Cytaty na temat nastolatka (21 cytatów)

„Jestem bardzo szczęśliwy, że przeżyłem młodość w czasach przed internetem. Bo jest to zarazem wciągające i zgubne: byłbym typem aspołecznego nastolatka spędzającego po 16 godzin dziennie przy komputerze…”

Michel Houellebecq (1956) francuski prozaik, eseista, poeta i autor piosenek

Wywiady
Źródło: rozmowa Étienne Gernelle, Powrót antychrysta, „Le Point”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2013.

„Jako niezdecydowana na temat swojej przyszłości nastolatka czasem siadałam przed telewizorem i myślałam: – Ale im fajnie: mogą być aktorem i lekarzem równocześnie, a ja będę musiała coś wybrać. Były to same początki serialu i czas, kiedy naprawdę myślałam o medycynie – byłam laureatką olimpiady z biologii. Na dobre i na złe wydawało się rozwiązaniem idealnym. A tu proszę: skończyłam liceum, studia aktorskie, a serial na mnie poczekał! I do tego ma się świetnie! Spełniło się jedno z moich marzeń.”

Agnieszka Judycka (1983) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Nina pokaże pazurki, teletydzien.pl, 3 lutego 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-nina-pokaze-pazurki,nId,432535

O myślach , O studiach , O czasie , O przyszłości

„Jaka nastolatka byłam jego fanką. W pokoju miałam jego plakat z koncertu w Zabrzu. I raptem artysta, którego uwielbiam, słucha mnie na widowni. Po spektaklu przyszedł do mnie za kulisy. Gratulował mi. Rozmawialiśmy. Byłam zdziwiona, że pamięta mnie doskonale ze swego konkursu i pamięta nawet jakie arie w poszczególnych etapach śpiewałam. Rezultatem rozmowy z nim był też mój udział w koncercie z okazji urodzin Verdiego w Parmie. Śpiewałam tam fragmenty z Rigoletta.”

Aleksandra Kurzak (1977)

o Plácido Domingo.
Źródło: Marek Zaradniak, Robić jedną rzecz, ale dobrze, „Głos Wielkopolski”, 6 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rjra.htm

O pokoju , O urodzinach , O śpiewie

„Teatr Telewizji padł właśnie ofiarą dyktatu oglądalności, uznano, że ponad milion ludzi, którzy oglądali poniedziałkowe przedstawienia, to zbyt mała liczba. W efekcie Teatr Telewizji został zlekceważony i zniszczony, a poziom telewizji jest w ostatnim czasie okropny i coraz niższy. Przychodzą dziwni ludzie, mówią jakieś bzdury, z ekranu emanuje amatorszczyzna. Telewizja jest środkiem przekazu, na którym dobrze się znam. Wychowałam się w telewizji, zaczęłam tam pracować jako nastolatka. Po tylu latach widzę i boleję nad tym, że nie mam komu swojej wiedzy przekazać, bo młodzi, rozpoczynający pracę ludzie uważają, że już są świetni. Wielu z nich jest na pewno zdolnych, ale wiem, że mogłabym im pomóc. Tyle, że nikt tego nie chce, w telewizji nie ma do takiej pracy klimatu ani atmosfery, a przede wszystkim szacunku dla ludzi, który mają wiedzę i doświadczenie. Na szczęście administratorzy telewizji publicznej zmieniają się często, a twórcy pozostają lub wracają.”

Olga Lipińska (1939) reżyserka, scenarzystka telewizyjna i satyryczka, autorka tekstów kabaretowych, aktorka

Źródło: „Temi” 41/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/komedianie.htm

O szczęściu , O ludziach , O wiedzę , O czasie

„Jako nastolatka marzyłam o tym, by zostać księżniczką i wyjść za mąż za księcia Karola. Przyznałam mu się do tego, gdy kiedyś się spotkaliśmy. Przykro mi, że się nam nie udało. Żartuję oczywiście. Mówiąc serio, pamiętam, że zawsze najbardziej zależało mi na tym, by mieć rodzinę. Zawód nie był ważny, wbrew pozorom nie pragnęłam wcale aż tak bardzo zostać aktorką. Tym bardziej że aktor, jak wiadomo, ciągle jest w podróży, ciągle pracuje i nie przywiązuje się do ludzi. Na szczęście zdążyłam się przekonać, że w rzeczywistości jest trochę inaczej. I bardzo się cieszę, że mam taką pracę. Chyba oszalałabym, siedząc w biurze przed komputerem przez 50 dni w roku. A o czym marzę teraz? Tak naprawdę o jednym: aby mieć więcej czasu dla swoich najbliższych. Tego mi najbardziej brakuje.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O szczęściu , O ludziach , O rodzinie , O rzeczywostości

„(…) ta przyklejona do mnie etykietka [wygląd nastolatka] bardzo mi przeszkadzała i zamykała pewien krąg ról, interesujących, bogatych i niezbędnych dla mojego aktorskiego zawodu. Dlatego zrobię też wszystko, aby wyrwać się z tej młodości.”

Władysław Kowalski (1936–2017) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Kulturalny” 1971, za: Roman Caputa, „Teatr” 1980, nr 21

O wyglądzie

„Jest taki moment w życiu każdego dziecka, gdy zaczyna się buntować. Zamiast ćwiczyć wiele godzin w samotności wolny czas wolałam spędzać z towarzystwem. W takich momentach rodzice zawsze pytali: „Chcesz być taka jak wszyscy? A może chcesz zrobić w życiu coś fajnego?”. To na mnie działało. Poza tym szkoła muzyczna nauczyła mnie bardzo wcześnie szacunku do pracy. Jako nastolatka zarabiałam grając, później śpiewając w knajpach.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2009 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090828/ZYCIEGWIAZD/657141166

O dzieciach , O szkole , O rodzicach , O samotności

„Czego pan chce? – zapytał. – Kim pan jest? Czego pan chce? Jego głos był piskliwy i chwiejny jak głos nastolatka.
– Szukam noclegu.
– Czy to wszystko, czego pan sobie życzy?
Z miejsca, na którym siedziałem, brzmiało to jak oskarżenie. Puściłem je mimo uszu.
– A co jeszcze tu macie? Czerkieskie tancerki? Darmowy popcorn?
Próbował uśmiechnąć się w taki sposób, by nie pokazać swych zepsutych zębów. Uśmiech okazał się ponurą porażką, podobnie jak mój żart.”

Ross Macdonald (1915–1983) pisarz amerykański

Śpiewający gołąbek

O uśmiechu

„Została koronowana w 1837 roku jako nastolatka, która dopiero co przestała bawić się lalkami. Tak przynajmniej sądzili politycy. Udowodniła jednak, że ma zadatki na dobrą królową, pozwalając swoim ministrom przejąć ster władzy. Wyrosła na rozsądną, mającą własne zdanie matronę, przywiązaną do dworskiego rytuału i wrogo nastawioną do większości zmian i reform, które nabierały tempa podczas jej sześćdziesięcioczteroletniego panowania. (…) Brytyjczycy mieli tak silnie zakodowaną potrzebę posiadania monarchii, że kiedy Wiktoria świętowała swój diamentowy jubileusz, cały naród zmobilizował się, by wydać na jej cześć przyjęcie stulecia. Była już wówczas dostojną, starszą damą, a kiedy umarła, w wieku osiemdziesięciu jeden lat, poddani szczerze ją opłakiwali.”

Wiktoria Hanowerska (1819–1901) królowa Wielkiej Brytanii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 47.
O Wiktorii Hanowerskiej

O wieku

„A Jernej Damjan, jak przystało na nastolatka, jest zadowolony.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Skoki narciarskie, Oslo 2005

„Pamiętam początki moich pierwszych rozczarowań życiowych. Świat i wartości z filmów i czytanych książek nie pokrywały się tym światem, w którym realnie się znajdowałem. Nie mieściło się wtedy w mojej zbuntowanej głowie nastolatka, że można wylecieć ze szkoły tylko dlatego, że ma się długie włosy. Nie potrafiłem zrozumieć, a tym bardziej się zgodzić, że moje, i nie tyko (całej młodzieży wtedy), ulubione zespoły – Led Zeppelin, Pink Floyd, Deep Purple – znalazły się na oficjalnej krajowej liście zespołów zabronionych do słuchania dla młodzieży. Nie wolno było tego puszczać na dyskotekach. Już wtedy byłem przekonany, że przyjdzie taki dzień, kiedy wyjadę do kraju, w którym te zespoły mieszkają. A kiedy ten moment w moim życiu nadszedł, chciałem po drodze zajrzeć do kraju, z którego pochodził mój dziadek. Poznać go. Prowadzę rozpoznanie do tej pory.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

O książkach , O młodzieży , O świecie , O czytaniu

„Jako nastolatka byłam sucha jak szczapa i wyglądałam jak chłopak. Przez rówieśników byłam traktowana jak młodsza siostra. Że jestem niedorozwój i na podwórku krzyczeli: 'Hej, Tereska, z przodu deska, z tyłu deska'. Ja też jakiegoś chłopaka chciałam, ale żaden się we mnie nie kochał, bo nie miałam cycków. Nie chodziło o biodra, nie chodziło o miesiączkę, chodziło o te cholerne cycki, które wystają i zaznaczają, że to kobieta. Na początku było mi dobrze, ale w wieku 16 czy 17 lat zaczęły pojawiać się kompleksy. Przełamałam je siłą wewnętrzną.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 19 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtba.htm

O kobietach , O siostrze , O sile , O wieku

„A na razie w urojeniach pogrążeni, środek bagna
To codzienna rzeczywistość polskiego nastolatka”

Peja (1976) polski wykonawca muzyki hip-hop i rap

Źródło: Mój rap moja rzeczywistość

O rzeczywostości

„Uwierzcie w to, co widzicie. Macie rozwijającą się gospodarkę, F-16, pieniądze. Budujcie armię – Ameryka wam w tym pomoże. Bo jeśli jest jakaś nauczka, którą bym na waszym miejscu wyciągnął z historii, to że nikt was nie obroni, jeśli sami tego nie zrobicie. I najważniejsze: przyzwyczajcie się do wolności, bo inaczej znowu ją stracicie. Sami ciągle będziecie widzieć siebie jako ofiarę. Przestańcie być jak anorektyczna nastolatka, której ciągle wydaje się, że jest gruba. Kiedy rozmawiam z Polakami o Polsce, to nie mogę oprzeć się wrażeniu, że mówimy o dwóch innych krajach. Rosjanie się was obawiają, Amerykanie się z wami liczą, a wy nie zdejmujecie kostiumu ofiary, zupełnie jakbyście czekali, aż znowu wkroczy Wehrmacht.”

George Friedman (1949)

o Polsce.
Źródło: Dziennik

O pieniądzach , O historii , O wrażeniach , O wolności

„U celibatariuszy seksualność pozostaje nierzadko na poziomie nastolatka, bo nie ma możliwości wyrażania się w osobowej więzi z drugim człowiekiem. Więzi, która dojrzewa w bliskości, czułości, intymności, zaufaniu. Tego wszystkiego celibatariusze są pozbawieni. Bezżeństwo jest więc wychowaniem do niedojrzałości emocjonalnej. A to sprzyja zachowaniom patologicznym wobec nieletnich, gdzie zaspokaja się potrzeby seksualne bez jakiegokolwiek osobowego kontaktu.”

Tadeusz Bartoś (1967) polski teolog i filozof

Źródło: newsweek.pl http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/newsweek_polska/tadeusz-bartos--celibat-jest-nieludzki,55625,1

O zachowaniu , O zaufaniu

„Jako nastolatka byłam osobą szalenie zamkniętą w sobie, gadającą do siebie, przygłupem.”

Ewa Szykulska (1949) polska aktorka

Źródło: Seweryn Domagala, Wywiad z Ewą Szykulską, 1 kwietnia 2008 http://www.sewi.pl/wywiady/wywiad-z-ewa-szykulska-relaz/

„Nigdy nie chciałam być aktorką. Od dziecka wstydziłam się występować, co objawiało się tym, że nie znosiłam recytowania wierszyków „u cioci na imieninach”. Natomiast jako nastolatka byłam, tak jak wszystkie moje koleżanki, zafascynowana naszymi polskimi aktorami. Ta fascynacja spowodowała, że „połknęłam bakcyla” estrady. Najpierw zaczęłam udzielać się w szkolnym chórze, a później w zespole wokalnym, jednak nigdy nie miałam aspiracji bycia aktorką. Decyzja o tym, by spróbować swoich sił w aktorstwie przyszła do mnie samoistnie – w momencie gdy pracowałam jako suflerka w Teatrze Bałtyckim im. J. Słowackiego w Koszalinie.”

Elżbieta Okupska (1953) aktorka polska

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 30 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nncba.htm

O dzieciach , O decyzjach

„Czasu, który tak łatwo lekceważy się w młodości, niezmiernie gorzko żałuje się na starość.(…) Cóż znaczy miesiąc dla znudzonego nastolatka? Nic. Minie w jednej chwili. Ale proszę mi powiedzieć, jaką ma wartość dla kogoś, komu pozostał tylko miesiąc życia?”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Dwa tygodnie strachu (1994)

O starości , O czasie

„Przynajmniej cześć MSZ zachowała się jak nastolatka, która zaszła w ciążę. Jest przekonana, że ciąża rozejdzie się po kościach.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o incydencie z tablicą w Smoleńsku.
Źródło: radiozet.media.pl http://www.radiozet.media.pl/Wiadomosci/Polska/Nalecz-MSZ-jak-nastolatka-w-ciazy, 20 kwietnia 2011

O zachowaniu

„(…) ojciec przyklasnął pomysłowi, byśmy stworzyli własną, szkolną scenę. Grałam więc jako nastolatka w kilku sztukach. Dzięki temu poznałam Karola Wojtyłę, któremu często partnerowałam. On również pragnął zostać aktorem. Jak wiemy, stało się całkiem inaczej. Ojciec nie miał nic przeciwko mojemu wyborowi. Postawił jeden warunek, najpierw jakieś studia, potem dopiero aktorstwo. Tłumaczył, że dzięki uniwersytetowi lepiej będę je rozumiała Udało mi się skończyć tylko pierwszy rok polonistyki na UJ z powodu wybuchu wojny światowej.”

Halina Kwiatkowska (1921) polska aktorka

Źródło: Monika Wysogląd-Majewska, Jubileusz z dziewięćdziesiątką na liczniku, „Dziennik Polski” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128149.html

O wojnie , O studiach

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz

O nocy , Serce , O wspomnieniach , O książkach