Cytaty na temat skrzydło (29 cytatów)

„Tobie to dziecko nocy Edomskiej powierzam, czarne z krwawiącym skrzydłem i odarte z pierza.”

Stéphane Mallarmé (1842–1898) francuski poeta

Źródło: Dar poematu, tłum. Adam Ważyk

O dzieciach

„Obiektywnie socjaldemokracja jest umiarkowanym skrzydłem faszyzmu.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Źródła: 1924, wyd. Książka i Wiedza, 1953, s. 284.

„gwiazdy pociągnięte woskiem modlitw gasną
wiatr nie przegarnia włosów
słońce nie dotyka ust
tylko pszczoła
przynosi wieści o świetle

mówi: elementy czerwieni i złota
związane doskonale
dojrzewają
pod łagodnym skrzydłem jesieni
potrącam gałąź
wolno

brunatniejąc
opadają liście

elementy czerwieni i złota
rozsypane”

Halina Poświatowska (1935–1967) poetka polska

Źródło: Właśnie tutaj

O pszczołach , O słońcu , Jesień

„Życie bez miłości to jak życie z jednym skrzydłem. Jak się kocha, to się fruwa.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Kurier Lubelski” nr 195, 24 sierpnia 2004

O życiu , Kochać się

„Łamią skrzydło ptaka, a potem oburzają się, że nie lata on tak szybko jak oni.”

Malcolm X (1925–1965) przywódca Organizacji Jedności Afroamerykańskiej

o syjonistach.

O ptakach

„No, proszę pani, jak walnęło o drzewo, to się urwało. Bo stoi drzewo o średnicy u podstawy 60 cm, które zostało ścięte przez skrzydło, pod tym drzewem bezpośrednio są kawałki, elementy skrzydła. Sama oderwana część skrzydła poleciała ponad 50 m dalej, po prostu miała swoją energię i dlatego nie było jej pod drzewem. Ale pod drzewem znaleziono inne elementy, np. dźwigniki od urządzeń sterujących.”

Edmund Klich (1946)

Źródło: Jak walnęło, to się urwało, gazetapolska.pl, 12 stycznia 2012 http://www.gazetapolska.pl/117-jak-walnelo-sie-urwalo

O drzewach

„Miłość jest skrzydłem, które Ten dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

O miłości

„To skrzydło już się odłączyło od PiS, nie było przeszkód, abym pozostawała w klubie, nie będąc członkiem partii. Razem z panią poseł Gabrielą Masłowską i posłem Bogusławem Kowalskim wstąpiliśmy do partii PiS.”

Anna Sobecka (1951) polska działaczka polityczna

o wstąpieniu do PiS po odejściu z tej partii grupy polityków, którzy utworzyli PJN.
Źródło: Anna Sobecka zasiliła szeregi PiS, wp.pl, 29 lutego 2011 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Anna-Sobecka-zasilila-szeregi-PiS,wid,13118199,wiadomosc.html

O odejściu

„Za pomocą teorii stworzenia nie podobna wyjaśnić, dlaczego pewna cecha, rozwinięta u jednego tylko gatunku danego rodzaju w sposób niezwykły i przeto, o ile naturalnie sądzić możemy, bardzo ważna dla tego gatunku, skłonna jest szczególniej do zmienności; tymczasem wg mego poglądu cecha ta od czasu oddzielenia się różnych gatunków od wspólnego przodka uległa niezwykle silnym przemianom i dlatego właśnie należy oczekiwać jeszcze dalszej jej zmienności. Przeciwnie zaś może się też zdarzyć, że pewna część rozwinięta w najniezwyklejszy sposób, jak np. skrzydło nietoperza, nie jest bardziej zmienna niż jakakolwiek inna część, dzieje się to wówczas, gdy występuje ona u wielu form spokrewnionych, czyli gdy jest dziedziczona przez czas bardzo długi, w tym bowiem wypadku ustaliła się wskutek długotrwałego działania doboru naturalnego.”

Karol Darwin (1809–1882) biolog angielski

O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego (1859)
Źródło: przeł. Sz. Dickstein, J. Nusbaum, wyd. Altaya, Warszawa 2001, str. 544.

O czasie , O pomocy

„W stolicy poczuła się dobrze. Małe, dwupokojowe mieszkanie dzieliła z ciotką Melanią i jej matką. Ta święta kobieta nawet nie zauważyła, że do jej pokoju dostawiono jeszcze jedno łóżko. Chwilami demencyjna, acz niezwykle czysta i radosna babcia Zarębowa, traktowała Paulinę jak swoją ulubioną, dawno zaginioną kotkę.
– Czy pozwolisz się pogłaskać? – spytała, gdy Melania przedstawiła jej dziewczynę. – Masz piękne włosy!
– Ależ tak, mamo.
Paulina pozwoliła się pogłaskać po niezwykle bujnych, rudych jak marchewka włosach. Nie sprawiło jej to żadnej przykrości. Dłoń babci Zarębowej była lekka i przezroczysta niczym skrzydło motyla.”

Krystyna Boglar (1931–2019) polska poetka i prozaiczka

Perły damy pik

O kobietach , O pokoju , O matce , O babci

„To brzoza urwała skrzydło tupolewa. Gen. Błasik był w kokpicie. Raport Millera jest wiarygodny. Polski pilot „ułańską fantazją podczas lądowania zaskoczył nawet rosyjskich żołnierzy”. Kto tak twierdził? Tusk, „Gazeta Wyborcza”, MAK? Nie, wszystkie te tezy lansowali dziennikarze i publicyści „Rzeczpospolitej”, której redaktor naczelny Paweł Lisicki już kilka tygodni po 10 kwietnia ogłosił, że nie wierzy w zamach w Smoleńsku.”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

Źródło: „Gazeta Polska”, 8 lutego 2012

O fantazji

„Strzeżmy się i podejrzliwie patrzmy na każdą nową ofensywę „patriotyzmu” – jeśli jest bezkrytycznym powielaniem ulubionych sloganów megalomanii narodowej. Za frazeologią! rekwizytornią miłą przeważnie Polakowi – czają się przeważnie cyniczni socjotechnicy, którzy patrzą, czy ryba bierze na ułańskie czako, na husarskie skrzydło, na powstańczą panterkę. (…) Ojczyźniano-patriotycznej frazeologii w prasie oficjalnej towarzyszy od lat już wielu nagonka na tych, którzy ośmielają się psuć malowanki i panoramki dla głuptasków.(…) Kampanię tę – i inne podobne – prowadziły z reguły te same pisma i przeważnie te same pióra, które poznaliśmy w pamiętnym roku 1968. Lokaj sowiecki przebrał się w mundur ułański…”

Jan Józef Lipski (1926–1991) polski działacz polityczny, historyk literatury

Źródło: Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy (1981), webnode. com, 25 maja 2010 http://alfaomega.webnode.com/news/jan-jozef-lipski-dwie-ojczyzny-dwa-patriotyzmy/.

O rybach , O ojczyźnie

„Mój środek się cofa, prawe skrzydło w odwrocie, sytuacja jest doskonała. Będę atakował.”

Ferdinand Foch (1851–1929) marszałek Francji i Polski

z telegramu w czasie bitwy nad Marną, wrzesień 1914.

O czasie

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„Oddziały berlingowców puszczały pozycje za pozycją, własnymi siłami zasilałem oddziały berlingowców, nocą odbijałem część straconych pozycji. W ten sposób próbowałem ratować południowe skrzydło przyczółka. Od 19 września nasze walki są już bardzo utrudnione. Nie mamy praktycznie żadnych możliwości uzupełnienia broni, jest mnóstwo rannych. Niemcy osłaniają się ludnością cywilną przy atakach czołgowych. Zostaliśmy odcięci od Śródmieścia, tracimy ZUS. Robimy z inicjatywy „Radosława” próby połączenia się kanałami z oddziałami Mokotowa…”

Ryszard Białous (1914–1992)

meldunek kpt. „Jerzego” złożony już po przebiciu się do Śródmieścia

O sile , O walce

„Nie dlatego nie ma owej "[wolnorynkowej] reformy", że zastrachane społeczeństwo jest przeciw, lecz dlatego, że zagrożona władza jej nie dokonuje. Musi to zrobić jakaś siła z zewnątrz i taka siła w Polsce nawet istnieje: opozycja z poparciem większości społeczeństwa. I jeśli ma polubownie przeprowadzić tę zmianę, musi się z siłami starego porządku dogadać. Nie może to jednak być lansowane przymierze z reformatorskim skrzydłem władzy, które zajmuje wprawdzie dziś kluczowe, pozycje, ale traci oparcie we własnym aparacie. To musi być oferta do całego aparatu, do setek tysięcy ludzi, zajmujących w państwie wciąż jeszcze strategiczne pozycje. Muszą oni wiedzieć, że nie przewiduje się wobec nich żadnych posunięć z repertuaru stosowanych przez ich poprzedników, wobec obszarników, fabrykantów i kułaków. Wprost przeciwnie: trzeba tym ludziom otworzyć możność ubiegania się o przejmowanie na własność części majątku, którym obecnie zarządzają, jeśli dają nie gorsze od innych gwarancje jego wykorzystania. Na pewno zaś należy im obiecać co najmniej roczne wypowiedzenie z zachowaniem realnej wartości zarobków, zachowanie przywilejów niechby drażniących, wszechstronną pomoc przy podejmowaniu nowego zajęcia czy samodzielnej działalności gospodarczej. Ewentualnie wcześniejsze, odpowiednio korzystne emerytury. Oraz, co ważne, żadnych osobistych rozliczeń z tytułu ich wcześniejszej działalności. Propozycja taka musi być nie tylko atrakcyjna, ale też wiarygodna. Wymaga zatem poparcia społecznego, o co chyba będzie najtrudniej. Warto jednakże uświadomić sobie, że wymierzanie sprawiedliwości dziejowej często sprowadza się do zbrodni na wielką skalę przy okazji wszelkich rewolucji. A poza tym, opłaca się raczej Polskę wykupić niż wyszarpywać.”

Ernest Skalski (1935)

Źródło: Wielki kompromis, „Gazeta Wyborcza”, 31 lipca 1989, s. 3 http://www.archiwum.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,6009141,19890731RP-DGW,Wielki_kompromis,.html

O ludziach , O sprawiedliwości , O zachowaniu , O sile

„Jeśli PiS wygra te wybory, Platformie będzie trudno rządzić wbrew Kaczyńskiemu. Myślę, że w takim wypadku PO-PiS jest możliwy (…) Dwa lata temu nie wyobrażałem sobie, że koalicja PiS-PO nie powstanie, więc teraz mogę być zaskoczony w odwrotną stronę. Wspólne rządy są możliwe. Wielu polityków PO kibicuje temu rozwiązaniu. Nie chcę wymieniać nazwisk, żeby im nie zaszkodzić. Także Tusk, jeśli zaakceptuje przywództwo PiS na prawicy, pogodzi się z tą koalicją. Platforma musi z kimś rządzić. Skrzydło prawicowe jest tam wciąż silne. Trudno znaleźć w PO poważnego zwolennika sojuszu z lewicą. Wierzę w koalicję PO-PiS, jeśli my wygramy wybory.”

Adam Bielan (1974) polski polityk

Źródło: Piotr Zaremba, Bielan: Jestem od tego, by moja partia wygrała, „Dziennik”, 18 sierpnia 2007 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/220499,bielan-jestem-od-tego-by-moja-partia-wygrala.html

O myślach , O myśleniu

„Jarosław Gowin stwierdził niedawno, że w PO też są skrzydła: chadeckie, konserwatywne i liberalne. I część posłów PiS, w tym na pewno ja, moglibyśmy obejść z lewej strony to bardzo konserwatywne, chadeckie skrzydło Platformy.”

Joanna Kluzik-Rostkowska (1963) polski polityk

Źródło: „Rzeczpospolita” http://www.rp.pl/artykul/107684,252297_Obejde_Gowina_z_lewej_strony_.html, 23 stycznia 2009

„Trafiony gołąb
rozpaloną kulą
z skrzydła na skrzydło
śmierć swoją przerzuca
(…) Pióra leciutkie
lżejsze od promienia
lecz się pod nimi
grzbiet ziemi ugina”

Tymoteusz Karpowicz (1921–2005) polski poeta

Źródło: Pióra (1958)

O śmierci

„Miłość koi niedole i budzi w nas dzielność. Jest wezgłowiem smutku i skrzydłem męstwa.”

Samuel Taylor Coleridge (1772–1834) poeta angielski

O miłości

„Gdybym mógł orlem skrzydłem wzbić się pod obłoki,
Gdybym mógł zbadać przyszłość, otoczoną mroki,
Naprzód wam, nizkie sioła z słomianemi strzechy,
Głosiłbym, jak skowronek, rzewną pieśń pociechy.”

Jan Jaśkowski (1807–1882)

Źródło: Błogosławieństwo_polom z antologii Ziemia polska w pieśni

O przyszłości

„Będę tworzył skrzydło ludowe i promował program rolniczy Prawa i Sprawiedliwości. Nie zamierzam długo odpoczywać.”

Józef Cepil (1960) inżynier rolnik, polski polityk

o planach na przyszłość po wyborach w 2007.
Źródło: Plany byłych parlamentarzystów, echodnia.eu, 25 października 2007 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20071025/WYBORY/71024115

O sprawiedliwości , O przyszłości

„Samoobrona traci intelektualne skrzydło.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

o odejściu z partii prof. Mirosława Krajewskiego i Waldemara Nowakowskiego.
Źródło: „Samoobrona traci intelektualne skrzydło”, wp.pl, 25 lipca 2007 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Samoobrona-traci-intelektualne-skrzydlo,wid,9052612,wiadomosc.html

O odejściu