Cytaty na temat kraniec (20 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„W lutym jego ojciec potrafił już tylko rozprawiać o zbliżającej się śmierci, zaklinając się, że widuje stada szynobyków gromadzące się specjalnie dla niego – plamki o poszarpanych skrzydłach unoszące się jak płatki popiołu wśród niesamowitych, powykręcanych dymów północnego krańca świata.”

Paul di Filippo (1954)

Rok w linearnym mieście

O śmierci

„I teraz leżeli oto: jedna kupa mięsa i dwa duchy na przeciwległych krańcach Mlecznej Drogi, złączone straszliwą, bezmyślną, wielką, idealną miłością.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Pożegnanie jesieni

o Zosi i Atanazym.
Pożegnanie jesieni

„Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz

Źródło: Zbyt głośna samotność

O alkoholu , O myślach , O samotności , O czytaniu

„Czy ujmiemy w ręce świat niespławiony w krwi aż do krańca?”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Inne cytaty

O świecie

„Zauważyłem, że na obu krańcach drabiny społecznej – wśród bogaczy i zupełnych nędzarzy – szaleńcy często mogą się swobodnie poruszać. Zdawałem sobie sprawę, że brak mi którejś klepki. Od dzieciństwa wiedziałem, że jestem dziwny. Jakby sądzone mi było zostać mordercą, bandytą, świętym, gwałcicielem, mnichem, pustelnikiem. Potrzebowałem odosobnienia, kryjówki.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O dzieciństwie

„Sobibór. Miejsce, którego nie ma. Przestrzeń, której zarys odtwarzać można ledwie ze śladów. Tu wiele tysiącom ludzi przyszło ostatni raz patrzeć na świat – nie wiadomo, ile dokładnie było tych tysięcy. To Miejsce Pamięci ustanowione tam, gdzie zostały tylko prochy. A zarazem obszar pamięci tworzony ze strzępów wspomnień małej grupy wybrańców, którzy ocaleli. Przedstawiamy opowieść o niemieckim obozie zagłady na wschodnich krańcach Lubelszczyzny, gdzie wielkie cmentarzysko porósł ogromny, „fikcyjny” las. Tym zasadzonym lasem, jak maską, Niemcy zasłonili powierzchnię katowni.”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, Ośrodek Karta Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2010, ISBN 9788361283218, s. 5.

O ludziach , O świecie , O domu , O historii

„jego łokman
grzmi bezgłośnie
bach don juan
kool i dżez
w tle
chmur barok
w piętrach
babel
aż po krańce
nieb błękitu”

Andrzej Busza (1938) polski poeta, eseista, krytyk literacki

Źródło: Rytuał wiosny, tłum. Bogdan Czaykowski

O wiośnie

„Poproszono mnie, bym (…) polecił badacza przyrody, który miałby towarzyszyć kapitanowi Fitz-Royowi, zaangażowanemu przez rząd do opracowania mapy południowego krańca Ameryki. Oświadczyłem, że uważam Cię za osobę, która ma pełne kwalifikacje, by podjąć się takiego zadania. Jeśli chodzi o wynagrodzenie, to nic mi na ten temat nie wiadomo. Podróż potrwa dwa lata…”

John Stevens Henslow (1796–1861)

w liście do Karola Darwina w sierpniu 1831.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 438, 439.

O świecie , O historii

„Kiedy wierzono, że świat jest płaski, był on płaski: nie podróżowało się za morza, nie wykraczało poza krańce. Dla geocentrycznego Układu Słonecznego zrobiono całkiem przekonujące rachunki matematyczne, które miały pragmatyczne zastosowanie – można było przewidywać zaćmienia i sprawnie konstruować kalendarze. Nasz umysł za wszelką cenę wspiera to, w co wierzymy. Właśnie dlatego tak trudno jest zmienić świat.”

Olga Tokarczuk książka Moment niedźwiedzia

Moment niedźwiedzia
Źródło: s. 13

O świecie , O podróżowaniu

„Na krańcach mojego ciała,
tam gdzie skóra,
czekaj na mnie.
Przyjdę,
ale to tak daleko.”

Anna Świrszczyńska (1909–1984) poetka polska

Źródło: Randka

O czekaniu

„Klasa próżniacza utrzymuje konserwatyzm klas niższych pozbawiając je, o ile to tylko możliwe, środków do życia, obniżając w ten sposób rozmiary ich konsumpcji i co za tym idzie – energię, tak dalece, że stają się one niezdolne do nauczenia się bądź przyjęcia nowego sposobu myślenia. Akumulacja bogactwa na jednym krańcu skali zamożności powoduje brak odpowiednich środków na jej drugim krańcu.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O myślach , O bogactwie , O myśleniu

„I ujrzałem (…), że światło kierujące się ku jednemu krańcowi Obrazu istotnie ulegało Załamaniu w stopniu o wiele większym niż to, które kierowało się ku drugiemu. Tak zatem można wnosić, że prawdziwą przyczyną długości tego Obrazu nie jest nic innego, jak tylko to, iż Światło składa się z Promieni o różnej zdolności załamania, które (…) zostały, w zależności od stopnia zdolności załamania, przekazane w stronę różnych miejsc na ścianie.”

Isaac Newton (1643–1727) angielski naukowiec, odkrywca m.in. prawa powszechnego ciążenia

Źródło: Jacob Bronowski, Potęga wyobraźni, Warszawa 1988.

O świetle , Obraz

„Uważam, że rażące nierówności oraz idąca z tym w parze bieda są źródłem zawiści, nienawiści, agresji. To nie przypadek, że najbardziej egalitarne w Europie kraje skandynawskie stosunkowo najwięcej pomagają krajom Trzeciego Świata i że na drugim krańcu są Stany Zjednoczone z ich doktryną wyprzedzających agresji.”

Tadeusz Kowalik (1926–2012)

Źródło: krytykapolityczna.pl, 24 października 2006 http://www.krytykapolityczna.pl/Trzy-pytania-do/Kowalik-Balcerowicz-osierocony-przez-Friedmana/menu-id-77.html

„Oddycha się tu melancholią bardzo szczególną, melancholią krańców świata.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

„Po wojnie, gdy te przedmieścia Warszawy objęto planem intensywnej rozbudowy, a na Bródnie, Targówku czy Ochocie lub Czerniakowie zaczęły wyrastać całe kolonie „drapaczy chmur” zasiedlanych przez klasę robotniczą czy inteligencję pracującą, ludzie tego marginesu społecznego często nie przyjmując nowoczesnych mieszkań ofiarowanych im w zamian za burzone rudery, wycofali się aż na krańce stolicy. Przede wszystkim na linię kolejki mareckiej, osiedla od Ząbek po Wołomin, czy też miejscowości wokół kolei otwockiej.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Tajemnica starego kościółka

O wojnie , O ludziach , O inteligencji

„Potrzebuję dla mojej ballady tytułu. Ładnego tytułu.
– Może „Kraniec świata”?
– Banalne (…) Hm… Niech pomyślę… „Tam, gdzie…” Cholera. „Tam, gdzie…”
– Dobranoc – powiedział diabeł.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Ostatnie życzenie
Źródło: Kraniec świata

„Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach
Znający życie i śmierć to co żyjący znać może
Który poznałem cierpienia i radości miłości
Który potrafiłem niekiedy narzucać swoje myśli
Znający wiele języków
Który niemało podróżowałem
Ja co widziałem wojnę w Artylerii i Piechocie
Raniony w głowę z czaszką trepanowaną pod chloroformem
Który straciłem najlepszych przyjaciół w straszliwej bitwie
Wiem o starym i nowym ile poszczególny człowiek może o tym wiedzieć
I nie dbając dzisiaj o tę wojnę
Między nami i dla nas przyjaciele moi
Rozstrzygam ten długi spór tradycji i wynalazczości
Porządku i Przygody

Wy których usta są na podobieństwo ust Boga
Usta które są samym porządkiem
Bądźcie wyrozumiali kiedy nas porównujecie
Z tymi co byli doskonałością porządku
Nas którzy wszędzie wietrzymy przygodę

Nie jesteśmy waszymi wrogami
Chcemy wam dać rozległe i dziwne dziedziny
Gdzie kwiat tajemniczości prosi chętnych o zerwanie
Są tam nowe ognie kolory nigdy nie widziane
Tysiąc nic nie ważących fantazmów
Którym trzeba nadać realność
Chcemy wykryć dobroć niezmierzoną krainę gdzie wszystko milknie
Jest również czas który można ścigać albo zawrócić
Litości dla nas walczących zawsze na krańcach
Bezkresu i przyszłości
Litości dla naszych błędów litości dla naszych grzechów

Oto i lato pora gwałtowna nastała
I młodość moja zgasła jak podmuch wiosenny
O słońce to już zbliża się Rozum płomienny
I czekam
Aż za urodą którą na koniec przybrała
Abym kochał ją miłą i szlachetną pójdę
Nadchodzi i z daleka
Przyciąga mnie jak siłą stali magnetycznej
Ma postać prześlicznej
Rudej

Jej włosy ze złota tak jasno
Świecące się nigdy nie zgasną
Jak ognie pyszniące się będą
Śród róż herbacianych co więdną

Ale śmiejcie się śmiejcie się ze mnie
Ludzie zewsząd ludzie tutejsi
Bo tyle jest rzeczy których wam nie śmiem powiedzieć
Tyle jest rzeczy których nie dacie mi powiedzieć
Zlitujcie się nade mną”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O myślach , O myśleniu , O zerwaniu , O życiu

„Tym robactwem są pokątne stowarzyszenia chcące na próżno zatrzymać ten żywot społeczny. Z początku to robactwo będzie foremniejsze (…) coraz więcej się każąc dojdzie do ostatecznych krańców obrzydliwości. Będą z początku Filarety, Promieniści, po tym związki patriotyczne, Kosoniery, Templariusze.”

Henryk Rzewuski (1791–1866) polski powieściopisarz i publicysta

o polskich stowarzyszeniach patriotycznych i niepodległościowych.
Źródło: Mieszaniny obyczajowe, 1841

„Chciałem, żeby ten trap samolotowy, ciemny, który wygląda jednocześnie jak katafalk, jak podstawa do jakiejś innej jeszcze konstrukcji, że prowadzi jeszcze w inne przestrzenie, żeby ten trap stał się taki oczekujący na tych, którzy odlecieli. Przecież ci pasażerowie tego nieszczęsnego samolotu lecieli na mszę żałobną katyńską. To jest katyńska msza za wszystkich właściwie Polaków, którzy tam pojechali w kibitkach, pociągach, albo o własnych nogach gdzieś na kresy, gdzieś na krańce.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie.
Źródło: Jerzy Kalina o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej. W pobliżu powstanie „ściana życia i śmierci” https://kultura.onet.pl/wiadomosci/jerzy-kalina-o-pomniku-ofiar-tragedii-smolenskiej-w-poblizu-powstanie-sciana-zycia-i/57wz5z3, onet.pl, 10 kwietnia 2018.

„Kiedy na jednym krańcu kraju, choćby w Kaliningradzie, jeszcze piją, to na drugim, choćby na Czukotce, już leczą kaca. Federacja rozciąga się przez dziewięć stref czasowych…”

Wacław Radziwinowicz (1953)

Źródło: Pan Spóźnialski, „Gazeta Wyborcza”, 20 lipca 2012.

O piciu