Cytaty na temat fabuła (47 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Rola musi być wyzwaniem, nie ważne, czy jest mała, czy duża, czy to serial, czy fabuła.”

Bartłomiej Topa (1967) polski aktor

Źródło: Beata Zatońska, Rola musi być wyzwaniem, tvp.info, 8 lutego 2013 http://tvp.info/opinie/wywiady/rola-musi-byc-wyzwaniem/10026006

„(…) fabuła serialu Plotkara, w którym gram jedną z postaci, nie ma nic wspólnego z fabułą powieści.”

Jessica Szohr (1985)

Źródło: „To i Owo” nr 26, 29 czerwca 2010, s.5.

„Od dawna noszę się z zamiarem nakręcenia filmu z aktorami, choć nie widzę poważniejszych różnic między dokumentem i fabułą. Każdy film kreuje rzeczywistość. Ludzie zawsze widząc kamerę pozują, reżyser wybiera określone ujęcie, a montażysta – odpowiednie kadry.”

Tarik Saleh (1972)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59435

O ludziach , O rzeczywostości

„W Stanach Zjednoczonych wystarczy pokazać penis na ekranie, aby narazić się na cenzurę lub niezdrową ekscytację mediów. Tymczasem nikt nie zgłasza sprzeciwu wobec przytłaczającej masy obrazów przemocy, wylewających się nawet z kreskówek dla dzieci. Nie każdy film powinien zawierać sceny seksu albo nagości, zwłaszcza gdy fabuła tego nie wymaga. Ale biorąc pod uwagę, jak wielką rolę odgrywa w naszym życiu seks, ignorowanie go to hipokryzja. Nie ma drugiego takiego doświadczenia jak seks, dlaczego go nie pokazywać?”

Travis Mathews (1975)

Źródło: Łukasz Knap, Każdy aspekt intymności http://www.dwutygodnik.com/artykul/4436/, Dwutygodnik.com nr 105/2013

O dzieciach , O seksie , Obraz

„Ja mam bardzo mało zaufania do słów jako takich czy do fabuły. Fabuła dla fabuły dla mnie nie istnieje. Dla mnie ideałem prozy jest jakaś proza afabularna.”

Natasza Goerke (1960) pisarka polska

Źródło: Natasza Goerke, culture.pl, kwiecień 2003 http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/natasza-goerke

O zaufaniu , O literaturze

„Pamiętam dokładnie wszystkie jego opowieści, z których część mogłaby stworzyć fabułę cudownej książki. Jego chropowate dłonie, którymi zawsze poklepywał mnie po ramieniu na przywitanie, zwykle pociły się w trakcie snucia setek historii. Nie wiem ile w nich było prawdy, a ile pięknej wyobraźni Pana Mirona, ale to nie jest ważne. Ważniejsze było poczciwe, lwowskie el, które stary bukinista wplatał w słowa milicja, solidarność, PRL, Gomułka. Uwielbiałem słuchać jego lwowskiego el.”

Kajetan Gendek (1990)

Źródło: Antykwariat

O książkach , O historii

„Uwielbiam w kinie to, że fabuła filmu jest przestrzenią do dyskusji nad najpoważniejszymi kwestiami tego świata. Lubię zadawać pytania, na jakie ani nauka ani religia nie są w stanie udzielić odpowiedzi. Nie chcę tego za nie robić, ale cenię sobie możliwość wkładania kija w mrowisko i poruszenia niewygodnych czy trudnych do zdefiniowania aspektów rzeczywistości.”

Benh Zeitlin (1982)

Źródło: Anna Bielak, Wędrówka wspomnień http://www.dwutygodnik.com/artykul/4007/, Dwutygodnik.com nr 93/2012

O religii , O rzeczywostości , O nauce , Pytanie

„Mieliśmy ściśle ustalony podział ról. Staszek rzucał pomysł ogólny, organizujący fabułę. Potem dorzucał jeszcze śmieszne sytuacje, bez rozpisania ich na głosy. Był naprawdę bardzo dowcipnym człowiekiem. Umiał wyłapywać z życia takie scenki. Moją rolą było ubieranie tego wszystkiego w słowa, precyzyjne ustalanie kolejności oraz zakresu tego, co widz w danym momencie powinien wiedzieć, a co powinno mu się pokazać potem. To trudne zadanie, ale lubiłem takie łamigłówki. No i wreszcie rolą Staszka było przygotowywanie posiłków (był natchnionym kucharzem), a moją – zjadanie ich.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

o współpracy ze Stanisławem Bareją.
Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

O współpracy

„Nie interesuje mnie ani czysty dokument, ani fabuła z aktorami. Robiąc 'czysty dokument' – tylko patrzymy. W fabule – posługujemy się wymyślonymi schematami. Staram się wyciągnąć korzyści z obu metod: fabularnej i dokumentalnej.(…) Ktoś powiedział: realizować film, to znaleźć moment równowagi między własną ideą – a sugestiami rzeczywistości. Staram się wpłynąć na rzeczywistość, a następnie stworzoną sytuację traktować jako otwartą.”

Marcel Łoziński (1940) polski twórca filmów dokumentalnych

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lozinski_marcel

O rzeczywostości

„Postanowiłem zrobić film z pogranicza fikcji i dokumentu. Wymyśliłem prostą fabułę, w której bohater przeżywa autentyczne zagrożenie, ból, strach, zmęczenie. To wszystko, w sposób dokumentalny, miała rejestrować kamera. Moim głównym założeniem było także sięgnięcie do źródeł filmu jako gatunku – czasu, kiedy obraz był jedynym nośnikiem narracji, a emocje budowała improwizowana podczas projekcji muzyka. Założyłem więc, że będzie to obraz bez komentarza i dialogów. Warstwę dźwiękową miały tworzyć jedynie efekty przestrzeni, sprzętu i sugestywna muzyka.”

Jerzy Surdel (1935–2018) polski reżyser filmowy i telewizyjny, himalaista i taternik

o filmie Odwrót.
Źródło: Andrzej Mirek, Jerzy Surdel o „Odwrocie”, filmie górskim i wspinaniu http://www.goryonline.com/Jerzy_Surdel_o_Odwrocie_filmie_gorskim_i_wspinaniu,13489,384,0,0,F,news.html, „Góry” nr 219, sierpień 2012

O bólu , O strachu , O muzyce , O czasie

„Wydaje mi się, że wybór serialu jest obecnie rzeczą najtrudniejszą w życiu. Mnie trudno je oglądać, bo mi się fabuły mylą (…).”

Olaf Lubaszenko (1968) aktor i reżyser polski

Źródło: „TeleRzeczpospolita”

„Myśli wytwarzam z ludzi. Tnę ich na paseczki, którymi później handluję. Z podrobów wytwarzam resztę fabuły. Nic się nie marnuje.”

Marcin Rozynek (1971) polski wokalista rockowy

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Nie bawiło mnie wystawanie w korytarzach różnych szacownych instytucji, które miały i dzieliły pieniądze na produkcję filmową. Ja byłem w komfortowej sytuacji, bo robiąc filmy fabularne, znalazłem uliczkę, która poprowadziła mnie do branży reklamowej. Moje studio żyło z produkcji filmów reklamowych przez ostatnie 9–10 lat. Miałem z czego żyć, jednocześnie tęskniąc za fabułą. W tym czasie wyprodukowałem sześć filmów fabularnych, kilkanaście dokumentów i programów telewizyjnych.”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O pieniądzach , O czasie

„Postanowiłem zrobić film Oszołom o nieżyjącym Michale Faltzmanie – odkrywcy afery FOZZ. Wydawało mi się, że to dobry moment, bo telewizją rządziła prawica. Faltzman, dociekliwy księgowy zdemaskował wielką aferę prania pieniędzy przeznaczonych na oddłużenie polskiego długu. Afera była tak oczywista i namacalna, że wzbudziła moją niechęć do narracyjnej tautologii. Opowiedziałem więc tę historię jako wstęp do realizacji filmu fabularnego. Aktor Jerzy Światłoń przygotowując się do tej roli rozmawia z wieloma ludźmi, którzy znali Faltzmana. I tu zaciera się właściwie granica między fabułą i dokumentem. Dodatkowo aktor gra w teatrze postać Konrada z Wyzwolenia Wyspiańskiego. Kwestie ze „sceny z maskami” zupełnie niewiarygodnie pasowały do opowieści o Faltzmanie. Padały jak memento. Ten film został przyjęty już znacznie gorzej. Ukazała się m. in. wzmianka w „Polityce”, że utrudniam działalność polityczną Balcerowiczowi, który właśnie miał zostać szefem Unii Wolności.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Prywatna wojna – rozmowa z Jerzym Zalewskim, poloniainfo.se, 23 lutego 2001 http://www.poloniainfo.se/artykul.php?id=363

O wojnie , O domu , O historii , O grach

„Nieznośny facet. Uroczy, ale nadaktywny. Wszędzie było go pełno. Jeżeli nie zagadywał nas na planie, śpiewał piosenki, tańczył albo opowiadał dowcipy. Stale miał nowe pomysły, którymi natychmiast dzielił się ze wszystkimi. Taki chochlik. Razem z Tadziem Łomnickim wymyśliliśmy specjalny sposób na namolność Romka. Dyskutowaliśmy o fabułach nieistniejących filmów, a wtedy Polański dostawał białej gorączki, ponieważ – jako koneser kina, który oglądał chyba wszystkie filmy – nie wiedział, o jakim tytule rozmawiamy. Ale to były niewinne żarty. Tak naprawdę Polańskiego trudno było nie lubić. To był talent samorodny, jedyny w swoim rodzaju. Wszystkie uwagi, które na planie dawał Wajdzie, były celne. Na naszych oczach rodził się reżyser.”

Ryszard Kotys (1932) aktor polski

o Romanie Polańskim.
Źródło: Łukasz Maciejewski, Nie tylko Paździoch, „Temi” nr 33, 17 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122270.html

O facetach , O śpiewie

„To mój jedyny film z fabułą.”

Martin Scorsese (1942) reżyser amerykański

o filmie Infiltracja.

„Spójrzcie na swój ziemski los jak na scenariusz do napisania. Rzeczywistość może być piękną fabułą. Bo ona jest dla każdego z nas tym, czym sami ją czynimy. Świadomym wysiłkiem albo i nie, jeśli zdajemy się na to, co dyktuje nam przypadek, zamiast walczyć o nasz autorski pomysł na życie.”

Ewa Bagłaj (1980)

Dublerka
Źródło: rozdział 5, s. 50

O życiu , O losie , O rzeczywostości , O wysiłku

„W sprawie formy i dramaturgii chciałbym wyraźnie powiedzieć: zastąpiłem rozwijanie fabuły rozwijaniem tematu.”

Marek Piwowski (1935) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: „Kino” 1971, nr 3

„Lubię malarstwo dla jego fabuły
która ujawnia się w farbie,
choć przyznać muszę że najlepszym obrazem
który widziałam w tym roku
był widok na Florencję
K okien galerii Uffizi —
spokój, dojrzałość
piękno bez krzyku
emanuje z umiarem
sennie?”

Joanna Bielobradek (1943)

Źródło: Europa, Europa

Cytaty o pięknie , O malarstwie , Obraz

„Polacy zaczęli oglądać rodzime kino i chyba wciąż lubią polskie filmy. Trzeba tylko dobrze opowiedzieć historię. Oprócz tego, że będzie ona ważna musi być sprawnie i mądrze pokazana na ekranie. Zajmijmy się profesjonalnym opowiadaniem fabuły, doceniajmy widzów i tyle. Nie skazujmy ich na ekranową nudę.”

Tomasz Sapryk (1966) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43970

O historii

„Wielu ludziom interesującym się literaturą chodzi często po głowie pytanie, jak to możliwe, żeby dwóch autorów pisało wspólnie powieść. Odpowiedź jest prosta: powieści wspólnie napisać się nie da. Można ją wspólnie wymyślić, skonstruować fabułę i rozwiązania, wspólnie obmyślić szczegółowy szkic, synopsę. Ale napisać tekst musi jeden z partnerów: drugi może potem – i powinien – krytycznie go ocenić, to znaczy nie tylko poprawić ortografię, ale też zaproponować na przykład inne epizody, sformułowania, uzupełnienia i skreślenia.”

Josef Škvorecký (1924–2012) czeski pisarz

Kryminały w moim życiu
Źródło: Kryminały w moim życiu, „Literatura na świecie” nr 3–4/2007

O literaturze , Pytanie

„Zająłem się fabułą, teatrem, telewizją, nie dlatego, że przestałem cenić dokument, ale ponieważ wciąż poszukuję takiej formy widowiska, w której sam mógłbym zrealizować się najpełniej.”

Tomasz Zygadło (1947–2011)

Źródło: wywiad Czesława Dondziłły, „Film” 1977, nr 72

O poszukiwaniu

„Szczerze powiedziawszy, ja za bardzo nie widzę różnicy między fabułą, a dokumentem. Robiąc filmy dokumentalne chciałem, jak w przypadku „Nienormalnych”, zjednać dla takich ludzi sympatię. Jeśli na przystanku stoi osoba upośledzona, zagubiona to, co robimy odwracamy się i uciekamy. Również wszystkie pozostałe filmy robię po to, byśmy nie uciekali, tylko podeszli i pomogli tej osobie odnaleźć zgubioną drogę. To dotyczy również starego człowieka, który powoli odchodzi.”

Jacek Bławut (1950) polski operator i reżyser filmowy

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54947

O ludziach

„Nie chwaląc się, muszę przyznać, że naprawdę dołożyliśmy wszelkich starań, by uniknąć przecieków. Zupełnie, jakby nie chodziło o film, a o jakieś tajne przedsięwzięcie na miarę Projektu Manhattan! Nie robiliśmy na przykład kopii scenariusza dla członków ekipy. Ani scenograf, ani autor zdjęć nie dostali tekstu! Oczywiście, jeśli ktoś potrzebował, mógł udać się do czytelni, gdzie znajdował się zamknięty w sejfie egzemplarz scenariusza. Można było robić notatki, ale po skończonej lekturze tekst z powrotem lądował w sejfie i w ogóle nie opuszczał pokoju. Żaden agent, żaden aktor nie dostał skryptu przed rozpoczęciem zdjęć. Oczywiście odtwórcy głównych ról mogli zapoznać się z tekstem, ale wtedy scenariusz przywoził im do domu specjalny kurier, który czekał przed wejściem. Potem zabierał skrypt i odwoził go na miejsce. Dzięki temu udało się nam zadbać o bezpieczeństwo. Tak naprawdę jednak naszymi największymi sojusznikami w walce o utrzymanie tajemnicy okazali się fani „Indiany Jonesa”. Widzowie po prostu nie chcieli wiedzieć zbyt wcześnie, co się wydarzy w filmie. Chcieli pójść do kina i pozwolić się zaskoczyć. W pewnym momencie doszło do przykrego incydentu, gdy pewna osoba ukradła z planu blisko 4000 zdjęć, które zdradziłyby całą fabułę. Złodziej zaoferował je pewnej stronie internetowej – nie będę wymieniał jej nazwy – która z reguły nie ma oporów przed ujawnianiem tego rodzaju sekretów. Okazało się jednak, że ci ludzie uwielbiają Indianę Jonesa i nie chcieli psuć innym fanom zabawy. Zadzwonili więc do działu prawnego Paramount Pictures, w porozumieniu z FBI przygotowali prowokację i w ten sposób doprowadzili do aresztowania złodzieja. W tej chwili, gdy rozmawiamy, człowiek ten siedzi już w więzieniu. George Lucas nie bierze jeńców. Mnie czasem stać na wielkoduszność, George jednak jest w takich sprawach bezwzględny.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45855

O ludziach , O pokoju , O domu , O czasie

„Pracując z Kieślowskim przy fabułach korzystałem z doświadczeń dokumentalnych z pracy z Marcelem. Agnieszka z kolei była zdecydowanie ukierunkowana na fabułę i jeżeli chodzi o warsztat wpłynęła na mnie najmocniej.”

Jacek Petrycki (1948)

Źródło: wywiad Bartosza Michalskiego, „Film & Tv kamera”, 4/2003

„W moich przyszłych projektach będzie coraz mniej fabuły. Zupełnie nie interesuje mnie fikcja.”

Mariusz Front (1965)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_front_mariusz

„U Davida nie ma co szukać dosłownego rozszyfrowania fabuł. Treść jego filmów tkwi między wierszami: trzeba ją wyczytać z nastroju, obrazu, muzyki, rebusowych dialogów.”

Peter J. Lucas (1962) aktor amerykański pochodzenia polskiego

o Davidzie Lynchu.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39462

Obraz

„Życie w Chinach przypomina oglądanie spektaklu na gigantycznej scenie. Fabuła jest absurdalna, scenariusz niewiarygodny do tego stopnia, że nie ogarnia go wyobraźnia żadnego pisarza.”

Murong Xuecun (1974)

Źródło: Potwór bez łańcucha, hfhrpol.waw.pl http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=1459

O życiu

„A dlaczego ja osobiście nie fascynuję się ruinami Warszawy w 3D zaproponowanymi mi przez „muzealników” na kolejną rocznicę masakry? Ponieważ przez wszystkie lata szkoły podstawowej, liceum i studiów oglądałem te ruiny kolejno w gomułkowskiej, gierkowskiej, a wreszcie jaruzelskiej TVP. Oglądałem je naprawdę bez przerwy. Przez każdy sierpień, kiedy Powstanie wybuchło, przez każdy wrzesień, kiedy trwało i przez każdy październik, kiedy upadło. A także przez całą resztę roku, bez żadnej okazji. Jedyna różnica polega na tym, że ruiny przedstawiane w tamtych filmach dokumentalnych, fabułach, programach publicystycznych i informacyjnych nie były trójwymiarowe.”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Żeby Powstanie nie poszło na marne, krytykapolityczna.pl, 31 lipca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/MichalskiZebyPowstanienieposzlonamarne/menuid-1.html

„(…) nigdy nie robiłem fabuły. Od czasów studiów interesował mnie jedynie film dokumentalny i eksperyment. Nigdy jednak nie robiłem fabuł. Czasem myślę o sobie jak o Ostatnim Mohikaninie Dokumentu, studiowałem w dobrym czasie.”

Piotr Bikont (1955–2017) polski dziennikarz i krytyk kulinarny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 4 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nigdy.htm

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Bóg wprawia w ruch gracza, ten zaś figurę.
Jaki bóg zza pleców Boga rozpoczyna fabułę
z pyłu i czasu, i snów, i agonii?”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Szachy w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 336, tłum. Edward Stachura.

O Bogu , O snach , O czasie

„Sny zawsze mnie interesowały, szczególnie jako reżysera. Pomyśl: każdej nocy we śnie tworzymy historie, tworzymy światy. Powołujemy do życia ludzi. Gdy z nimi rozmawiamy, mówią słowami, które sami dla nich ułożyliśmy. Ale nie zdajemy sobie z tego sprawy. Wydaje nam się, że faktycznie jesteśmy w innym, obcym świecie. Podczas gdy wszystko dzieje się wewnątrz naszego umysłu. Sny to fascynująca sprawa. Pokazują, jak wiele nieznanych jeszcze możliwości kryje ludzki mózg. Pamiętam, że jakieś dziesięć lat temu przyszedł mi do głowy pomysł na opowieść o złodziejach, którzy wdzierają się do cudzych marzeń sennych. Podobny proces ma miejsce, gdy siedzimy w kinie: również wkraczamy do nieistniejącego świata, który stworzył ktoś inny. Czasem łatwo zapomnieć, że to tylko fikcja, prawda? Pomyślałem więc, że ci moi złodzieje mogliby zajmować się kreowaniem alternatywnej rzeczywistości, by w jej obrębie manipulować innymi ludźmi. W tym świecie również łatwo się zagubić i zapomnieć, że to tylko fantazja. Z czasem dodawałem do pierwotnego pomysłu kolejne elementy. Najważniejsze jednak było dla mnie stworzenie fabuły, która zapewniłaby filmowi emocjonalny środek ciężkości.”

Christopher Nolan (1970) reżyser brytyjski

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68004

O ludziach , O prawdzie , O fantazji , O historii

„(…) wydaje mi się, że w przypadku adaptacji cięcia są niezbędne. Przecież nie chodzi o to, by przenieść książkę w całości na taśmę filmową, ekranizowana historia musi zostać przefiltrowana przez twoją wrażliwość, emocjonalność, sposób postrzegania świata. Dokonując analizy książki, przygotowując wstępną wersję scenariusza musiałem przede wszystkim wybrać bohaterów – wybrałem sześciu, siedmiu najważniejszych i na nich się skupiłem, wokół nich zacząłem budować całą fabułę. Potem nastąpiła żmudna, długotrwała praca nad adaptacją, ale myślę, że efekt końcowy jest niezły. Autor książki widział film i był wzruszony.”

Bent Hamer (1956)

o filmie W drodze do domu.
Źródło: Kino, najmocniejszy stymulant. Bent Hamer, twórca „Historii kuchennych”, specjalnie dla Stopklatki, 17 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71437

O książkach , O domu , O historii , O myślach

„Wymyślanie historii, fabuły bywa męczące, ale ten proces odbywa się w głowie. Samo pisanie to czysta przyjemność. I rytuał – idę do ulubionego sklepu, kupuję paczkę czystego papieru i nie mogę się doczekać, żeby zacząć go zapełniać.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Źródło: Paweł T. Felis, Woody Allen: Rzeczywistość jest nie do zniesienia http://wyborcza.pl/1,75475,9227906,Woody_Allen__Rzeczywistosc_jest_nie_do_zniesienia.html?utm_source=RSS_aol&utm_medium=RSS&utm_campaign=6481029, „Gazeta Wyborcza”, 10 marca 2011

O przyjemności , O historii , O rzeczywostości

„To prawda, że film odbiega od fabuły. Tak to zwykle bywa, gdy twórcy filmu nie zapoznają się z fabułą. Oczywiście hoolywodzka maniera kręcenia filmów obowiązuje i stała się już nawet kanonem. Dobrze jest jednak – oczywiście nie twierdzę, że to warunek sine qua non – ale dobrze jest, gdy biorąc się za ekranizację dzieła literackiego, owo dzieło się przeczyta. Za twórcami filmu stoi jednak ogromny argument: „po co nam czytać, skoro mamy komiks?”. Jak państwo zapewne wiedzą, czytanie tych małych cholernych literek na białym tle jest niesłychanie trudne, wymaga skupienia. A jak się ma komiks, to ten problem odpada – zdjęcia i litery są duże, obrazki mówią same za siebie. Trudno się więc dziwić, że chłopcy mając do wyboru mozolne czytanie książki a szybkie obejrzenie komiksu, zdecydowanie wybierają komiks i kręcą film na jego podstawie. Czy państwa nigdy nie zastanawiało np. dlaczego w roli Jaskra obsadzono Zamachowskiego? Otóż w komiksie autor zadrwił sobie z jednego z polskich pisarzy fantastyki, wrocławianina zresztą – Jacka Inglota – i skarykaturował go w tym komiksie jako Jaskra. Traf chciał, że uroda Inglota jest nieco zbieżna z urodą Zamachowskiego. Czy państwo znają adaptację dzieła literackiego lepszą od książki? Ja znam tylko jedną – „Lśnienie”. Przez wiele lat i nawet do dzisiaj Roger Zelazny był dla mnie autorem, za którego dałbym się posiekać. No i co, obejrzałem film nakręcony na podstawie jego jednej z późniejszych noweli i powiem wam, że przy tym, to filmowy „Wiedźmin” powinien dostać siedem Oskarów. To mniej więcej sytuacja podobna do takiej, w której wygrywam konkurs piękności, gdy staję do niego ja i pies sołtysa, w dodatku baaardzo brzydki.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Polcon we Wrocławiu, 2012 rok.
Wywiady i spotkania

O prawdzie , O książkach , O problemach , O czytaniu

„Jak człowiek, który lubi nowe sytuacje, sądziłem, że warto byłoby uczestniczyć w rozkręcaniu takiego nowego projektu [teatralnego]. Byłem już nawet w próbach trzech sztuk, ale wszystko się przeciągało, trzeba było zawiesić próby na półtora roku. Wtedy na nowo musiałem podjąć decyzję. I zrezygnowałem z powodów ekonomicznych. Nie stać mnie na pracę w teatrze. Zresztą zawsze przede wszystkim czułem się dzieckiem filmu. I wciąż jestem stęskniony za fabułą, rytmem pracy w filmie, który w serialu jest nieosiągalny.”

Jerzy Zelnik (1945) aktor polski

Źródło: Małgorzata Piwowar, Nie stać mnie na pracę w teatrze, „Rzeczpospolita” nr 210 - „TV magazyn”, 9 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123274.html

O dzieciach , O decyzjach

„Ja w ogóle dość późno zainteresowałem się filmem. W wieku 26 lat rozpocząłem studia na Wiedeńskiej Akademii Filmowej. Nie zastanawiałem się nad gatunkiem – chciałem po prostu robić filmy. Dokument i fabuła ma dla mnie tę samą rangę.”

Ulrich Seidl (1952) austriacki filmowiec

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13543

O studiach , O wieku

„Melodramat, ckliwy sentymentalizm, wulgarny hedonizm, kult sex-appealu, pogoń za sensacją, lubowanie się w przedstawianiu czynów brutalnych lub okrutnych, trywialność fabuły, prymitywność psychologii, (…) tani optymizm, obowiązkowy „Happy end” większości filmów: wszystko to budziło i budzi dotąd niesmak w widzach bardziej subtelnych.”

Mieczysław Wallis (1895–1975)

Źródło: Odkrycie filmu, „Przegląd Filozoficzny”, rocznik XIV, z. 1–2, 1949, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 64.

O optymiźmie

„Raz jeszcze zetknęłam się z kinem podczas zdjęć do filmu Gangsterzy i filantropi. Dostałam zaproszenie do nagrania piosenki tytułowej. Chciałam swą interpretację dopasować do fabuły i głównej bohaterki – udałam się do charakteryzatorni, gdzie aktorka nakładała makijaż. Spytałam z przejęciem, jak ona widzi tę piosenkę. Może jej na czymś specjalnie zależy, co mam zaakcentować, co ukryć… Pani odwróciła się do mnie i rzekła: – Jest mi wszystko jedno, jak pani zaśpiewa. Ja i tak zagram po swojemu.”

Irena Santor (1934) piosenkarka polska

Źródło: Miło wspomnieć, wyd. Grupa Image, 1995.

„Kinematografia może, a wobec tego powinna namacalnie i zmysłowo ekranizować dialektykę sporów ideologicznych w czystej postaci, nie uciekając się do pośrednictwa fabuły, tematu, żywego człowieka. Kino intelektualne może się wziąć i będzie musiało się wziąć za tematy takie jak „prawicowe odchylenie”, „lewicowe odchylenie”, „metoda dialektyczna”, „taktyka bolszewizmu”. I to nie tylko za charakterystyczne „epizodziki” czy epizody, ale za wykładanie całych systemów i systemów pojęć.”

Siergiej Eisenstein (1898–1948) rosyjski reżyser filmowy

Źródło: Nasz oktiabr. Po tu storonu igrowoj i nieigrowoj, „Kino”, 13–20 marca 1928, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, Książka i Wiedza, Warszawa 2008, s. 21.

O książkach , O wiedzę

„(…) zawsze jest tak, że jak robi się dokumenty, to przychodzi ochota na fabułę – i odwrotnie. Przeważnie ma się wrażenie, że to drugie jest łatwiejsze. Obecnie jestem zmęczony wszystkim, co jest powiązane z robieniem filmu dokumentalnego, ale nie samym procesem tworzenia. Wszystkie rozmowy, podpisywanie świstków – obecnie wydaje mi się, że nie ma tego aż tyle, gdy się robi film fabularny. Ale oczywiście są inne problemy, które utrudniają życie.”

David Sieveking (1977)

Źródło: Karolina Stankiewicz, David Sieveking: Demencja jest tematem tabu, stopklatka.pl, 9 marca 2015 http://stopklatka.pl/wywiady/-/77215983,david-sieveking-demencja-jest-tematem-tabu-wywiad-

O życiu , O wrażeniach

„Nasze życie jest opowiadaniem się historii, której fabuła zależy od nas w niewielkim stopniu. Za to treść zależy od nas. Treść zależy od tego, jak strawimy fabułę, która nam przypadła.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O życiu , O historii

„W tym samym czasie, gdy Avatar zarabia pieniądze na całym świecie, ma miejsce coś, co dziwnie przypomina jego fabułę. Górzyste tereny indyjskiego stanu Orissa, zamieszkane przez lud Dongria Kondh, zostały sprzedane koncernom wydobywczym, które planują eksploatację tamtejszych ogromnych zasobów boksytu (wartych co najmniej 4 bln dolarów). W odpowiedzi na ten projekt wybuchła maoistowska (naksalicka) zbrojna rebelia. (…) W Orissie nie ma szlachetnie urodzonych księżniczek czekających, aż biali bohaterowie je uwiodą i pomogą ich ludowi. Są tylko maoiści organizujący głodujących chłopów. (…)
Ci sami ludzie, którzy z przyjemnością oglądają Avatara i podziwiają zbuntowanych tubylców, wedle wszelkiego prawdopodobieństwa ze zgrozą odwróciliby się od naksalitów, odrzucając ich jako zbrodniczych terrorystów. Prawdziwym awatarem jest więc sam Avatar”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

film zastępujący rzeczywistość.
Źródło: Powrót dzikich, „New Statesman”, tłum. „Forum”, 15 marca 2010.

O pieniądzach , O ludziach , O przyjemności , O rzeczywostości

„Bo w życiu nie ma żadnej muzyki, nie ma żadnych akcentów. Większość spraw dzieje się w ciszy. Żyjesz dalej i odtwarzasz wszystko w pamięci. Niczego nie przeżywasz po raz drugi, tylko po prostu zapamiętujesz, i to niedokładnie. Poza tym życie nie jest takie proste jak fabuła filmu, jest za wiele do zapamiętania.”

Joyce Carol Oates (1938) pisarka amerykańska

Córka grabarza (2007)

O życiu

„Najlepsza fabuła to taka, która nie prowadzi najbardziej oczywistą drogą. Podobają mi się historie rozwijające się powoli, stopniowo coraz mocniej przyciągające uwagę widza, który dzięki temu może docenić wszystkie wzloty i upadki, niuanse i podteksty, nie będąc przy tym atakowany nagłymi zwrotami akcji i suspensem.”

Stanley Kubrick (1928–1999) amerykański reżyser filmowy

Źródło: Paul Duncan, Stanley Kubrick, wyd. Taschen, 2006, tłum. Jan Halbersztat, s. 157.

O historii

„Jeśli Lem stworzył literaturę instedyczną – literaturę zamiast literatury, to Moskal w podobnym czasie stworzył naukę instedyczną, obnażając paradoksalne roszczenia nauki – depozytariuszki prawdy i sensu. „Bajanie” Moskala poucza o względności racjonalnego widzenia świata, relatywizmie epistemologii naukowej oraz o nieusuwalnej retoryczności każdego dyskursu, lecz – co istotne – pisarz nie postuluje odrzucenia języka, paradygmatów i procedur badawczych nauki. Fikcja imagineskopii zakwestionowała prymat nauki jako dominującej wiedzy eksperckiej, podsunęła jej lustro, w którym mogła dojrzeć swoje pozornie obiektywne mechanizmy odkrywania prawd o świecie. „Bajkopisarstwo” nie tylko konkuruje z życiem, proponując fikcję czy fabułę równie prawdziwą, a nawet staje się prawdziwsza niż egzystencja codzienna. Wstęp do imagineskopii to w istocie „bajka” – fałszywy apokryf obnażający mit obiektywności i względność nauki. Jego adresatami pozostają dorośli czytelnicy, którzy z dziecięcą ufnością wierzą w obietnice ekspertów, ponieważ nie mają innego wyboru w świecie późnonowoczesnym.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Źródło: Przemysław Kaliszuk http://journals.umcs.pl/arte/article/view/5688/4479, „Artes Humanae”, tom 2, s. 172, 2017

O literaturze , O bajkach , O wiedzę , Sens

„Zapraszając do swego filmowego świata, reżyser zwykle wskazuje prowadzącą doń szeroką drogę wijącą się na pozór bezpiecznie wśród sielskich pól i łąk, wprowadza do malowniczych domów wydających się oazami spokoju, prezentuje bohaterów często o dziwacznych wyglądach, ale i bujnych temperamentach, stworzonych do przeżywania silnych emocji. W filmy Kolskiego wchodzi się łatwo, uroda ekranowego świata i ludzi uwodzi, fabuły fascynują, czas płynie leniwie, zdarzenia magiczne mieszają się z realnymi, metafizyka kusi objawieniem tajemnicy. Aliści nagle okazuje się, że w nasłonecznionym krajobrazie czają się mroczne cienie, z bohaterów wypełzają demony, wielka Historia upomina się o swe ofiary, gwałtowne namiętności powodują nieszczęścia, złe postępki z przeszłości domagają się zadośćuczynienia, śmierć zbiera obfite żniwo.”

Grażyna Stachówna (1951)

o Janie Jakubie Kolskim
Źródło: „Kino”, 6/2009, cyt. za: Konrad J. Zarębski, Afonia i pszczoły, culture.pl, czerwiec 2009 http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/afonia-i-pszczoly

O śmierci , O wyglądzie , O ludziach , O czasie