odjechał, na rampie zostało kilku młodych chłopaków, żeby posprzątać, wyczyścić. Rampa pokryta krwią, jakieś chustki, stare walizki, śmieci, strzępy ubrań, mycki, mój Boże wszystko, co zostaje po ludziach. Patrzę, a jednym z tych zostawionych chłopaków jest mój kolega z gimnazjum, młodszy trochę. Znałem tę rodzinę, kolega nazywał się Szymek Różowykwiat. Jego tata był wspaniałym krawcem. Udawałem, że coś muruję, podszedłem do Szymka. Opowiedział mi najstraszniejszą historię, jaką kiedykolwiek słyszałem. No więc wpadli do nich nocą, byli już spakowani. Pan Różowykwiat coś powiedział, to go zastrzelili. Potem Heńka, Szymkowego brata. Potem mamę Szymka. A najmłodszego brata esesman chwycił za nóżkę, rozkręcił i głową o ścianę. Zabił. Wie pan, chciałem pomóc, nawet coś Szymkowi mówiłem, żeby uciekał, przyszedł do nas do domu. Ale nic nie mogłem więcej. Szymek wtedy nie przyszedł. Ale w moich snach przychodzi. Jeszcze dzisiaj. Gładzę go wtedy, w tym śnie, po głowie i przepraszam, bo przecież nie ochroniłem go, nie pomogłem.”

Robert Rogalski (1920) aktor polski

Źródło: Paweł Smoleński, Opowiedziałem o tym, co dla mnie ważne, „Gazeta Wyborcza” http://wyborcza.pl/magazyn/1,129628,12911524,Opowiedzialem_o_tym__co_dla_mnie_wazne.html, 23 listopada 2012

O Bogu , O ludziach , O rodzinie , O domu

„Być robakiem jest ohydą, ale być królem robaków to wspaniałość.”

Krzysztof Varga książka Nagrobek z lastryko

Nagrobek z lastryko

„Cisza w Stanbury była czymś szczególnym. Przypominała dziewiczość. Jakby świat został na zewnątrz za bramami, pełen respektu i wyzbyty natarczywości. Miejsce spokoju i zapomnienia. Brama się zamykała, całe przeszłe zło i wszystkie przyszłe zagrożenia odsuwały się w dal. Oczywiście jednak było to w rzeczywistości wyłącznie pobożne życzenie. Nic bowiem nie było w porządku, nic a nic, a stare mury, zaklęty park i bezkresna samotność służyły tylko przemilczaniu wszystkich dysonansów. Co ja mówię – dysonansów? To nie do końca prawda. Nie chodziło o dysonanse, tylko o najrozmaitsze obrzydlistwa, zło i nieprawości. O brutalność i ohydę. Tak, o to szło. Prawdopodobnie więc ta słynna cisza w Stanbury była jedynie zespołowym przemilczaniem tego, czego nie można byłoby znieść, gdyby chciano stawić temu czoła. Martwota i milczenie. Jak się dobrze zastanowię, to znacznie bardziej te pojęcia niż ciszę wiążę ze wspomnieniem o Stanbury.”

Charlotte Link (1963)

Przerwane milczenie

O prawdzie , O świecie , O rzeczywostości , O samotności

„Nawet staroszlachecka Rzeczpospolita Polska nie miała królobójstwa. Doczekały się tej hańby – zabójstwa Prezydenta – pierwsze lata Niepodległej Polski. Opinia publiczna została wstrząśnięta. I choć wobec postawy ludu endecy zaczęli pisać… „ciszej nad trumną…” – to jednak rozegrać się miał dalszy akt ohydy: gloryfikowanie mordercy. Niewiadomszczyzna zatruwać zaczynała atmosferę, zamącając współżycie między obywatelami, usiłując dzielić ich na obywateli pierwszej i drugiej klasy. Dalsze lata są aż nazbyt znane, aby je przypominać. Tworzenie pierwszych kadr faszystowskich przez tajne PPP (Polskie Pogotowie Patriotów) aż do ONR.”

Zygmunt Piotrowski (1891–1940)

Źródło: Walka z niewiadomszczyzną http://lewicowo.pl/walka-z-niewiadomszczyzna/, „Nasza Trybuna – żydowski dwutygodnik socjalistyczny” nr 1 (5), Warszawa, 9 stycznia 1938, cyt. za: lewicowo. pl

O ludziach , O walce

„Dzielność prawdziwa, jeśli hańby przeżyła ohydę, męstwa nie wróci.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.

O myślach , O myśleniu

„Podsumowując: jeśli coś nie jest nowatorskie, to musi być przynajmniej doskonałe. Tylko wtedy ma rację bytu. Rzecz przestarzała i wtórna, a do tego niedoskonała to trup. Krok wstecz, regres. Wstyd, ohyda, pośmiewisko.”

Feliks W. Kres (1966) polski pisarz

Galeria dla dorosłych (2010)
Źródło: Niezniszczalne elfy. Krasnoludy. I smoki zresztą też, s. 95.

„Coś, czego nie znamy, wyrasta z każdej naszej chwili. Czas kradnie nam nas samych i lepi z naszych ukradzionych chwil swoje straszne, ohydy pełne dzieło.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; IV, Testament Brenneisena

O czasie

„Czy to upiorny sen? Ten upał, ten piasek, to nieokreślone uczucie odrazy, którego doznawał, ilekroć spojrzał na czerwoną kulę.
Sen? Nie, człowiek nie zasypia i nie ma widziadeł sennych podczas walki w Kosmosie.
Śmierć? Niepodobna. Gdyby istniała nieśmiertelność, nie byłaby czymś tak bezsensownym, złożonym, z błękitnego skwaru, błękitnego piasku i czerwonej ohydy.”

Fredric Brown (1906–1972)

Turniej

O śmierci , O emocjach , O snach , O walce

„Najeźdźca, który postawił sobie za cel zniszczenie Narodu Polskiego, ani chwilę nie ustaje w swych wysiłkach. Od szeregu tygodni jesteśmy świadkami wzmożonego na całym obszarze Polski „łapania” i wywożenia naszych rodaków. (…)
Wrogowi nie dość jednak samego niszczenia Narodu Polskiego. Powziął on zbrodniczą myśl wykonania tego rękoma jego własnych synów. Udało się to z Żydami – próbuje z Polakami. Do ostatnich łapań zaprzągł więc Polaków – funkcjonariuszów Urzędu Pracy i członków policji granatowej. (…)
Znaleźli się Polacy z nazwiska i pochodzenia, którzy się podjęli hańbiącej roli chwytania własnych rodaków. Uchodzi im to dotychczas bezkarnie. Wprawdzie sięga ich pogarda i nienawiść Narodu, ale ohyda trwa.(…) To co czynią ci urzędnicy-Polacy jest w zrozumieniu obowiązujących przepisów polskich zdradą.”

Jan Piekałkiewicz (1892–1943)

Źródło: Oświadczenie Delegata Rządu na Kraj, piętnujące osoby pomagające Niemcom w wyniszczaniu narodu polskiego (1942), „Biuletyn Informacyjny” nr 40/144 z 15 października 1942.

O nienawiści , O zdradzie , O myślach , O zrozumieniu

„Słońce, tak dufnie jaskrawe
na placu przed klinika,
zamiast na wskros mnie przeniknać,
umiało na dobra sprawę

naswietlić tylko powierzchnię
mojej skóry czy kurtki,
co najwyżej pobieżnie
olsnić oczy przez krótki

moment przed ich zmrużeniem;
tu, w czterech scianach półmrocznych scianach,
przez scisła bryłę ciała
przebija się - nieznużenie

i błyskawicznie - nikła
bladosć promienia, który
jak wscibski brukowy dziennikarz
ujawnia pod gruboskórnym

zdrowiem wewnętrzne wstydy,
sztywna kruchosć i sliski
dygot, żałosne spiski,
skandale i ohydy,

skrywane w sobie przed soba,
by siebie nie przestraszyć.
Radiologu Bez Twarzy,
niech stanę obok

Ciebie, pokaż mi ekran
z tym mna, znanym na wylot
jedynie Tobie; chwila
wiedzy niech mnie przeswietla

Twój promień, tylko jedna:
daj - nim ja zaciemnię, zagrzebię -
sprobować, czy zniosę tę pewnosć
siebie.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986–1988

O wiedzę , O słońcu

„Słowa mają to do siebie, że odpowiednio dobrane, potrafią przysłonić ohydę nagich faktów.”

Agatha Christie książka Zabójstwo Rogera Ackroyda

Zabójstwo Rogera Ackroyda (1926)
Źródło: s. 155

O pewności siebie

„Płoń, płoń, nie ma litości dla tych, co czynią ohydę!”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Spalaj się z płyty Spalaj się