Cytaty na temat inność (15 cytatów)

„„Jak to – więc to ja jestem i to jest moje jedyne życie? Tak właśnie upływa, a nie inaczej, wśród miliarda możliwości? I nigdy, nigdy już inaczej – o Boże”. Zawalał się w jakąś przepastną norę, suterenę, podziemie kaźni więziennej, gdzie królował suchy, wieczny, dławiący ból „takości””

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Nienasycenie

„a nie inności”
Nienasycenie

O życiu , O Bogu , O bólu

„Faszyści nie tolerują inności, ich celem są nie tylko Żydzi, Romowie czy czarnoskórzy, ale również mniejszości seksualne a nawet ludzie o odmiennych poglądach politycznych. To się oczywiście zmienia i faluje, ale pewien poziom pozostaje taki sam.”

Marcin Kornak (1968–2014)

Źródło: Marcin Kornak: „Faszyzm wszedł do politycznego mainstreamu” http://spoleczenstwo.newsweek.pl/marcin-kornak---faszyzm-wszedl-do-politycznego-mainstreamu-,84377,1,1.html, newsweek.pl, 11 listopada 2011.

O ludziach

„Ja bardzo kocham polskie kobiety, a feministki tutaj bardzo rzadko spotykam. Feminizm to jest rodzaj zboczenia, ponieważ uważam, że kobieta jest wspaniałym egzemplarzem człowieka. To znaczy, człowiek występuje w dwóch postaciach – mężczyzny i kobiety. Kobieta jest znacznie lepsza niż mężczyzna i mogę to udowodnić, ale nie o to chodzi. Ja nie jestem feministką. Feminizm jako taki, jest reakcją na patriarchalne spojrzenie na kobietę i na rolę kobiety w społeczeństwie. Oczywiście patriarchalizm jest orientacją paskudną i z nim trzeba walczyć. I myślę, że mężczyźni powinni z nim walczyć, tak jak i kobiety. Tu jesteśmy feministami na jednej stopie. Natomiast bardzo mnie niepokoi dalszy ciąg tego spojrzenia mówiący, że mężczyzna jest niepotrzebny. Każda normalna kobieta kocha mężczyznę nie za to, że jest on inaczej zbudowany, tylko za to, że on wzbogaca swoją innością życie kobiety. Inność jako taka i płciowa, i umysłowa jest czymś wspaniałym, dlatego nic przeciwko innym orientacjom nie mam, ponieważ każdy taki człowiek jest inny i trzeba cenić tą inność.”

Aleksy Awdiejew (1940) polski aktor, piosenkarz i językoznawca

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Mówię o sobie „błazen”, wywiad http://hum.uwb.edu.pl/~kolo/wy_awd.htm

O życiu , O kobietach , O mężczyznach , O myślach

„Bo wam się wydaje, że jesteście z Czechami i Słowacją do serii, że wasza przestrzeń jest do czeskiej i słowackiej bardzo podobna, co jest nieprawdą, bo jeśli wasza przestrzeń jest do czegokolwiek podoba, to raczej do Rosji czy Ukrainy, ale wy myślicie, że do Czech i Słowacji, w czym utwierdzają was różne wspólne grupy, do których należycie: od Grupy Wyszehradzkiej, która i tak nie działa, do językowej grupy zachodniosłowiańskiej, stworzonej dla potrzeb akademickich badaczy, ale poprawiającej wam humor. (…) Wydaje się wam, że w Polsce jest jak tam, że w sumie może jest „u nas”, w Europie Środkowej, trochę biedniej i surowiej niż w Europie Zachodniej, ale nie aż tak znowu bardzo, że Polska wstaje z kolan i polska przestrzeń publiczna jest być może trochę odrapana, ale generalnie do przyjęcia. Nie zdajecie sobie sprawy, że żyjecie w postapokalipsie, w chaosie, w którym państwo zajmuje się wycinkami rzeczywistości, ale całą rzeczywistością zająć się nie jest w stanie. Bo je to przerasta. I fakt ten manifestuje się w waszej przestrzeni publicznej, tyle że to wypieracie.
A na wschodzie, na wschodzie znajduje się przestrzeń, do której nadal mentalnie przynależycie, ale z której od zawsze próbujecie się wyrwać, co jest – w sumie – i słuszne i ambitne. Ale wyrwano was stamtąd, wraz z granicami dopiero nieco ponad pół wieku temu i nadal macie w sobie mnóstwo wschodu, którym sami przecież gardzicie i którego sami nienawidzicie; ale wasz niby-zachodni kościół jest wschodni, bo więcej w nim bizantyńskiego przepychu niż zachodniej wstrzemięźliwej klasy, więcej w nim wrzeszczących przesądów i zabobonów, batiuszkowania tępego, stygmatyzowania wrzaskliwego niż rzetelnego dialogu i szacunku do bliźniego. Wasze niby-zachodnie urzędy, w których obowiązują zachodnie, niby, zasady, są tak naprawdę wschodnie, bo tylko małpują zachodnie rozwiązania, nie czując ich sensu, nie używając prawa w taki sposób, do jakiego zostało stworzone, olewając jego ducha, a manipulując literą. Wasze niby-zachodnie wartości: prawa człowieka czy akceptacja inności mają znaczenie tylko wtedy, gdy dotycząc was samych, i tak wam trzeba je tłumaczyć, bo inaczej ich nie pojmiecie.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 54.

O myślach , O rzeczywostości , O wieku , O myśleniu

„Pisząc wiersz, okrywamy w sobie inność, o którą nie podejrzewaliśmy siebie, zanim usiedliśmy nad kartką. Bo pisanie wiersza to zaskakująco wartościowy rodzaj odkrywania – w sobie samym i siebie samego. To dziwne i piękne uczucie.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

Z mediów
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 20 lutego 2006

O emocjach

„Lwów był miastem Polaków, Żydów, Ukraińców, miastem ostrych antagonizmów. Ja wyrosłem w kulcie Orląt, wyśpiewywałem bronią Lwowa polskie dzieci, znosząc rany, śmierć i ból, ale fascynowała mnie inność, obcość. Kiedy przechodziłem koło szkoły ukraińskiej, coś mnie do niej ciągnęło.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Wiara i wina

O śmierci , O bólu , O dzieciach , O wierze

„Jeśli nie jesteśmy w stanie zaakceptować i pokochać swoich bliskich w ich inności i odmienności, a zamiast tego staramy się ich sobie podporządkować, zawsze ich stracimy.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

„Ja w zasadzie mam do pisania stosunek afirmatywny, podziwiam wszystkich, którzy piszą, a jeśli nie podziwiam, to przynajmniej szanuję. Dlatego trudno mi się zbuntować. Nawet wtedy, gdy mam do czynienia z poetami, którzy wydają mi się jakoś obcy, nawet odpychający, górę bierze ta zasadnicza postawa otwarcia na innych. Bo ta inność, obcość nigdy nie jest absolutna. I zawsze coś do mnie i o mnie ma do powiedzenia.”

Wojciech Bonowicz (1967)

Źródło: Magda Łuka, Przekroczyć to, co horyzontalne, studnia.net.pl, 5 maja 2011 http://www.studnia.net.pl/2011/05/05/przekroczyc-to-co-horyzontalne/

O górach

„W moich wędrówkach w początkach drugiej wojny światowej zdarzyło mi się, co prawda na bardzo krótko, być w Związku Sowieckim. Czekałem na pociąg na stacji jednego z wielkich miast Ukrainy. Był to olbrzymi gmach. (…) Marmurowe schody pełne były śpiących nędzarzy; ich nagie nogi wyglądały z łachmanów, chociaż była to zima. Z góry nad nami głośniki ryczały propagandowe hasła. Przechodząc zatrzymałem się, nagle czymś tknięty. Pod ścianą umieściła się rodzina chłopów: mąż, żona i dwoje dzieci. Siedzieli na koszykach i tobołach. (…) Mówili ze sobą przyciszonymi głosami po polsku. Patrzyłem na nich długo i nagle poczułem, że łzy płyną mi po policzkach. I to, że właśnie na nich zwróciłem uwagę w tłumie, i moje gwałtowne wzruszenie były spowodowane ich zupełną innością. Była to ludzka rodzina, jak wyspa w tłumie, któremu czegoś brakowało do zwyczajnego, małego człowieczeństwa. Gest ręki nalewającej herbatę, uważne, delikatne podanie kubka dziecku (…) ich odosobnienie, ich prywatność w tłumie – oto co mną wstrząsnęło.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

O wojnie , O dzieciach , O prawdzie , O rodzinie

„Nie klasyfikowałabym tego filmu. Myślę, że jest to bliskie spojrzenie na inność. Możliwość zatrzymania się i przyjrzenia się człowiekowi. Nie tylko jego opakowaniu, ale przede wszystkim temu, co ma w środku.”

Patrycja Soliman (1981) aktorka polska

o filmie Ogród Luizy.
Źródło: Artur Cichmiński, Zabieganie o rolę nie leży w mojej naturze. Rozmowa z Patrycją Soliman, bohaterką „Ogrodu Luizy”, stopklatka.pl, 11 kwietnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44953

O myślach , O naturze , O myśleniu

„Siegfried Lenz w „Muzeum ziemi ojczystej” określa naszą inność jako „szczególną zdolność Polaków do słyszenia niebiańskiej muzyki”, a więc kompletnie niepraktyczną właściwość. A jednak jedna z bohaterek jego powieści powiada: „Ździebko polskiej lekkomyślności wcale by nam nie zaszkodziło,…””

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Tak jak nam nie zaszkodzi nieco więcej pragmatyzmu.
Źródło: Między nami – „Kurier” (Hamburg) Nr 23/1996

„W imię norm obwąchujemy się nawzajem, patrzymy sobie na ręce, badamy kolor poglądów i oczu. Jedna jest tylko norma, którą należałoby podtrzymywać, banalna – szacunek dla inności drugiego człowieka. Reszta norm to opresja.”

Mariusz Sieniewicz (1972) polski prozaik i felietonista

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 listopada 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10701678,Sieniewicz__Literatura_to_jajko_na_twardo.html

O kolorach

„Każda z naszych postaci dojrzewa do zrozumienia, że ich inność – z tu i ówdzie zabłąkaną brodawką – stanowi ich największą wartość. To samo odnosi się do nas: ludzie, którym pozwolimy się poznać i polubić, zobaczą w nas to, co najlepsze. I każdy: królewna, osiołek, nawet wielki, zielony, cuchnący ogr może znaleźć miłość i szczęście.”

Jeffrey Katzenberg (1950)

Źródło: John Hopkins, Shrek. Zielona strona ekranu, tłum. Patryk Gołębiowski i Bartosz Wierzbięta, Wydawnictwo G+J, Warszawa 2004, ISBN 8389221683, s. 33.

O miłości , O szczęściu , O ludziach , O zrozumieniu

„Każde indywiduum przejawia tendencję do czucia się „bardziej innym” od wszystkich bliźnich i równocześnie każda kultura przejawia tendencję do myślenia o sobie nie tylko jak o różnej od innych, lecz ponadto jak o maksymalnie różnej od innych, bowiem każda kultura podtrzymuje owo uczucie „inności” wśród pozostających w jej kręgu jednostek.”

René Girard (1923–2015) antropolog francuski

The Scapegoat

O myślach , O myśleniu , O emocjach

„Tekieli był zawsze ksenofobem, bał się inności, odmienności. Pamiętam, jak kiedyś narzekał, że obcokrajowcy przebywający w Polsce mówią w obcym języku.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

Źródło: AD HD. Autobiografia. Z Tymonem Tymańskim rozmawia Rafał Księżyk, Kraków 2013, s. 140.

O języku słowackim