Cytaty na temat sala (13 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Występowaliśmy pod literą W i zanim przyszła nasza kolej na zabranie głosu, albo sala była pusta, albo większość spała.”

Mamata Banerjee (1955)

o motywach zmiany nazwy stanu przez lokalny parlament.
Źródło: Wojciech Lorenz, Indie żegnają sahibów, rp.pl, 9 września 2011 http://www.rp.pl/artykul/226541,714395-Kolonialne-nazwy-do-kasacji.html

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 1 lutego.
(…)
Muzeum Narodowe. O rozwoju tego Muzeum zawiera sprawozdanie Prezydenta m. następujące szczegóły: (…) Do szczęśliwych nabytków należy znakomity, rzadki i wielkiej wartości zbiór gemm od p. Schmidta-Ciążyńskiego i całego szeregu ważnych okazów dla dziejów sztuki w Polsce i na Rusi, obok kilkunastu okazów naszego dzisiejszego malarstwa i rzeźby. Tak nagłe zwiększenie się zbiorów, wymagało powiększenia lokalu muzealnego, jakoż oddano „Langerówkę” na cele muzealne i połączono ją z salą wielką przez umyślnie na ten cel zrobione drzwi. Dziś sala ta w części jest już zapełnioną dziełami sztuki i odlewami z cennych zabytków rzeźby w Polsce. A gdy dary pamiątek po Mickiewiczu okazały, że zapełnić mogą osobną salkę, a zbiór rycin dość znaczny wymagał pomieszczenia, zarządzono restauracyę dwóch bocznych pokoików i oddano je na ten cel zarządowi Muzeum. Będzie zadaniem zarządu Muzeum w najbliższym czasie urządzić to Muzeum Mickiewiczowskie, jak skoro ostatni transport rzeźb nadejdzie z Paryża. Wkrótce też stanie gablotka na pomieszczenie kamei i gemm, i można spodziewać się, że publiczność nasza i przejeżdżający rodacy znajdą w miesiącach letnich tego roku nowy dowód rozszerzenia się narodowego zbioru. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 26, 2 lutego 1886, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O malarstwie

„Panie Marszałku! Z wielką troską i z wielką sympatią do pana osoby kieruję te słowa do pana. Coś się panu porobiło. Chłopie, był pan w poprzedniej kadencji marszałkiem, który oprócz znajomości regulaminu demonstrował przede wszystkim kulturę osobistą. Dzisiaj pan się zachowuje na tej sali, jakby ta sala była pana własnością. Pan komentuje wypowiedzi posłów, zapominając, że polskie prawo zakazuje cenzury, nawet prewencyjnej. Pan dzisiaj zna tylko i wyłącznie jeden artykuł tego regulaminu, tj. art. 175, którym pan tu potrząsa, mówiąc o tym, że za chwilę pan ukarze karą finansową posła, który ma prawo do tego, żeby zabrać głos, i bierze odpowiedzialność za swoje słowa.”

Ewa Kopacz (1956) polska polityk

do Marka Kuchcińskiego w trakcie debaty o projekcie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu w dniu 7 lipca 2016 http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter8.nsf/0/881B5D11A02E0CD8C1257FE90073DB82/%24File/22_c_ksiazka.pdf

O karze , Zapominając

„Nie przypuszczałem, że sala sejmowa stanie się sceną narodową. Tyle że nie szekspirowską, ale chocholą z elementami kabaretu. Trochę z Wyspiańskiego, trochę z Witkacego. Niestety, wszystko to strasznie mało profesjonalne. I przerażające. (…) No, ale chłopcy marzyli o władzy, dostali ją w prezencie, to teraz się bawią.”

Kazimierz Kutz (1929–2018) polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny; działacz polityczny i senator RP

Źródło: Kaczyńscy bawią się w politykę, „Gazeta Wyborcza”, 27 lutego 2006

„Ciało, którym się opiekowałam, leżało w sali numer jeden.
Sala była biała. I ciało było białe. Mówiło do mnie „córeńko”.Rozsznurowywałam troczki szpitalnej koszuli, a ono wypływało
na prześcieradło i niżej, na szare kwadraty podłogi.
Pachniało koniczyną, zbutwiałym drewnem, piwnicznym dołem.”

Anna A. Tomaszewska (1968) poetka polska

Źródło: Mapa http://www.zeszytypoetyckie.pl/poezja/157-anna-tomaszewska

„To on uczynił mnie milionerem. Na początku przeżywaliśmy jednak ciężkie chwile. Jeździliśmy po całych Stanach z własnym dużym namiotem, który służył nam jako sala koncertowa. Byliśmy tak biedni, że po zakończeniu występów zdejmowaliśmy nasze stare plakaty, aby móc użyć ich jeszcze raz. W końcu udało nam się.”

Eddy Arnold (1918–2008)

o Tomie Parkerze.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 173.

„Nie było to pozbawione uczucia, nie przypominało padliny parzącej się padliną. Gardziłem rozwiązłością tego rodzaju, seksem typowym dla Los Angeles, Hollywood, Bel Air, Malibu, Laguna Beach. Obcy podczas pierwszego spotkania, obcy przy rozstaniu – sala gimnastyczna pełna bezimiennych ciał onanizujących się nawzajem. Ludzie pozbawieni zasad moralnych często uważają się za bardziej wyzwolonych, ale przeważnie nie potrafią nic odczuwać lub są niezdolni do miłości. Dlatego uciekają w rozwiązłość. Trupy spółkujące z trupami. W ich grach nie ma ani elementu ryzyka, ani poczucia humoru. To wielka orgia zwłok. Moralność stwarza ograniczenia, ale ma oparcie w doświadczeniu ludzi na przestrzeni wieków. Niektóre jej zasady czynią z ludzi niewolników spędzających życie w fabrykach i kościołach, lojalnych poddanych państwa. Inne są całkiem rozsądne. To tak jak ogród, w którym rosną trujące i jadalne owoce. Trzeba wiedzieć, które można zerwać i zjeść, a które lepiej zostawić w spokoju.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O życiu , O losie , O ludziach , O seksie

„Wywalczyliśmy, wypracowaliśmy tam margines swobody, a zarazem wydawało się nam, że ta przestrzeń wciąż do nas mówi pełnym głosem. Kiedy wreszcie znaleźliśmy oś opartą na ogniu, sala otworzyła się akustycznie. Mijał czas, praca nabierała szlifu, ale naprawdę tylko w Brzezince udało się nam zachować i wpisać w strukturę spektaklu coś fundamentalnego dla naszego rozumienia dźwięku, ciszy i w konsekwencji dla przekazu całego spektaklu. Gdziekolwiek go prezentujemy, zaczyna się on tą samą pieśnią-sekwencją, którą nazywamy Zamykaniem, stwarzającą sugestię, że widzowie wchodzą w trakcie jakiegoś aktu, który właśnie się kończy i kiedy tylko usiądą i spróbują przyswoić sobie przestrzeń, słyszana jeszcze przez drzwi wejściowe pieśń już się skończyła, gasi się kolejne świece, kolejne lampy, dwie kobiety zlewają olej z lampad. Nie następuje jednak jeszcze cisza – po pieśni odsłaniają się dźwięki działań, kroków. Kiedy to zanika, dopiero wtedy słyszymy ogień w kominku, a kiedy oswoimy się i z tym, słyszymy dźwięki płynące z zewnątrz – w Brzezince są to ptaki i jaz młyński, który pracuje i jego głos do nas dochodzi. Cała ta fonosfera docierała do nas przez cały czas pracy i trzeba było, tak jak w procesie odłupywania, rzeźbienia, odejmować kolejne powierzchnie, żeby zostało to, co jest ciszą – nie tylko brakiem dźwięku, cyfrowym zerem, lecz ciszą głębokiej obecności świata. W Brzezince właśnie to na nas oddziaływało, pokazywało wewnętrzny kierunek naszej pracy – odsłaniania poprzez dźwięk.”

Jarosław Fret (1971)

o Teatrze ZAR.
Źródło: „Teatr”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26200

O kobietach , O zachowaniu , O ptakach , O ciszy

„Gdy tylko uderzają w klawisze – sala dosłownie zamiera. Technika wprost cudowna, melodie przepiękne, a do tego – obaj pianiści – to aktorzy, komicy, którzy potrafią jednym przejściem – od rytmu gwałtownego, burzliwego, szybkiego – uderzyć lekko i wywołać śmiech i oklaski.”

Zygmunt Broniarek (1925–2012) polski dziennikarz

o duecie pianistów Marek i Wacek.
Źródło: „Przekrój” 1971, cyt. za: Lucjan Kydryński, Marek i Wacek. Historia prawdziwa, Bydgoszcz 1990, s. 49.

O historii , O śmiechu

„Koncert był niesamowity, jeśli chodzi o to jak ludzie reagowali. Pamiętam niezwykły, jakby wąski hall z kolumnami dookoła. Pamiętam też, że ludzie byli bardzo uważni, ale potem oszaleli i cała sala wręcz drżała. (…) W pokoju natknęłam się na jakieś urządzenie elektroniczne i spanikowałam, myśląc, że to podsłuch. Okazało się jednak, że był to zwykły system elektryczny. Po przylocie dano nam wódkę, więc jak dojechaliśmy do hotelu to byliśmy już nieco wstawieni.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

o koncertach w komunistycznej Polsce.
Źródło: Oko w oko, wywiad Macieja Orłosia, TVP, 1996

O ludziach , O pokoju , O myślach , O myśleniu

„Nie sposób zapamiętać tylu osób naraz,Lala, weź ten aparat i spierdalaj, nara,Cała sala oburzona, co ten Fokus odwala?!”

Fokus (1980) polski producent i artysta hip-hopowy

Cytaty z Pokahontaz, Receptura
Źródło: utwór Do amnezji

„Istnieje bardzo sprawiedliwa i obiektywna ocena teatru komediowego, sprawiedliwsza od recenzentów. To sala. Widownia, która bawi się lub właśnie kompletnie nic jej nie śmieszy. Przygotowując sztuki „śmieszne”, mam zawsze duże obawy, z końcem prób żaden z ogranych po tysiąckroć dowcipów już nie śmieszy, nic się nie układa, napięta do granic wytrzymałości nerwów „maszyneria” teatralna w przedpremierowej gorączce zgrzyta i trzeszczy. I dopiero podczas pierwszego spektaklu ta poczwarka przeradza się, no, ma szansę przerodzić się w motyla. Współpracuję często z fachowcem od komedii Wojciechem Pokorą i on na ostatnich próbach zwykł dopominać się publiczności. Bo potrzebuje już publiczności – partnera oddziałującego z drugiej strony.”

Marcin Sławiński (1951)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 7 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/muszas.htm

„To były zwykle imprezy składkowe. Ktoś przywiózł kaczki, inny prosiaka, Renata Beger dostarczała kiełbasy własnej produkcji. Ja zapewniałem lokal i napoje. Tak żeśmy sobie żyli, aż żeśmy się dostali do Sejmu. Samoobrona dostała ogromną dotację z budżetu państwa i moje progi stały się dla jej działaczy za niskie. Bliższe im teraz ekskluzywne hotele, restauracja sejmowa czy Sala Kongresowa w Pałacu Kultury.”

Zbigniew Witaszek (1942) polski działacz polityczny, restaurator

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html