Cytaty na temat pedagog (15 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Bardzo się cieszę, że w ostatnich dziesiątkach lat powstało bardzo dużo uniwersytetów katolickich. Ich ilość w świecie rośnie. Myślę, że one są bardzo potrzebne, żeby formować inteligencję katolicką, inteligencję lekarzy, katolickich dziennikarzy, polityków, prawników, pedagogów katolickich. To jest bardzo ważne.”

Zenon Grocholewski (1939) kardynał polski

Źródło: O. Waldemar Gonczaruk CSsR, o. Tadeusz Rydzyk CSsR, Wywiad z J.E ks. Zenon Kardynałem Grocholewski, Prefektem Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego w Stolicy Apostolskiej http://www.radiomaryja.pl/multimedia/wywiad-z-j-e-ks-zenon-kardynalem-grocholewski-prefektem-kongregacji-ds-wychowania-katolickiego-w-stolicy-apostolskiej/, radiomaryja.pl, 10 lipca 2012

O inteligencji , O myślach , O myśleniu

„Dopiero po drugiej wojnie światowej „pedagog” znaczy powszechnie każdego praktyka nauczyciela, co ma podkreślać, że nauczyciel powinien być przede wszystkim wychowawcą.”

Stefan Kunowski (1909–1977) profesor, pedagog, autor teorii warstwicowej, poeta

Podstawy współczesnej pedagogiki
Źródło: s. 30

O wojnie , O nauczycielach

„Pedagogiem, któremu zawdzięczam wszystko począwszy od wiedzy podstawowej poprzez wiarę w to, że poezja może być użyteczna, a skończywszy na opiece praktycznej w pierwszych latach pobytu na scenie w teatrze katowickim, był – Władysław Woźnik. W moim pojęciu największy ze wszystkich znawca sztuki teatru, jakich spotkałem w życiu.(…) Okres katowicki 1949–1956–wspomina dalej – to była podstawowa szkoła aktorska w konfrontacji z widzem najlepszym i najbogatszym, bo graliśmy dla robotników i młodej inteligencji (tej najbujniejszej, która rozkwitła po wojnie), mieliśmy straszliwy objazd – około 150 tysięcy kilometrów autobusem, w tym 40 miejscowości Śląska, które odwiedzaliśmy stale.”

Gustaw Holoubek (1923–2008) polski aktor teatralny i filmowy, reżyser

Źródło: M. Czanerle, Gustaw Holoubek. Notatki o aktorze myślącym, WAiF, Warszawa 1972

O wojnie , O szkole , O wierze , O inteligencji

„Od dziecka uwielbiałem występować. Było nas pięciu braci, ja najmłodszy. Cała piątka zdradzała absolutny talent aktorski. Wszyscy śpiewali, przebierali się, układaliśmy rozmaite spektakle. Potem trójka z nas zajęła się sztuką – najstarszy brat został pianistą, średni zrobił wielką karierę w Ameryce jako reżyser filmowy i teatralny, ale też jako pedagog. Wielkie hollywoodzkie gwiazdy u niego się kształciły. Miał na imię Tadeusz. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafił do obozu pracy, a później do Londynu, gdzie skończył Królewską Akademię Dramatyczną. Jego uczniami byli m. in. Martin Sheen, Sigourney Weaver, Mercedes Ruehl. Ja zacząłem studiować śpiew na Akademii Muzycznej w Sopocie. Chciałem zostać śpiewakiem operowym, zresztą debiutowałem w operze razem z Marią Fołtyn. Ona śpiewała partię Halki, ja Janusza. Reżyserował gościnnie Iwo Gall. Zwrócił na mnie uwagę i powiedział: „Posłuchaj mojej rady, zrób studia aktorskie. Teatr będziesz miał do końca życia, a śpiew, nawet najpiękniejszy, skończy się w pewnym momencie, w pełni rozkwitu. Będziesz miał 50 lat i koniec – emerytura i zdarte gardło”. Z początku więc łączyłem te dwa kierunki – grałem, śpiewałem, a także reżyserowałem. Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu przez ćwierć wieku wykładałem aktorstwo. Zawsze wychodziłem z założenia, że im większa rozpiętość w artystycznych pasjach, tym bardziej człowiek się rozwija. I zaczyna rozumieć, o co chodzi.”

Bogusław Danielewski (1928)

Źródło: Gdy palacz miał wpływ na repertuar Teatru Polskiego, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, nr 4 online, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108755.html#

O dzieciach , O studiach , O śpiewie , O wieku

„Nie mam natury pedagoga, nie umiem przekazywać wiedzy. Przez jakiś czas wykładałem na wydziale reżyserii w krakowskiej szkole teatralnej. Nie za bardzo mi to szło, zrezygnowano więc ze mnie po jakichś ośmiu latach.(…) Czasem młodsi kompozytorzy (i nie tylko młodsi) przyznają przy wódeczce, że czerpią inspiracje z mojej muzyki. Ale to właśnie inspiracje, a nie moja konkretna nauka. Powiem więcej – jak uczyłem w krakowskiej PWST, to starałem się odwieść moich studentów od zajmowania się operą, bo jestem jej wrogiem. To dziś okropnie anachroniczna forma. Co z tego – kilku moich studentów reżyseruje opery, więc i tu poniosłem klęskę jako pedagog.”

Zygmunt Konieczny (1937) kompozytor polski

Źródło: „Nasz Dziennik”, 11 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zprs.htm

O wiedzę , O naturze , O nauce , O czasie

„Kogo bogowie chcą ukarać, tego robią pedagogiem.”

Emil Zegadłowicz (1888–1941)

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 351.

O Bogu

„Jeżeli świetny aktor, do tego wybitny pedagog, mówi, że aktorstwo to wyłącznie rzemiosło, to ja naprawdę nie rozumiem tego człowieka. Albo bardzo utalentowany aktor, pochodzący z rodziny teatralnej, mówi, że uprawiamy zawód błaznów. To on się nie boi swojego ojca czy stryja, którzy pewnie w grobach się przewracają? Cóż, widocznie gonitwy za uciekającą teczką w reklamie nie uważa za błazenadę, bo ta teczka jest świetnie opłacona. Widocznie nie pamięta takiego pięknego powiedzenia, że właściwie wszyscy jesteśmy aktorami z wyjątkiem paru dobrych komediantów.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: „Przegląd”, 30 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bncl.htm

„Był wspaniałym pedagogiem. W latach osiemdziesiątych studiowałem w szkole filmowej na Uniwersytecie Kalifornijskim, który był wtedy pod silnym wpływem wschodnioeuropejskim. Wśród naszych wykładowców byli Czesi, Słowacy, Węgrzy i Polacy. Jeżeli zaś chodzi o Antczaka, to rozpierała go niesamowita energia i był bardzo inspirujący dla swoich studentów.”

Alexander Payne (1961)

o Jerzym Antczaku.
Źródło: Michał Hernes, Alexander Payne dla Stopklatki: Ida jest cudowna!, stopklatka.pl, 20 lipca 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/129120751,alexander-payne-dla-stopklatki-%E2%80%9Eida%E2%80%9D-jest-cudowna-

„Wszystkie haniebne czyny na świecie dokonują się z powodów pedagogicznych, kiedy to pedagog, chociaż narzeka, chce mieć swoją przyjemność.”

Adolf Muschg (1934) pisarz szwajcarski

Szczęście Suttera
Źródło: s. 173

O przyjemności

„To niebywałe w skali polskiej, ba – nawet światowej, aby Opatrzność jedną osobę obdarowała aż tyloma artystycznymi przymiotami, które odpowiednio ukształtowane legły u podstaw artystycznej kariery. Mowa o Ewie Iżykowskiej, śpiewaczce nieschodzącej ze scen i estrad począwszy od lat osiemdziesiątych, a już w naszym stuleciu pedagogu z coraz bardziej interesującymi rezultatami, obecnie Protektorze Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie. Od czasu do czasu śpiewa jeszcze repertuar pieśniarski, aby młodzieży dać przykład mistrzostwa interpretacji i kunsztu w posługiwaniu się głosem.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: Śpiewane lata Ewy Iżykowskiej, „Angora” nr 19 (1229), 10 maja 2015, s. 9.

O młodzieży , O śpiewie , O czasie

„Jeśli nie chcesz się zestarzeć, zostań pedagogiem. Praca z młodymi reżyserami i aktorami daje mi zastrzyk młodości.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Igor Rakowski-Kłos, Nikołaj Kolada: Nie chcę być wstrętnym staruszkiem http://wyborcza.pl/1,75475,13645379,Nikolaj_Kolada__Nie_chce_byc_wstretnym_staruszkiem.html, Wyborcza.pl, 28 marca 2013

„Kiedy w 1956 r. skończyliśmy studia w warszawskiej szkole teatralnej, opiekunka naszej grupy Rena Tomaszewska, ceniona aktorka i znakomity pedagog, część podopiecznych wzięła ze sobą do radia. Byłem najstarszy, bo otarłem się wcześniej o architekturę, i zostałem obwołany starostą roku. (…) Radio mieściło się w dawnej ujeżdżalni koni przy Myśliwieckiej. Miejsce okazało się charyzmatyczne, ludzie też. Byliśmy młodzi, zapaleni i chcieliśmy nie tyle zdobyć wszystko szturmem, ile – takie miałem odczucie – przedłużyć model teatru reprezentowany przez podziwianych artystów sprzed 1939 r.: Węgrzyna, Zelwerowicza, Brydzińskiego, Leszczyńskiego, Dzwonkowskiego. W radiu ogniskowało się całe życie środowiskowe, jak przed wojną w kawiarni Lardellego, gdzie reżyserzy wymieniali się aktorami. Lata temu zacząłem grać Heńka Wilczewskiego w serialu W Jezioranach i brałem udział w setkach innych audycji. Teraz Teatr Polskiego Radia chudnie z braku pieniędzy. Szkoda.”

Jan Matyjaszkiewicz (1929–2015)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 października http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/enklawaw.htm

O życiu , O wojnie , O ludziach , O studiach

„Pan Pietrzak dostrzegł (…) w surowej ocenie tego wydarzenia powrót cenzury politycznej, wprowadzanej przez Tuska i jego kompanów. Pani Zapendowska – okazuje się, jego zdaniem, być osobą stojącą na straży interesów zdrajców narodu, którzy chcieliby powrotu ingerencji partyjnych urzędników w dzieła wybitnych twórców. Do takich autor zaliczył p. Rosiewicza i oczywiście siebie. Żal tylko, że obaj panowie są już za starzy na lekcje u Eli Zapendowskiej – wcześniej nie było takich pedagogów i dlatego musieliśmy przez lata znosić cierpliwie ich wokalne wyczyny.”

Antoni Kopff (1944)

jurorzy programu Must Be The Music negatywnie ocenili występ chłopca, który śpiewał patriotyczną piosenkę z repertuaru Andrzeja Rosiewicza, najostrzej zareagowała Elżbieta Zapendowska.
Źródło: Starość musi się wyszumieć?, 22 kwietnia 2011 http://1944kopff.bloog.pl/id,329382163,title,Starosc-musi-sie-wyszumiec,index.html?ticaid=5c326

O starości , O śpiewie

„Rektorem naszej uczelni był (…) Eugeniusz Fulde – wspaniały aktor, reżyser i pedagog, który uczył nas rzemiosła na scenie. Krążyła wówczas laka pogłoska, że jeżeli rektor kogoś ze studentów pocałuje, to znaczy, że len będzie musiał odpaść. Pewnego dnia, po jednym z egzaminów, szlam korytarzem i nagle rektor Fulde, którego mijałam, cmoknął mnie w czoło!!! Moi koledzy zamarli. Aleja niewiele myśląc podbiegłam do niego i również pocałowałam go w czoło… Zastanawialiśmy się potem, kto z nas wyleci!”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni” nr 263, 12–13 listopada 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18329.html

O myślach , O myśleniu

„Nawet największy pedagog nie nauczy rzemiosła w ciągu czterech lat, bo to niemożliwe. Dlatego otwórzcie mnie na siebie, żeby nasze zajęcia były radością jak najszybszego przeskakiwania własnych kompleksów i ograniczeń.”

Wiesław Komasa (1949) polski aktor

Źródło: Moje demony, moje anioły http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/39238.html

O aniołach , Radość