Cytaty na temat łam (23 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ściśle rzecz biorąc, moje przestępstwo miało charakter polityczny. Ale ze względu na demokratyczny „imidż” i światową opinię publiczną, władze zorganizowały zabójstwo pewnej trzeciorzędnej aktorki, abym mógł zostać rozstrzelany jako wspólnik odrażającego mordercy. Było dla mnie rzeczą zupełnie oczywistą, że w całej tej nagonce maczali palce strukturaliści, krytycy i postmoderniści. Wykorzystując porę smuty, czas wojny domowej, zdecydowali posłużyć się krwiożerczą naturą reżimu, aby nareszcie ukręcić mi głowę; aby ostatecznie pomścić wszystkie obelgi, którymi hojnie obrzucałem ich na łamach kolorowych czasopism w kraju i na świecie.”

Svetislav Basara (1953)

Źródło: De bello civili, tłum. Maria Dąbrowska-Partyka

O wojnie , O smutku , O charakterze , O naturze

„Budowa państwa opartego na aparacie wywodzącym się z PZPR i SB była możliwa tylko pod warunkiem stworzenia gigantycznego systemu kłamstwa. Kłamstwa, w którym agenci komunistycznej bezpieki są bohaterami opozycji, partyjni nadzorcy i niszczyciele polskiej nauki – wybitnymi twórcami, a zwykli tchórze i złodzieje – moralnymi autorytetami. Założenia tego systemu najlepiej zdefiniował jego współtwórca Adam Michnik, uznając na łamach „Gazety Wyborczej” autorów stanu wojennego Jaruzelskiego i Kiszczaka za ludzi honoru, a twórców antykomunistycznej opozycji Olszewskiego i Macierewicza – za ludzi chorych z nienawiści. Ten świat odwróconych pojęć nazwano słusznie systemem łże-elit, które okupant próbował narzucić narodowi polskiemu po wyniszczeniu elit prawdziwych. I tak miało być wszędzie: w gospodarce, sztuce, nauce, polityce. PRL-bis miała być ukoronowaniem tego procesu.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Najdłuższa walka nowoczesnej Europy, „Gazeta Polska”, 6 czerwca 2012

O ludziach , O kłamstwie , O świecie , O nauce

„Członkowie mojej bliższej i dalszej rodziny walczyli w legionach Piłsudskiego, ginęli w Katyniu i byli mordowani po 1945 r. przez „władzę ludową”. Piszę ten felieton dlatego, ponieważ Monika Olejnik na łamach „Gazety Wyborczej” wezwała do mojej lustracji pytając, czy moim ojcem jest Stanisław Kania, I sekretarz KC PZPR. W stanie wojennym w 1982 r. Monika Olejnik, córka funkcjonariusza SB, razem z Grzegorzem Miecugowem & company, przy akceptacji partii i służb specjalnych PRL-u rozpoczynała pracę w III Programie Polskiego Radia, z którego wcześniej WRON-a wyrzuciła „nieprawomyślnych” dziennikarzy. Warto zauważyć, że gdy dzisiejsza gwiazda TVN-u i „Wyborczej” zaczynała karierę w radiu ściśle podporządkowanym wojskowej juncie Jaruzelskiego, przyzwoici dziennikarze nie mieli tam wstępu.”

Dorota Kania (1964)

o Monice Olejnik.

O gwiazdach , O córce

„Miałem też okazję przeczytać felieton Stanisława Michalkiewicza w ostatnim numerze „konserwatywno-liberalnej” gazety „Najwyższy Czas!”. (…) Nie jest to, powiedzmy sobie szczerze, jakiś przypadkowy wybryk pana Michalkiewicza, publikującego także na łamach antysemickiej „Naszej Polski”. (…) Władze Unii Wolności Michalkiewicz zwykł był nazywać „Sanhedrynem”. Felietoniście wszystko się jakoś tak kojarzy… (…) Przypisanie polskiemu inteligentowi antysemityzmu stanowi dzisiaj faktycznie wyrok śmierci – frasuje się Ryszard Legutko w piątkowym „Życiu”. Dobry Boże, gdyby w tym była choć krzyna prawdy… (…) Jak na osobę zmarłą śmiercią cywilną, nasz nieboszczyk ma się całkiem nieźle”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

Źródło: Nieboszczycy mają się nieźle, „Gazeta Wyborcza”, 26 czerwca 2000

O śmierci , O Bogu , O wolności , O czasie

„Jakby na własne poniżenie, niegdysiejsi opozycjoniści, a obecnie propagandyści reżimu, stosują te same metody walki z patriotyzmem, które niegdyś potępiali, jako antypolski sowietyzm. Gdyby Głowiński nie stał się jednym z nich, mógłby stworzyć dzieło większe niż Klemperer, bo obejmujące dwa systemy – komunizm i postkomunizm. Gdyby do obozu moczarowsko-michnikowskiego nie dołączyli Krzemiński i Śpiewak, mogliby wejść do historii socjologii jako Malinowscy ekshibicjonizmu moralnego i politycznego ludzi Marca ’68, którzy z roli ofiar przeobrazili się w dyktatorów medialnego ludożerstwa. A tak, trzeba im przypomnieć, że chodzą po telewizjach w butach po redaktorze Misiornym, zwalczającym KOR ma łamach „Trybuny Ludu”, który może jeszcze bardziej niż Snopkiewicz czy Bratkowski może być uznawany za patrona zawodu znanego kiedyś, jako „Kur wie lepiej”, a obecnie uprawianego przez Lisa, Miecugowa, Olejnik i rzeszę innych, którzy nie wiedzą, że Szpotański już dawno ich służbę opisał.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Jest Peerelu spadkobiercą PeO, wyszkowski.com.pl, 9 lipca 2011 http://www.wyszkowski.com.pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=1825:jest-peerelu-spadkobiercą-peo&Itemid=105

O ludziach , O butach , O historii , O walce

„Gdy zostałem sekretarzem, Kozłowski opublikował na łamach „Tygodnika Powszechnego” tekst o upadku komunizmu jako zdegradowanego systemu. Zadzwonił wówczas Jaruzelski i skopał mnie jak ogródek babci: „Czytaliście ten tekst Kozłowskiego? Natychmiast trzeba zwołać odprawę i dać opór” (…) Później zobaczyłem, jak Jaruzelski obściskuje się się z tym samym Kozłowskim już jako szefem MSW.”

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

Źródło: Żyję w kraju lemingów, „Uważam Rze”, 12 września 2012.

O czytaniu

„Gdy zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

Piotr Skrzynecki (1930–1997) polski aktor, twórca "Piwnicy pod Baranami"

Źródło: Dominika Gwit, Jan Nowicki o przyjaźni z Piotrem Skrzyneckim, PAP Life, 28 kwietnia, 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115990.html

O przyjaźni , O zachowaniu , O myślach , O czasie

„Gdy [Piotr Skrzynecki] zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: Dominika Gwit, Jan Nowicki o przyjaźni z Piotrem Skrzyneckim, PAP Life, 28 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115990.html

O przyjaźni , O zachowaniu , O myślach , O czasie

„Zwyciężył argument, że co prawda występuje na łamach kolorowych czasopism, ale jednocześnie jest dyrektorem bardzo aktywnej Polsko-Indyjskiej Izby Gospodarczej. Przeważyła również bardzo dobra opinia o niej, jako o ministrze pracy i polityki społecznej.”

Jacek Majchrowski (1947) prawnik polski, samorządowiec

o starcie Anny Kalaty z ramienia „Obywateli do Senatu”.
Źródło: Wybory 2011: Jacek Macjchrowski: Były obawy, że ktoś przyczepi się za Kalatę, se.pl, 23 sierpnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/byy-obawy-ze-ktos-przyczepi-sie-za-kalate_201401.html

O prawdzie

„Na wszystko jest odpowiedź na stosownych łamach,
wszelka prawda się kryje w wieczornych programach.”

Jacek Dehnel (1980) poeta polski

Źródło: Ekran kontrolny

O prawdzie

„(…) w brukowcach często przedstawia się wypaczony obraz. Celebryci zazwyczaj są na ich łamach określani jako niepoprawni podrywacze, bo to ciekawe.”

Krzysztof Stelmaszyk (1959)

Źródło: Jan Dziekan, Dwa wcielenia kobieciarza – rozmowa z Krzysztofem Stelmaszykiem, 2 kwietnia http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6895/Dwa-wcielenia-kobieciarza-rozmowa-z-Krzysztofem-Stelmaszykiem.html

Obraz

„Różne ciekawe enuncjacje prasowe i telewizyjne podają jak poruszać się po globalnym świecie towarów, jakimi są ludzie. Co jest na, której półce od dołu do samej góry. Kupuję ten pomysł, sprzedam ci inny. Twój krecik zakochał się w mojej norce, stwierdziła bez ogródek, na łamach. Ja jestem takim twoim Fast Food, istnieję dla szybkich numerków ptaszka bez zobowiązań, zaistniała inna. Nie nadążasz. Nie szkodzi. Posegregują cię, zmielą, jeszcze się przydasz. Nawóz do ogrodów za wysokimi płotami, zawsze potrzebny.”

Marek Konecki (1949)

Kalendarium kpin

O ludziach

„Od dnia, w którym Cezary Gmyz z „Rzeczpospolitej” odkrył trotyl i nitroglicerynę na wraku tupolewa, nic już nie będzie takie jak dawniej… Siły fachowej ekspertyzy Gmyza w dziedzinie materiałów wybuchowych nie osłabiły mętne zaprzeczenia nieuków z prokuratury wojskowej (…) A rodzina Pospieszalskich i tak szykuje się na najgorsze. „Tato, czy to oznacza wojnę?” – to pytanie zadała swojemu ojcu 15-letnia Basia Pospieszalska, a on – jako że pytanie było miażdżące i doniosłe – odpowiada córce w „Gazecie Polskiej Codziennie” (…) Dialog ojca z córką chwyta za serce i przypomina jedną ze strof ojczystego hymnu: „Już tam ojciec do swej Basi mówi zapłakany…”. Ciężko być prorokiem we własnym kraju, zwłaszcza prorokiem wojny polsko-ruskiej, red. Gmyza czeka więc trudny czas. „Podtrzymuję to, co napisałem””

Cezary Gmyz (1967)

przekonuje dziarsko. Nas jednak martwi, że podtrzymywać musi na łamach „GPC”, że nie może podtrzymywać w „Rzepie”, bo tam brzydko coś kręcą – najpierw o pomyłce, potem o „pochopności”.
Autorka: Katarzyna Wiśniewska, Tato, czy to oznacza wojnę?, wyborcza.pl, 2 listopada 2012 http://wyborcza.pl/1,75968,12783194,Tato__czy_to_oznacza_wojne_.html#ixzz2B4M2gngu

O wojnie , O rodzinie , O sile , O czasie

„Występy publiczne Józefa Życińskiego na łamach antypolskich, antykatolickich gazet, jak na przykład emitowana przez gwiazdę śmierci z ulicy Czerskiej w Warszawie „Gazeta Wyborcza””

Grzegorz Braun (1967) polski reżyser i scenarzysta

przyczyniały się do szerzenia zamętu.
Źródło: Grzegorz Braun: Życiński był kłamcą i łajdakiem. Występy w „Gazecie Wyborczej” przyczyniały się do szerzenia zamętu, se.pl, 14 maja 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/grzegorz-braun-zycinski-byl-klamca-i-lajdakiem-wystepy-w-gazecie-wyborczej-przyczynialy-sie-do-szerz_185351.html

O śmierci

„Sposób, w jaki Piłsudski w 1930 roku rozprawił się ze swoimi przeciwnikami politycznymi, zaskoczył krąg współpracowników „Wiadomości”, którzy, choć czasem krytyczni wobec poczynań władz, sympatyzowali jednak wyraźnie z obozem rządowym. Przewrót majowy przełknęli gładko, ba, nawet z aprobatą, a na łamach pisma ani się o nim nie zająknęli. Ale aresztowanie posłów opozycji to już było za wiele.”

Małgorzata Szpakowska (1940)

Źródło: Zofia Zaleska, Niepiękne dwudziestolecie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4019/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O czasie

„Jeżeli jedna osoba miała ojca, a może nawet i matkę, w Komunistycznej Partii Polski i funkcjonuje w jakimś środowisku – a takie osoby są również po prawej stronie sceny – jest to bez znaczenia. Jeśli jednak istnieje całe środowisko [ „Gazety Wyborczej” – red. „Polityki”], w którym praktycznie wszystkie osoby miały rodziców w KPP i na dodatek te osoby mają potężny instrument oddziaływania na świadomość Polaków, to pojawia się problem. Zwłaszcza że na łamach tego potężnego instrumentu pewne idee KPP (…) mają swoją kontynuację. Elementem kontynuacji jest radykalne kwestionowanie wartości narodowych. W moim przekonaniu KPP była w całym tysiącleciu polskich dziejów środowiskiem najgorszym (…). Jestem gotów bronić tezy, że nastawienie owej potężnej gazety, to poczucie misji – w moim przekonaniu bardzo szkodliwej dla Polski – bierze się właśnie z tamtej spuścizny.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

wypowiedź na temat „Gazety Wyborczej”.

O matce , O problemach , O rodzicach

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Nigdy nie łam swoich zasad.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Lesław Maleszka pracował dla „Gazety Wyborczej” adiustując teksty do emisji filmu Ewy Stankiewicz Trzech kumpli.
O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Jedną z gazet piszących o rewolucji była „Hsiang Chiang Jih-pao”. Na jej łamach debatowano o socjalizmie i tam po raz pierwszy zetknąłem się z tym terminem. O socjalizmie, a raczej o socjalreformizmie, dyskutowaliśmy także z innymi studentami i żołnierzami.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

Źródło: Edward Snow, Red Star over China, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, op. cit., s. 77.

O historii

„Myślę, że Kaczyńskiemu marzy się taka mapa sceny politycznej: my kontra oni, a w roli onych – rozemocjonowana wielkomiejska inteligencja, pomstująca na lud, który nie dorósł do jej wymagań. To dla niego bardzo korzystny podział. Ręce mi opadły, kiedy przeczytałem kilka dni temu na waszych łamach tekst Wojciecha Kuczoka. Znany pisarz obrzuca głosujących na PiS biedaków epitetami, bo „dali się kupić” zasiłkiem na dzieci. Nie zadaje sobie pytania, jak złą macochą musiała być Polska, skoro obietnica kilkuset złotych pomocy tak wielu przekonuje. To sarkanie z uprzywilejowanej pozycji na lud jest niemoralne, ale – co pewnie ważniejsze – jest też po prostu politycznie nieskuteczne. Jeśli tak miałyby wyglądać szańce obrony demokracji, to ja się na taką obronę nie piszę.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: Maciej Stasiński, Polska. Macocha, nie matka. Rozmowa z Adrianem Zandbergiem http://wyborcza.pl/magazyn/1,149724,19297101,polska-macocha-nie-matka-rozmowa-z-adrianem-zandbergiem.html, wyborcza.pl, 5 grudnia 2015.

O dzieciach , O ludziach , O demokracji , O inteligencji

„Członkowie mojej bliższej i dalszej rodziny walczyli w legionach Piłsudskiego, ginęli w Katyniu i byli mordowani po 1945 r. przez „władzę ludową”. Piszę ten felieton dlatego, ponieważ Monika Olejnik na łamach „Gazety Wyborczej” wezwała do mojej lustracji pytając, czy moim ojcem jest Stanisław Kania, I sekretarz KC PZPR. W stanie wojennym w 1982 r. Monika Olejnik, córka funkcjonariusza SB, razem z Grzegorzem Miecugowem & company, przy akceptacji partii i służb specjalnych PRL-u rozpoczynała pracę w III Programie Polskiego Radia, z którego wcześniej WRON-a wyrzuciła „nieprawomyślnych” dziennikarzy. Warto zauważyć, że gdy dzisiejsza gwiazda TVN-u i „Wyborczej” zaczynała karierę w radiu ściśle podporządkowanym wojskowej juncie Jaruzelskiego, przyzwoici dziennikarze nie mieli tam wstępu.”

Monika Olejnik (1956) polska dziennikarka

O gwiazdach , O córce

„Nie łam się będzie dobrze
wiem łatwo powiedzieć
ale lepiej mieć nadzieję
niż siedzieć i nic nie mieć”

Grubson (1986) polski raper

Coś więcej niż muzyka
Źródło: utwór Naprawimy to