„Między sztuką a zboczeniem jest bardzo oczywista granica. Artysta jest świadomy tego, co czyni, robi to w jakimś celu i stoi za tym jakiś sens egzystencjalny. Niewątpliwie artysta nie jest człowiekiem reprezentującym osobowość średnią, skompromitowaną codziennością i przesiąknięta poprawnością. To jest człowiek mający silne wczucie w pewien aspekt rzeczywistości, który widzi ten swój fragment znacznie intensywniej, bardziej precyzyjnie i bardziej boleśnie niż przeciętny człowiek.“
Źródło: Anna Zielińska, Kiedy kupa jest sztuką, a kiedy sztuka kupą? http://wyborcza.pl/1,75475,11229684,Kiedy_kupa_jest_sztuka__a_kiedy_sztuka_kupa_.html, „Gazeta Wyborcza Kraków”, 25 lutego 2012.
