Cytaty na temat dokładność

„Kłamstwa odznaczają się właśnie dokładnością szczegółów.”

„Była postrachem wszystkich studentów. Zaskakiwała nas swoją dokładnością i wymaganiami. I ja miałam przed nią wielki respekt. Codziennie musiałam pisać, co zrobiłam, bez względu na to, czy wynik moich eksperymentów był dodatni czy ujemny. Ujemne wyniki należało odnotowywać po to, by ich nie powtarzać. Szybko jednak doceniłam metody działania pani docent, bo zajmując się taką dziedziną nauki, jaką jest chemia, trzeba być niezwykle precyzyjnym.”

„W sztuce dokładność staje się deformacją, a prawda – kłamstwem. Nie ma nic absolutnie dokładnego ani prawdziwego. Jest tyle prawd, ile ludzi.”

„Na każdym polu pracy społecznej idee reformatorskie wywołują z matematyczną niemal dokładnością zorganizowany opór stęchłej rutyny i tradycjonalnego szablonu.”

„Holiści-pluraliści-behawioryści-fizykaliści orzekli, iż jak wiadomo z fizyki, prawidłowość w naturze jest tylko statystyczna. Podobnie jak nie można z zupełną dokładnością przewidzieć drogi pojedynczego elektronu, tak też nie wiadomo na pewno, jak się będzie zachowywał pojedynczy kartofel. Dotychczasowe obserwacje pouczają, że miliony razy człowiek kopał kartofle, ale nie jest wykluczone, że jeden raz na miliard stanie się na odwrót, że kartofel będzie kopał człowieka.”

„Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić? Pytanie jak gdyby zawisło na chwilę w spokojnym powietrzu nocy, aby ulecieć poprzez ciemności w kierunku Morza Martwego. Herkules Poirot znieruchomiał z ręką na okiennym ryglu. (…) Z pedantyczną dokładnością zasłonił okno i zmierzając w stronę łóżka, uśmiechnął się dobrotliwie. „Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić”. Ciekawe zdanie! W sam raz dla uszu słynnego detektywa – i to pierwszego wieczoru w Jerozolimie.”

„Stawianie znaku równości między oboma pojęciami jest pełne niedokładności i nie może być w każdym przypadku uważane za zgodne z prawdą, bo akurat na terenach mieszanych map językowe nie są w pełni identyczne z mapami narodowościowymi. Czynniki historyczne, społeczne i rodzinne odbijają zróżnicowanie w każdej osobowości. Językowo zewnętrzne oddziaływanie szkoły, wychowania, filmu i innych mediów czynią swoje, by wpłynąć na decyzję w sprawie przynależności narodowościowej, które na terenach językowo mieszanych jest w końcu decyzją indywidualną a w której język stanowi wprawdzie istotny, ale nie jedynie rozstrzygający czynnik. Dlatego też pytanie o stosunek języka do świadomości narodowościowej, mimo, że ono samo w sobie jest ważne, tym razem stawiamy poza nawias. Na terenach granicznych o politycznym napięciu, jak było to przed wojną na Górnym Śląsku, może również przy uczuciach patriotycznych ożywionych dobrymi chęciami dojść do rzeczowo fałszywej wykładni do stworzenia napięć, które przeciwstawiają się pierwotnej istocie języka jako łączącego ludzi środka porozumiewania się.”

„Dokładność nie jest prawdą.”

„Znam miejsca święte. Potrafię je sobie odtworzyć z fotograficzną dokładnością. Wiem, co jak wygląda, gdzie się znajduje, co tam zobaczę i kogo spotkam. A mimo to, a może właśnie dlatego, urzekają mnie one i fascynują.”

„Niedokładność pamięci polega (…) nie tylko na tym, że odtwarza ona niedokładnie, a więc niekompletnie jakiś przedmiot, istotę lub zdarzenie. Gorzej, że uzupełnia dowolnie wszystkie braki i luki, że owe „plomby” fantazji bywają często fałszywe.”

„(…) doświadczanie sztuki Schillera – wspaniałego dzieła wielkiego życia, najwyższej dokładności i przy tym całej jego wspaniałej pomysłowości – to prawdziwa rozkosz.”

„Barbarzyńska dokładność; skomląca pokora.”

„Ten człowiek, Himmler, przed obliczem, którego codziennie stawałem, był po Hitlerze najbardziej potężną osobistością w Rzeszy, a jednak nic nie potrafię określić go inaczej niż jako wzorowego niemieckiego nauczyciela. Żadne inne porównanie nie wydaje mi się właściwe. Przypominał nauczyciela, który z drobiazgową dokładnością ocenia wypowiedzi swoich uczniów i za każdą odpowiedź jest skłonny stawiać notę w dzienniku. Cała jego osobowość wyrażała biurokratyczną precyzję, pracowitość i lojalność. Błędem byłoby jednak osądzanie Himmlera na podstawie tej wystudiowanej fasady. Przekonałem się o tym później.”

„Na lotnisku w Neapolu czekał na nas (leciałam oczywiście w towarzystwie Ranucia) kompozytor piosenki, którą miałam śpiewać na festiwalu. Towarzyszyła mu żona, młoda, przystojna kobieta – matka pokaźnej liczby dzieci. Dokładnie nie pamiętam, ale liczba dzieci waha się w mojej pamięci między siódemką a dziewiątką. Zresztą, jeśli popełniam niedokładność, to do tego czasu wyrównana ona została z pewnością na korzyść dziewiątki.”