Cytaty o muzyce (739 cytatów, strona 8)

„(…) muzyka w teatrze to tylko pewien rodzaj kontrapunktu. I rzeczywiście pod tym względem soundtracki do filmów, czy muzyka teatralna, nie są samodzielnymi utworami. Są niepełne, ubogie. Nie widzę sensu, aby ktoś przychodził na koncert i słuchał na nim mojej muzyki teatralnej. Niech przyjdzie na spektakl, wtedy dostanie pełny obraz.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

Obraz , Sens

„Niewielu ludzi kupuje płyty. Potężna rzesza ściąga muzykę z internetu, albo kopiuje. Jeden kupi, a stu od niego przegrywa. Nie chodzi już nawet o to, że tracimy na tym finansowo. Chcielibyśmy jednak wiedzieć, dla ilu ludzi gramy, ilu rzeczywiście podoba się to co prezentujemy. Takim wskaźnikiem była niegdyś właśnie ilość sprzedanych płyt.”

Romuald Lipko (1950–2020) polski instrumentalista i kompozytor (Budka Suflera)

Źródło: Robert Małolepszy, Romuald Lipko: Po prostu gramy i śpiewamy http://muzyka.onet.pl/publikacje/artykuly/romuald-lipko-po-prostu-gramy-i-spiewamy,1,4531017,wiadomosc.html, muzyka.onet.pl, 22 września 2007.

O ludziach , O śpiewie

„Na jawie śnisz z otwartymi oczami
Co dzieje się między nami że nie poznałem
Tego kraju co otwiera ci bramy
I dokąd nigdy wizy nie dostałem

Ci przez których przeszła muzyka
Zdają się lasu gałęzią co drży
Uginającą się pod ptakami

Ale ty

Ci których wzrok się składa z nieprzeliczonych szlifów liczby
Ci którzy żonglują funkcjami mgły
Ci których paraboliczny umysł błyska jak lustro
Hipoteza to ich papieros skręcony

Ale ty

Ty milczysz z dłonią przy skroni
I nie śmiem zapytać cię o nic”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz

Elsa

O ptakach

„Beduino i ja na przystanku, czekamy na omnibus 208. Mówię do niego: - Stary! Uważasz, w omnibusie, żeby się nie nudzić, zadamy szyku! Zaimponujemy! Rozmawiaj ze mną, jakbym był dyrektorem orkiestry i jakbyś sam był muzykiem, wypytuj mnie o Toscaniego…

Beduinowi w to graj. Wsiadamy. Umieszcza się w stosownej odległości i zaczyna głośno: - Na mój gust, to ja bym wzmocnił kontrabasy, zwróć także uwagę mistrzu, na fugato…
Ludzie się przysłuchują. Ja mówię: - Hm, hm…
On: - I na blachę w tym przejściu z Fa na Re… Kiedy masz ten koncert? Ja będę grał czternastego… A propos, kiedy mi pokażesz ten list Toscaniniego?
Ja (głośno): - Młodzieńcze, dziwię się… Toscaniniego nie znałem, dyrektorem orkiestry nie jestem i nie rozumiem doprawdy po co ci popisywać się przed ludźmi udając muzyka. A fe, cóż to za strojenie się w cudze piórka?! To bardzo brzydko!
Wszyscy patrzą ponuro na Beduina, który w pąsach, topi we mnie mordercze spojrzenie.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O ludziach , O czekaniu , O odległości

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O nocy , O piciu , O śmiechu , O kobietach

„Wymarzone, ukochane głosy
tych, co umarli, albo tych, co dla nas
tak są straceni, jak umarli.

Czasem do nas przemawiają w snach
czasem je w zadumaniu słyszy umysł.

A z ich brzmieniem powraca na chwilę
dźwięki najpierwszej naszego życia poezji,
jak muzyka, która nocą, gdzieś w dali, dogasa.”

Constantinos P. Cavafis (1863–1933) poeta grecki

O czasie , O snach

„Każda okładka jest próbą zaprezentowania muzyki Pink Floyd. Każda. Być może potem, znacznie później, ktoś odbierze ją jako dzieło sztuki. Po cichu liczę na to, ale przecież nie mnie decydować. Wszystkie okładki rodziły się z rozmów, słów, które wypowiadali, z tekstów utworów, z muzyki do tych tekstów, z pomysłów muzyków, ich sposobu patrzenia na rzeczy i reakcji na wydarzenia. I dopiero potem z tego, co ja myślałem i czułem, co rozumiałem, że ich muzyka oznacza.”

Storm Thorgerson (1944–2013)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 19 marca 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 346–347.

O myślach , O myśleniu

„Pytasz o życie z muzyki, a nie życie z oklasków czy z pozycji wyniesienia na pomnik. Tu chodzi wyłącznie o relacje człowiek-instrument. Aplauz jest zbędny. Dwa bardzo, bardzo różne podejścia. Odpowiadam więc: tak, można żyć z muzyki. Możesz żyć z obcowania z czymś wyższym, spełniać się przez to bardziej niż w relacjach międzyludzkich czy w seksie. Oczywiście, one też mogą cię spełniać, pozostajesz monogamistą, a jednocześnie przeżywasz gorący romans z muzyką. A nic nie spełni cię bardziej. Nie miłość, nie seks, nawet nie pieniądze. Nikt ani nic nie przeniesie cię w taki niedostępny wymiar – tylko muzyka. To najczystsza forma jaką znam, to język planet.”

Tori Amos (1963) amerykańska artystka rockowa, wokalistka i pianistka

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 30 października 2003.
Wywiady
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 332–333.

O języku słowackim , O miłości , O życiu , O pieniądzach

„Fortepian gra ciebie. I nigdy o tym nie zapomnij. Oczywiście, musisz pokazać, że jesteś tego wart. Z całą uniżonością, skromnością pozwalasz się mu porwać. Muzyka cię zagarnia, muzyka ciebie wybiera. I nie mówię tego jedynie jako wykonawczyni. Kompozytorzy często myślą, że to oni mają przewagę, że to oni tworzą. Nieprawda. A na pewno nieprawda, dopóki nie wiesz, jak z muzyką rozmawiać.”

Tori Amos (1963) amerykańska artystka rockowa, wokalistka i pianistka

Wywiady, Polskie Radio Program III – Minimax, 2 sierpnia 2001
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 316.

O grach , O myślach , O myśleniu

„Przyszłość muzyki to nie gry i techno, ale dusza. Muzyka musi płynąć z duszy, nieść uczucia, emocje. A nie powstawać dla pieniędzy. W latach 60. (…) zarobek, nie mówię tu o fortunie, ale zwykłych środkach na utrzymanie, był naprawdę na ostatnim miejscu listy powodów muzykowania. Grało się z miłości. I niektórym to pozostało na kolejne 30 lat.”

Gary Brooker (1945) brytyjski muzyk rockowy, pianista (Procol Harum)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Sopot, 1 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 280.

O emocjach , O duszy , O przyszłości

„Muzykę trzeba przedstawiać w formie czystej. Gdy z okładki emanujesz swoim zdjęciem, rozpraszasz słuchacza. Stwierdza na przykład, że jesteś inaczej ostrzyżony niż przy poprzedniej płycie i jego myśli odsuwają się od muzyki, której właśnie słucha. Fakt, takie zdjęcie może mile połechtać twoje własne ego, ale przecież nie o to chodzi. Muzyka nie przedstawia naszych osobowości.”

Justin Chancellor (1971) angielski gitarzysta rockowy (Tool)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 19 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 231.

O myślach , O zdjęciach , O myśleniu , O osobowości

„Nie ma nic złego w planowaniu, posiadaniu ambicji. Wyznaczamy sobie cele związane z nowym albumem, na przykład chcielibyśmy sprzedać określoną liczbę egzemplarzy, koncertować przez tyle a tyle czasu w takich a takich krajach. Ale jeśli chodzi o ambicje artystyczne, dokąd dalej chcielibyśmy pójść – nie mamy żadnych planów. To podróż w nieznane. Naturalnie mamy ambicje i cele komercyjne, lecz nie myślimy o tym, jak się rozwiniemy jako ludzie, jak zmienią się nasze osobowości i muzyka.”

Steven Wilson (1967) brytyjski muzyk rockowy (Porcupine Tree)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 17 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 179.

O myślach , O myśleniu , O ludziach , O czasie

„Muzyka rockowa wchodzi lub wejdzie w zupełnie nową fazę. Postawiłbym na muzykę wyszukaną, ostatnie dziesięć lat zdominowała muzyka typu post-Seattle, post-Nirvana, powołując w efekcie zupełnie nowy rodzaj muzyki metalowej. Ale nastąpiło zmęczenie, ludzie zaczynają szukać dźwięków bardziej wyszukanych, bardziej intelektualnych, znowu zaczyna się słuchać mózgiem. I najwyższy czas, ostatnie koło muzyka zataczała bardzo długo.”

Steven Wilson (1967) brytyjski muzyk rockowy (Porcupine Tree)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 12 grudnia 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 185–186.

O ludziach , O czasie

„Nigdy nie sądziłem, że muzyka stanie się moim zawodem. Nigdy nie zapadło postanowienie – będę muzykiem. Po prostu nagle się okazało, że nim jestem. Pamiętam, kiedyś czytałem taki artykuł o plemieniu na wyspie południowego Pacyfiku, w Polinezji. Antropolog, który odwiedził to plemię, zapytał po pewnym czasie: nie widzę kościołów, gdzie wy się modlicie. A oni na to: nie ma kościołów, bo my modlimy się cały czas, we wszystkim co robimy, wszędzie. Myślę, że ze mną i muzyką było tak samo.”

Moby (1965)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 24 maja 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 105.

O myślach , O myśleniu , O czasie , O czytaniu

„Muzyka jest dlatego tak silnym medium, iż jest to jedyna absolutnie niewidoczna forma sztuki. To jedyny sposób przekazu, który nie zanika, gdy zamknie się oczy. Obraz, rzeźba, fotografia, słowo pisane, film, gdy zamykasz oczy, przestają istnieć. Muzyka pozostaje. Ba, nawet gdy zatykasz uszy, czujesz ją. To prawdziwie duchowy przekaz, nie widzisz go, nie możesz dotknąć, nie rozpoznajesz smaku.”

Moby (1965)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 24 maja 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 109.

Obraz

„Jest nowa muzyka dobra i nowa muzyka zła. Zawsze nam się zdaje, że muzyka na przykład dwie dekady temu była lepsza, ale jeśli spojrzysz na listy przebojów sprzed dwudziestu lat, od razu widzisz: to było złe, to było złe. Zawsze jest tak samo.”

Andrew Fletcher (1961–2022) muzyk brytyjski (Depeche Mode, Client)

z wywiadu z 2 września 2001 w Warszawie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 87.

„Jeśli chodzi o to, co mnie inspiruje, teraz jest to raczej Afryka i miejsca, na które kultura afrykańska ma wpływ: Kuba, Karaiby, Ameryka Południowa. Muzyka z tych regionów tworzy bazę rytmiczną. Dorastałem z repertuarem klasycznym i kościelnym, moja matka nadal prowadzi miejscowy klub muzyki klasycznej. Co prawda, w tej chwili nie zajmuję się muzyką klasyczną, ale myślę, że jej wpływ jest ciągle widoczny w mojej twórczości.”

Peter Gabriel (1950) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i flecista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 9 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 18.

O matce , O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Nie jest łatwo utrzymać rodzinę z samej muzyki. Znam wielu twórców, naprawdę znakomitych, którzy zaprzestali działalności profesjonalnej z powodu zobowiązań rodzinnych. Ale też (…) muzyka jest sama w sobie nagrodą, jest walutą, potrafi cię nakarmić w inny sposób niż przez włożenie pieniędzy do kieszeni i położenie chleba na stole. To strawa duchowa, pokarm niezbędny dla wewnętrznego życia.”

Steve Hackett (1950) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 27 czerwca 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 32.

O rodzinie

„Nie wiem, co sprawiło, że poświęciłam się muzyce. Zajmowałam się tyloma rzeczami, każdą z nich wykonując dobrze, ale na dłuższą metę nie zniechęcała mnie tylko muzyka. Myślę, że jej uprawianie jest pewną formą bardzo wciągającego nałogu. Na gitarze basowej zaczęłam grać, gdy miałam 14 lat. Moja rodzina była bardzo umuzykalniona, próbowałam różnych instrumentów już od dziecka. Myślę, że mogę powiedzieć: muzykę miałam we krwi.”

D'arcy Wretzky (1968)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Katowice, 8 lipca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 255.

O dzieciach , O myślach , O myśleniu , O rodzinie

„Żeby ukazać we właściwej perspektywie, dodam, że Genesis sprzedał 180 razy więcej płyt niż ja. Oczywiście mam poczucie odpowiedzialności, jaka na mnie spoczywa, podjąłem się tej pracy i traktuję ją poważnie. Wiem, że nie mogę zawieść zaufania muzyków i sympatyków, dla których twórczość Genesis jest częścią życia. Mam świadomość, że dla niektórych wielbicieli Phila Collinsa moja obecność w zespole będzie trudna do zaakceptowania. Rozumiem to i szanuję ich zdanie. Ale czuję również, że ta nowa muzyka przyniesie radość wielu słuchaczom, a może i przyciągnie nowych.”

Ray Wilson (1968) szkocki wokalista rockowy (Stiltskin, Genesis)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Fisher Lane Farm, Surrey, 4 lipca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 182–183.

Radość , O zaufaniu

„Jimi Hendrix był dla nas wszystkich bardzo ważny w tym sensie, że pojawił się ze swoim zupełnie nowym podejściem do muzyki, do sceny muzycznej. Był ważny z wielu powodów. Dla mnie niezwykle istotne było to, że mieliśmy podobne podejście do warsztatu twórczego. Hendrix tworzył tak, jak kompozytorzy muzyki poważnej. Może z wyjątkiem bluesowych, jego utwory, tak jak i moje, odrzucają tradycyjne formy kompozycji i poszukują nowych. To podobieństwo widzenia było bardzo pomocne. Stanowiło dodatkową zachętę w trudnych latach, gdy byłem zmuszony pozyskiwać ważnych ludzi z wytwórni płytowych. Muzyka Hendrixa pomagała mi przekonywać tych ludzi do moich pomysłów. Pozwalała im zrozumieć, że to, co chcę robić na płytach, może okazać się sukcesem.”

Jack Bruce (1943–2014) brytyjski kompozytor, wokalista i basista (The Cream)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – marzec 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 146.

Sens , O ludziach , O sukcesie , O poszukiwaniu

„Muzyka jest tym wszystkim, czym jest sztuka. Sprawia, że jesteś szczęśliwy, smutny albo zły. Wywołuje twoją reakcję. Myślę, że to nie muzycy są największymi wielbicielami muzyki. Zaprzątnięci ciężką pracą, dosłownie rzemiosłem tworzenia, mogą nie czuć jej tak, jak niektórzy odbiorcy. A to przecież oni są prawdziwymi wielbicielami. Ich definicja na pewno będzie się różnić od naszej, twórców. Dla artystów muzyka to oczywiście miłość, ale również zawód, praca na chleb. Ileż to razy zdarzało się, że nie chciałem wyjść na scenę. Przecież mogę być zły, niezadowolony albo po prostu zmęczony. Myślę o wszystkim, tylko nie o koncercie. Ale wychodzę na scenę, bo to mój zawód. Miłość odbiorcy nie podlega takim uwarunkowaniom. Ktoś przychodzi na koncert, bo chce, kupuje bilet z miłości.”

David Clayton-Thomas (1941)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Münster, 22 lutego 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 138.

O myślach , O myśleniu , O miłości , O sztuce

„Dla innych ludzi nasza muzyka również jest katalizatorem przeżyć i odczuć. Wydaje mi się, że na tym powinna polegać dobra muzyka, na inspirowaniu, na wyzwalaniu kreatywności. Nie powinna oddziaływać na ciebie pasywnie. Nie wierzę w coś takiego jak muzyka tła, muzyka w tle. Muzyka powinna być interaktywną częścią twego życia.”

Steven Wilson (1967) brytyjski muzyk rockowy (Porcupine Tree)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Bydgoszcz, 30 września 1996.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 119.

O ludziach

„Próbuję dociec, dlaczego w taki, a nie inny sposób ludzie reagują na dźwięki. Już z biologicznego punktu widzenia zrozumienie zależności i różnic między zwykłą sekwencją hałasów a powstającą z nich melodią jest niezwykle interesujące. Nasze uszy wyłapują dźwięki, ich wysokość, natężenie, a mózg analizuje strojenie, tonację i całość szereguje. Myślę, że skoro zostaliśmy wyposażeni w tak bardzo wyrafinowany system odbiorczy, to na pewno czemuś ważnemu musi on służyć. Muzyka to przedziwny feromon.”

Stewart Copeland (1952) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – listopad 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 100.

O myślach , O myśleniu , O zrozumieniu , O ludziach

„Muzyka jest w tej chwili wszechobecna, jest w windach, w bankach, w holach hotelowych. Jest dużo większym przedsięwzięciem, niż była w latach 60. Jedyne, co może ją w tej chwili ratować, to fakt, że nie każdy, a nawet powiedziałbym mało kto może być Michaelem Jacksonem. I nawet najlepsze firmy muzyczne na świecie nie mogą mieć w swej stajni Michaela Jacksona. Więc musi istnieć jakieś miejsce na inną muzykę.”

Peter Hammill (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Bydgoszcz, 14 października 1995.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 30.

„Myślę, że nowa muzyka powinna być jeszcze bardziej dostępna. Wiemy też, że wiele stacji radiowych i telewizyjnych nie pozwala tej nowej muzyce zaistnieć. Ale dzięki Internetowi sytuacja może się zmienić.”

Andrew Fletcher (1961–2022) muzyk brytyjski (Depeche Mode, Client)

z wywiadu z 2 września 2001 w Warszawie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 88.

O myślach , O myśleniu

„Na pewno. Nie było w Polsce takiego zespołu jak O. N. A. Charyzmatyczna wokalistka o głosie jak petarda, pisząca odważne, niebanalne teksty, a do tego znakomici muzycy. Sama muzyka - ostra, rockowa, a jednak nośna, bo puszczali nas w dużych rozgłośniach radiowych i w telewizji. To był zespół tak autentyczny i superenergetyczny, że szliśmy jak czołg. Na pewno była to na naszym polskim rynku nowa jakość.”

Waldemar Tkaczyk (1954) polski basista (Kombi, Skywalker)

Źródło: Grzegorz Skawiński, Waldemar Tkaczyk, Królowie życia. Kombi, Skawalker, O.N.A. i... Kombii, czyli 40 lat wzlotów i upadków na scenie, rozmowę przeprowadził Kuba Frołow, Warszawa 2017, s. 126-127.

„Muzyka w swej istocie i treści pozostała niezmienna od zarania dziejów i do chwili obecnej, a cele jej są równie wieczne i niewzruszalne jak i jej istota.”

Aleksander Tansman (1897–1986) kompozytor polski

Artykuły
Źródło: Aleksander Tansman, O muzyce, „Muzyka” 1932, nr 12, s. 336.

„Muzyka ucieka słowom: na tym polega jej sens i jej majestat.”

Julian Barnes (1946) angielski pisarz

Zgiełk czasu
Źródło: s. 74.

Sens

„Jeżeli kiedykolwiek umrę, broń Boże, niech na mym nagrobku napiszą: Jedynym dowodem jakiego potrzebował na istnienie Boga była muzyka.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

If I should ever die, God forbid, let this be my epitaph: "The only proof he needed for the existence of God was music" (ang.)

O Bogu

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał.”

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!”
Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

„Moja muzyka jest dla tych, którzy chcą jej słuchać i cieszyć się nią. Nie jest propagandą, która próbuje manipulować wolą ludzi wołających o wolność i lepszą przyszłość.”

Luis Fonsi (1978) Portorykański piosenkarz i kompozytor

krytykując prezydenta Wenezueli Nicolasa Maduro za użycie Despacito we własnym spocie wyborczym
Źródło: "Angora" nr 32/2017

O ludziach , O wolności , O przyszłości

„Wielu ludzi mnie inspirowało, niekoniecznie z tych dziś żyjących. Jednym z nich był Louis Prima, amerykański muzyk włoskiego pochodzenia z lat 30. i 40. A także Sam Cook, niezbyt znany w Europie. Chociaż jego muzyka nie ma akurat wiele wspólnego z moją, to inspirował mnie wizualnie. Lubię ten styl, lubię wszystko, co dotyczy lat 40., 50. i 60. dwudziestego wieku. Czasem czuję się, jakbym urodził się kilka dekad za późno.”

Lou Bega (1975) niemiecki piosenkarz

Źródło: Monika Wieczorkowska, Lou Bega: Niczego nie żałuję http://www.pomorska.pl/kultura/art/7173733,lou-bega-niczego-nie-zaluje,id,t.html (wywiad z Lou Begą), pomorska.pl, 17 września 2010

O ludziach , O czasie , O wieku