Cytaty na temat gitara

„Dziesięć lat temu znałem tylko 3 akordy na gitarę. Teraz w 1982 roku znam 3 akordy na gitarę.“

—  Freddie Mercury brytyjski muzyk rockowy, wokalista (Queen) 1946 - 1991

„Lekcja od gwiazdy rocka: Jeśli twoja gitara nie stroi, też śpiewaj fałszywie, byle razem z nią.“

—  Kurt Cobain amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta 1967 - 1994

Dzienniki (wyd. 2002)

„Swój pierwszy instrument dostałem od babci – to był klasyczny Levin. Pamiętam, że namalowałem na nim pokrętła głośności, tak bardzo chciałem mieć gitarę elektryczną.“

—  Mikael Åkerfeldt szwedzki gitarzysta i wokalista 1974

Źródło: Rob Laing, Mikael Åkerfeldt (Opeth), magazyngitarzysta.pl http://www.magazyngitarzysta.pl/ludzie/wywiady/5248-mikael-akerfeldt-opeth.html

„Heroina pomogła mi uporać się z syndromem oblężonej twierdzy. Stała się murem, który oddzielał mnie od codzienności, ponieważ zamiast sobie z nią radzić, odcinałem się od niej i koncentrowałem na tym, co chciałem robić. Czułem się całkowicie odizolowany od zwykłych spraw. Bez hery w pewnych przypadkach nie wszedłbyś do pokoju w danym momencie, aby uporać się z jakąś sprawą. Po herze mogłeś wejść do środka, olać wszystko i być zadowolonym. A potem jeszcze wrócić, złapać gitarę i skończyć to, co zacząłeś.“

—  Keith Richards brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones) 1943

Życie

„Wiesz, to tak jakby powiedzieć „Daj człowiekowi gitarę Les Paul, a stanie się Erikiem Claptonem”. To nieprawda. Daj człowiekowi wzmacniacz i syntezator, a nie stanie się kimkolwiek. Nie stanie się nami.“

—  Roger Waters muzyk rockowy, basista i wokalista 1943

Filozofia, Muzyka
Źródło: Pink Floyd: Live at Pompeii

„Czasami gitara jest moim terapeutą.“

—  Avril Lavigne muzyk rockowy, wokalistka 1984

„Większość nastolatków sięga po gitarę, żeby zainteresować sobą płeć przeciwną. W gruncie rzeczy jest to po prostu przedłużenie penisa.“

—  Brian Molko amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo) 1972

„Odpisałeś już? – usłyszałem głos Karola. – Jutro odpiszę – powiedziałem – w niedzielę i tak nie wysyłają poczty.
– To dobrze, Artek.
– Dlaczego dobrze? – spytałem, unosząc się na łokciu i ze zdziwieniem patrząc na Karola.
– Pomyśleliśmy sobie… – Karol urwał, spojrzał na Marcina. – Ty mu powiedz.
Marcin przeleciał palcami po strunach, potem odłożył gitarę, przeciągnął się sennie..
– Pewnie sam już o tym myślałeś – powiedział półgłosem. – Masz wybór.
– Jaki wybór?
Rączka usiadł w kucki obok Marcina. Patrzył na mnie mrużąc oczy. Milczeli. Poczułem niepokój, jakiś nerwowy lęk.
– Są dwa rodzaje nagród – po pauzie odezwał się Marcin. – Indywidualne i zbiorowe.
Wstałem, oparłem się ramieniem o pień sosny. Patrzyłem na nich kolejno, jeszcze łudząc się, że żartują że chcą mi zrobić kawał. Byli poważni i jakby zażenowani.
– Chyba nie zamierzacie…
– Stary, to nasza szansa! – krzyknął nagle Rączka zrywając się z kucek. – Kapujesz? Te instrumenty i wzmacniacz enerdowski, właśnie to, o czym marzymy! Przecież nie powiesz, żeś o tym nie myślał, no stary!
– Perkusja i elektryczna gitara – powiedział cicho Karol – I jeszcze akustyka. Wyobrażam sobie, jak to brzmi.(…)
Marcin podniósł się z trawy, podszedł do mnie, położył rękę na pniu. Staliśmy naprzeciw siebie, nieruchomi, jakby skamienieli. Trwało to minutę, może kilka minut.
– Jesteśmy przyjaciółmi, Artur.
– To co?! – krzyknąłem histerycznie. – Przyjaciele powinni się cieszyć, że dostałem nagrodę! A wy… wy… – zająknąłem się. – Uknuliście za moimi plecami! We trójkę, po cichu, przeciwko mnie…
– Oszalał – mruknął Rączka. – Nie wolisz pojechać do Bułgarii na tournée artystyczne? I do Francji. Albo Włoch, może do samej Brazylii? Człowieku, czy ci szajba odbiła?
Nie odbiła mi. Raptem spłynął na mnie spokój, zdolność chłodnego myślenia, trzeźwej oceny sytuacji. Przyjaciele! Dobrzy, dopóki byliśmy na równych prawach i jeden drugiemu nie miał powodu zazdrościć. Gdy równowaga zachwiała się, skaczą mi do gardła.(…)
– Momencik – uśmiechnąłem się krzywo – wyjaśnijmy rzecz najważniejszą. Prośba czy żądanie?
Spojrzeli po sobie. Wahanie trwało nie dłużej niż kilka sekund:
– Żądanie – powiedział Marcin. – Od przyjaciela ma się prawo żądać.(…)
– A więc żądanie?
– Tak – potwierdził twardo Karol. – Przyjaciół od przyjaciela.
Zrobiłem krok w tył i miałem ich przed sobą – jednakowo skupionych, poważnych, czekających.
– Byłych przyjaciół – powiedziałem.“

—  Aleksander Minkowski polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy 1933 - 2016

Przyślę wam z Bułgarii kolorową widokówkę. Cześć.
Ruszyłem brzegiem, pełen złośliwej satysfakcji, rozgoryczenia i gniewu.
Artur

„Kochany synu, mówi mama, Bóg nam dał.
Dał gitarę, dał mi ciebie, żebyś grał.“

—  Andrzej Nowak (gitarzysta) polski gitarzysta 1959

Cytaty z utworów grupy Złe Psy, Polska (urodziłem się w Polsce)
Źródło: utwór Graj Andrzej, graj

„Moim ojcem haszysz, moją matką trawa.Nie mam celu w życiu, niewiele mam w głowie.Mam tylko gitarę i siostrę w Rzeszowie.Nie znoszę nakazów, dyscypliny, ładu.“

—  Artur Andrus polski dziennikarz i poeta 1971

Źródło: Jarocin

„Jestem zakochany w starym brzmieniu. Stara gitara, stare wzmacniacze i lampy z lat 40. to miód na moje serce. To takie prawdziwe brzmienie, które z nikim nie walczy. Jest w tym brzmieniu dużo melodyjności i czytelności. Właściwie to o prawdę nam chodzi. Jesteśmy poszukiwaczami prawdy.“

—  Robert Friedrich polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego) 1968

Źródło: Luxtorpeda: jesteśmy poszukiwaczami prawdy, onet.pl, 20 lutego 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/luxtorpeda-jestesmy-poszukiwaczami-prawdy,2,5425794,wiadomosc.html

„Próbowałem masę różnych rzeczy. Zwracam uwagę na to co robię, staram się cały czas doskonalić. Za każdym razem, kiedy coś gram, gram to nieco inaczej. Nie uważam siebie za artystę, który kiedykolwiek stał w jednym miejscu. Grałem przeróżną muzykę i wszystkie te style łączę teraz w Power Trio. Później będzie orkiestrowa wersja e.A nie wiem, co się stanie do tego czasu, myślę, że zdarzy się wiele różnych rzeczy. Może i moja gitara jest rozpoznawalna, ale nie możesz powiedzieć, że gram w kółko to samo.“

—  Adrian Belew amerykański muzyk rockowy, gitarzysta 1949

Źródło: Miłosz Pieńkowski, "Nie uważam siebie za artystę, który kiedykolwiek stał w jednym miejscu" – wywiad z Adrianem Belew https://www.artrock.pl/wywiady/537/nie_uwazam_siebie_za_artyste_ktory_kiedykolwiek_stal_w_jednym_miejscu_-_wywiad_z_adrianem_belew.html, 25 listopada 2010, artrock.pl

„Moja pierwsza gitara musiała być czerwona tak jak instrument Marvina. Ale prawdziwy Stratocaster był za drogi. Ojciec nie mógł pozwolić sobie na taki wydatek. Dostałem Hofnera, europejską wersję Stratocastera. Spałem z nią, pierwszą noc na pewno, może i kilka następnych. Wtedy wyszkoliłem się w sztuce zasypiania z gitarą na stojąco. Grasz, grasz, palce ciągle obejmują gryf, jeszcze dotykasz strun, ale głowa już opada. Jestem gitarowym samoukiem, moim jedynym podręcznikiem była cienka książeczka z akordami. Teraz żałuję, że to cała moja edukacja, że nie udało się brać lekcji, studiować, ciągle myślę, czy nie podszkolić się trochę.“

—  Mark Knopfler brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista (Dire Straits) 1949

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn 12 września 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 145.

„Znowu dom pusty dziś nocą,
Cisza aż grzmi…
Świec płomienie próżno się złocą,
Nie skrzypną drzwi…
Milczeć będzie moja gitara,
Słychać będzie bicie zegara,
Ja zrozumieć wszystko się staram,
Mówiłem ci…
Jeśli zechcesz odejść – odejdź,
Jeśli zechcesz – wróć.
Nic się przecież w nas
Nie zmieni przez te dni…
Już na zawsze tamto będzie
W sercach nam się tlić,
Jak neonowy szyld:
Gdzie jesteś…“

—  Stanisław Staszewski polski poeta i bard 1925 - 1973

Źródło: Jeśli zechcesz odejść – odejdź

„To instrument bardzo czuły na dotyk, oddaje twoją osobowość. Dajmy trzem gitarzystom tą samą gitarę i poprośmy o zagranie tego samego utworu – każdy gra inaczej. Nawet osoby, które grają dopiero od niedawna, muzycy bez doświadczenia, ujawniają swój charakter w swoim graniu.“

—  Jimmy Page brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta 1944

Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 18 stycznia 2010.

„Jak byłam młoda, śpiewałam go na prawo i lewo, zrywałam gardło, duszę, gitarę. Nazywali mnie nawet „Wysocki w spódnicy”. To był zbiorowy szał. Jego piosenki były zakazane, ale wszyscy je znali. Płyty rozchodziły się z rąk do rąk, w drugim obiegu. Informacje o spotkaniach przekazywano sobie z ust do ust. Zbieraliśmy się nocami w mieszkaniach i pokładając się na podłodze, śpiewaliśmy do rana. Prawdziwy rosyjski underground. Potem jednak pomyślałam, że chyba to nie jest najlepsze zajęcie dla kobiety.“

—  Żanna Gierasimowa 1966

o Włodzimierzu Wysockim.

„Jego orkiestra – to wielka gitara.“

—  Richard Wagner kompozytor niemiecki 1813 - 1883

o muzyce operowej Gaetano Donizettiego z niezbyt ambitnym akompaniamentem.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 84, 242.

„W pewnym momencie mego życia, przestałem pisać piosenki na gitarę, aby polepszyć swą grę na pianinie. Tak swoją drogą, wciąż mam problemy z poprawnym graniem, ale „Drag” narodziło się właśnie w ten sposób. Zakochałem się i chciałem napisać coś związanego z poczuciem niższości wobec kogoś. Kiedy się zakochujesz, widzisz daną osobę górującą nad tobą… „Zawsze będę się znajdować w twoim cieniu, jesteś wspaniała(y).”“

—  Brian Molko amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo) 1972

Osoba, którą kochasz, jest dla ciebie perfekcyjna i czujesz się jak kawałek gówna na jej bucie.

„Nie jestem punkowcem, nie jestem też hardcore'owcem. Jestem zwykłym kolesiem, który jest wkurzony i gra szybką, głośną i agresywną muzykę. To po prostu rock'n'roll, gitara wpięta do Marshalla i perkusista tłukący ze wszystkich sił w bębny. To, że tak właśnie gramy, wcale nie oznacza, że jesteśmy częścią sceny, w którą niektórzy chcą nas wcisnąć.“

—  Keith Morris 1938 - 2005

Źródło: Maciek Stankiewicz, Musiałem coś rozwalić, t-mobile-music.pl, 5 września 2012 http://www.t-mobile-music.pl/opinie/wywiady/wywiad-musialem-cos-rozwalic,9597.html