Cytaty na temat zgniecenie (12 cytatów)

„Co może być dramatem, tragedią dla bibułkowej baletnicy? Zgniecenie, rozdarcie materiału, z którego została zrobiona, w najgorszym wypadku spalenie. Jakie mogą być jej przeżycia? Lekkie, banalne – bo to tylko tancerka z papieru.”

Witold Giersz (1927)

Źródło: Marcin Giżycki, Nie tylko Disney: rzecz o filmie animowanym, Warszawa 2000

„Siły imperializmu i hegemonizmu usiłują zgnieść zarówno nas, jak i Białoruś.”

Hugo Chávez (1954–2013) polityk wenezuelski

do Aleksandra Łukaszenki w trakcje spotkania w Mińsku.

O sile

„Czekamy ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci,
byś nam kraj przedtem rozdarłszy na ćwierci,
była zbawieniem witanym z odrazą.

Czekamy ciebie, ty potęgo tłumu
zbydlęciałego od twych rządów knutem,
czekamy ciebie, byś nas zgniotła butem
swego zalewu i hasłem poszumu. (…)

Ale wiedz o tym, że z naszej mogiły
Nowa się Polska – zwycięska narodzi.
I po tej ziemi ty nie będziesz chodzić
czerwony władco rozbestwionej siły.”

Józef Szczepański Czerwona zaraza

Źródło: Czerwona zaraza (1944)

O śmierci , O butach , O sile , O czekaniu

„Zły baronie, dobrze tak ci!
chciałeś naszą miłość zgnieść,
nasze słodkie koci-łapci,
że tak powiem, naszą płeć.
Na złość tobie wiosną Amor,
co sekrety różne zna,
ukołysze nas tak samo
w tym najsłodszym TRULLA LA.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wróci wiosna, baronowo, 1947

O miłości , O wiośnie

„Gdy biedne, czarne przedmieścia wielkich amerykańskich miast zawyły z radości, gdy przeważnie lewicowo-liberalni studenci zatańczyli w korowodzie zwycięstwa, konserwatywna, tradycyjna Ameryka przeżyła szok i rozczarowanie. Jej prezydentem, głową największego na świecie mocarstwa został kumpel lewackiego terrorysty Williama Ayersa, polityk uważany przez republikańską prawicę za czarnoskórego kryptokomunistę. (…) Teraz, głosami swoich wyborców, Obama, czarny mesjasz nowej lewicy, zgniótł kandydata republikanów Johna McCaina. Już niedługo Ameryka zapłaci wysoką cenę za ten grymas demokracji. Jak powiedział mój klubowy kolega poseł Stanisław Pięta, Obama to nadchodząca katastrofa, to koniec cywilizacji białego człowieka. Oby się mylił.”

Artur Górski (polityk) (1970–2016) polski politolog, polityk

8 listopada 2008 z trybuny sejmowej po wyborze Baracka Obamy na prezydenta USA.
Źródło: Sprawozdanie stenograficzne z 28 posiedzenia Sejmu VI kadencji http://orka2.sejm.gov.pl/Debata6.nsf/cf6cd6bc70d259a4c125738c004d6617/61f2c96b9b79649ac12574f90030707a?OpenDocument

O rozczarowaniu , O demokracji

„Zgadzam się tobie służyć, Z zazdrości wyschniętymiWargami przyszłość wróżyć. Nie zaspokaja słowoSpierzchniętych z żądzy ust mi, I gęsty świat na nowoBez ciebie jest mi pusty. O wierność już nie proszę, Chcę tylko zgnieść twój opórI siebie sam przynoszęPod twój katowski topór. Nie jesteś mi radością, Miłością upragnioną, Na jakąś dziką, obcąDziś krew mi zamieniono. I jeszcze jedno mgnienie, A powiem prawdę tobie: Nie radość, lecz cierpienieZnajduję dzisiaj w tobie. I usta twe wiśniowe, W rozterce pokąsane, Wabią mnie wciąż od nowa, Jak grzechy nie wyznane. Wróć do mnie prędzej, miła, Tak straszno mi bez ciebie, Ja nigdy z taką siłąNie doznawałem ciebie. I czego dziś pożądam, Na jawie wprost przeżywam… Niczego już nie żądam, Po prostu cię przyzywam.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Źródło: A więc i ja z innymi…, tłum. Maria Leśniewska

O świecie , O sile , O cierpieniu , O przyszłości

„Okrutny wróg wytęża swe ostatnie siły i bliska jest godzina, gdy dzielna armia nasza, wspólnie ze wspaniałymi sprzymierzeńcami naszymi, zdoła ostatecznie zgnieść wroga. W tych decydujących dla życia Rosji dniach uznaliśmy za obowiązek swego sumienia ułatwić narodowi naszemu ścisłe jego zjednoczenie oraz skupienie wszystkich sił narodu na jak najszybszym odniesieniu zwycięstw i, w porozumieniu z Dumą Państwową, uznaliśmy za słuszne zrzec się z tronu państwa Rosyjskiego i złożyć z siebie władzę najwyższą.”

Mikołaj II Romanow (1868–1918) car Rosji

w manifeście abdykacyjnym z 1917.
Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, Poczet władców Rosji (Romanowowie), Wydawnictwo Puls, Londyn 1992, ISBN 0907587836, s. 235.

O sile

„Rozumny książę powinien, skoro ma po temu sposobność, podsycać zręcznie jakąś nieprzyjaźń przeciwko sobie, aby stać się jeszcze większym przez jej zgniecenie.”

Niccolò Machiavelli książka Książę

Uno principe savio debbe, quando ne abbi la occasione, nutrirsi con astuzia qualche inimicizia, acciò che, oppresso quella, ne seguiti maggiore sua grandezza. (wł.)
Książę (1513)
Źródło: rozdz. XX

„Rosjanie chcą nas poniżyć i zgnieść. Dokonaliśmy wyboru i chcemy podpisać umowę stowarzyszeniową z UE.”

Wiktor Janukowycz (1950) polityk ukraiński, premier

Źródło: Adam Zaporowski, Ukraina za Europą, „Gazeta Wyborcza”, 20 września 2013.

„Od zgniecenia nabożnych – wybaw nas Panie! Od wolności sumienia – wybaw nas Panie! Od Rivadavii – wybaw nas Panie!”

Bernardino Rivadavia (1780–1845)

litania odmawiana przez bandy spod sztandaru caudillo Facundo Quirogi.
O Bernardino Rivadavii
Źródło: Jan Drohojowski, Ameryka Łacińska z bliska, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1968, s. 180.

O wolności

„Wtedy ja usiadłam do fortepianu. Chwila namysłu, a potem mocnym dźwiękiem popłynęła melodia najpierw Jeszcze Polska nie zginęła, a potem – Oto dziś dzień krwi i chwały. Wszyscy stają na baczność, coś drży w całym ciele. Z wielkim wzruszeniem pełną piersią śpiewamy Warszawiankę – zakazane od pięciu lat słowa, nucone wiele razy przy szczelnie zamkniętych drzwiach i oknach: „Kto przeżyje wolnym będzie, kto umiera, wolnym już”. Trudno powstrzymać płacz. Łzy spadają mi na klawisze. Oto pierwszy oddech wolności, pierwsze spotkanie z tym, o czym człowiek marzył, o co się modlił i o co walczył. Wolność Woli. Wolność śpiewa w duszy, wolność drży w klawiszach fortepianu, w odgłosach salw karabinowych, w naszej młodości, która zespolona w oczekiwaniu na nieprzyjacielski czołg, chce zgnieść zło, podłość i fałsz. Dom pełen chłopców, żołnierzy AK, którzy przed chwilą butelkami benzyny pokonali czołg. Wychodzimy na ulicę – pełni entuzjazmu i szczęścia wołamy – Warszawa wolna! I nagle zrywa się pieśń inna, potężny, poważny hymn – modlitwa: „Przed Twe ołtarze zanosim błaganie, Ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie!” Stoimy wyprostowani, na baczność, a śpiew nasz biegnie na ulicę, oczekującą w ciszy na nowy szturm. Wiele jeszcze razy w ciągu powstania śpiewało się tę pieśń, ale nigdy już z takim entuzjazmem, mocą, szczęściem i łzami, jak wówczas w trzecim dniu powstania, w trzecim dniu walki na Woli, między zdobywaniem jednego czołgu po drugim.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 26–27.

O szczęściu , O domu , O duszy , O wolności

„Oczy Juana igrały z ciałem Mildred, muskały jej piersi, prześlizgiwały się po biodrach. Spostrzegł, że westchnąwszy lekko wygięła plecy – i gdzieś głęboko zadrgał w nim impuls nienawiści. Nie bardzo silny, bo nie było jej wiele w Juanie – ale miał w sobie indiańską krew i z mrocznej przeszłości brała się ta nienawiść do ojos claros, do jasnookich, do rasy blondynów. Była to nienawiść i wstręt. Ludzie o jasnych oczach zabierali im przez całe stulecia najlepszą ziemię, najlepsze konie, najlepsze kobiety. Wstrząsnęło nim jak od porażenia piorunem, zalało go przyjemne ciepło satysfakcji, że oto, gdyby tylko zechciał, mógłby wziąć sobie tę dziewczynę. Zgnieść ją i zniweczyć. Mógłby stłamsić ją, zgwałcić moralnie i fizycznie, a potem odrzucić. Zalała go fala okrucieństwa i nie próbował jej powstrzymać.”

John Steinbeck książka Zagubiony autobus

Autobus do San Juan

O kobietach , O nienawiści , O ludziach , O przeszłości