Zofia Nałkowska: Na czasie cytaty (strona 2)

„Co dla jednych jest podłogą, dla drugich jest sufitem.”

Zofia Nałkowska książka Granica

Granica

„Mnie się wydaje, że człowiek rodzi się każdy możliwy. Właśnie tak muszę to powiedzieć: każdy możliwy. Wszystko z nim może być – najbardziej odmienne, najbardziej mu zaprzeczające, najdalsze.”

Zofia Nałkowska

Niedobra miłość
Źródło: Czytelnik, Warszawa 1979, s. 8.

„Wystarczy zwrócić uwagę na człowieka, by stał się pociągający i na swój sposób piękny.”

Zofia Nałkowska książka Niecierpliwi

Źródło: Niecierpliwi, [w:] Pisma wybrane t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 367.

„Kobieta niekochana, kobieta zaniedbywana dla innej – może być z natury pełna życia, radosna, urocza, stworzona do tryumfów i panowania. Jednak ta rola ją zmieni, przeistoczy do gruntu, uczyni zależną i niepewną, da jej poczucie niższości wobec tamtej drugiej, poczucie upośledzenia, da jej wreszcie niepokój i zakłopotanie wobec każdego.”

Zofia Nałkowska

Niedobra miłość
Źródło: Czytelnik, Warszawa 1979, s. 114.

O kobietach , O naturze

„Ból nie jest rzeczą trudną. Z oczami zamkniętymi cierpieć można, schować się przed groźnym światem głęboko w swoich ciemnościach. Ale sam mówiłeś mi kiedyś: należy mieć odwagę ponosić szczęście życia… Ach, jakże to cudnie powiedziałeś: mieć odwagę ponosić także i szczęście – kiedy idzie od przeznaczenia”

Zofia Nałkowska

Narcyza
Źródło: Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 252.

O bólu , O szczęściu , O świecie , O cierpieniu

„Mężczyźni! Jakiś niższy gatunek ludzki, rodzaj zwierząt, które należy opanowywać, ujarzmiać, tresować, trzeba umieć.”

Zofia Nałkowska książka Granica

Granica
Źródło: Pisma wybrane t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 61.

O mężczyznach , O zwierzętach

„Dla prawdziwego szczęścia warto później trochę pocierpieć. (…) Tak, tak, za wszystko dobre w życiu trzeba drogo zapłacić! (…) Są kobiety, które wcale szczęścia nie zaznały i nawet nie mają czego wspominać.”

Zofia Nałkowska książka Dom kobiet

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 75.

O kobietach

„(…) przy ograniczeniu ścisłym zakresu wrażeń, życie wewnętrzne rozrasta się jak jemioła.”

Zofia Nałkowska

Źródło: Agenor albo starość przykładna, [w:] Pisma wybrane t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 270.

O życiu , O starości , O wrażeniach

„Bo j e s t ta ciemność między człowiekiem a człowiekiem (…). Bo myśli s ą bezkarne, nie mają w twarzy człowieka żadnego kształtu, żadnego znaku. Myśl kończy się na mnie, myśl zaczyna się i kończy na mnie. (…) A moje myśli trwały. Mogłam ich nie mówić, mogłam je przytrzymywać zębami – to mogłam. Ale nie mogłam ich nie myśleć.”

Zofia Nałkowska książka Dom kobiet

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 676.

O myślach , O myśleniu

„Nie jestem kobieta wyzwolona, nie jestem nawet wyzwalająca się kobieta. Boję się wolności dla siebie jak opuszczenia i śmierci. Boję się jej jak nieskończoności. Właśnie chcę oddana być w niewolę i móc w niewolę brać. Chcę pętać sobą – i chodzić w cudzym zaczarowaniu.”

Zofia Nałkowska

Narcyza
Źródło: Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 134.

O śmierci , O kobietach , O wolności

„Należy unikać brania gotowej piękności prosto z życia. Model nie powinien sam przez się być doskonałym dziełem sztuki, ale zaledwie okazją do samodzielnego poszukiwania piękności.”

Zofia Nałkowska

Węże i róże
Źródło: Czytelnik, Warszawa 1977, s. 227.

O poszukiwaniu

„W Niemczech, można powiedzieć, ludzie umieją coś zrobić – z niczego…”

Zofia Nałkowska książka Medaliony

Medaliony (1946)
Źródło: Profesor Spanner

O ludziach

„W formule: Bóg i Ojczyzna – zawiera się więc antynomia i bluźnierstwo. Bóg jest tym, co ludzi w najwyższych ich tęsknotach godzi i jednoczy, ojczyzna tym, co według najwyższych haseł – dzieli. Ojczyzna przywraca politeizm: każda armia do swego Boga modli się o zwycięstwo.”

Zofia Nałkowska książka Romans Teresy Hennert

Romans Teresy Hennert
Źródło: Pisma wybrane t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 236.

O Bogu , O ludziach , O zwycięstwie , O ojczyźnie

„Wojna – jest rzecz barbarzyńska. Już sama myśl o ogromie książek po bibliotekach świata, że ich nigdy nie przeczyta w jedno życie jeden człowiek, może pragnącego wiedzy wszystkiej doprowadzić do samobójstwa. A teraz wiadomo tylko, że najbogatsze biblioteki mogą być zrabowane, mogą spłonąć, że druki jedyne i bez ceny, jakieś manuskrypty bezpowrotne – nie odczytane, nie skopiowane – mogą przepadnąć.”

Zofia Nałkowska

Źródło: Tajemnice krwi, [w:] Opowiadania, Czytelnik, Warszawa 1984, s. 233.

O życiu , O wojnie , O tajemnicy , O książkach

„Za zadanie wzięłam sobie obalić ten przesąd niemądry, że kobieta, co skończyła uniwersytet, przestaje być kobietą.”

Zofia Nałkowska

Źródło: Noc podniebna, [w:] Opowiadania, Czytelnik, Warszawa 1984, s. 152.

O kobietach , O nocy

„Między charakterami ludzi nie ma nic. W miejscu, gdzie kończy się nasza dusza, zaraz zaczyna się inna. Nasza złość przylega ściśle do cudzej dobroci, kurczy się od jej wielkości albo ją sobą pomniejsza i ogranicza. Nasza pycha mierzy się cudzym poniżeniem i jest przez nie ciasno zewsząd opasana. Pożądanie władzy i szczęścia rozrasta się wcale nie w próżni, ale każdym swym nasyceniem sięga w głąb cudzej krzywdy.”

Zofia Nałkowska

Niedobra miłość
Źródło: Czytelnik, Warszawa 1979, s. 9.

O ludziach , O duszy , O charakterze

„Jest to czarowny stosunek między mężczyzną i kobietą, którego nie psuje miłość. Jest w nim namiętność zakwefiona, nie stępiona tkliwością, nie osłabiona zbliżeniem, jest wrogość, nie dopuszczająca odkrywania stron słabych, wzajemne hiperbolizowanie się, prowadzące do szczytów patosu.”

Zofia Nałkowska

Książę
Źródło: s. 58

O miłości , O kobietach , O wrogości

„Było to tym gorsze według niej, że zamknięte w dziedzinie spekulacji, w obrębie projektu. Rzecz dokonana miałaby wytłumaczenie w wielkiej komplikacji powodujących ją okoliczności i przyczyn. Rzecz pomyślana nie ma złagodzeń, jest prosta i niewątpliwa.”

Zofia Nałkowska

Narcyza
Źródło: Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 114.

„Wolność nie jest rzeczą zupełną, rzeczą doskonałą. Jest wyzwoleniem się z pewnych stosunków do spraw świata, jest tendencją do znalezienia się na zewnątrz cudownych zawiłości życia, organicznych powiązań. Prawdą życia jest powrót, jest niewola w zamęcie potęg ziemi i nieba, niewola, zamykająca w sobie panowanie. Człowiek wolny jest ten, który nie pozostaje do życia w żadnym stosunku. Człowiek wolny nie może władać.”

Zofia Nałkowska

Narcyza
Źródło: Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 280.

O wolności

„Człowiek żyje jeden obok drugiego lata całe i nie wie o nim nic. Żyje między najbliższymi jak w ciemności. Zaledwie siebie zna – i to źle, źle siebie sądzi. Jakże może sądzić innych? Co można naprawdę wiedzieć o ludziach z ich czynów, z ich słów – kiedy nie wiadome są myśli? (…) Siedzisz tu, (…), naprzeciwko mnie – i tak się patrzymy na siebie. Gdybym sądziła po czynach, (…), po twojej dobroci – mogłabym myśleć, że mnie kochasz, prawda? Że nie pamiętasz mi nic…
(…)
Tak, trudno jest wiedzieć coś o drugim człowieku.”

Zofia Nałkowska

Narcyza
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 646, 647, 660.

O prawdzie , O myślach , O myśleniu , Kochać się