Cytaty o boksie (43 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Sądzę, że wymyślasz swe własne ograniczenia dla osobistej wygody. Są ludzie, którzy chcą mieć ograniczenia i wymyślają sobie tak wiele małych pudełeczek ile jest im potrzebne. Chcą chronić się przed razami i strzałami ślepego losu i tak dalej. Robią to w sferze psychicznej. Budują swą własną zbroję. Kopią sobie szczurzą norę, cokolwiek to jest. Wybierają sposób w jaki żyją. Czy robią to świadomie, czy z pomocą rządu, czy systemu edukacyjnego, to ktoś wciąż pomaga przy budowie tego wyobrażonego pudełka w którym żyjesz, ale jego wcale nie musi tam być.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

O losie , O ludziach , O pomocy

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach , O domu , O trawie , O pszczołach

„Los szachownicą dni i nocy włada,Gdzie w partii rola pionków nam przypada,Które się wodzi, zbiera i ubijaI znów kolejno w pudełku układa.”

Omar Chajjam (1048–1131) perski poeta, astronom, filozof, lekarz i matematyk

Źródło: Rubayat, XLIX, tłum. Edward Raczyński

O losie

„Forrest Gump: Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz…
Dziewczynka: Z tyłu opakowania jest napisane.”

Maciej Frączyk (1984)

Ale Kino! – czyli co by było, gdy postaci filmowe były dziećmi
Źródło: s. 5

O życiu

„Autor nie jest narratorem, chyba że zechce tak to ustawić. Narrator nie jest autorem, choćby wyskoczył ze skóry. Siedzi wewnątrz historyjki jak w pudełku i wie tyle, ile chce autor. Być narratorem – to w moim rozumieniu jest to samo, co wcielić się w postać z książki, czyli coś fizycznie niemożliwego.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O książkach

„Nie widzę wpływu mojej pracy dziennikarskiej na poezję i odwrotnie. Są w moim umyśle dwoma oddzielnymi pudełkami. Nie mieszam ich. Nie uprawiam poezji politycznej. Staram się pisać o rzeczach uniwersalnych, ludzkich emocjach, które są wszędzie są takie same.”

Surender K. Bhutani (1943) indyjski poeta

Źródło: Iga Burniewicz, Z ziemi polskiej do kraju Bharaty, polska-azja.pl, 18 lutego 2009 http://www.polska-azja.pl/2009/02/18/z-ziemi-polskiej-do-kraju-bharaty/

„Denerwuje mnie powierzchowność. Ludzie nie słuchają tego, co się do nich mówi. Nie jest istotne, co mówię, istotne jest to, że pojawiam się od czasu do czasu w tym pieprzonym pudełku, w telewizorze.”

Adam Darski (1977) polski muzyk rockowy (Behemoth)

Źródło: wywiad Doroty Wodeckiej, Napędza mnie gniew, „Gazeta Wyborcza”, 13 sierpnia 2010.

O ludziach , O czasie , O gniewie

„W moim ostatnim mieszkaniu często zdarzało mi się,
że kiedy się rano budziłem,
w pokoju była wycieczka.
Młoda przewodniczka pokazywała turystom przedmioty na półkach:
chińskie posążki, pudełka po herbacie i szklane kule,
demonstrowała im zawartość moich szuflad,
posyłała w obieg rzadkie druki z mojej biblioteki.
Wszystko opatrywała fachowym komentarzem.
Turyści gapili się na moje naczynia kuchenne jak
na średniowieczne narzędzia tortur,
co tylko można obmacywali i fotografowali.”

Michal Ajvaz (1949) czeski pisarz i poeta

Źródło: Turyści, tłum. Leszek Enkelking

O pokoju , O herbacie

„Nawiasem mówiąc, była to książka o życiu na umierającej planecie Lingo-3, której mieszkańcy przypominali amerykańskie samochody. Mieli koła i silniki spalinowe. Odżywiali się kopalnym paliwem. Nie byli jednak produkowani, rozmnażali się sami. Składali jaja z małymi samochodzikami w środku i dzieci dorastały w kałużach benzyny wyssanej z karterów dorosłych.
Lingo-3 odwiedzili kosmiczni wędrowcy i dowiedzieli się, że jej mieszkańcy wymierają. Dlaczego? Ponieważ wyniszczyli zasoby planety włącznie z atmosferą.
Wędrowcy z kosmosu nie bardzo mogli udzielić im pomocy materialnej. Samochodopodobne istoty miały nadzieję, że goście pożyczą im trochę tlenu i zabiorą przynajmniej jedno z ich jajek na inną planetę, gdzie mogłoby się wylęgnąć i od nowa dać początek cywilizacji samochodowej. Najmniejsze jajo ważyło jednak czterdzieści osiem funtów, a kosmiczni wędrowcy mieli jeden cal wzrostu i cały ich statek był mniejszy niż ziemskie pudełko na buty. Pochodzili z planety Zeltoldimar.
Reprezentujący Zeltoldimarańczyków Kago powiedział, że jedyne, co mogą zrobić, to opowiedzieć innym istotom we wszechświecie o tym, jak piękne były samochodopodobne istoty. Oto co powiedział do tych wszystkich rdzewiejących gratów, którym kończyła się benzyna:
- Zginiecie, ale pamięć o was będzie żyła wiecznie.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O dzieciach , O książkach , O butach , O pomocy

„Na biurku leżał podręcznik dla ogrodników, otwarty na róży odmiany „Pan Lincoln”. Wciąż stało na nim także okrągłe lustro oraz pudełko z farbami. Jednak kartka papieru rysunkowego, na którym jeszcze przed chwilą malowała różę, była zupełnie pusta.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Czerwona Maska (2007)

„Nie mamy karabinów. Mamy tylko kamienie, pudełka zapałek i benzynę. Razem, ręka w rękę, przy pomocy zapałek i naszyjników wyzwolimy ten kraj.”

Winnie Madikizela-Mandela (1936–2018)

Źródło: Płonące naszyjniki Winnie Mandeli, onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/swiat/plonace-naszyjniki-winnie-mandeli,1,4254632,wiadomosc.html

O pomocy

„Nie tylko nie czuję się jak gwiazda filmowa, nie sądzę, żebym zachowywała się jak jedna z nich. Moim zdaniem gwiazdą jest się tak długo, jak trwa ceremonia wręczenia Oskarów. Tylko wtedy ważne są pozory, opakowanie, od którym przemycasz na widownię całkiem zwyczajnego człowieka. Po zakończeniu imprezy natychmiast wyskakuję z efektownego pudełka i znowu jestem kobietą, matką.”

Kate Winslet (1975) aktorka angielska

Źródło: „In Style”, marzec 2009.

O kobietach , O gwiazdach , O matce

„„Szalony wynalazca” (oraz „Szalony eksperyment”) przed ogromnym pudełkiem proszku do prania:
Rety! proszek bez kartek!
Skąd się to wzięło? Pewnie reklama!?
A co tu reklamować?”

Szarlota Pawel (1947–2018) polska malarka i rysowniczka

Jonka, Jonek i Kleks

„Kiedy byłem dzieckiem, sam sobie konstruowałem teatr. Mama przynosiła mi pudełka po butach, a ja tworzyłem w nich teatralne przedstawienia. Wycinałem z boków otwory na drzwi, montowałem kotarę na sznurku, rozstawiałem plastikowych lub ołowianych „aktorów”, na widowni siedział jakiś miś lub małpka i… spektakl mógł się zaczynać. Jednak do Szekspira było mi wtedy bardzo daleko…”

Mariusz Zalejski (1959) aktor polski

Źródło: Home-made, czyli teatr życia... – rozmowa z Mariuszem Zalejskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1163/Homemade-czyli-teatr-zycia-rozmowa-z-Mariuszem-Zalejskim.html

O dzieciach , O butach

„Niech mnie pani do racjonalności tego polityka nie przekonuje! Jest to racjonalność, z której jak diabeł z pudełka zawsze wyskoczy coś nieobliczalnego, co ma odkryć prawdziwe lub urojone układy, lub coś innego równie groźnego, czym można politycznie grać.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

odpowiedź na pytanie czy Jarosław Kaczyński jest politykiem racjonalnym.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/wybory2011/1,115569,10422753,Prosze_mnie_do_racjonalnosci_Kaczynskiego_nie_przekonywac_.html, 7 października 2011

„Parę dni po urodzeniu syna [Ivana] zorientowałam się, że coś jest nie tak, bo Ivan wykonywał dziwne, nerwowe ruchy. Robią twemu dziecku serię testów, po czym podsuwają ci pudełko z chusteczkami higienicznymi. Czujesz się jak w odcinku Casualty (brytyjski telewizyjny dramat medyczny). Ta diagnoza miała przerażające i straszne konsekwencje. To zmienia na zawsze całe twoje życie. I jest bardzo trudne Jesteś przerażona, nie jesteś w stanie z tym wszystkim sobie poradzić. Czujesz się samotna, wręcz izolowana.”

Samantha Cameron (1971)

Źródło: Promyk słońca w gęstej mgle, „Angora” nr 16 (1296), 19 czerwca 2015, s. 76.

O życiu , O dzieciach

„Mężczyzna to pudełko, do którego kobiety bezmyślnie wrzucają swoje marzenia. A potem mają pretensje, że wyjmują coś nieco innego niż to, co włożyły do środka. I tłuką na oślep: miałeś być inny!”

Agnieszka Drotkiewicz (1981) polska pisarka

Teraz
Źródło: rozdział 13

O kobietach , O marzeniach

„Choć papierków po cukierkach
tu i ówdzie ślad,
marzy ci się bombonierka
taka jak ja
niby nic, a jednak zerkasz,
jak się dostać do pudełka
odkryć tajemnicę słodką,
delikatnie zdjąć złotko.”

Barbara Stępniak-Wilk (1969)

Źródło: Bombonierka

O tajemnicy , O zdjęciach

„Kiedy [pies] Bryś zdechł, płakałem pół dnia. Po obiedzie wdziałem na ubranie białą koszulę, do drugiej taczki, zamiast chorągwi przyczepiłem chustkę, Brysia wpakowałem na taczki, które popychał syn kucharki, Jacek, a ja szedłem przed taczkami, ubrany w ową koszulę i niosąc chorągiew i śpiewałem jakieś pieśni kościelne ku straszliwemu oburzeniu matki. Brysia pochowaliśmy pod gruszką w ogrodzie, naprzeciwko ganku, na prawo. Ale przed pogrzebem wyrwałem mu ze łba kilka włosów i włożyłem je na pamiątkę do pudełka od landrynek.”

Ignacy Chrzanowski (1866–1940) polski historyk literatury

Pamiętnik
Źródło: Marzena Florkowska, Wnosił jasną smugę humoru. Profesor Ignacy Chrzanowski we wspomnieniach, „Alma Mater” nr 92, maj 2007, s. 32.

O matce , O śpiewie , O płaczu

„Słuchajcie – to dziecko nuci
W czarodziejskim pudełku skrzypiec.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Ech, muzyka

O dzieciach , O muzyce

„Wiele dałbym za to, żeby
Ten wiersz był pudełkiem
zapałek, odkrytą lampką
na biurku, kwitkiem z pralni.
To marzenie czyni mnie
poetą.”

Julian Kornhauser (1946) polski poeta

Źródło: Traktat poetycki

„Lepienie z ludzkości jednej społeczności nie oznacza stworzenia społeczności jednolitej, wręcz przeciwnie; przyjazne i odpowiednie wykorzystanie poszczególnych cech w atmosferze zrozumienia… Społeczności oparte na jednym szablonie, jak pudełka żołnierzyków, są raczej tworem przeszłości niż przyszłości.”

Herbert George Wells (1866–1946) powieściopisarz angielski

The weaving of mankind into one community does not imply the creation of a homogeneous community, but rather the reverse; the welcome and adequate utilization of distinctive quality in an atmosphere of understanding… Communities all to one pattern, like boxes of toy soldiers, are things of the past, rather than of the future. (ang.)
Źródło: Historia świata (1920)

O historii , O zrozumieniu , O przeszłości , O przyszłości

„Aktor ma swój „box of tricks”, takie pudełko ze swoimi trikami, które wykorzystuje do odegrania ról. Ja lubię się zmagać. Przekraczać samą siebie.”

Magdalena Lamparska (1988) polska aktorka

Źródło: Prestige Bag News, wywiad http://prestigebag.pl/magdalena-lamparska-wywiad/2/, luty 2016.

„Morwa czekał na swoją dziewczynę. Aktualnie była to nieduża, pulchna blondynka z niebieskimi oczami, podobna do tej, jaką kiedyś widział na pudełku czekoladek, kiedy jeszcze czekoladki można było bez trudu kupić w sklepach.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Za progiem mroku

O czekaniu

„Trener mówił nam, że drużyna jest jak pudełko kredek. Jeśli będziemy osobno, skończy się to źle, bo jedną kredkę łatwo złamać. Gdy weźmie się w garść wszystkie kredki razem, trudniej je zniszczyć.”

Aleksandra Jagieło (1980) polska siatkarka

Źródło: volley24.pl http://www.volley24.pl/index.php/Mistrzostwa-swiata/Jagielo-To-duza-strata-dla-reprezentacji

O stracie

„To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.”

Orhan Pamuk książka Dom ciszy

Dom ciszy (1996)

„Ano, posłuchaj ty o tym, że życie jest nie do przewidzenia i że każdy ma jakieś drzwi, co ich nie otworzył, i potem on wciąż myśli, czy za nimi aby inny los go nie czekał. Każdy potrzebuje kogoś, kto akuratnie jego potrzebuje, ale świat tak już jest bezlitośnie urządzony, że kto pragnie gwiazdki z nieba, to dostaje koński nawóz w pudełku od tytoniu. Bo jakby każdy dostał to, co on sobie upatrzył, toby nie czuł, co on stracił (…).”

Andrzej Mularczyk (1930)

Każdy żyje jak umie (2011)

O życiu , O losie , O świecie , O myślach

„To był dobry dzień, jeden z tych, które chowasz w pudełku na dnie szuflady i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

W głębi lasu (2007)
Źródło: rozdział 27

„Jego [pisarza] zadaniem jest spisanie historii i poprzez nią dostarczenie czytelnikom emocji. Po ostatniej redakcji tekstu i oddaniu go do druku, autor powinien usunąć się w cień, bo jego rola się kończy – ster przejmuje odbiorca i to on staje się kluczowy. On tworzy całą tę historię na nowo w swojej wyobraźni. Gdyby więc pisarz nie krył się za książką, a zamiast tego wyskoczył ze środka jak diabeł z pudełka, zakłóciłby cały proces.”

Remigiusz Mróz (1987) polski pisarz

Źródło: Milena Buszkiewicz, Jesień w tym roku może okazać się wyjątkowo mroźna… – wywiad z Remigiuszem Mrozem, booklips.pl, 2 września 2016 http://booklips.pl/wywiady/jesien-w-tym-roku-moze-okazac-sie-wyjatkowo-mrozna-wywiad-z-remigiuszem-mrozem/

O historii

„Gdyby produkty, takie samochody i płatki śniadaniowe, podlegały takim samym tendencjom rozwojowym jak komputery osobiste, to średniej wielkości samochód kosztowałby dwadzieścia siedem dolarów, a pudełko płatków centa.”

Bill Gates (1955) szef firmy Microsoft

Biznes szybki j@k myśl

O samochodach

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Według „Washington Post” najbardziej irytującym zdarzeniem dla Busha jest moment, gdy podczas spotkania dzwoni jego komórka. Najwidoczniej druga sytuacja jest wtedy, gdy zatnie się pudełko z tik-takami.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane XV http://www.joemonster.org/art/5767/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_XV

„Te obrazy pamiętam najlepiej. Są jak zdjęcia byłych chłopaków, które rozpaczliwie pragniesz wyrzucić, lecz nie możesz się na to zdobyć. Więc zamiast tego przechowujesz je w starym pudełku po butach w głębi szafy, dochodząc do wniosku, że nie zaszkodzi je mieć. Po prostu na wypadek gdybyś pewnego dnia zapragnęła otworzyć to pudełko i przypomnieć sobie stare dobre czasy.”

Emily Giffin (1972)

Coś pożyczonego

O butach , Chłopak , Obraz

„Miłość to nie wisienka w czekoladzie, którą się nadgryza i odkłada do pudełka.”

Janet Fitch (1955)

Pomaluj to na czarno

O miłości

„Przyjaciela nie można znaleźć (…) Nie ma żadnej mapy, która pokaże, gdzie szukać, takiej jak mapy skarbów w pudełkach z płatkami.”

Jodi Picoult (1966)

W naszym domu (2010)

„Bo zbierać można zarówno rzeczy, jak porcelanę – co nas tu specjalnie interesuje – obrazy, broń, znaczki, pudełka zapałek czy serwetki papierowe, zbierać można zwyczaje, przysłowia, piosenki, a nawet poszczególne słowa. Przede wszystkim jednak można zbierać wiadomości.”

Jerzy Łoś (1920–1998) polski matematyk

Źródło: E. Kowecka, J. i M. Łosiowie, L. Winogradow, Porcelana polska, Wrocław Ossolineum, 1975, s. 133.

Obraz

„Być w Wenecji, to jakby zjeść całe pudełko czekoladek z likierem naraz.”

Truman Capote (1924–1984) pisarz amerykański

Venice is like eating an entire box of chocolate liqueurs in one go. (ang.)

„Marzenka przechowywała gwiazdki z pagonów taty w pudełku od zapałek. Co jakiś czas sprawdzała, czy wszystkie są, przeliczała na nowo. Jeden, dwa, trzy, cztery. Po niemiecku liczyć nie umiała. Najwyżej do trzech, nauczyła się na podwórku: Eins-zwei-drei, wypieprzaj.
Umiała też powiedzieć: „Guten Morgen, butem w mordę.””

Brigitta Helbig-Mischewski książka Niebko

Niebko

O butach , O czasie

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 20 czerwca.
(…)
Układ z p. Konstantym Schmitd-Ciążyńskim względem nabycia przez gminę miasta Krakowa cennych jego zbiorów, kamei, gemm i innych dzieł sztuki dla Muzeum narodowego w Krakowie, w dniu wczorajszym stanowczo doszedł do skutku i przez delegowanych gminy podpisany został. Wczoraj też spisanym został protokół w Prezydyum Magistratu z powodu odbioru od p. Konstantego Schmidta Ciążyńskiego zbioru kamei i gemm, nabytych w myśl uchwały Rady miasta z d. 1 kwietnia 1885 r. Obecnymi byli wiceprezydent p. Friedlein Józef, r. m. Dr Henryk Jordan, r. m. Dr F. Jakubowski, Dr Maryan Sokołowski, prof Uniwersytetu, hr. Cieszkowski Zygmunt i p. Muczkowski Stefan, notaryusz. Odbioru wspomnianych kamei i gemm dokonano na podstawie umowy zawartej między gminą a p. Schmiedtem-Ciążyńskim i od brano razem sztuk 2507, czyli o siedm sztuk więcej nad umówioną liczbę 2500. Kamee i gemmy złożone w poszczególnych pudełkach, umieszczone w skrzyni, którą następnie złożono w kasie wertheimowskiej w lokalu kasy miejskiej.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 139, 21 czerwca 1885, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O myślach , O czasie , O myśleniu