Johann Wolfgang von Goethe cytaty

„Kto nie uwierzy w własny rozwój, ten na zawsze pozostanie szarym przechodniem.”

„Ludzie są szczęśliwi, zanim dojdą do rozumu i kiedy go znów stracą.”

„Wszystko ułożyłoby się znakomicie, gdyby można było rzecz powtórzyć.”

„Nikt nie jest panem ludzi naprawdę twórczych, należy ich zostawić samych sobie.”

„Miłość, co daje siłę wszystko znieść, za wszystko też może wystarczyć.”

„Prawdziwa miłość jednaką zostanie, czy jej na wszystko pozwolisz, czy wszystkiego zabronisz.”

„Wszechpotężna jest miłość, która wszystko tworzy, wszystko ochrania.”

„Wobec wielkich zalet drugiego człowieka nie ma innego ratunku jak tylko miłość.”

„Miłość jest cierpieniem. Człowiek musi kochać, ale nie chce tego.”

„Miłość często to wzmacnia, co zdawałoby się, że ją powinno ugasić: kaprysy i przeciwności, oddalenie i zazdrość.”

„Chce on [Kościół] rządzić, a do tego potrzeba mu ograniczonych w swym myśleniu mas, które będą się korzyć i pozwolą nad sobą panować.”

„Myślenie jest ważniejsze niż wiedza, ale nie ważniejsze niż obserwacja.”

„Świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto mimo dzielącej odległości lub nie wyrażonych myśli, wyczuwa twą obecność, przemienia tę ziemię w raj.”

„I być zmuszonym do uwielbiania absurdu – to najsmutniejszy stan, do jakiego może być doprowadzony człowiek świadomy swego rozumu.”

„Na myśl o Niemcach często ogarnia mnie wielki smutek: jacyż potrafią być wspaniali jako jednostki, a zarazem jacy godni pogardy jako naród…”

„Właśnie to, z czym człowiek się nie zgadza i czego nikt nie chce słuchać, trzeba tym częściej powtarzać.”

„I najmniejszy włos rzuca swój cień.”

„Cud jest najukochańszym dzieckiem wiary.”

„Tylko ten, kto jest najwrażliwszy, może się stać najzimniejszym i najtwardszym; musi się bowiem zamknąć w hartowanym pancerzu, aby się zabezpieczyć przed szorstkimi potrąceniami. I jakże mu często ciąży ten pancerz.”

„Kto nie jest w stanie kochać i twierdzi, że nigdy się nie myli, ten pozwolił się już pogrzebać.”

„Posiadam tyle, a wszystko pochłania uczucie dla niej. Posiadam tyle, a bez niej wszystko mi jest niczym”

„Kto wiele przebywa z dziećmi, odkryje, że żaden nasz czyn nie pozostaje u nich bez oddźwięku.”

„Matematycy to gatunek Francuzów: mówisz coś do nich, a oni przekładają to na swój język i proszę: robi się z tego coś zupełnie innego.”

„Istnieją dwie pokojowe formy przemocy: prawo i przyzwoitość.”

„Charakter człowieka najlepiej określa się przez to, co uznaje on za śmieszne.”

„Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.”

„Tylko człowiek, który przez całe życie pracował, ma prawo powiedzieć: żyłem!”

„Jakkolwiek często zaglądaliśmy do niego (Koranu), zawsze na początku nas odrzuca, lecz później przyciąga i zdumiewa, by na koniec zmusić nas do złożenia mu hołdu… Jego styl, zgodny z treścią i intencją, jest surowy, wspaniały, przejmujący – i zawsze prawdziwie wzniosły. A więc Księga ta przez wszystkie wieki będzie wywierać swój niezmienny wpływ.”

„Potykając się można zajść daleko; nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.”

„Błędy człowieka czynią go sympatycznym.”

„Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.”

„Autorytety są główną przyczyną tego, że ludzkość stoi w miejscu.”

„Gdzie światło jest najjaśniejsze, cień jest najciemniejszy.”

„Łatwo się nauczyć panowania, trudniej rządzenia.”

„Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.”

„Miej nawet mały rozum, ale swój.”

„Odczuwamy bardzo często swe braki, a to, czego nam brak, posiada często, jak nam się wydaje, ktoś drugi…”

„Błąd łatwiej dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.”

„Większego szczęścia nie ma na ziemi jak szczerze kochać i być ukochanym.”

„Sama wiedza nie wystarczy, trzeba jeszcze umieć ją stosować.”

„Śnieg to fałszywa czystość.”

„Starość nie czyni nas zdziecinniałymi, jak ludzie twierdzą, lecz odkrywa w nas ciągle jeszcze prawdziwe dzieci.”

„To co ja wiem, może każdy wiedzieć. Moje serce mam ja tylko.”

„Architektura weneckiego kościoła Świętego Marka dorównuje w swej głupocie wszystkiemu, czego uczono i dopuszczano się pewno w jego murach. Wszystkie te zabiegi o nadanie znaczenia kłamstwu wydają mi się żałosne, a popisy, które imponują dzieciom i ludziom żądnym wrażeń zmysłowych, zdają mi się – także wówczas, gdy zastanawiam się nad nimi jako twórca, poeta – niesmaczne i mało ważne.”

„Z przyganą odniósł się też do tragedii przeznaczenia. „Cóż dzisiaj powiedział – począć z losem? Los to polityka.””

„Błądzi człowiek, póki dąży.”

„Kolekcjonerzy to ludzie szczęśliwi.”

„Wysokie wymagania – nawet niespełnione – już same w sobie są bardziej godne szacunku niż niskie wymaganie spełnione bez reszty.”

„Ja jestem Twój i Ty jesteś moja, i tak trwamy razem. Przecież nie może być inaczej.”

„Nie jestem zbudowany ani teatrem, ani obrzędami kościelnymi: komedianci zadają sobie wiele trudu, żeby wywołać uciechę, klech zaś czyni to, by nakłonić do religijnego skupienia. (…) [papież jest] najlepszym komediantem w Rzymie.”

„Głęboki upadek prowadzi często do wielkiego szczęścia.”

„Prawda jest pochodnią olbrzymią: dlatego właśnie usiłujemy wszyscy zbliżyć się do niej tylko na chwilę w obawie, by nie spłonąć.”

„Nie podróżuje się po to, by przyjechać, tylko żeby podróżować.”

„Zaczynaj wszystko, co możesz zrobić lub o czym marzysz. Zuchwałość mieści w sobie geniusz, siłę i czary. Nie zwlekaj!”

„Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.”

„Trzeba kochać, trzeba nienawidzić, trzeba walczyć, trzeba umieć silnie przeżywać. To może uczynić życie gorzkim, ale bez tego życie nic nie jest warte.”

„Wszystko, co wyzwala naszego ducha, nie ucząc nas panowania nad sobą, prowadzi do zguby.”

„Należy każdego dnia posłuchać krótkiej pieśni, przeczytać dobry wiersz, zobaczyć wspaniały obraz i jeśli byłoby to możliwe – wypowiedzieć kilka rozsądnych słów.”

„Nauka Chrystusa nigdzie nie była bardziej tłumiona niż w chrześcijańskim Kościele.”

„Wiele tracimy wskutek tego, że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.”

„Ludzkość? To abstrakcja. Zawsze istnieli i będą istnieli tylko ludzie.”

„Gdzie znika zainteresowanie, tam znika i pamięć.”

„Mahomet był Prorokiem, a nie poetą i dlatego jego Koran musi być traktowany jako Boskie Prawo, a nie jako książka stworzona przez człowieka dla rozrywki lub edukacji.”

„Artysto, twórz, nie gadaj!”

„Podróżuje się nie po to, aby dotrzeć do celu, ale po to, żeby być w podróży.”

„Zmysły mają zbyt krótkie skrzydła w stosunku do nieśmiertelnego lotu ducha.”