Cytaty na temat skraj (27 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Tym spośród nas, którzy łatwo znajdują zadowolenie, a pogodni są tylko z pozoru, przeciwstawiają się inni ludzie i całe ludzkie pokolenia, których pogoda nie jest powierzchowną igraszką, ale powaga i głębią. Jednego z nich znałem, był to dawny nasz mistrz muzyki, którego sam niegdyś widywałeś w Waldzell czasami, człowiek ten w ciągu ostatnich lat swojego życia posiadł cnotę pogody w tak znacznym stopniu, że promieniowała zeń jak światło ze słońca, że w postaci życzliwości, radości życia, dobrego humoru, ufności i zaufania przechodziła ona na wszystkich dookoła, we wszystkich też dalej promieniując, we wszystkich tych, którzy prawdziwie blask jej wchłonęli i pozwolili się nim przeniknąć. Ja również oświecony zostałem jego blaskiem, mnie również udzielił on nieco swej jasności i promienistości serca (…) Osiągnięcie takiej pogody jest dla mnie, a wraz ze mną dla wielu, celem najwyższym i najszlachetniejszym. Znajdziesz ową pogodę także u niektórych ojców z kierownictwa zakonu. A pogoda ta nie jest ani igraszką, ani upodobaniem w samym w sobie, jest najwyższą świadomością i miłością, jest afirmacją wszelkiej rzeczywistości, czuwaniem na skraju wszelkich głębin i przepaści, jest cnota rycerzy i świętych, cnota niezniszczalną, która wraz z wiekiem i przybliżaniem się śmierci stale jeno wzrasta. Jest ona tajemnica piękna i właściwą substancją wszelkiej sztuki. Poeta, który cuda i potworności życia taneczną miara swych wierszy opiewa, muzyk, co pozwala im rozbrzmiewać w postaci czystej współczesności, jest szafarzem światła, pomnaża radość i jasność na ziemi, nawet jeśli nas najpierw wiedzie przez łzy i ból. Może ów poeta, którego wiersze tak nas zachwycają, jest smutnym samotnikiem, może i muzyk ów był posępnym marzycielem, lecz także i wówczas dzieło jego uczestniczy w radości gwiazd i bogów. To, co nam daje, nie jest już jego mrokiem, cierpieniem czy trwogą, to kropla czystego światła, wiekuistej radości. Nawet całe narody czy języki zgłębić usiłują głębiny świata przez mity, kosmogonie, religie, radość ta jest ostatecznym i najważniejszym celem, który mogą osiągnąć.”

Hermann Hesse książka Gra szklanych paciorków

Józef Knecht do swojego przyjaciela Plinia Designori
Gra szklanych paciorków
Źródło: Gra szklanych paciorków (rozdz. Rozmowa), tłum. Maria Kurecka, Wydawnictwo Poznańskie 1971, s. 319–322.

O śmierci , O Bogu , O bólu , O ludziach

„My wszyscy, żyjący blisko Rosji, nie jesteśmy w dobrej sytuacji. Jeśli za bardzo ich wkurzymy, mogą użyć swojej niewyobrażalnej siły militarnej. Gdy Zachód wprowadzi sankcje i skaże Rosję na niekończące się embargo, Putin nie pozostawi tego bez odpowiedzi. W końcu doprowadzimy go na skraj przepaści. Pytanie, co dalej. Mówiąc szczerze, od trzeciej wojny światowej wolałbym oddanie Ukrainy w ręce Rosji. Miałbym Ukraińców gdzieś. Rzecz jasna, to nie fair wobec ukraińskich obywateli, którzy zasługują na życie we własnym, niepodległym kraju, o który walczyli i wciąż walczą.”

Uwe Boll (1965) niemiecki reżyser

Źródło: Michał Hernes, Uwe Boll: Konflikt ukraińsko-rosyjski to materiał na komedię, stopklatka.pl, 9 września 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/133928350,uwe-boll-konflikt-ukrainsko-rosyjski-to-material-na-komedie

O życiu , O wojnie , O sile , Pytanie

„Gdzie nas powiedzie skrajem dróg zygzakowaty życia sznur.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Wszystko jest poezja. Opowieść-rzeka (1975)

„Jestem człowiekiem stulecia. Nikt nigdy o mnie nie zapomni. Polowałem na moje ofiary całymi dniami. Szukałem dziewcząt w których spojrzeniu była niewinność i piękno. To były dobre dziewczęta. Pomagały swoim matkom. Chodziłem za nimi kilka dni, czekałem aż zostaną same. Dawałem im jakieś prezenty, np. małe lusterko. Potem zabierałem je na skraj miasta, obiecując prezent dla ich matek.”

Pedro López (1948)

z wywiadu udzielonego w styczniu 1999.
Źródło: Michał Filipczak, López Pedro http://killer.radom.net/~sermord/New/zbrodnia.php-dzial=mordercy&dane=LopezPedro.htm, zbrodnia.of.pl

Cytaty o pięknie , O matce , O czekaniu

„Tak! Tusk z Rostowskim doprowadzili kraj na skraj bankructwa. Dlatego muszą coś zrobić z OFE. Robią to pod osłoną dobrowolności tylko i wyłącznie z powodów PR-owskich. Zamiast powiedzieć „bankrutujemy,” mówią „reformujemy system emerytalny.””

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

Ładniej brzmi.
Źródło: Kiedy ludzie postępują rozsądnie, czyli wolność pod przymusem http://www.blog.gwiazdowski.pl/index.php?subcontent=1&id=1275, blog.gwiazdowski.pl, 7 września 2013

O ludziach , O wolności

„Byliśmy jak gniewne gwiazdy:
pełni ksiąg, manifestów, chybionych miłości,
rozpaczliwie smutni gdzieś na skraju świata,
zwycięskie ofiary
nieubłaganej, łagodnej tyranii
nastrojów zmierzchu.”

Efraín Huerta (1914–1982)

„Moja wielka miłość trwała kilka lat i pewna jestem, że już takiej drugiej nie przeżyję nigdy. Kiedy pod presją rodziny i otoczenia musieliśmy się rozstać, myślałam nawet o odebraniu sobie życia. Byłam na skraju przepaści, zdruzgotana doszczętnie. Nie umiałam śpiewać, nie umiałam żyć. Uratowała mnie miłość do mojej mamy, której nie mogłam wyrządzić takiej krzywdy.”

Karin Stanek (1946–2011) polska piosenkarka

Malowana lala (1993)

O miłości , O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Niestety, po dojściu do władzy cały wysiłek skierował na zbudowanie sobie pomnika, wzorem faraonów egipskich. Na pustynnym płaskowyżu Goias, 1200 m n. p. m. zbudowano supernowoczesne miasto widmo – Brasilia. Prezydent mianował je nową stolicą państwa i nakazał przeniesienie tam wszystkich urzędów administracji państwowej. Pozostawił po sobie kraj zadłużony w bankach zagranicznych, na skraju katastrofy gospodarczej.”

Juscelino Kubitschek de Oliveira (1902–1976) polityk brazylijski

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, op. cit., s. 125.
O Juscelino Kubitscheku de Oliveirze

O wysiłku

„Mężczyzna zawsze pozostaje mężczyzną, nawet jeśli jest policjantem młodszym ode mnie prawie o pokolenie, nie należy go denerwować nadmiernie, bo może nie wytrzymać. Ich psychika w sfeminizowanym świecie i tak już stoi na skraju załamania.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Źródło: Krętka blada

„Już we mnie Bóg się rodzi,
na wpół pamiętny, zapomniany na wpół.
jakby nie we mnie, na skraju śmierci,
gdzie żywi wstępu nie mają, gdzie trwają,
zanim – umarły – przestąpię próg,
mój pradziad, mój dziad i mój wnuk. Wraz z nim
w dwójnasób żyję, w dwójnasób istnieję
kiedy nikogo. Pustka rozlega się
trwogą jak kanonada. On – ocalenie,
ja szepczę białouście: daj wytchnienie.”

Wasyl Stus (1938–1985)

Źródło: I

O śmierci , O Bogu

„różowy pąk
przewisa przez dłoni skraj
ach wskrzesić wskrzesić
warg zaciśniętych pętla
uciekające tętno łowi na arkan
amarantowy pąk”

Ryszard Danecki (1931–2013)

Źródło: Goździk

„przecież zdarza się,
że największy żar
ciska wulkan, co
niby dawno zmarł,
pól spalonych skraj
więcej zrodzi zbóż
niż zielony maj
w czas wiosennych zórz”

Jacques Brel (1929–1978) belgijski piosenkarz i bard

Źródło: Nie opuszczaj mnie, tłum. Wojciech Młynarski

O czasie

„Jedyna walka toczy się w ciemnościach. Zwycięstwo odnosi się zawsze na ich skraju.”

René Char (1907–1988)

O zwycięstwie , O walce

„Było tam coś w rodzaju otwartej szopy – dach oparty na czterech drągach, a pod tym dachem stało łóżko pokryte słomą. Usiadłem na łóżku i wydawało mi się, że nie ma i nie może być większego luksusu. Ptaszki śpiewały, cykały świerszcze. Powietrze przepełniały niezliczone głosy i dźwięki. W pobliżu przechadzały się kury i koguty. Kiedy uniosłem głowę, zobaczyłem biłgorajską bóżnicę i pola, które rozciągały się wokół aż po skraj lasu. Miały różne kształty i barwy: kwadraty, romby, trójkąty, zielone, ciemne, żółte. Byłem w raju i miałem tylko jedno pragnienie: żeby nigdy mnie stąd nie wygnano…”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Biłgoraj

O śpiewie

„Tak, być może bardziej lubię się bronić niż atakować, ale kto udowodnił, że obrona – to mniej niebezpieczne i ryzykowne zajęcie niż atak! Czy kiedy szachista broni swojego umocnienia przed natarciem, nie chodzi po skraju przepaści? Czy do takiej gry nie jest potrzebne męstwo?”

Tigran Petrosjan (1929–1984) ormiański szachista

Źródło: Władimir Grabinski, Andrej Wołotkin, Laboratorium arcymistrza, Wydawnictwo Penelopa, 2007, str. 222.

„Użycie określenia „człowiek” w stosunku do owego osobnika można uznać za nieścisłość. To, co stało na skraju szosy machając rękami, przypominało wprawdzie człowieka, lecz bynajmniej nim nie było. Bo czy można nazwać człowiekiem istotę posiadającą tylko jedną, i w dodatku drewnianą nogę, zamiast rąk dwa suche patyki, a zamiast nosa kawałek sękatej gałęzi? Ów dziwaczny stwór ubrany był w poszarpaną i pozbawioną guzików kapotę, na głowie zaś – o ile to można nazwać głową – miał stary, usiany dziurami kapelusz o nieokreślonym kolorze.”

Stanisław Pagaczewski (1916–1984) polski prozaik i poeta

Gospoda Pod Upiorkiem

„Po chwili to niepewne lśnienie znikło i zobaczył tylko dwie zakapturzone głowy, spoglądające ze szczytu ściany. Rozległ się śmiech.
Potem obie zakapturzone głowy zniknęły z widoku i pozostał jedynie skraj dachu, niebo, gwiazdy i gładka ściana.”

Fritz Leiber (1910–1992) amerykański pisarz

zakończenie.
Targ Niezwykłości

O miłości , O śmiechu

„Snu wieczystego… unikną zatem ci jeno, którzy już za żywota umieli skierować sumienia ku światu wyższemu. Wtajemniczeni, Adepci, stoją na skraju takiej drogi. Zyskawszy pamięć, anamnesis wedle wyrażenia Plutarcha, zyskują wolność, zrywają więzy, w wieńcu laurowym celebrują „misteria” i widzą, jak na ziemi ciżba tych, którzy nie są wtajemniczeni i którzy nie są „czyści”, tłoczy się i popycha w błocie i ciemnościach.”

Julius Evola (1898–1974) włoski filozof

Źródło: La tradizione eremetica, Rzym 1971.

O świecie , O wolności

„Czy zgadniesz, jaki nastrój mną owłada,gdy w dziczy cierpię wśród Sarmatów, Getów? Jam niezwyczajny ich wody i nieba,innej mi ziemi, jak zbawienia, trzeba.Dom tu bez wygód, jadło szkodzi zdrowiu, bodaj ktoś lekiem w chorobie dopomógł, bodaj przyjaciel zmylił litościwieswą opowieścią czas, co mży leniwie. Leżę bezsilny pośród obcych ludziNa skraju świata. Zda się: przeszłość wraca…”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

Źródło: Żale, red. E. Wesołowska, Poznań 2002.

O ludziach , O zdrowiu , O chorobach , O domu

„Zadzwoniłem do Iwony i powiedziałem, że mieszkamy wysoko, prawie na skraju nieba, a z naszych okien widać piękniejszą stronę świata. Spodobało jej się moje określenie, bo powtórzyła je z upodobaniem dwa razy.
– Strasznie jestem ciekawa tej piękniejszej strony – dodała.”

Janina Zającówna (1933)

Źródło: Z piękniejszej strony świata

„Ból nie zaczął się właściwie aż do rana. Ale oczywiście rano było gorzej. O tym czasie przyszło już odrętwienie, a z nim ten tępy ból gojenia, który jest zawsze gorszy od ostrego, czystego bólu w pierwszym momencie (…) Jednakże ból był czymś co znał. Ból był jak stary przyjaciel, którego od dawna nie widział. Umiał sobie dać radę z bólem. Z bólem trzeba leżeć, a nie odsuwać się od niego. Trzeba niejako poruszać się dookoła zewnętrznego skraju bólu, tak jak się robi z zimną wodą, dopóki człowiek w końcu nie zdobędzie się na dość odwagi, by wziąć się w garść. Wtedy trzeba nabrać głęboko tchu, dać nurka i opaść aż na samo dno. A potem, kiedy już pozostałeś jakiś czas w głębi, stwierdzasz, że nie jest wcale tak zimno, jak myślałeś, gdy twoje mięśnie cofały się przed tą zewnętrzną krawędzią, kiedy chodziłeś dokoła próbując zebrać się na odwagę. Znał ból. Ból był jak walka na ringu; jeżeli do tego powracasz dostatecznie długo, nabierasz w końcu pewnego instynktu. Nigdy nie wiesz, kiedy przychodzi ani skąd się bierze, ale nagle odkrywasz że go masz i że go masz od dawna, nic o tym nie wiedząc. Tak samo jest z bólem. Ból był jak wioska u stóp góry, na której garbie, wysoko nad wsią, wybudowana jest katedra, a dzwony tej katedry bezustannie wydzwaniają pieśń o krzyżu.”

James Jones książka Stąd do wieczności

Postać: Prewitt
Stąd do wieczności

O bólu , O myślach , O wodzie , O czasie

„Ziemianie byli żelaznymi ludźmi w stalowych statkach, prowadzącymi zwiad na skrajach Wielkiej Nicości.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Bilet na Tranai

„Cała Europa znalazła się na skraju bankructwa.”

Søren Kierkegaard (1813–1855) duński teolog i filozof

o kondycji europejskiej kultury.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 406.

O świecie , O historii

„750 tys. dzieci jest na skraju nędzy, te dzieci nie dojadają i to im należy pomóc!”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

Źródło: Andrzej Duda w finale kampanii: Ta władza uczciwa nie jest i od początku nie była! Polska potrzebuje zmiany! http://wpolityce.pl/polityka/245164-andrzej-duda-w-finale-kampanii-ta-wladza-uczciwa-nie-jest-i-od-poczatku-nie-byla-polska-potrzebuje-zmiany, wPolityce.pl, 20 maja 2015.

O dzieciach

„Najbardziej lubię koniec grudnia, kiedy ciemno robi się o czwartej. Mogę włożyć pidżamę, łyknąć środek nasenny, położyć się do łóżka z butelką wina i książką. Tak żyję od lat. Słońce wstaje o dziewiątej, zanim człowiek się umyje i wypije parę kaw, robi się południe i trzeba przetrwać już tylko cztery godziny, co zazwyczaj udaje mi się bezboleśnie. Ale wiosna jest nie do zniesienia, niekończące się cudowne zachody słońca, jak w jakiejś pieprzonej operze, wciąż nowe kolory, nowe blaski; raz postanowiłem zostać tu przez całą wiosnę i lato; myślałem, że umrę, co wieczór byłem na skraju samobójstwa, przez ten zmrok, który godzinami nie chciał zapaść.”

Michel Houellebecq (1956) francuski prozaik, eseista, poeta i autor piosenek

La Carte et le territoire

O wiośnie , O myślach , O myśleniu , O samobójstwie

„Niewielu ludzi wie o tym, jakie cuda otwierają się przed nimi w opowieściach i wizjach młodości; albowiem jako dzieci słuchamy i marzymy, snujemy tylko na poły ukształtowane myśli, a gdy próbujemy wspominać jako dorośli, jesteśmy już prozaiczni, otępieni trucizną życia. Wszelako niektórzy z nas budzą się w nocy z głową pełną fantomów zaczarowanych wzgórz i ogrodów, krynic śpiewających w słońcu, złotych urwisk zwieszonych nad pomrukującymi morzami, równin ciągnących się ku śpiącym miastom z kamienia i spiżu, mrocznych kompanii herosów jadących na białych, nakrytych czaprakami koniach wzdłuż skrajów gęstych puszcz. W takich razach wiemy, że wejrzeliśmy przez wrota z kości słoniowej w ów cudowny świat, co należał do nas, nim staliśmy się mądrzy i nieszczęśliwi.”

Howard Phillips Lovecraft książka Celephaïs

Źródło: Celephaïs, tłum. Maciej Płaza

O myślach , O myśleniu , O dzieciach , O ludziach

„W związku z tym, że nasze narody znalazły się na skraju beznadziejności i rezygnacji, zdecydowałem się wyrazić swój protest i obudzić sumienie narodu.”

Jan Palach (1948–1969) czeski opozycjonista, dokonał samospalenia

z listu Jana Palacha do Związku Pisarzy Czechosłowackich z 16 stycznia 1969
Źródło: Przygotowania http://www.janpalach.cz/pl/default/jan-palach/priprava, janpalach.cz (data dostępu: 2 sierpnia 2018)