Karol Dickens cytaty

strona 4

„Sam nie obchodzę świąt Bożego Narodzenia i nie stać mnie na to, abym umilał życie próżniakom.”

„Ważne jest nie to, co możemy zrobić, lecz to, co zrobić musimy.”

„Powiem ci – ciągnęła tym samym pośpiesznym, namiętnym szeptem – co to jest prawdziwa miłość. To ślepe oddanie, poniżenie bez granic, całkowite poddanie się, zaufanie i wiara na przekór samej sobie i całemu światu, ofiarowanie własnego serca i duszy oprawcy! Tak kochałam!”

„Miłosierdzie zaczynamy od nas samych, sprawiedliwość – od innych.”

„Jeżeli chcesz zrobić coś dobrego, dlaczego nie zrobić tego dla samego dobra, a odrzucić precz swoje lubienia i przyjemności?”

„Kiedy mi mówisz, że mnie kochasz, to rozumiem ten wyraz, ale nic więcej, wyraz ten nie budzi nic w mym sercu, nic we mnie nań nie odpowiada.”

„(…) Rób co chcesz, ale ja muszę mieć pieniądze dzisiaj.
– Ha, trudno – westchnął Żyd – jeżeli musisz, to przyślę ci trochę przez Smyka.
– Na to się nie zgadzam, mój kochany – zaoponował Sikes. – Przebiegły Smyk jest zbyt przebiegły, żeby można mu było zaufać.”

„Cokolwiek dzieje się dla dobra i rozwoju człowieka pracy, musi być dokonane przez niego samego i przez niego podtrzymywane, i nie ma tu miejsca na łaskawe zniżanie się czy choćby cień patronowania.”

„Niespodziewana radość tak samo człowieka ogłusza, jak nagłe nieszczęście.”

„Duch ludzki, podobnie jak ciało, często nadmiernie tyje i niedomaga jedynie z racji zbyt wielkich wygód i, podobnie jak ciało, bywa skutecznie leczony środkami, które są bardzo przykre i niesmaczne.”

„Ród gałganów ma, jak wiadomo, wielkie wpływy polityczne.”

„W małym świecie dziecięcym, bez względu na to, kto dziecko wychowuje, istnieje największa wrażliwość na niesprawiedliwość. Niesprawiedliwość może być nawet niewielka, ale przecież świat dziecka jest niewielki i jego koń na biegunach nie przewyższa rozmiarami dużego psa myśliwskiego.”

„Jak się pan ma? – rzekł Muzzle do Sama prowadząc go do kuchni. – Ha! Nie zaszła żadna wielka zmiana od czasu, jak widziałem pana sterczącego za krzesłem burmistrza w sali.
– Przepraszam, że nie zwróciłem wtedy na pana uwagi, ale jak pan to zapewne zauważył, nie byliśmy sobie przedstawieni. O! Mój pan bardzo pana polubił.
– To mi figura.
– Prawda?
– Jowialny!
– I znakomity mówca. Jak mu płyną myśli, co?
– Zdumiewająco! Płyną tak szparko i tłumnie, iż stukają się głowami i nie wiadomo nawet, o co idzie.
– To właśnie wielka zaleta stylu jego mowy…”

„Bogaty skąpiec jest bogatym nędzarzem.”

„Takie nowe dla niego, a takie stare dla mnie, takie dziwne dla niego, takie powszednie dla mnie. Takie smutne dla nas obojga…”

„Bóg wie, że nie należy nigdy wstydzić się własnych łez. Są one jak deszcz obmywający pył, który zalega nasze stwardniałe serca.”

„Są książki, których grzbiety i okładki stanowią najlepszą ich część.”

„Godność, a niekiedy nawet i świętość są bardziej kwestią surduta i kamizelki, niż się to niektórym wydaje.”

„Ministerstwo Przelewania z Pustego w Próżne.”

„Cała historia uczy, że okrzyk, błędnie zwany religijnym, bywa często podnoszony przez ludzi bez wszelkiej religii, w życiu codziennym depczących elementarne zasady dobra i zła, że poczyna się z nietolerancji i prześladowania, jest bezrozumny, ogłupiający, tępy, niemiłosierny.”

„Człowiek zawsze powinien zwracać uwagę na to, jaki jest w stosunku do swoich najbliższych. Śmierć ukochanej osoby pobudza sumienie do robienia rachunku i jeżeli wypadnie on niekorzystnie, ogarniają nas dotkliwie dręczące wyrzuty. A żaden wyrzut nie jest tak gorzki, jak ten, który przychodzi za późno.”

„Niedostatek wiedzy to rzecz niebezpieczna, lecz amatorska dobroczynność kryje w sobie stokroć groźniejsze niebezpieczeństwo.”

„Ciągnąć długo, ciągnąć silnie, ciągnijmy wszyscy razem.”

„Jeżeli nie potrafisz dojść prostą drogą do tego, by nie być pospolitym, to krzywą drogą na pewno do tego nie dojdziesz.”

„Kłamstwo zawsze jest kłamstwem. Jakkolwiek się rodzi, tak czy inaczej, nie powinno się rodzić w ogóle.”

„Miłość, aczkolwiek pomawia się ją o ślepotę, jest czujnym strażnikiem.”

„Życie składa się z takiego łańcucha złączonych ze sobą rozstań.”

„Chodź tutaj. Możesz mnie pocałować, jeżeli chcesz.”

„(…) proszę pomyśleć niekiedy, że na tym podłym świecie jest człowiek, który z radością odda swoje życie, aby zachować koło pani inne życie, o wiele droższe jej niż własne.”

„Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy. Wszystko było przed nami i nic nie mieliśmy przed sobą. Dążyliśmy prosto w stronę nieba i kroczyliśmy prosto w kierunku odwrotnym.”

„Prawdziwym patriotą jest ten, który nie ze wszystkiego jest zadowolony w swej ojczyźnie, to człowiek, który pragnie i walczy o to, by w niej było lepiej.”

„Szczęśliwy jest ten, kto mając 20 szylingów dochodu tygodniowo wydaje 19 i 1/2, nieszczęśliwym zaś ten, kto pobiera 20 szylingów, a wydatki jego wynoszą 20 i 1/2.”

„Nie ma większego oszusta niż ten, kto oszukuje sam siebie.”

„Jak się pan ma? – rzekł Muzzle do Sama prowadząc go do kuchni.”

“Ask no questions, and you'll be told no lies.”

“(Carmine Crocco) In such a crowd, so numerous and composed of such heterogeneous elements, it might have appeared almost absurd to look for discipline; but perfect discipline there was, for, whatever his other qualities might be, Crocco most undoubtedly was a "ruler of men". His word in that band was law, and the punishment of disaffection was death.”

“That vague kind of penitence which holidays awaken next morning.”

“You are a human boy, my young friend. A human boy. O glorious to be a human boy!… O running stream of sparkling joy To be a soaring human boy!”

“I have known a vast quantity of nonsense talked about bad men not looking you in the face. Don't trust that conventional idea. Dishonesty will stare honesty out of countenance, any day in the week, if there is anything to be got by it.”

“Minerva House … was "a finishing establishment for young ladies," where some twenty girls of the ages from thirteen to nineteen inclusive, acquired a smattering of everything and a knowledge of nothing.”

“She's the ornament of her sex.”

“in a private letter to letter to Emile de la Rue on 23 October 1857”

“Under an accumulation of staggerers, no man can be considered a free agent. No man knocks himself down; if his destiny knocks him down, his destiny must pick him up again.”

“In the little world in which children have their existence whosoever brings them up, there is nothing so finely perceived and so finely felt, as injustice. It may be only small injustice that the child can be exposed to; but the child is small, and its world is small, and its rocking-horse stands as many hands high, according to scale, as a big-boned Irish hunter.”

“To conceal anything from those to whom I am attached, is not in my nature. I can never close my lips where I have opened my heart.”

“Well, every one for himself, and Providence for us all--as the elephant said when he danced among the chickens.”

“He had a cane, he had an eye-glass, he had a snuff-box, he had rings, he had wristbands, he had everything but any touch of nature; he was not like youth, he was not like age, he was not like anything in the world but a model of deportment.”

“My experience teaches me, Lady Dedlock, that most of the people I know would do far better to leave marriage alone. It is at the bottom of three fourths of their troubles.”

“If you could see my legs when I take my boots off, you'd form some idea of what unrequited affection is.”

“Not to put too fine a point upon it.”

“The system here, is rigid, strict, and hopeless solitary confinement… I believe that very few men are capable of estimating the immense amount of torture and agony which this dreadful punishment, prolonged for years, inflicts upon the sufferers… I hold this slow and daily tampering with the mysteries of the brain, to be immeasurably worse than any torture of the body: and because its ghastly signs and tokens are not so palpable to the eye and sense of touch as scars upon the flesh; because its wounds are not upon the surface, and it extorts few cries that human ears can hear; therefore I the more denounce it, as a secret punishment which slumbering humanity is not roused up to stay”

“O let us love our occupations,
Bless the squire and his relations,
Live upon our daily rations,
And always know our proper stations.”

“It is a melancholy truth that even great men have their poor relations.”

“[T]he evil of it is that it is a world wrapped up in too much jeweller’s cotton and fine wool, and cannot hear the rushing of the larger worlds, and cannot see them as they circle round the sun. It is a deadened world, and its growth is sometimes unhealthy for want of air.”

“I had been to see Macbeth at the theatre a night or two before and she reminded me of the faces rising out of the witches' cauldron.”

“The appearance presented by the streets of London an hour before sunrise, on a summer’s morning, is most striking even to the few whose unfortunate pursuits of pleasure, or scarcely less unfortunate pursuits of business, cause them to be well acquainted with the scene.  There is an air of cold, solitary desolation about the noiseless streets which we are accustomed to see thronged at other times by a busy, eager crowd, and over the quiet, closely-shut buildings, which throughout the day are swarming with life and bustle, that is very impressive.”

“Cows are my passion.”

“Don't leave a stone unturned. It's always something, to know you have done the most you could.”

“She was more than human to me. She was a Fairy, a Sylph, I don’t know what she was - anything that no one ever saw, and everything that everybody ever wanted. I was swallowed up in an abyss of love in an instant. There was no pausing on the brink; no looking down, or looking back; I was gone, headlong, before I had sense to say a word to her.”