Cytaty na temat zacytować (26 cytatów)

„Mój przyjaciel z lat licealnych, pan Waja, zacytował mi kiedyś Wielkiego Filozofa Nietzschego: Kto uważa ludzi za stado i ciągle przed nim ucieka, ten musi liczyć się z tym, że to stado dogoni go i weźmie na rogi. Następnie skonstatował: A niech mnie ch… biorą na rogi, ja ich p…. Podpisuję się pod tym.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Simone Choule, „Tylko Rock” nr 9 (97), wrzesień 1999.

O ludziach

„Uważam, że wywiad ma dwa życia; jedno, kiedy na gorąco jest publikowany i drugie, gdy się później po niego sięga, by zacytować, przywołać jako świadectwo. Po latach może być ważnym dokumentem historycznym, jak np. rozmowa Melchiora Wańkowicza z Edwardem Rydzem-Śmigłym czy Józefem Beckiem.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Źródło:http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=3880 Czuła, wierna pamięć o Kresach, „Przegląd Polski”, dodatek literacki do „Nowego Dziennika”, Nowy Jork, 11 marca 2011]

„Ale jaki skandal? Nie rozumiem. Ja po prostu zacytowałam oficjalne zaproszenie na marsz.”

Krystyna Pawłowicz (1952) polska polityczka, prawniczka

o „Marszu Szmat”.
Źródło: Tylko u nas! Prof. Pawłowicz o Kuźniarze: Zero kompetencji, zero profesjonalizmu, zero uczciwości zawodowej, fronda.pl, 2013 http://www.fronda.pl/a/tylko-u-nas-prof-pawlowicz-kuzniar-mnie-nie-sprowokowal,28318.html

„Jako lider i teoretyk zawsze uważał, żeby nie wskazać na swój antysemityzm w pismach i mowach. I broń Boże, żeby ktoś publicznie zacytował go z prywatnych rozmów, w których czynił uwagi ostro śmierdzące antysemityzmem. Gdy zdarzało mu się mówić o Żydach, Stalin często naśladował w dobrze znanym, przesadnym akcencie sposób, w jaki Żydzi mówią. Jest to ten sam sposób, w jaki mówią tępi, zacofani ludzie, którzy gardzą Żydami, kiedy przedrzeźniają negatywne cechy żydowskie. Stalin też lubił żydłaczyć i był w tym całkiem dobry.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

Pamiętniki
Źródło: tom 2, s. 47.

O Bogu , O ludziach

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Podczas jednego z posiedzeń Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum w Oświęcimiu przeprowadziliśmy na terenie byłego obozu Auschwitz-Birkenau wizytację mającą na celu ustalenie sposobów konserwacji zachowanych tam obiektów. Podczas tej czynności dwóch żydowskich działaczy rozejrzało się wokół, jakby czegoś wypatrując. W pewnym momencie powiedzieli, że na wieży jednego z kościołów w Oświęcimiu widzą krzyż. Wkrótce pojawiła się z ich strony sugestia, że najlepszym sprawdzianem dobrej woli chrześcijańskich uczestników dialogu będzie wyeliminowanie wszystkich krzyży z krajobrazu wokół Auschwitz-Birkenau. (…) Oczywiście z wież kościołów w Oświęcimiu też! Na początku nie dowierzałem własnym uszom. W najlepszym przypadku traktowałem to jako ponury żart. Ale żeby upewnić się, czy mój słuch i rozum działają, zaproponowałem obu rozmówcom wejście na wieżyczkę nad bramą wejściową do Birkenau, skąd rozciąga się panorama obozu i okolicy. Wszedłszy na górę, wskazałem dłonią krzyż nad kościołem i zapytałem, czy chodzi im o jego usunięcie. Potwierdzili i zacytowali znaną formułę religii Holocaustu: „Niebo nad Auschwitz musi być puste!”. W ich ustach odżył stary postulat ateistów: cmentarz, jakim jest Auschwitz, musi być wolny od znaków religijnych, a sprzymierzeńcem w dziele usuwania krzyży powinien być Kościół. Nadmienię, że – niestety – nie zabrakło w polskim Kościele osób, duchownych i świeckich, którym ta rola odpowiadała.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Kościół, Żydzi, Polska

O religii , O zachowaniu , O górach

„Być może jestem ostatnim gruzińskim prezydentem, który potrafi zacytować Puszkina, Brodskiego i Jasienina.”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

podkreślając, że mimo krytycznej oceny polityki Kremla nie uważa się za rusofoba.
Źródło: „Forum”, 26 lipca 2010

„W nawiązaniu do ponawianych w kampanii wyborczej insynuacji pod moim adresem, jakobym był kłamcą oświęcimskim, pragnę przypomnieć, że są one związane z następującymi wydarzeniami. Siedem lat temu młodzieżówka Unii Pracy złożyła doniesienie do prokuratury o rzekomym popełnieniu przeze mnie czynu określanego mianem kłamstwa oświęcimskiego, zabronionego artykułem 55 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Prokuratura po przeprowadzeniu postępowania sprawę umorzyła ze względu na fakt, iż nie popełniłem takiego czynu. Zarzut wiązał się z tym, że w audycji radiowej zacytowałem fragment wspomnień Jerzego Stadnickiego pt. „Mój pamięciowy obraz Oświęcimia”, wydrukowanych w „Zeszytach Historycznych” nr 128, 1999 r. wydawanych przez Instytut Literacki w Paryżu, kierowany przez śp. Jerzego Giedroycia (którego znałem i w redagowanej przez niego „Kulturze” pisywałem). Oskarżenie mnie o kłamstwo oświęcimskie jest szczególnie nikczemne, ze względu na fakt, iż wielu członków mojej rodziny było w niemieckich obozach więzionych. Nie wszyscy przeżyli.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

Źródło: Oświadczenie, naszdziennik.pl, 26 października 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20071026&id=po21.txt

O kłamstwie , Obraz

„Jako premier nigdy nie miałem poczucia, że mam władzę, może jako przedsiębiorca kilka razy tak. Mogę zacytować słowa kogoś, kto był uważany za wielkiego dyktatora, czyli Benito Mussoliniego. W jego dziennikach ostatnio przeczytałem: „Mówią, że mam władzę, ale mają ją moi dygnitarze państwowi, a ja mogę tylko powiedzieć mojemu koniowi, by jechać w prawo albo w lewo, ale nic więcej.””

Silvio Berlusconi (1936) włoski polityk

o sobie.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/2176992,12,burza_po_prowokacji_silvio_berlusconiego,item.html, 27 maja 2010

Koń

„Ale on mnie wcale nie sprowokował! Ja spokojnie zacytowałam zaproszenie. Oficjalny dokument podmiotu, który zorganizował marsz. Kuźniar do niczego mnie nie sprowokował. To ja jemu pokazałam, że nie jest profesjonalistą – zacytowałam zaproszenie na imprezę.”

Krystyna Pawłowicz (1952) polska polityczka, prawniczka

o Jarosławie Kuźniarze w kontekście „Marszu Szmat”.
Źródło: Tylko u nas! Prof. Pawłowicz o Kuźniarze: Zero kompetencji, zero profesjonalizmu, zero uczciwości zawodowej, fronda.pl, 2013 http://www.fronda.pl/a/tylko-u-nas-prof-pawlowicz-kuzniar-mnie-nie-sprowokowal,28318.html

„Człowiek bardzo często udziela wywiadu na kasetę magnetofonową, ktoś później to spisuje i drukuje… Pamiętam jak raz zacytowałem Gałczyńskiego: „Jam jest nad mocz wyższy, jam jest metafizyk”, a jakaś facetka zapisała „Jam pies nad mocz wyższy i już metafizyk” …”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Odkrywanie Zdzisława Beksińskiego, fakty.interia.pl, 28 lipca 2009 http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/news/odkrywanie-zdzislawa-beksinskiego,1345092,3439

„Nie bądź pan idiotą.
Reporter w ostatniej chwili cofnął mikrofon i uśmiechając się miło, zapytał:
– Detektywie, mogę pana zacytować?
Uśmiech Celluciego był równie szczery.
– Możesz pan sobie wytatuować to na klacie.”

Tanya Huff (1957) kanadyjska pisarka

Postacie: Michael, reporter
Linie krwi

O uśmiechu

„Ta samonapędzająca się, frenetyczna cyrkulacja kapitału jest dowodem, że pieniądz stanowi ostateczną rzeczywistość naszego życia, że jest bestią, której nigdy nie oswoimy. Tak jak miłość, ideologia jest ślepa. Co z tego, że my w coś nie wierzymy? W pewnym sensie to ideologia wierzy za nas.
Zacytuję moją ulubioną anegdotę. Niels Bohr, wielki fizyk, miał kiedyś gościa. Zobaczył on nad drzwiami Bohra końską podkowę – jak pan wie, podkowa ma odganiać złe duchy. Zapytał Bohra: „Słuchaj, Niels, czy ty naprawdę w to wierzysz?”. Na co Bohr odpowiedział: „Oczywiście, że nie. Ale powiesiłem ją, ponieważ powiedziano mi, że ona działa nawet gdy się w nią nie wierzy”.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Wywiad w Newsweeku, 5 stycznia 2010 http://www.newsweek.pl/magazyn/artykuly/Europa/zizek-dla-newsweeka--dlaczego-kapitalizm-zawsze-zwycieza,51206,6

O miłości , O pieniądzach , O rzeczywostości , Sens

„Mam nadzieję, że Kościół katolicki w Polsce i Rosyjski Kościół Prawosławny spełnią swoją bardzo ważną misję, powierzoną im przez Chrystusa. Najlepiej oddaje ją zdanie z Listu św. Pawła, zacytowane w przesłaniu: „W imię Chrystusa prosimy, pojednajcie się”. Posługa pojednania to bardzo ważna posługa Kościoła: jednać ludzi z Bogiem i pomiędzy sobą, zbliżać do siebie narody, wszystkich jednoczyć w Chrystusie. To jest dawne i współczesne zadanie Kościoła. Papież Benedykt XVI, który z okazji 50. rocznicy Soboru Watykańskiego II ogłosił Rok Wiary pisze, że Kościół jest znakiem i narzędziem pojednania dla całego świata.”

Stanisław Budzik (1952) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Alina Petrowa-Wasilewicz, Abp Budzik o przesłaniu Kościoła i Cerkwi do narodów polskiego i rosyjskiego: nie padnie „przebaczamy i prosimy o przebaczenie” http://wpolityce.pl/wydarzenia/33373-abp-budzik-o-przeslaniu-kosciola-i-cerkwi-do-narodow-polskiego-i-rosyjskiego-nie-padnie-przebaczamy-i-prosimy-o-przebaczenie, wpolityce. pl, 3 sierpnia 2012

O Bogu , O ludziach , O wierze , O przebaczeniu

„Spośród wszystkich artykułów ukazujących się w czasopismach, znajdujących się na najbardziej chyba cenionej, w świecie naukowym, Liście Fildelfijskiej aż 20% nie jest nigdy, nawet raz, od momentu publikacji cytowana. Jeśli od tego odejmiemy, tak powszechne wśród naukowców, autocytowania i cytowania pojedyncze, często grzecznościowe wynikające z poczucia wzajemności lub wdzięczności, to naukowy śmietnik rośnie w oczach. Biorąc pod uwagę fakt, że naukowcy powinni cytować wszystkie teksty, na których opierają swoją pracę, oznacza to, że artykuł, który nigdy nie został zacytowany nie miał żadnego wpływu na jakiegokolwiek naukowca na świecie, a co za tym idzie, nie miał również jakiegokolwiek wpływu na rozwój nauki.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 365.

O nauce

„Kiedyś jeden znajomy [Czech] zapytał: powiedz, za czym wy, Polacy, tak gonicie? Ciągle szybciej, więcej, ciągle nie na swoim miejscu. Zacytował mi nawet Balzaka, ponoć powiedział to czy napisał, że jeśli pokazać Polakowi przepaść, to skoczy w nią od razu. I coś w tym jest, że my tak strasznie nerwowo szukamy… świętego spokoju.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

„Czas Kultury” nr 1–2/2007

„Zacytuję tu Ninę Fioravanti – „zbyt wiele jest do rozwiązania problemów ważnych, by tracić czas na studia nad dupą”.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Wywiady i spotkania
Źródło: wywiad na Liście Sapek, Nie bądź, kurwa, taki Geralt http://sapkowski.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=453, sapkowski. pl

O studiach , O czasie

„Położył na biurku książkę, z którą przyszedł, otworzył na którejś stronie i zacytował, szybko i trochę niewyraźnie, bo nie przywykł przyznawać się do tego, co najbardziej w nim nurtowało.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

o książce Barwy Walki M. Moczara.
Potem przychodzi ktoś inny

O walce

„Bergmana wciąż na nowo odkrywają kolejne pokolenia. Pokazał na ekranie ludzką kondycję „na brudnej ziemi pod pustym niebem”, by zacytować jego słowa, podejmował tematy, które przeżywa na swój sposób wielu ludzi, pragnących zrozumieć samych siebie i bliźnich. Jest uniwersalny.”

Tadeusz Szczepański (1947) polski krytyk filmowy, tłumacz

Źródło: Małgorzata I. Niemczyńska, Bergman to był człowiek bardzo osobliwy, „Gazeta Wyborcza”, 31 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/btbc.htm

O ludziach

„Mam nadzieję, że ktoś to zacytuje.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

„Wodzireja (1977) Feliksa Falka cenzura przez rok trzymała na półce. Jak go odpięła, doczekałem się chyba najpiękniejszej recenzji. W jednym z knajpianych numerów zacytowałem dwa takty pieśni ochotniczych hufców pracy z lat 50. To była jakaś rosyjska pieśń zaadaptowana przez OHP. Recenzent napisał, że dokonałem ordynarnej transkrypcji na pięknej, radosnej pieśni.”

Jan Kanty Pawluśkiewicz (1942) kompozytor polski

Źródło: Błażej Torański, Knebel. Cenzura w PRL-u, wyd. Zona Zero, Warszawa 2016, ISBN 978-83-946131-0-5, s. 184.

„Natomiast panie pośle – jeśli chodzi o pana i o pański program, to mogę tylko zacytować odpowiedź jakiej pan udzielił „Super Expressowi”. Na pytanie o program odpowiedział pan – „Wy ze mnie tu alfy i omegi nie róbcie. Ja znam tylko konkrety ogólne”. I tak panie pośle z panem jest od wielu lat. Pan zna tylko konkrety ogólne. Będę głosował za tym, żeby przyznano panu Srebrne Usta.”

Marek Borowski (1946) polski polityk

Źródło: Srebrne Usta – plebiscyt Programu Trzeciego Polskiego Radia http://www.polskieradio.pl/trojka/srebrneusta/

Pytanie

„Nie oznacza, że każdy Emisariusz jest komandosem. Nie, niezupełnie, ale właściwie, kim jest żołnierz? Ile ze szkolenia sił specjalnych odciska się na ciele, a ile w umyśle? I co się stanie, jeśli się je rozdzieli?
Żeby użyć frazesu – kosmos jest wielki. Najbliższy z Zamieszkałych Światów znajduje się pięćdziesiąt lat świetlnych od Ziemi. Najdalszy – cztery razy dalej, a niektóre z transportowców kolonizacyjnych wciąż jeszcze lecą. Jeśli jakiś maniak zacznie potrząsać ładunkami taktycznymi albo innymi zabawkami zagrażającymi biosferze, to co wtedy? Informację można przesyłać przez strunową transmisję nadprzestrzenną tak blisko natychmiastowości, że naukowcy wciąż spierają się o terminologię, ale to, by zacytować Quellcristę Falconer, nie przenosi żadnych cholernych dywizji. Nawet gdyby wystrzelić transportowiec z wojskiem, gdy tylko zacznie się bałagan, oddziały ekspedycyjne doleciałyby na miejsce akurat na czas, by pobawić się z wnukami zwycięzców.
To nie jest metoda na rządzenie Protektoratem.
Dobra, można zdigitalizować i przesłać umysły solidnej grupy bojowej. Dawno już minęły czasy, gdy w wojnie decydowała liczebność, a większość zwycięstw ostatniej połowy tysiąclecia została osiągnięta przez małe, ruchliwe siły partyzanckie. Można nawet przelać p. m. c. żołnierzy wprost w powłoki z uwarunkowaniem bojowym, podrasowanym systemem nerwowym i ciałami napakowanymi hormonami. I co dalej?
Znajdą się w ciałach, których nie znają, w nieznanym świecie, walcząc z bandą nieznajomych przeciwko innym obcym za sprawę, o której prawdopodobnie nigdy nawet nie słyszeli, a już z pewnością nie rozumieją. Klimat jest inny, tak samo jak język, kultura, zwierzęta, roślinność i atmosfera. Szlag, nawet grawitacja się różni. O niczym nie mają pojęcia, a nawet jeśli przetransferuje się ich z zaimplantowaną wiedzą o lokalnych warunkach, dostaną potężną dawkę informacji, które powinni zasymilować, kiedy najprawdopodobniej już kilka godzin po upowłokowieniu będą musieli walczyć na śmierć i życie.
I tu właśnie wkracza Korpus Emisariuszy.
Wspomaganie neurochemiczne, interfejsy elektroniczne, mechanika – to wszystko jest fizyczne. Większość nawet nie dotyka samego umysłu, a to właśnie umysł zostaje przesłany. Stąd wziął się Korpus. Zaczęli od technik psychoduchowych od tysiącleci rozwijanych na Ziemi przez kultury orientalne i wydestylowali je w system szkoleniowy tak złożony, że jego absolwenci na większości planet mają prawny zakaz sprawowania jakichkolwiek stanowisk wojskowych lub politycznych.
Nie żołnierze. Niezupełnie.”

Richard Morgan książka Modyfikowany węgiel

Modyfikowany węgiel (2002)
Źródło: s. 44–45

O życiu , O śmierci , O wojnie , O świecie

„Zostałem przyjęty na audiencji, zadałem kilka istotnych pytań i pan Hoser odpowiadał sprytnie, tak, żebym nie mógł niczego zacytować. W slangu dziennikarskim nazywamy to bełkotem. Wiele słów, ale nie ma jak zacytować tego w tekście (…). Czy możemy zapytać pana Hosera, dlaczego wyjechał z Rwandy na kilka miesięcy przed ludobójstwem i powrócił tam w sierpniu 1994, kiedy maczety były jeszcze ciepłe, a ziemia uginała się od trupów? Uważam, że mamy prawo oczekiwać odpowiedzi (…). Na stronach archidiecezji ten moment wyjazdu nie jest zachowany. Jest napisane, że pracował w Rwandzie od 1975 do 1996.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

na temat prób uzyskania od abp. Henryka Hosera stanowiska w sprawie jego postawy w trakcie ludobójstwa w Rwandzie.
Źródło: Tochman: W Rwandzie byli księża, którzy mordowali i gwałcili. Czas się przyznać http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,14253684,Tochman__W_Rwandzie_byli_ksieza__ktorzy_mordowali.html, gazeta.pl, 10 lipca 2013.

O zachowaniu , O czasie , Pytanie

„Przeciwko Europie prowadzona jest wojna. Albo Europa, tutaj zacytuję panią premier, wstanie z kolan i zacznie na poważnie rozważać przeciwdziałanie, ale to oznacza odrzucenie, przede wszystkim poprawności politycznej, albo tego rodzaju wydarzenia będą się powtarzać i sposób życia Europejczyków będzie się zmieniał w najgorszą możliwą stronę, w najgorszym możliwym kierunku. To będzie życie wśród ciągłego zagrożenia i kontroli. To nie jest dobre życie, to nie jest życie, które budowało europejską pomyślność, europejską kulturę i europejską siłę.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o zagrożeniu terroryzmem w Europie po zamachach w Londynie w czerwcu 2017.
Źródło: Jarosław Kaczyński: przeciwko Europie prowadzona jest wojna http://wgospodarce.pl/informacje/37213-jaroslaw-kaczynski-przeciwko-europie-prowadzona-jest-wojna, wgospodarce.pl, 4 czerwca 2017.

O życiu , O sile , O wojnie

„Zacytuję ci Paula McCartneya. To jest bardzo mądry facet, który stworzył poważne podstawy do tego, żeby rock and roll nie zdechł śmiercią tragiczną obrobiony przez panów z brzuszkami, którzy myślą tylko o szmalu. Powiedział, że jeżeli coś zostanie z rock and rolla tego, który teraz jest, to będzie heavy metal, ale ten, który wywodzi się z korzeni. Nie chcę tutaj nobilitować heavy metalu, bo właściwie nie wiadomo, co to znaczy, ale sądzę, że on miał na myśli rock an rolla. Ja bym w ten sam sposób powiedział, że rock and roll to jest jedyna w sumie siła taka ożywcza w muzyce. (…) I czy nawet hip-hop, który tam jest dziamgany wszędzie, to bez tych lupów rockandrollowych, oni by nie mieli co jeść.”

Marek Piekarczyk (1951) polski wokalista heavymetalowy (TSA)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 25 kwietnia 2004.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 55.

O myślach , O myśleniu , O facetach , O śmierci