Cytaty na temat odbiorca (54 cytatów)

„To jest biznes, przemysł. Jeśli myślisz, że sztuka stanowi ważną część przemysłu, popełniasz kardynalny błąd. Sztuka jest sztuką, a handel jest handlem. A gdy się spotykają, zaczyna się zapaśnicza walka. Handel zwykle wygrywa. (…) Wiem, na czym polega moja siła artystyczna i ona zwykle zwycięża biznes. Jestem może nawet bardziej na to wyczulony w branży filmowej, bo przy niej branża muzyczna to jak spacerek po parku. Przemysł filmowy jest okropnie, niewyobrażalnie skorumpowany. (…) Stworzyć coś ważnego to jedno, ale sprawić, by przez następne 40 lat nie zajmowało miejsca na twoim stole w kuchni, tylko ruszyło w świat – to zupełnie inne zadanie. Twórca, by zaistnieć, musi mieć możliwość dotarcia ze swoją sztuką do jak największej liczby odbiorców. I tu w przemyśle zaczynają się schody.”

Michael Stipe (1960) amerykański muzyk rockowy (R.E.M.)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 6 marca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 118.

O myślach , O myśleniu , O biznesie , O sile

„Moim zdaniem polski hip-hop jest dla buraków, ludzi mało inteligentnych, dla debili, dla bandytów, dla… dla tłumoków, którzy rozbijają szyby. Taki jest hip-hop polski. To jest moje zdanie. Kasety, które promują pozytywny stosunek do życia, sprzedają się w dużo mniejszych ilościach niż kasety zespołów, które promują przemoc jako sposób rozwiązywania problemów na przykład. Takie jest moje zdanie. Większość tych ludzi, odbiorców tej muzyki, tak na prawdę nie rozumie, na czym to wszystko polega. W Polsce jeżeli zarymujesz o tym, że jesteś dobry, że masz umiejętności, to momentalnie dwadzieścia osób będzie ci dać w zęby, żeby cię przekonać, że tak nie jest. A na Zachodzie wszyscy (…) będą to akceptowali – jeżeli ty tak myślisz, to jest ok, w porządku. Wiesz, tutaj ludzie nie mają dystansu, tutaj wszyscy biorą wszystko na poważnie.”

Eldo (1979) polski raper

o polskim hip-hopie.
Źródło: film Mówią bloki II (2001)

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Co sobie o nas pomyśli odbiorca, jeśli dojdziemy do wniosku, że dla ludzkości miód ma znaczenie pierwszorzędne, natomiast pszczoła nie, wobec czego jest tylko dodatkiem do swego produktu?”

Lajos Egri (1888–1967)

miód wyobraża fabułę, a pszczoła – postać.
The Art of Dramatic Writing
Źródło: Robin U. Russin, William Missouri Downis, Jak napisać scenariusz filmowy, Wydawnictwo Wojciech Marzec, Warszawa 2008, tłum. Ewa Spirydowicz, s. 57, 58.

O pszczołach

„Przez ostatnie 20 lat mass media zajmowały się głównie masową produkcją masowej głupoty. I teraz mamy tego efekty. Sprzedawaliśmy głupotę na masową skalę i teraz mamy odbiorców wychowanych na tej głupocie.”

Wojciech Jagielski (1960) dziennikarz polski, publicysta

Źródło: rozmowa Juliusza Ćwielucha, „Polityka”, 17 kwietnia 2012 http://www.polityka.pl/kraj/wywiady/1525721,1,rozmowa-z-wojciechem-jagielskim-kiedys-reporterem-dzis-pisarzem.read

O głupocie

„syndrom eksperta – częste wśród początkujących e-sprzedawców przeświadczenie, że ich produkty poszukiwane są wyłącznie przez specjalistów z danej branży; założenie takie skutkuje zaniedbaniem najszerszego grona potencjalnych odbiorców, czyli laików, co w efekcie prowadzi do spadku sprzedaży.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Sądzę, że nieustanny atak telewizyjnych migawek, przesyconych wysokoenergetyczną akcją oraz błyskotliwe gry komputerowe uczyniły więcej złego literaturze niż sposób, w jaki my podajemy opowieści czytelnikom. Współczesny odbiorca zdaje się mieć bardzo ograniczoną pojemność zainteresowania i staje się niecierpliwy przy długich passusach opisowych.”

Celia Friedman (1957)

Źródło: „Nie wierzę w niekończącą się wojnę pomiędzy dobrem a złem” – wywiad z Celią S. Friedman , gildia.pl, 14 lipca 2013 http://www.literatura.gildia.pl/wywiady/wywiad-z-celia-s-friedman

O literaturze

„Nie brakuje ludzi, którzy chcą sobie podporządkować świat. Każdy z nich uważa, że jego racje są jedynie słuszne. Nie rozumieją, a może nie chcą rozumieć, że różnimy się mentalnością, wychowaniem, kulturą. Ale zawsze tak było – ktoś kogoś chciał ujarzmić, zniewolić. Kto silniejszy – ten zwyciężał. Nie ten, kto miał rację. Rosjanie wiedzą to szczególnie dobrze. My, ludzie sztuki, nie możemy walczyć z tymi, którzy mają władzę. Sztuka może być jednak ratunkiem – i dla twórców, i dla odbiorców. Musimy więc robić swoje! I aby robić to dobrze, trzeba być silnym. To niewiarygodnie trudne.”

Maja Plisiecka (1925–2015) rosyjska tancerka baletowa, choreograf

Źródło: „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jestemn3.htm

O ludziach , O świecie , O sztuce

„Odbiorca, którego sobie wyobrażam, to potwór o tysiącu głów. Są pośród tych głów intelektualiści, ludzie, którzy mają taki sami background jak ja. Czytelnicy, którzy właśnie potrafią dostrzec pod tą pozorną naiwnością moich opowieści prawdziwą literacką pracę, to właśnie filozofowie. Na pewno więc piszę dla nich. Ale wśród głów potwora są też głowy należące do ludzi prostych, niewykształconych. Ponieważ można być inteligentnym, nie będąc wykształconym.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Źródło: Katarzyna Surmiak-Domańska Eric-Emmanuel Schmitt: Codziennie w pracowni uprawiam miłość http://wyborcza.pl/1,75475,9357034,Eric_Emmanuel_Schmitt__Codziennie_w_pracowni_uprawiam.html, „Gazeta Wyborcza”, 1 kwietnia 2011

O miłości , O ludziach

„Świadomość, że odbiorca naszych listów ma piękną żonę, ułatwia korespondencję.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Gdy człowiek się na coś decyduje i jest do tego w miarę inteligentny, to zdaje sobie sprawę z konsekwencji. Wiadomo, że jeśli się gra w serialu, to nie można potem chodzić i narzekać: „o mój Boże, ta popularność mnie zabija!”. Trzeba przyjąć to, iż ludzie będą chcieli podejść, porozmawiać. Dla mnie to naprawdę przyjemny aspekt zawodu, takie spotkania dają mi dużo pozytywnej motywacji do pracy, wiary w to, że moja praca ma odbiorców. Spotykam się z wieloma wyrazami sympatii i naprawdę nie czuję, by ktokolwiek robił mi krzywdę.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

o kojarzeniu z rolą Magdy Karwowskiej w serialu Czterdziestolatek.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O grach

„Polski odbiorca nie jest w stanie samodzielnie ocenić, czy muzyka, której słucha, jest dobra. Czasami skandal jest jedyną możliwością zwrócenia na siebie uwagi.”

Jarosław Janiszewski (1962) polski muzyk, dziennikarz, wokalista, producent, kompozytor i tekściarz

Źródło: Krzysztof Stachowiak, Jakub Sommerfeld, „Współczuję zespołom, które od 30 lat grają te same akordy” – wywiad z Jarosławem Janiszewskim, fabrykazespolow.pl, 14 lutego 2012 http://www.fabrykazespolow.pl/wywiad/item/289-wspolczuje-zespolom-ktore-od-30-lat-graja-te-same-akordy-wywiad-z-jaroslawem-janiszewskim

O muzyce

„Media posługują się sensacją, bo chcą mieć wpływ na emocje odbiorców. I nie wiem, czy wielu z nas wie o tym, że media liberalne tworzą też jakiś wspólny front, bo na przykład TVN, „Gazeta Wyborcza”, „Wprost” czy „Newsweek” współpracują bardzo w tworzeniu sensacji przeciwko Kościołowi i przeciwko tym, którzy chcą Polskę zmienić.”

Krystyna Czuba (1937)

Źródło: Media kreują sensację, naszdziennik.pl, 10 lipca 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20070710&id=po23.txt

„Mówiąc o cierpieniu towarzyszącym poecie warto powołać się na „Notatkę o klęsce” Mariana Stali, w której można przeczytać, że: „wybierając literaturę ryzykujemy trzy spotkania z klęską. Najpierw jest ryzyko artystycznego niespełnienia (i niedocenienia przez odbiorców), potem – ryzyko cierpienia, jakie towarzyszy kreacji, wreszcie ryzyko zetknięcia się ze złem i bólem tkwiącym w świecie.””

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

I taka jest odpowiedź na pytanie: czy cierpienie zawsze towarzyszy poecie?
Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O literaturze , O cierpieniu , Pytanie

„Nie ma obowiązku powszechnego zgadzania się z istotą alpinizmu i dla dużej części odbiorców i naszego społeczeństwa będzie to absolutnie niezrozumiałe. Komentarze internetowe będą masowo negatywne. My to rozumiemy. Choćby dlatego, że gdy nas pytają: po co i dlaczego, to sami mamy trudności z definicją i odpowiedzią. Możemy tylko powiedzieć, że z drugiej strony góry mają szeroką grupę fanów, są na naszej planecie i determinują nas.”

Artur Hajzer (1962–2013) polski alpinista i himalaista

o negatywnych komentarzach w internecie
Źródło: Jagoda Mytych, Artur Hajzer: Himalaiści nie są kapliczką straceńców http://goryksiazek.pl/2013/07/artur-hajzer-wywiad-broad-peak, goryksiazek.pl, 11 lipca 2013

„Estetyka niekoniecznie jest zgodna z przyzwyczajeniami odbiorców, zwłaszcza tych odwołujących się do XIX-wiecznego realizmu. Jesteśmy sto lat do tyłu! Przecież przeciętny widz zachwyca się dopiero impresjonizmem! Estetyczność to efekt oszczędnej, precyzyjnej i dobrze przemyślanej kompozycji. Estetyka to piękna obecność znaczenia w dziele sztuki, a nie to, co się podoba!”

Maria Anna Potocka (1950)

Źródło: Anna Zielińska, Kiedy kupa jest sztuką, a kiedy sztuka kupą? http://wyborcza.pl/1,75475,11229684,Kiedy_kupa_jest_sztuka__a_kiedy_sztuka_kupa_.html, „Gazeta Wyborcza Kraków”, 25 lutego 2012.

O sztuce

„W teatrze szukam poważnego traktowania widza. Zwłaszcza Teatr Telewizji ma szansę poszerzyć horyzonty odbiorcom, którzy nie chodzą do teatru na co dzień, za to z ekranu bombardowani są telenowelami. Dzięki teatrowi mogą poczuć, że należy im się coś bardziej wartościowego niż guma do żucia dla oczu”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Joanna Derkaczew, Test na inteligenta, „Gazeta Wyborcza” nr 121, dodatek „Telewizyjna”, 25 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139907.html

„Blok reklamy w telewizji nie pojawia się w próżni, ale pojawia się po lub w trakcie programów, które wywołują określone emocje u odbiorców.”

Dominika Maison (1966)

Źródło: Przez serce czy przez rozum – drogi oddziaływania przekazu reklamowego, w: Percepcja reklamy. Zagadnienia psychologiczne pod red. Andrzeja Strzałeckiego, Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej, Warszawa 1998, s. 135.

„Gdyby odbiorca moich płyt i koncertów chciał spędzić ze mną cały dzień, toby się zanudził. Zobaczyłby mnie w porannych kapciach, jak robię herbatę, a potem idę na zakupy i że jestem bałaganiarą – w myśl zasady: przewróciło się, niech leży. Inaczej zobaczy mnie przyjaciel, który zna mnie długo. Nie widzi kapci, tylko to, co mam w sobie.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

O myślach , O herbacie , O myśleniu

„W dużym mieście widz ma wybór: może pójść do jednego z kilku teatrów, a w Łomży ma tylko jeden. I dlatego muszę tak konstruować repertuar, aby znalazły się w nim propozycje dla maluchów i żeby ten jeszcze nie całkiem dorosły odbiorca przyszedł do nas. Najpierw więc szukam tematów, które mogłyby widza w tym trudnym przedziale wiekowym – między dzieciństwem a dorosłością – zainteresować. Dopiero potem próbuję znaleźć interesujący tekst, a na końcu formę.”

Jarosław Antoniuk (1963) teatrolog, reżyser

Źródło: Stefan Drajewski, Teatralne rozmowy w każdym wieku, «Polska Głos Wielkopolski» nr 269, 19 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127641.html

O wieku , O dzieciństwie , O dorosłości

„Ludzie, którzy na codzień uważają, że państwo nie powinno moralizować ani umoralniać, że obywatel sam jest za siebie odpowiedzialny, że należy sprzedawać potencjalnym klientom wszystko to, czego oni chcą, że rynek powinien zaspokajać wszystkie ich pragnienia, a nawet kreować nowe potrzeby, nowe upragnione towary – ci ludzie nagle zawieszają swoje przekonania w przypadku tego jednego towaru. Szczególnie upragnionego przez swoich odbiorców i szczególnie kreującego potrzebę. Dziwne, prawda? Dziwniejsze jeszcze, że to zawieszenie nie dotyczy najbardziej rozpowszechnionego narkotyku, jakim jest alkohol. (…) To pokazuje, że nawet liberalizm, aby istnieć i funkcjonować, potrzebuje gdzieś tam sobie wewnętrznie zaprzeczyć. Jakoś tak się dzieje, że żadna ideologia nie może się obyć bez swojej porcji zamordyzmu, nawet ta głosząca powszechną wolność bez ograniczeń. Ona też ma swój mały autorytarny trik, za pomocą którego swoim miękkim i śliskim wyznawcom dodaje twardości, marsowej powagi.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Źródło: krytykapolityczna.pl, 7 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/TomaszPiatek/Liberalninieprzemakalni/menuid-215.html

O ludziach , O alkoholu , O prawdzie , O wolności

„Jego krótkie opowiadania były zmanieryzowane i szablonowe i był rad, że ukazują się w ambitnych kwartalnikach o bardzo małym kręgu odbiorców. Jego wiersze, sam to wyczuwał, były okropne i zamieszczał je w mało znanych czasopismach literackich ukazujących się w Pretorii i na Isle of Wight oraz w angielskojęzycznych publikacjach uniwersyteckich w Bejrucie, Hiszpanii i w Teheranie. Czuł się bezpieczniejszy dyskutując o swojej poezji z ludźmi, którzy jej nigdy nie czytali.”

Joseph Heller (1923–1999) pisarz amerykański

Gold jak złoto

O czytaniu

„(…) do teatru wkroczyła niezbyt rozsądna ideologia. Jeśli kryterium estetycznym jest brak koherencji, to powstają dzieła, których nikt nie rozumie, zarówno sami twórcy, jak i odbiorcy. Brak koherencji nie może być kryterium estetycznym, chyba że w zamian za podważenie wartości dzieła literackiego otrzymujemy coś w zamian. Nie wystarczy pokazać, że język nie jest właściwym narzędziem do opisu rzeczywistości (…), że język to konwencja (…), że język jest linearny, a przez to nieprawdziwy. Jeśli stwierdzamy coś takiego poprzez negowanie tradycji literackiej w teatrze, to w zamian musimy dać propozycję, która będzie bardziej nośna. Znaczenia mają być głębsze i prawdziwsze niż język. Jeżeli podważamy język, to musimy dać coś w zamian, a tego właśnie brakuje. Nie wystarczy sama negacja tradycji i cytowanie. Cytowanie jest zresztą manią wśród młodych reżyserów, którzy tworzą teatr środowiskowy. Przecież wykształcony odbiorca teatralny nie jeździ po Polsce i nie ogląda wszystkiego, tym samym trudne dla niego są do odczytania w dziełach jednych twórców cytaty innych. Nie rozumie dialogu, nie wie, o co w tym tak naprawdę chodzi, a więc nie znajduje uzasadnienia dla tego, co tradycyjnie nazywa się formą. Przez to upadają walory estetyczne i nawet dobrze wykształcony widz odrzuca dzieło, nie rozumiejąc kodów rozpoznawalnych wyłącznie dla kilku czy kilkudziesięciu osób w Polsce.”

Jerzy Limon (1950) polski anglista, literaturoznawca, pisarz, tłumacz i teatrolog, profesor nauk humanistycznych, inicjator i dyrek…

Źródło: Piotr Wyszomirski, Winy nie mogę brać na siebie, „Gazeta Świętojańska”, 11 sierpnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30783

O rzeczywostości , O czytaniu

„Myślę, że oddanie wszystkiego odbiorcom, którzy korzystają z pracy artystycznej, odbiera, a przynajmniej bardzo ogranicza, możliwość artysty do przekazania jakiejś treści.”

Isobel Knowles (1980)

Źródło: Agnieszka Słodownik, Projektowanie interakcji Rozmowa z I. Knowles, V. Sowerwine i M. Gingoldem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/3987-projektowanie-interakcji.html

O myślach , O myśleniu

„Byłem kiedyś wielkim fanatykiem jazzu, ale teraz mi przeszło. Występuje zresztą wyraźnie kryzys tej muzyki. To znaczy, że jazz znalazł swoje miejsce, że jest jednym z gatunków muzyki, elitarnym, ale już nie powszechnym. Że trafia tylko do określonego kręgu odbiorców.”

Wacław Kisielewski (1943–1986) pianista polski (Marek i Wacek)

Źródło: Lucjan Kydryński, Marek i Wacek. Historia prawdziwa, Bydgoszcz 1990, s. 24.

O historii

„Niezależny filmowiec może pokazać swój produkt na całym świecie. Nie potrzeba już studia, aby zaprezentować swoje dzieło odbiorcom z Chin, Niemiec czy Afryki. Jest to duża zmiana, a to dopiero początek.”

Ulrich Felsberg (1952)

o możliwościach, jakie daje Internet.
Źródło: Robert Bodrog, Wywiad z Ulrichem Felsbergiem – członkiem jury Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2009, kinomaniak.pl, 2 listopada 2009 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/100,1

O studiach , O zmianach

„Przyciągamy młodych ludzi po to, żeby wychować ich na odbiorców wysokiej kultury.(…) Otwieramy drzwi na oścież, bez komercyjnych stawek.”

Tomasz Pietrasiewicz (1955) działacz i reżyser polski

Źródło: Waldemar Sulisz, Teatr mój widzę otwarty, „Dziennik Wschodni” nr 151/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120347.html

O ludziach

„(…) w sztuce poczty problem klasycznego podziału: twórca – odbiorca jest unieważniony poprzez tysięczne rzesze twórców, którzy sami dla siebie stają się odbiorcami (…). Natomiast odbiorca nie tworzący sztuki został wyeliminowany z udziału w wymianie wartości na rynku sztuki.”

Andrzej Partum (1938–2002)

Źródło: Ewa Gorządek, Andrzej Partum, culture.pl, maj 2006 http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/andrzej-partum

O problemach

„Moja praca zmienia kontekst. Mam nadzieję, że może tworzyć chwilowe zmiany w tym, jak odbiorca postrzega konkretne rzeczy, obiekty, dzieła sztuki, obrazy i historie. Historia zmienia się w czasie, nasze wspomnienia zmieniają się pod wpływem nowych doświadczeń i nasze doświadczenia wpływają na nasze wspomnienia.”

Goshka Macuga (1967)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_macuga_goshka

O historii , O czasie , Obraz

„Szkoły powinny chodzić na takie filmy jak „Syberiada polska”. Opowieści o naszej historii, proste w przekazie, nie przekombinowane w formie, dostosowane do wieku odbiorców. Bo przecież nie pokażemy dwunastolatkom „Róży”. A „Syberiada…””

Kamil Śmiałkowski (1971)

jakoś ich może powoli do „Róży” przygotuje.
Źródło: Śmiałkowski broni „Syberiady”: Nie fukajmy na ten film, stopklatka.pl, 22 lutego 2013 http://stopklatka.pl/-/42416671,smialkowski-broni-syberiady-nie-fukajmy-na-ten-film

O historii , O wieku

„Żyjemy w czasach, kiedy ludzie mają większą świadomość bycia odpowiedzialnymi za swoje życie. Mają pewną drogę do przejścia i ona jest ich wyborem, a przedtem były wielkie autorytety, które tę drogę wskazywały palcem. Jestem przeciwniczką takich autorytetów, bo bardzo szybko mogą się zmienić w swoje przeciwieństwo i okazać się antyautorytetami. To zmiana jakościowa, która ma bardzo duże znaczenie dla odbiorców. Ludzie oglądają moje przedstawienie i mówią po prostu, jakie emocje ono w nich wzbudza. Nie analizują, tylko mówią: jestem wstrząśnięty, szczęśliwy, wdzięczny, nie zrozumiałem czegoś, coś jest niejasne, wkurzyło mnie to. To zupełnie inaczej karmi.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O życiu , O ludziach , O zmianach

„Internet równie dobrze może przyczynić się do tego, żeby coś przetrwało i się rozpowszechniło, jak czcionka. Choć na pewno dziś wszystko jest bardziej umasowione. Jak ktoś ma dostęp do internetu, może mieć miliony odbiorców. Ta masa tworzy wielką siłę, nie wiadomo zresztą jaką. Mam nadzieję, że świat literatury i świat komputera, internetu, uporządkują się i znajdą własny rytm, własne miejsce. Ta nowa kultura ma jednak kilka groźnych cech: arogancja, poczucie siły, to, co się czasem nazywa „nowym barbarzyństwem”, anonimowość, masowość, nerwowość, przymus natychmiastowej reakcji, stawianie na spontaniczność, likwidacja postawy dystansu i namysłu… Kształtuje się inny sposób myślenia — powierzchownego na kształt internetowy, łączącego dane w sposób liniowy, bez zgłębiania sensu rzeczy. Metafizyka i jej pytania do świata oddalają się. Uważne przyglądanie się tematowi, wnikanie weń — również.”

Barbara Toruńczyk (1946) polska publicystka, eseistka, historyk literatury, wydawca, redaktor naczelny "Zeszytów Literackich"

Źródło: Tomasz Cyz, Redaktor jest dość samotny http://www.dwutygodnik.com/artykul/4181/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

O świecie , O literaturze , O myślach , O sile

„Widz nie może niczego oczekiwać, jestem najszczęśliwszy, kiedy odbiorca jest zaskoczony niespodzianką, teatrem. Przygotowany, nie zauważa niuansów, podąża za wyrobionymi tezami. Nie dokonuje się forma magicznego spotkania. Czekam na tych, których zaskoczy niespodzianka. Widz nie przychodzi do teatru, tylko na spotkanie z artystami w przestrzeni teatru. Przychodzi nie po to, aby skonsumować, ale by tworzyć dzieło artystyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

O czekaniu

„Nawet najlepsze argumenty i najskuteczniejsze strategie perswazji nie zadziałają na twoją korzyść, jeśli odbiorca nie zrozumie komunikatu lub kryjących się za nim intencji, albo – co gorsza – jednego i drugiego.”

Robert Cialdini (1945) amerykański psycholog

Tak! 50 sekretów nauki perswazji

„Mam dla moich bohaterów wiele sympatii i współczucia. Zachowuję wobec nich czuły dystans. Czy są prawdziwi? Może. Prawdziwy ma być przede wszystkim odbiorca. Literatura powinna zapraszać czytelnika, słuchacza, widza do współtworzenia. Staram się kondensować rzeczywistość w grotesce, w syntetycznym przemieszaniu świata realnego z możliwym, chciałbym łączyć poetycką przypowieść z ostrym widzeniem życia. Ufam, że niekiedy mi się udaje. Talent musi mieć nie tylko twórca, ale i odbiorca. I wyobraźnię, która w literaturze, sztuce i w życiu jest kluczową sprawą. Bez niej ludzie są w jakiś sposób ułomni.”

Henryk Bardijewski (1932)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wwtc.htm

O ludziach , O literaturze , O rzeczywostości

„W Polsce mam najlepszych odbiorców. Jak chcę coś przeczytać o swoim filmie, sięgam do waszej prasy, gdzie są oceniane bardzo różnorodnie i pozytywnie.”

Martin Šulík (1962)

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22703

„Kształtowanie się legendy i jej istnienie jest wynikiem potrzeb zarówno jej twórców, jak i odbiorców.”

Andrzej Garlicki (1935–2013) polski historyk i publicysta

Źródło: U źródeł obozu belwederskiego, PWN, 1978, s. 5.

„Jego [pisarza] zadaniem jest spisanie historii i poprzez nią dostarczenie czytelnikom emocji. Po ostatniej redakcji tekstu i oddaniu go do druku, autor powinien usunąć się w cień, bo jego rola się kończy – ster przejmuje odbiorca i to on staje się kluczowy. On tworzy całą tę historię na nowo w swojej wyobraźni. Gdyby więc pisarz nie krył się za książką, a zamiast tego wyskoczył ze środka jak diabeł z pudełka, zakłóciłby cały proces.”

Remigiusz Mróz (1987) polski pisarz

Źródło: Milena Buszkiewicz, Jesień w tym roku może okazać się wyjątkowo mroźna… – wywiad z Remigiuszem Mrozem, booklips.pl, 2 września 2016 http://booklips.pl/wywiady/jesien-w-tym-roku-moze-okazac-sie-wyjatkowo-mrozna-wywiad-z-remigiuszem-mrozem/

O historii , Pudełko

„Przeczytałem ostatnio ponad 50 nowych sztuk. Po tej lekturze można zapytać, czy istnieją jeszcze hierarchie wartości. Wszystko jest rozchwiane, niejednoznaczne. Berło dzierży dzisiaj dumnie antybohater. Przyzwyczailiśmy się też do stereotypowych podziałów odbiorców teatru – na młodych, starych, inteligentów, robotników. A w życiu spotykamy inteligentnych robotników bez pracy i kompletnych idiotów w elitach władzy. Bohaterem może być hiphopowy król podwórka lub młody człowiek niepewny swych preferencji erotycznych, ale są też niedobitki, które wskażą Kordiana.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

„(…) istotą reklamy jest pewien przekaz informacyjny, którego przedmiot stanowią oferty rynkowe (wytwory, usługi), zaś cel – kształtowanie zapotrzebowania. Zadaniem jej jest przede wszystkim nakłonienie do skorzystania z określonej oferty (perswazja) oraz przekazanie odbiorcom szeroko rozumianej informacji.”

Ewa Nowińska (1948)

Źródło: Zwalczanie nieuczciwej reklamy, Kraków 1997, s. 18.

„Internet w tej chwili ma większą siłę przebicia niż czasopisma literackie i na pewno szybciej twórczość dotrze do odbiorców tą drogą. Natomiast, jeśli intencją publikującego jest doskonalenie warsztatu, to nie wydaje mi się, by portale literackie w tej chwili temu służyły.”

Magdalena Gałkowska (1975) polska poetka

Źródło: Paweł Łęczuk, Pisałam nawet o pająkach (rozmowa z Magdaleną Gałkowską) http://salonliteracki.pl/portal/publicystyka/9-wywiady/133-pisalam-nawet-o-pajakach-rozmowa-z-magdalena-galkowska, Salon Literacki, 14 lutego 2011

O sile

„To, co jest samo w sobie i interesujące i dobrze ukształtowane musi zaciekawić, zatrzymać uwagę, nawet wtedy, kiedy odbiorca nastawiony jest w tym momencie na zupełnie inną częstotliwość fal. Zatrzymać uwagę właśnie o czymś innym myślącego człowieka, daje dopiero pełną satysfakcję artystyczną.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24–25.

„Czymże w końcu jest sztuka? Można by powiedzieć metaforycznie, że sztuka jest (mniej, lub bardziej świadomym) kształtem poznawania świata od strony jego jedności z nami samymi, jest kształtem poznawania samego siebie od strony naszej jedności ze światem obiektywnym (z „ludźmi i przyrodą”). Twórca mówiąc o świecie mówi o własnym „ja”. Odbiorca poznając ujęty w dziele sztuki świat poznaje swoje własne „ja”. Dzieło sztuki jest manifestacją zatartej granicy.
I właśnie w tym, o ile sztuka nie jest obiektywistyczną relacją, ale widzeniem subiektywnym, wizją ludzką ogarniającą fascynujący grozą i urodą taniec świata, zawiera się oczyszczająca siła sztuki.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Co to jest teatr? http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=6456, „Dziennik Polski” nr 200, 23/24 sierpnia 1959, s.6.

O świecie , O sztuce , O sile , O relacjach

„Chciałbym, aby wreszcie każdy z tych palantów zrozumiał, że tworzę muzykę przede wszystkim dla siebie i dla wciąż wielu wymagających odbiorców!”

Adam Darski (1977) polski muzyk rockowy (Behemoth)

Źródło: wywiad dla „Horna Magazine”, 14 kwietnia 2001

„Wielu odbiorców przyzwyczaiło się, że malarstwo, architektura czy teatr to formy sztuki. Film nie zawsze traktowany jest w ten sam sposób. Bardzo często stanowi on produkt konsumpcyjny – mamy swoje oczekiwania, kupujemy bilet i idziemy do kina. Nie odbiera się tego jako wytworu czyjejś pracy, jako dzieła sztuki, tworu reżyserskiego. Ci jednak, którzy mają tę świadomość, inaczej podchodzą do moich filmów, nie traktują ich jako formy służebnej, stanowiącej rozrywkę i spełniającej oczekiwania. Jeśli ludzie rozumieją, że to rodzaj sztuki – subiektywne spojrzenie danego artysty, wtedy ich opinie są zupełnie inne.”

Tsai Ming-Liang (1957)

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57125

O ludziach , O malarstwie

„Rzeczywistych odbiorców ambitnej kultury nie ma wielu. Takie są realia i nie ma się co obrażać. Kiedy się tworzy kanał poświęcony kulturze wysokiej, to trzeba przyjąć, że się przemawia raczej do owej niewielkiej grupy.”

Krzysztof Koehler (1963) polski poeta, eseista, krytyk literacki

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 23 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/md0p.htm

„Czy decyduje o tym odbiorca, modelka czy artysta? Nie mam pojęcia. Kieruję się metodą prób i błędów. Gdy widzę, że coś działa idę dalej. Kiedy słyszę, że coś wokół mnie śpiewa, od razu staram się to chwytać.”

Julian Opie (1958)

opinia Opiego na temat tego, czemu kobiety nie używają żadnych akcesoriów w czasie pozowania (w przeciwieństwie do mężczyzn)
Źródło: Stuart Jeffries, Mam was w 3D, „The Guardian”, 12 lutego 2011, cyt za: „Forum”, nr 29 (2395), 18–24 lipca 2011, str. 43

O kobietach , O śpiewie , O czasie

„Pisarz nie przechodzi z czytelnikiem całej drogi, prowadzi go tylko kawałek, potem pokazuje mu mniej więcej kierunek i proponuje: – idź dalej. Pisarz nie wlecze za sobą czytelnika w drodze ku wartościom. Przede wszystkim stawia pytania i sugeruje odbiorcy, że jest wolny w odpowiedzi, niech odbiorca odpowiada jak potrafi, jak chce.”

Piotr Wojciechowski (1938)

rozmowa Heleny Zaworskiej z Piotrem Wojciechowskim.
Źródło: Helena Zaworska, Nam idzie o życie, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991, s. 152.

O życiu , O wiedzę , Pytanie

„(…) odbiorca nie istnieje u mnie w procesie twórczym. Ja go nie mogę uwzględniać, ponieważ moje pisanie jest rozprawą z sobą samym. Ja chcę dowiedzieć się wyłącznie czegoś o sobie. A każde myślenie o tym, jak to będzie odebrane, unieruchomiłoby mnie zupełnie.”

Tymoteusz Karpowicz (1921–2005) polski poeta

Źródło: Świat niemożliwy (rozmowa Stanisława Beresia z Tymoteuszem Karpowiczem), „Polityka” nr 200, 27 sierpnia 2005.

O świecie , O myślach , O myśleniu

„Novum, (…) jest, jeśli mogę tak to nazwać, jednostką nowości w science-fiction. Zauważalny punkt różnicy, odchyłu od szeroko rozumianej współczesności. Maszyna czasu, niewidzialny człowiek – to nova. Piętrowe zdania Roberta Heinleina – „rozprężenie drzwi” – zawierają w sobie novum i inne kamienie milowe literatury science-fiction. Inny nacisk językowy. W science-fiction zdanie „otworzyła oczy” może oznaczać dwie różne rzeczy. To, według wielu ludzi, jest powodem dlaczego znaczący procent odbiorców odtrąca literatura science-fiction – bo wymaga od was przetwarzania ich informacji w zupełnie inny sposób, cały czas. Niektórzy ludzie czują się tak jakby sf próbowało ich nabrać w każdym zdaniu. Słyszałem sugestie, że stara reputacja sf jako infantylnej literatury bierze się nie tylko z żałosnej pisaniny i infantylnych problemów z historii gatunku, ale też z tego, że przeważająca część populacji czuje się, jakby ktoś próbował ich nabrać.”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

w swojej kolumnie w Doctor Sleepless #12.
Wypowiedzi autora i didaskalia

O ludziach , O historii , O literaturze , O czasie

„Władza jest największą fantazją ludzkości – władza nad innymi, władza nad sytuacją, nad życiem. (…) uwielbiam dawać moim odbiorcom poczucie władzy nad rzeczywistością, ale również kazać im ponosić moralne konsekwencje swoich decyzji.”

Peter Molyneux (1959) brytyjski twórca gier komputerowych

Źródło: Piotr Stasiak, Rozmowa z Peterem Molyneux, twórcą gier wideo Daję władzę, polityka.pl, 3 stycznia 2011 http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/1511564,2,rozmowa-z-peterem-molyneux-tworca-gier-wideo.read

O fantazji , O grach , O rzeczywostości , O decyzjach

„Atrakcyjna forma przekazu to większa szansa zainteresowania odbiorców. Badania naukowe wskazują, że brutalność, agresja i negatywne zachowania prezentowane w mass-mediach mogą wywierać istotny wpływ na kształtowanie się niewłaściwych postaw w okresie rozwoju osobowości.”

Jerzy Wojciech Wójcik (1937)

Od hippisów do satanistów (1992)
Źródło: s. 183

O szansie , O zachowaniu , O osobowości

„Staram się nie powtarzać. Wiem, to najtrudniejsze zadanie. Szczególnie dla kogoś, kto jest na scenie muzycznej już od ponad 25 lat. Trzeba szukać sposobu spojrzenia na świat inaczej, z innego punktu widzenia. Czasami to przynosi rezultaty w postaci nowych piosenek, czasami nie. Na tym polega twoja praca, na pogłębianiu tematów, poszerzaniu pola widzenia. Na pisaniu wciągających opowiadań i wkładaniu ich w historię prawdziwych narratorów, by odbiorca słuchał i myślał: tak, to prawda, takie jest życie.”

Bruce Springsteen (1949) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Nowy Jork, 10 kwietnia 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 165.

O myślach , O myśleniu , O życiu , O prawdzie

„Nigdy nie skupiam się na konkretnej grupie odbiorców. Jestem kompletnym idiotą, jeśli o to chodzi – stąd tytuł jednego z moich albumów.”

Iggy Pop (1947) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu z 6 sierpnia 1999 w Londynie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 173.

„Filmy Polańskiego skutecznie przekonują odbiorców, że podczas seansu liczą się tylko oni ich zadowolenie. Wszystkimi użytymi środkami reżyser upewnia swą publiczność, że trudzi się tylko dla jej przyjemności. Ciekawe historie, niezwykli bohaterowie, uroda kadru, wyrafinowane zabiegi narracyjne, suspens i wykalkulowana gradacja napięć, elegancka forma i doskonała profesjonalność filmowej roboty widoczna w każdym szczególe – to niezmienne cechy jego stylu.”

Grażyna Stachówna (1951)

Polański od A do Z
Źródło: s. 186.

O przyjemności , O historii