Johann Wolfgang von Goethe: Na czasie cytaty

„I najmniejszy włos rzuca swój cień.”

„Świadomość, że gdzieś jest ktoś, kto mimo dzielącej odległości lub nie wyrażonych myśli, wyczuwa twą obecność, przemienia tę ziemię w raj.”

„Kto nie uwierzy w własny rozwój, ten na zawsze pozostanie szarym przechodniem.”

„Miłość, co daje siłę wszystko znieść, za wszystko też może wystarczyć.”

„Nie wszędzie, gdzie jest woda, muszą być żaby; ale gdzie słychać żaby, tam jest woda.”

„Właśnie to, z czym człowiek się nie zgadza i czego nikt nie chce słuchać, trzeba tym częściej powtarzać.”

„Błąd łatwiej dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.”

„Miłość to sprawa idealna, małżeństwo – realna. Połączenie rzeczy realnej z idealną nigdy nie uchodzi bezkarnie.”

„Miej nawet mały rozum, ale swój.”

„Łatwo się nauczyć panowania, trudniej rządzenia.”

„Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.”

„Błędy człowieka czynią go sympatycznym.”

„Potykając się można zajść daleko; nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.”

„Chce on [Kościół] rządzić, a do tego potrzeba mu ograniczonych w swym myśleniu mas, które będą się korzyć i pozwolą nad sobą panować.”

„Tylko człowiek, który przez całe życie pracował, ma prawo powiedzieć: żyłem!”

„Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.”

„Charakter człowieka najlepiej określa się przez to, co uznaje on za śmieszne.”

„Istnieją dwie pokojowe formy przemocy: prawo i przyzwoitość.”

„Nie ma nic straszniejszego niż czynna ignorancja.”