Kazimierz Wierzyński cytaty

„Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną.”

„Przelicz jeszcze i dodaj czterdzieści i cztery Sposoby wybawienia od wszelkiego licha,By wolność jak tabakę zażyć z tabakiery,Potem zdrowo i głośno na wszystko się kicha,I ten rachunek w prawdę sumuj oczywistą,Niech Ci do romantycznej znów uderzy głowy,To jest Twój sen upiorny, Wielki Realisto:Państwo w kamieniach młyńskich, naród niegotowy.Buduj teraz, wydźwignij nas dumnie na cokół,Wielki pomnik śród świata, nad dziejów przesmykiemWyjdź pierwszy na piedestał i rozgłoś naokółTę wielkość wymuszoną batem albo krzykiem,Święć przeminienie tłuszczy i chrzcij nowe czasyZ kropielnicy, co wyschła i krwią już nie chlusta,Starym herbem sarmackim w popuszczane pasyZatkaj gęby krzyczące i zgłodniałe usta –I komu teraz jeszcze otuchy za małoA przeszłość jesionowa praojców nie śliczna,Niech stanie pod cokołem i porwany chwałąTworzy wolność.Masz rację. Jakże jest tragiczna!”

„Świat nie ma sensu, sens ma sztuka.”

„I tylko przywyknąć nie umiem
I tylko jeszcze się boję,
Jak cię ogarnę, zrozumiem,
Umiłowanie moje.”

„W różne rozchodząc się wiecznie strony
I gwiazd szukając na jednym niebie,
Z głębi jej uczym się nieskończonej
Rozumieć wszystkich i siebie.”

„Mówi się – double talk,
Śni się – double dreams,
Żyje się – double life,
Ale skacze się z okna tylko raz.”

„Bo nie ma ziemi wybieranej,
Jest tylko ziemia przeznaczona,
Ze wszystkich bogactw – cztery ściany,
Z całego świata – tamta strona.”

„Tylko świat przechodzony nogami jest coś wart.”

„W ogromnym, świętym natchnieniu Boga
Wszystko powstaje z miłości.”

„Skazuję was na wielkość. Bez niej zewsząd zguba.”

„(…) Zostały słowa, rym wszedł do modlitwy,
Bo tak się za nas modlili poeci.”

„I – wiecie – idąc tak po łanie Umierając w pustej ciszy, Dobrze jest spostrzec niespodzianie W jamce radosny pyszczek myszy.”

„Nowy Jork jest (…) obcy, jest twardy, żelazo-betonowy, trzeźwy i niemarzycielski.”

„Nie będzie chlubą naszej epoki, że naród, naród, który istnieje tysiąc lat, który na granicach cywilizacji zachodnioeuropejskiej stworzył życie i szerzył idee bezpośrednio z nią związane, który przez wieki bronił jej przed zagładą i który wydał wielkich ludzi we wszystkich dziedzinach – musi walczyć o najprymitywniejsze zasady bytu. Ale w tej ciemnej epoce jest podniosłą dumą każdego człowieka, że naród ten postawił swoje idee ponad wartością życia (…) Na ziemiach będących własnością Polaków zabrakło dziś miejsca dla spraw, w których gromadzi się, jak gdyby najintymniejsza, ale i najwyższa wolność narodu – wolność twórczości i wolność myśli. Żadna jednak przemoc nie odbierze duchowi polskiemu siły, by służyć tej wolności tam, gdzie służyć jej można.”