Gustave Flaubert cytaty

strona 2

„Dajcie mi spokój z tą waszą ohydną rzeczywistością! Cóż to jest rzeczywistość? Jedni widzą czarno, drudzy niebiesko, większość widzi głupio. Nie ma nic mniej naturalnego niż Michał Anioł i nic odeń potężniejszego. Troska o zewnętrzną prawdę jest znamieniem upadku naszych czasów; jeśli tak dalej pójdzie, sztuka stanie się jakimś błazeństwem mniej poetycznym od religii i mniej zajmującym od polityki.”

„Aby osiągnąć szczęście, trzeba spełnić trzy warunki: być imbecylem, być egoistą i cieszyć się dobrym zdrowiem. Jeśli jednak nie spełnicie pierwszego warunku, wszystko jest stracone.”

„Lubiła morze jedynie za jego burzliwość, a zieleń tylko wśród ruin. Z każdej rzeczy musiała wydobyć jakąś korzyść dla siebie i odrzucała jako zbędne to wszystko, co w danej chwili nie mogło być pokarmem dla jej serca.”

„W młodości kocha się kobiety, które przypominają tę pierwszą, potem kocha się je dlatego, że różnią się między sobą.”

„Ten, kto nie mówi źle o kobietach, nie kocha ich wcale, gdyż najgłębszy sposób odczuwania czegokolwiek polega na cierpieniu.”

„Kobiety w miłości nie posiadają własnej skrytki, nie zatrzymują nic dla siebie, zupełnie inaczej niż mężczyźni, którzy we wszystkich szlachetnościach uczucia rezerwują jednak drobny skarb na własny użytek.”

„Możesz opisywać wino, miłość, kobiety i chwałę pod warunkiem, że nie jesteś pijakiem, kochankiem, mężem czy żołnierzem. Jeśli uczestniczysz w życiu, niezbyt dobrze się w nim rozeznajesz: zbyt wiele przynosi ci albo bólu, albo uciech.”

„Mężczyzna kochany przez jedną kobietę bywa jednocześnie kochany przez inne.”

„Skoro nie można żyć z tymi, których się kocha, największą torturą jest żyć z tymi, których się nie kocha – dotyczy to trzech czwartych rodzaju ludzkiego.”

„Przed ślubem zdawało się jej, że go kocha, ale oczekiwane szczęście nie nadeszło. „Pomyliłam się więc” – myślała i starała się dociec znaczenia słów: szczęście, namiętność, upojenie, słów, które tak pięknie brzmiały w książkach.”

„Uważajcie na smutek. To wada.”

„Autor w swoim dziele powinien być jak Bóg we wszechświecie, wszędzie obecny i nigdzie niewidoczny.”

„Wieczny postrach rodzin, syrena, potwór, niewyraźna a groźna istota, fantastycznie przebywająca w głębinach miłości.”

„Szczęście jest jak ospa. Gdy złapiemy je zbyt wcześnie, może całkowicie zniszczyć naszą konstytucję.”

„Są ludzie, których jedynym zadaniem jest służyć innym za pośrednika, przechodzi się po nich jak po mostach i idzie się dalej.”

„Miłość, jak i reszta, jest tylko pewnym sposobem widzenia i czucia.”

„Pragnienie nieustanne nie ma granic, bo jest nie do zaspokojenia.”

„Czym jest równość, jak nie zaprzeczeniem wszelkiej wolności. Równość jest niewolą.”

„Kiedy przychodzi starość, zwyczaje stają się tyranią.”

„Pani Bovary – to ja.”

„Z całej polityki rozumiem tylko zamieszki.”

„Serce jest bogactwem, którego się nie sprzedaje ani się nie kupuje, ale które się ofiarowuje.”

„Wyjątek – mów, że potwierdza regułę. Nie próbuj tłumaczyć jak.”

„Opis: w rozmowie z Amélie Bosquet.”

“One's duty is to feel what is great, cherish the beautiful, and to not accept the conventions of society with the ignominy that it imposes upon us.”

“There is no truth. There is only perception.”

“There are two infinities that confuse me: the one in my soul devours me; the one around me will crush me”

“Everything, even herself, was now unbearable to her. She wished that, taking wing like a bird, she could fly somewhere, far away to regions of purity, and there grow young again.”

“I don't believe that happiness is possible, but I think tranquility is.”

“You must write for yourself, above all. That is your only hope of creating something beautiful.”

“I tried to discover, in the rumor of forests and waves, words that other men could not hear, and I pricked up my ears to listen to the revelation of their harmony.”

“The public wants work which flatters its illusions.”

“He had the vanity to believe men did not like him – while men simply did not know him.”

“But, in her life, nothing was going to happen. Such was the will of God! The future was a dark corridor, and at the far end the door was bolted.”

“Writing is a dog’s life, but the only one worth living.”

“She would have liked not to be alive, or to be always asleep.”

“We must laugh and cry, enjoy and suffer, in a word, vibrate to our full capacity … I think that’s what being really human means.”

“The denigration of those we love always detaches us from them in some degree. Never touch your idols: the gilding will stick to your fingers.”

“Sadness is a vice.”

“He had carefully avoided her out of the natural cowardice that characterizes the stronger sex.”

“Haven't you ever happened to come across in a book some vague notion that you've had, some obscure idea that returns from afar and that seems to express completely your most subtle feelings?”

“The more you approach infinity, the deeper you penetrate terror”

“You need a high degree of corruption or a very big heart to love absolutely everything”

“An author in his book must be like God in the universe, present everywhere and visible nowhere.”

“What wretched poverty of language! To compare stars to diamonds!”

“The idea of bringing someone into the world fills me with horror. I would curse myself if I were a father. A son of mine! Oh no, no, no! May my entire flesh perish and may I transmit to no one the aggravations and the disgrace of existence.”

“Talent is a long patience, and originality an effort of will and intense observation.”

“By trying to understand everything, everything makes me dream”

“After the pain of this disappointment her heart once more stood empty, and the succession of identical days began again.”

“Doesn't it seem to you," asked Madame Bovary, "that the mind moves more freely in the presence of that boundless expanse, that the sight of it elevates the soul and gives rise to thoughts of the infinite and the ideal?”

“What baffled him was that there should be all this fuss about something so simple as love.”

“The most glorious moments in your life are not the so-called days of success, but rather those days when out of dejection and despair you feel rise in you a challenge to life, and the promise of future accomplishments.”

“And he beholds the moon; like a rounded fragment of ice filled with motionless light.”