Bhaktiwedanta Swami Prabhupada: Cytaty o Bogu

„Musimy kultywować świadomość Kṛṣṇy z pozytywnym nastawieniem (anukūlyena kṛṣṇānu-śīlanam), czyli medytować o tym, jak zadowolić Kṛṣṇę. Należy zawsze myśleć o Kṛṣṇie, tak jak robiły to pasterki z Vṛndāvany (gopī). Dały one przykład doskonałej świadomości Kṛṣṇy, gdyż pragnęły jedynie sprawić Mu przyjemność. Caitanya Mahāprabhu stwierdził: ramyā kācid upāsanā vraja-vadhū-vargeṇa yā kalpitā. Najlepszą metodę czczenia Boga, Najwyższej Osoby, pokazały właśnie gopī.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Wszystkie – łącznie ze starszymi pasterkami, matką Yaśodą i jej przyjaciółkami – starały się zadowolić Kṛṣṇę. Tak samo było w przypadku starszych pasterzy, takich jak maharadża Nanda i jego przyjaciele. Kṛṣṇę próbowali zadowolić Jego rówieśnicy obojga płci, a nawet krowy, kwiaty, owoce i woda Vṛndāvany. Działo się tak dlatego, że wszystko we Vṛndāvanie jest natury duchowej; nie ma tam nic materialnego. Powinniśmy zdać sobie sprawę z różnicy między materią a duchem. W tym, co materialne, nie ma symptomów życia; w tym, co duchowe, obecne są zaś wszelkie oznaki życia.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 205–206.

O przyjemności , O myślach , O myśleniu , O Bogu

„Można dostać się na planety piekielne, na planety niebiańskie albo wrócić do Boga. Rozumny człowiek dojdzie do wniosku, że skoro i tak musi przygotować się do następnego życia, dlaczego nie miałby przygotować się do powrotu do domu, do Boga? Nasze obecne ciało zostanie zniszczone i będziemy musieli wejść w kolejne. Bhagavad-gīta (14.18) mówi nam, jakie to będzie ciało. Ūrdhvaṁ gacchanti sattva-sthāḥ.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Ci którzy działają pod wpływem dobroci i unikają czterech rodzajów grzesznych czynności, wzniosą się w przyszłym życiu na wyższe planety. Żeby to osiągnąć, nie trzeba być czystym bhaktą Pana. Wystarczy przestrzegać zasad, co pozwala unikać grzechu, oraz pozostawać pod wpływem guṇy dobroci. Życie ludzkie służy czynieniu postępu duchowego. Jeśli zmarnujemy je na jedzenie, spanie, łączenie się w pary i obronę niczym psy czy koty, stracimy tę sposobność.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 195.

O domu , O Bogu

„Bóg przychodzi do tego świata osobiście, pozostawia nauki w postaci Bhagavad-gīty, a także bhaktów potrafiących przybliżyć Go innym. My zaś uparcie nie uznajemy Boga. To głupota z naszej strony. Tych, którzy nie uznają Najwyższego, Bhagavad-gītā nazywa łotrami i głupcami (mūḍhāḥ). Bóg istnieje i istnieje także Jego energia. Skoro nie potrafimy dostrzec Jego samego, możemy przynajmniej zobaczyć Jego energię. Mimo iż nie widzimy elektrowni i inżynierów, którzy nią kierują, wykorzystujemy elektryczność. Powinniśmy dowiedzieć się, skąd ona pochodzi. Taką funkcję pełni inteligencja. Dociekania doprowadzą w końcu do samej elektrowni. Przekonamy się wtedy, że kieruje nią człowiek. Elektryczność jest bezosobowa i elektrownia także, ale stojący za nimi człowiek jest osobą. Bóg też jest osobą. To logiczne. Jak mógłby być bezosobowy? Bezosobowe nie ma inteligencji. Wynaleźliśmy tyle wspaniałych maszyn pozbawionych jednak inteligencji. Inteligencję ma obsługująca je osoba. Kṛṣṇa mówi: mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ sūyate sa-carācaram.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

„Dostrzegasz energię, która uwidacznia się w zdumiewających akcjach i reakcjach zachodzących w materialnym stworzeniu, lecz nie myśl, że działa ona niezależnie. Ja nią kieruję”.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 167.

O inteligencji , O Bogu , O nauce , O głupocie

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

O współpracy , O narodzinach , O zrozumieniu , O naturze

„Oddanie dla Kṛṣṇy jest czymś naturalnym, tak jak czymś naturalnym jest oddanie dziecka dla rodziców. W obliczu niebezpieczeństwa nawet naukowcy-materialiści modlą się do Boga. Kiedy zaś nic im nie grozi, występują przeciw Niemu. Dlatego niebezpieczeństwa są potrzebne, aby nauczyć tych niegodziwców, że Bóg istnieje.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 128.

O dzieciach , O rodzicach , O Bogu

„Pan mówi, że należy zbliżyć się do Niego i powrócić do domu, do Boga. Na nieszczęście ludzie nie wiedzą, kim jest Bóg i czy mogą do Niego powrócić. Z tej racji są niczym zwierzęta. Modlą się o chleb powszedni, ale zapytani o Boga nie potrafią nic na Jego temat powiedzieć. Kogo więc proszą? Czy modlą się do powietrza? Jeśli przedkładam jakąś prośbę, musi istnieć adresat. Tymczasem ludzie nie mają pojęcia, do kogo ani gdzie tę prośbę skierować. Twierdzą, że Bóg jest w niebie. Ale na niebie jest także wiele ptaków. Czy one są Bogiem? Wiedza o Bogu jest niewielka lub żadna. Chociaż idee na temat Boga to brednie, ich pomysłodawcy pozują na uczonych, pisarzy i filozofów. Jedynymi prawdziwie wartościowymi książkami są pozycje w rodzaju Śrīmad-Bhāgavatam i Bhagavad-gīty.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 124–125.