Cytaty na temat starzec (24 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Starzec był kiedyś młody, niepewne zaś jest, czy młodzieniec osiągnie wiek starca.”

Demokryt

O wieku

„Samotność u kresu istnienia i na jego początku jest nieco do siebie podobna w ciężarze nieproporcjonalnym do sił. Małe dziecko jest jeszcze za słabe, starzec jest już za słaby, by ją bez szwanku psychicznego unieść.”

Maria Łopatkowa (1927–2016) polska pisarka, pedagog, działaczka społeczna i polityczna

Źródło: Samotność dziecka

O dzieciach , O samotności

„Starzec, jak skowronek,
Zastygły pod wspomnień bryłą (…),
Poeta – rycerz – starzec – nic (…).”

Juliusz Słowacki Kordian

Diabli – o Niemcewiczu.
Kordian

„Wszystko, co wiązało się z Hughesem, było ponad ludzką miarę, łącznie z pełną paradoksów legendą. Urodzony w Houston spadkobierca rodzinnej fortuny osiągniętej dzięki patentowi głowicy wiertła, która zrewolucjonizowała przemysł wydobywczy ropy naftowej, dziarski młody Hughes przykuł wyobraźnię Amerykanów w czasach wielkiego kryzysu. Brawurowy pilot, hollywoodzki playboy, patriotyczny producent sprzętu wojskowego, genialny finansista, był jak bohater komiksu, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. W późniejszym okresie jego życia, kiedy ekscentryczność przekształciła się w szaleństwo, pojawił się bardziej mroczny obraz: starzec z zaniedbanym, rozczochranymi włosami, przemawiający z patosem wariat, który z powodu śmiertelnej obawy przed zarazkami zaszył się w swojej luksusowej pustelni. Przez całe życie obsesja władzy Hughesa wyrażała się w manii szpiegowskiej, zwłaszcza jeżeli wiązało się to z rozwojem jego i tak już znacznych zasobów finansowych. Jednak pomimo jego pozornej wszechobecności w centrum burzliwych spisków, Hughes był manipulowany dokładnie tak samo, jak inni. Zwany w kręgach szpiegowskich Akcjonariuszem, występował jako parawan tajnych operacji CIA, często bez swojej wiedzy. Ten szalony pustelnik przekonał się, że jego imperium było zdalnie sterowane.”

Howard Hughes (1905–1976) lotnik amerykański, przedsiębiorca lotniczy

Autorzy: Jonathan Vankin, John Whalen, Największe spiski w historii (księga 1.) z serii Księgi tajemnic, tłum. Sławomir Kędzierski, Amber, Warszawa 2004, ISBN 8324120645, s. 167.

O życiu , O wariatach , O wiedzę , O szaleństwie

„Nie z krzyża jestem zdjęty – Bóg
Ani czerwonej gwiazdy starzec
Kocham czerń.
Kocham noc.
Pluję na prawo bo kocham wolność.”

Roman Kostrzewski (1960) polski wokalista heavymetalowy (Kat, Alkatraz)

Utwory
Źródło: Bastard, 1992

O Bogu , O wolności , O nocy , Kochać się

„Ten starzec z FIFA pomylił adresy.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

o groźbach FIFA ws. wykluczenia Polski z eliminacji MŚ 2010.
Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/0,1248675,1836214,wiadomosc.html

O sporcie

„Kapitalizm w Polsce przypomina dziś do złudzenia niedobrane stadło małżeńskie, w którym małżonek starzec poślubia młodą, pełną życiowego wigoru i młodzieńczych pragnień małżonkę. Młoda oblubienica – to Polska. Polska przeludniona, Polska z blisko półmilionowym przyrostem naturalnym rocznie, z 8 milionami „zbędnych” na wsi i milionem bezrobotnych w miastach, z milionem dzieci bez szkół, z dochodem społecznym niższym niż przed wojną i o połowę skurczonym w porównaniu z latami lepszej koniunktury. A więc Polska pełna sił żywotnych, pełna drzemiącej energii, lecz jeszcze pełniejsza niezaspokojonych, palących potrzeb.”

Stanisław Dubois (1901–1942) polski działacz socjalistyczny, publicysta

Źródło: 300 milionów i 200 rodzin. Tylko 300 milionów, „Dziennik Popularny” nr 1, 1 stycznia 1937 http://lewicowo.pl/300-milionow-i-200-rodzin-tylko-300-milionow/

O wojnie , O dzieciach

„Niewczesną widzi mi się igraszką, gdy starzec, sędziwością czcigodny, rozgardzi powagą i zakocha się w młodziutkiej heterze.”

Teofilakt Symokatta (580–630) kronikarz bizantyński

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 22 stycznia.
(…)
Konstanty Schmidt Ciążyński, znany ze swych zbiorów kamei i gemm, nabytych przez miasto Kraków do Muzeum narodowego, zmarł w Gorycyi dnia 5 b. m., w 80 roku życia. Syn lekarza cesarzowej Józeﬁny, następnie lekarza wojsk polskich – urodzony w Warszawie, połączył nazwisko obce ojca z nazwiskiem polskiem swej matki. Całe życie przepędził w wielkich stolicach europejskich, zajmując się zbieraniem i sprzedażą dzieł sztuki – znany zarówno w Petersburgu, Paryżu, jak w Londynie. Specyalne zamiłowanie do rzniętych kamieni stało się podstawą zbioru, który wyłączał z pod handlu – i pragnął pozostawić go w kraju rodzinnym. Miły to był starzec z wielką znajomością świata i wykształceniem artystycznem – miał zdolności poliglotyczne, bo mówił nietylko wszystkiemi językami, ale i narzeczami europejskiemi.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 19, 23 stycznia 1889, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O życiu , O wykształceniz , O matce , O czasie

„Rozkosze miłości są ulotne, a jej zasadzki i udręki odsłania nam złowrogi starzec – Czas.”

Erwin Panofsky (1892–1968)

objaśniając znaczenie obrazu Alegoria czasu i miłości Bronzina.
Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 113.

O udręce , O czasie , O wieku , O malarstwie

„W Afryce, umierający starzec po inicjacji, to płonąca biblioteka.”

Amadou Hampâté Bâ (1900–1991)

Źródło: Mamadou Diouf, Noble dla Afryki, afryka.org, 30 maja 2007 http://afryka.org/afryka/noble-dla-afryki,news/

„Podobno dawno temu (zaczął Mlecz) El-ahrera żył dokładnie w tym miejscu. Wiódł życie podobne do naszego, dość szczęśliwe: jadł trawę i od czasu do czasu wypuszczał się w okolice tego dużego domu w dole, skąd kradł flerę. I jego szczęście trwałoby pewnie wiecznie, gdyby nie fakt, że zaczął odczuwać w sobie powolna zmianę. Dobrze wiedział, co to oznacza. Powoli zaczął się starzec. Czuł, że nie słyszy już tak dobrze, a jego przednie łapy stawały się coraz bardziej sztywne.”

Richard Adams (1920–2016) angielski pisarz

Opowieści z Wodnikowego Wzórza

O życiu , O szczęściu , O domu , O trawie

„Pieniądze na bazylikę? Houphouët nigdy ze mną nie rozmawiał na temat pieniędzy… Pracowałem z całkowitą wolnością, bez ograniczeń finansowych. Koszt nie miał znaczenia… „Starzec” chciał ofiarować prezent Bogu. Takie prezenty nie mają ceny. Mogłem wymyślić bazylikę jeszcze bardziej monumentalną. Houphouët byłby przystał.”

Pierre Fakhoury (1943)

Źródło: ks. Piotr J. Karp, Między niebem a ziemią Afryki http://www.ms.ecclesia.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=684, 14 czerwca 2011 – Miejsca Święte

O pieniądzach , O Bogu , O wolności

„Przejrzały zalotnik obejmujący niedojrzałą pannę, zramolały piernik i młodziutka dama z małymi, sterczącymi piersiami, zwiędły i ospały starzec z różanopalcą dziewicą…”

Niketas Choniates (1155–1217)

o małżeństwie bizantyjskiego cesarza Andronika I Komnena z dwunastoletnią Agnieszką Francuską, córką króla Ludwika VII Młodego.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 71.

O małżeństwie , O książkach , O świecie , O historii

„Ciebie, który jesteś Starożytnym wieków, starzec głaskał jako dziecko na swych świętych ramionach.”

Nerses IV Piękny (1102–1173)

O dzieciach , O wieku

„Kochać to zgadzać się na to, by się starzec z drugim człowiekiem.”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

Kochać się

„Nie może tak być, że nie staje się wiadomością dnia fakt, iż z wyziębienia umiera starzec zmuszony, by żyć na ulicy, natomiast staje się nią spadek na giełdzie o dwa punkty. To jest wykluczenie. Nie można dłużej tolerować faktu, że wyrzuca się żywność, podczas gdy są ludzie cierpiący głód. To jest nierówność społeczna. Dzisiaj wszystko poddane jest prawom rywalizacji i prawu silniejszego, gdzie możny pożera słabszego. W następstwie tej sytuacji wielkie masy ludności są wykluczone i marginalizowane: bez pracy, bez perspektyw, bez dróg wyjścia. Samego człowieka uważa się za dobro konsumpcyjne, które można użyć, a potem wyrzucić. Daliśmy początek kulturze „odrzucenia”, którą wręcz się promuje. Nie chodzi już tylko o zjawisko wyzysku i ucisku, ale o coś nowego: przez wykluczenie zraniona jest w samej swej istocie przynależność do społeczeństwa, w którym człowiek żyje, ponieważ nie jesteśmy w nim nawet na samym dole, na peryferiach czy pozbawieni władzy, ale poza nim. Wykluczeni nie są „wyzyskiwani”, ale są odrzuceni, są „niepotrzebnymi resztkami””

Franciszek (papież) Evangelii gaudium

Źródło: Evangelii gaudium

O głodzie , O ludziach

„Ludzie mylą się często co do istoty i natury powodów, dla których niektóre umysły areligijne lub pozbawione wiary mają dla katolicyzmu wielki szacunek, prowadzący do wielkiego przywiązania. (…) Istotny jest byt moralny, do którego wznosi się myśl, kiedy usta wypowiadają imię Kościoła rzymskiego. (…) Starzec w białych szatach, siedzący na samym szczycie katolickiej hierarchii, może przypominać władców, jednak przez większość czasu jego władza to pełnienie pokojowej funkcji przewodnika chóru, dyrygującego śpiewem, który chórzyści rozumieją. Zewnętrzny porządek nie kończy pojęcia katolicyzmu, jego harmonia idzie dalej. (…) Zasady rządzące wnętrzem organizacji odnajdują się w ścisłości krytycznych wyborów, racjonalnych opinii, jakie logika dogmatu nakazuje wiernym. Obowiązują hierarchiczne stopnie, na których spoczywają majestatyczne autorytety. Wszystko to, co człowiek może otrzymać od wiary Kościoła, dostaje proporcjonalnie, wedle stopnia ważności, użyteczności i dobroci. Nic w świecie nie może się równać z tym ciałem złożonym z zasad tak prostych, podporządkowanych jednej idei, że wszyscy ci, którzy zgodzą się tę wielkość uznać, nie będą mogli nigdy się tłumaczyć, że zbłądzili z powodu niewiedzy czy nieświadomości.”

Charles Maurras (1868–1952)

Le dilemme de Marc Sangnier. Essai sur la démocratie religieuse
Źródło: s. 59

O ludziach , O wierze , O myślach , O naturze

„Otóż w dziejach ruskich matką bierną zachowawczość bizantyńska – ojcem zapładniającym łono napad tatarski – a synem spłodzonym, rosnącym, na olbrzyma wyrosłym, rząd moskiewski. Sprzeczne też obojga rodziców znamiona sprzęgł i zlał razem w harmonię potworności. Wyrachowany jak starzec, widzimiśny jak dziecko, namiętnie srogi i chłodno podstępny, układny, chytry przed potężnymi, mściwy, nieubłagany dla słabszych, gwałtownik i kłamca, zdrajca obcym, swoim ujarzmiciel.”

Zygmunt Krasiński (1812–1859) polski poeta i dramatopisarz

o Rosji.

O dzieciach , O matce , O rodzicach

„Dałem mu Księstwo traktatem tylżyckim, by nie wzbudzić zaniepokojenia, ale to panujący starzec i Niemiec. Ale gdybym był stworzył Królestwo Polskie, to dla takiego narodu jak wasz, dałbym innego króla.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

o Fryderyku Auguście.
Źródło: Jerzy Jankowski, Monarsze sekrety

„(…) Hamlet jest właściwie człowiekiem bez wieku. Z jednej strony zachowuje się jak zgorzkniały starzec z tą jego ciągłą analizą świata, z drugiej zaś jak typowy nastolatek przeżywający okres buntu.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rozwaznyr.htm

O wieku

„Starzec i pijany są po dwakroć jak dzieci.”

Platon (-427–-347 p. n. e.) grecki filozof

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 150.

O dzieciach

„Straszliwa walka pomiędzy Herkulesem boskim i Herkulesem ludzkim, pomiędzy Bogiem a człowiekiem, rozpoczyna się na nowo. Wściekłość sług zła równa się bohaterskiej odwadze sług Boga. Koleje walki różne: teatr jej rozciąga się do wszystkich lądów, od bieguna do bieguna. Zwycięzca w Europie, zwyciężony w Azji, ginie w Afryce, triumfuje w Ameryce. I każdy człowiek, świadomie czy nieświadomie, służy i walczy w jednej z tych armii, i nie ma nikogo, kto by nie miał swego udziału w klęsce lub triumfie. Kajdaniarz i książę, ubogi i pan, zdrów i chory, mędrzec i prostak, dziecię i starzec, człowiek ucywilizowany i dziki, wszyscy walczą w tej samej walce. Każde słowo, jakie wypowiada człowiek, natchnione jest Bogiem, albo natchnione światem, i głosi koniecznie, czy to wprost, czy nie wprost, ale zawsze jasno, chwałę jednego lub triumf drugiego. Abel sprawiedliwy i Kain bratobójca są typami dwóch tych Miast, w których rządzą prawa przeciwne i panują nieprzyjaźni sobie panowie, a z których jedno nazywa się miastem Bożym, a drugie miastem światowym, i pomiędzy którymi jest wojna, nie dlatego, że w jednym przelewa się krew, a w drugim się nie przelewa, ale ponieważ w jednym przelewa ją miłość, a w drugim zemsta; ponieważ w jednym ofiarowaną jest ona człowiekowi dla nasycenia jego namiętności, a w drugim Bogu na ofiarę przebłagalną.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

Źródło: Ensayo sobre el catolicismo, el liberalismo y el socialismo

O miłości , O Bogu , O wojnie , O świecie

„W momencie śmierci Dekutowski miał 30 lat, a podobno wyglądał jak starzec. Miał siwe włosy, wybite zęby, połamane ręce, połamany nos, żebra, a także powyrywane paznokcie. Było to przerażające, ale jednocześnie pokazujące, w jaki sposób traktowano polskiego patriotę.”

Patryk Pleskot (1980)

o śmierci Hieronima Dekutowskiego „Zapory”.
Źródło: Hieronim Dekutowski ps. Zapora - patriota, żołnierz niezłomny https://polskieradio24.pl/130/5789/Artykul/2276181,Hieronim-Dekutowski-ps-Zapora-patriota-zolnierz-niezlomny, polskieradio24.pl, 11 marca 2019.

O śmierci