Cytaty na temat pasek (24 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Można pomalować ropuchę w paski, ale nie stanie się od tego tygrysem.”

George R.R. Martin książka Starcie królów

Pieśni Lodu i Ognia, Starcie królów
Źródło: s. 265

„Mnie tam na moich porannych kacach seks specjalnie nie rajcował. Wolałem to robić na nocną zmianę. Ale w nocy zawsze było to samo – ta wariatka wrzeszczała i rzucała we mnie czym popadło: telefonami, książkami telefonicznymi, butelkami, szklankami (pustymi i pełnymi), radioodbiornikami, torebkami, gitarami, popielniczkami, słownikami, pękniętymi paskami od zegarków, budzikami… Niezwykła z niej była kobieta.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O kobietach , O książkach , O seksie

„Pamiętasz ten moment, kiedy jako dziecko, w wieku koło siedmiu lat, malujesz obrazek i niebo to niebieski pasek u góry kartki? I wtedy przychodzi ten moment rozczarowania, kiedy nauczyciel mówi ci, że tak naprawdę niebo zajmuje cała wolną przestrzeń na rysunku. I to jest ta chwila, kiedy życie zaczyna być coraz bardziej skomplikowane i nieco nudniejsze, ponieważ zamalowywanie kartki na niebiesko jest raczej nużącym zajęciem.”

Alan Rickman (1946–2016) aktor brytyjski

Źródło: Hard Talk Intervie (2001)

O życiu , O dzieciach , O rozczarowaniu , O nauczycielach

„Artysta malarz Ignacy Wojenny: Na czerwono w żółte paski…
Artysta malarz Stanisław Pokojowy: Nie masz pojęcia o kolorach, na różowo w zielone kropki…”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

„Pierwotnie Mariolka miała być elegantką. Bluzka z żabotem, złota torebka, szpilki, trafiłem jednak na ten sweterek w paski.”

Igor Kwiatkowski (1978) polski artysta kabaretowy

o stylizacji na Mariolkę, postać ze skeczy kabaretowych.
Źródło: Anna Bugajska, Ewa Gassen-Piekarska, Najsłynniejsza blondynka RP, „To i Owo” nr 29, 16 lipca 2013, s. 10.

„Komu z malujących nie przyjdzie ochota malować w paski? Aby ją spełnić, proszę zrobić następujące ćwiczenia. Do tekstów, na które chcemy zwrócić uwagę, proszę dopasować zestaw kolorów do podmalowywania pól wyznaczonych przez szerokość liter. Zestawy proszę tworzyć w sposób nieortodoksyjny, a więc od przypadkowych do systemowych. W zależności od nastrojów.”

Paweł Susid (1952)

o wystawie Zestaw do kolorowania liter Nr 2.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_susid_pawel

O ćwiczeniach

„Stara skarga Paska, który już w 1678 r. narzekał, że u nas w Polsce „choć ludzi jest gwałt, a o człowieka czasem trudno”, dziś nie mniej jest aktualna niż wtedy; a chwile, które dziś przeżywamy, bardziej niż kiedy indziej wymagają całych zastępów ludzi o silnych charakterach, na których z całym zaufaniem można by oprzeć podwaliny przyszłego ustroju Polski.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

W szkole wychowania
Źródło: Oświata a wychowanie, s. 21

O ludziach , O zaufaniu , O charakterze , O czasie

„W pisaniu „na płask” pojedyncze koło może wprawiać w ruch tylko jeden pasek transmisyjny. W „pisaniu przestrzennym” każde z kół będzie wyposażone w dwa lubi więcej „sworzni” i przekształci się w platformę transmisji ruchu.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Moi żołnierze mogą zjeść swoje paski, ale moje czołgi potrzebują paliwa.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

My men can eat their belts, but my tanks have gotta have gas.
Patton do generała Eisenhowera o zasoby benzyny dla jego czołgów.

„Dzisiejszy Sarmata kradnie samochody i robi zadymy pod dyskotekami i na meczach piłkarskich. Jego wierny pomocnik kształcący się w sarmackim fachu urywa samochodom lusterka, znaczki firmowe i zdejmuje w pięć sekund komplet kołpaków, które później sprzedaje za grosze. Towarzysz husarski, potomek zwycięzcy spod Kircholmu i Wiednia, jeździ kradzionym BMW, a jego pocztowy – zawsze wierny swemu panu, choć atakujący w drugim szeregu – też kradzionym, ale tylko volkswagenem golfem. Kontuszem Sarmaty jest błyszczący dres adidasa z trzema legendarnymi paskami zamiast pasa słuckiego. Jego futrzaną czapką z piórem – kaptur od bluzy firmy Nike.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

o sarmatyzmie.
Źródło: Pizza Auschwitz http://wyborcza.pl/1,76498,3341715.html, 12 maja 2006

„Przesąd, jakoby taniość dała się urządzić nakazami z góry, wlecze się od czasów starożytnych. Najstarszy z dochowanych cenników „maksymalnych” pochodzi od cesarza Dioklecjana (284–305) i już wtedy pokpiwano sobie z tego. Ponownie wymyślono to w wiekach średnich. W Polsce rządy przestrzegały tego obowiązku „ściśle”. Posiadamy najkompletniejszy z całej Europy zbiór taks od r. 1424, aż do drugiej połowy XVII w. Oczywiście nie zdały się na nic, a ekonomiści polscy zdawali sobie z tego sprawę. (…) Przesąd utrzymywał się jednak. Znamy z naszych czasów „kartki” żywnościowe, węglowe, odzieżowe; przedsmak, jak to będzie, gdy państwo i tylko państwo (socjalistyczne) dostarczać będzie wszystkim wszystkiego. Ależ przy tych „kartkach” jedynie „pasek” ratował nas od głodu, mrozu i nagości.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O cenie maksymalnej
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 150.

O głodzie , O wieku

„Dziś patrząc na starą kamizelkę widzę, że nad jej ściągaczami pracowały dwie osoby. Pan – co dzień posuwał sprzączkę, ażeby uspokoić żonę, a pani co dzień – skracała pasek, aby mężowi dodać otuchy.”

Bolesław Prus książka Kamizelka

Kamizelka

„W telewizyjnym pomieszczeniu paliły się światła, na dużym kontrolnym monitorze widać było kolorowe paski. Maciek uzgadniał coś z realizatorem, Kalicki sprawdził ilość krzeseł, ustawionych przed telewizorem, fachowiec od dźwięku założył słuchawki.
Kalicki zobaczył zaproszonych gości i gestem zaprosił ich do zajęcia miejsc.
Wchodzili zaskoczeni, ale i zaciekawieni.
– Jak u Agaty Christie – mruknęła Ewa.”

Marta Węgiel (1960)

Zaraz Herkules Poirot prawdę ci powie...
Przypadkowy kadr

„Wychodził ze swojego samochodu. Wsadziłem pistolet Z88 za pasek z tyłu moich spodni i podszedłem do niego. Nie chciałem strzelać w plecy, więc zawołałem: „Mister Hani”. Odwrócił się, a ja wyciągnąłem pistolet i strzeliłem w niego. Kiedy się przewracał, strzeliłem drugi raz. Tym razem w głowę. Kiedy upadł na ziemię, oddałem jeszcze dwa strzały w skroń. Zaraz potem wsiadłem do samochodu i odjechałem stamtąd najszybciej, jak to było możliwe.”

Janusz Waluś (1953) polski emigrant w RPA, zabójca Chrisa Haniego

Źródło: Mateusz Pawlak, Zamach, który zatrząsł krajem http://www.rp.pl/artykul/843344,997445-Zamach--ktory-zatrzasl-krajem.html?p=1 rp. pl, 10 kwietnia 2013.

„Wydawało się niemożliwe, żeby Wendy Wright składała się jak inni ludzie z krwi i organów wewnętrznych. W jej sąsiedztwie czuł się jak drobny, tłusty, spocony, niewykształcony żarłok o rozklekotanym żołądku i świszczącym oddechu. Zaczynał wtedy zdawać sobie sprawę z mechanizmów, które utrzymywały go przy życiu: pompy, rury, zawory, sprężarki i paski klinowe musiały z hałasem wykonywać w jego organizmie swą pozbawioną szans powodzenia pracę, skazaną ostatecznie na klęskę. Widząc jej twarz miał wrażenie, że jego własna jest krzykliwą maską, obserwując jej ciało czuł się jak tandetna, nakręcana zabawka. Cała utrzymana była w subtelnych kolorach, jakby delikatnie podświetlonych. Jej oczy, przypominające zielone, polerowane klejnoty, spoglądały na wszystko beznamiętnie i nigdy nie dostrzegł w nich lęku, wstrętu czy pogardy. Wszystko, na co patrzyła, zyskiwało sobie jej akceptację. Robiła wrażenie osoby bardzo spokojnej: wydawała się przy tym silna, pogodna i opanowana, odporna na wyczerpanie, zmęczenie, choroby i niemoc. Miała pewnie jakieś 25 czy 26 lat – ale nie mógł sobie wyobrazić, by kiedykolwiek wyglądała młodziej, i wydawało mu się pewne, że nigdy się nie zestarzeje. Zbyt dobrze panowała zarówno nad sobą, jak i nad otaczającą ją rzeczywistością, by ulegać wpływom wieku.
– Jestem – odezwała się Wendy spokojnym, łagodnym głosem.”

Philip Kindred Dick książka Ubik

Ubik (1966)

O ludziach , O chorobach , O wrażeniach , O rzeczywostości

„Spasłem się całe sześć kilo i bebech wystaje zza paska. Na szczęście nie mam jeszcze kłopotu z odróżnieniem pępka od siusiaka i wiem, na czym sprawy stoją. Z samookreśleniem osobowości, oczywiście także nie mam problemu.”

Damian Cielepa (1974)

Źródło: Z listów do Mirosława Gabrysia

O szczęściu , O osobowości

„Jestem jabłkiem. Nie znam swego koloru: zielony, żółty, czerwony? Najprawdopodobniej w paski, żółto-czarne, jak osa, żeby ktoś nie został, ugryzłszy mnie, repatriantem (z Ogrodu) czy apatrydą (do końca). Jestem dość okrągły. Zwisam na ogonku, pępowinie. Etykę i filozofię miałbym w dupie, gdybym miał dupę. Brak dupy jest równie dotkliwy jak brak autorytetów, Jan Paweł II, na przykład.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Spam

„Dziwnie dowiedziałem się o śmierci ojca – z paska TVN 24. Nawet nie wiedziałem, że jest w szpitalu, poszedł na jakieś zwyczajne badanie. (…) Po reanimacji lekarze nie zdążyli poinformować rodziny, a ktoś już nadał to dziennikarzom.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

O śmierci

„Adaptacja: Bartosz Kurowski, Marcin Pieszczyk, Beata Pasek, Małgorzata Sikorska-Miszczuk, Patrick Yoka, Agata Węgrzynowska, Michał Sufin, Tomasz Perczyński, Kuba Wecsile, Paweł Lesisz, Tomasz Kutner, Marta Machałowska, Tomasz Robaczewski, Katarzyna Krzysztopik, Agata Harrison”

Adam Skalski (1978)

Autorzy scenariusza

„Brzmiało to dokładnie jak jego ciotka, która zmarła jesienią zeszłego roku, głos szeptał: - Paska… paska… A potem ucichł tajemniczo.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O zmarłych , Jesień

„Strachliwego masz chłopa, Maryśka. - Edek nalał kieliszek i podał męzczyźnie. - Pij! Na odwagę!
- Jaki on mój. Tak przychodzę… - powiedziała kobieta i obciągneła bluzkę na baniastych piersiach.
- A do mnie byś przyszła? - Edek wetknął kciuki za pasek i odchylił się z krzesłem do tyłu.
- Ja bojąca nie jestem. - Łysneła srebrnym zębem i wypuściła pogardliwy kłąb dymu.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O kobietach

„Literatura polska jest bogata: proza polska posiada trzech prawdziwie wielkich przedstawicieli: Jana Długosza, Jana Chryzostoma Paska i Henryka Sienkiewicza. Nie każdy naród ma taką reprezentację. Długosz pisał po łacinie tak, że zachwyt to budziło u najsławniejszego ówczesnego humanisty Eneasza Sylwiusza Piccolominiego, a Pasek i Sienkiewicz pisali stylem wykształconym na łacinie. (…) Tak jak Sienkiewicz rozumiał XVII wiek polski, tak rozumiał Rzym starożytny. Zresztą to się łączy między sobą: Polacy XVII wieku wychowani są w umiłowaniu Rzymu. Znowuż najważniejszy jest język. Sienkiewicz opanował literaturę czasów rzymskich i jego polszczyzna w Quo vadis jest właściwie łaciną wypowiedzianą polskimi słowami. Powieść ta pocieszała Polaków w smutnym dla nas wieku XIX majestatycznością Rzymu.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Europa in flagranti

O literaturze , O języku słowackim , O wieku , O pewności siebie

„Do ostatniej chwili nie wierzyłam w możliwość wybuchu wojny, wydało mi się to nieprawdopodobne i dalekie. Byłam na tyle naiwna, że chciałam wojny jako pewnej odmiany, po części z lenistwa i z ciekawości, jakże szybko zmieniłam zdanie. (…) Zaczęło się na pozór niewinnie, trochę strzałów, warkot samolotu i nic, ale od zachodu szła ku nam nawała niemiecka bezwzględna i nieubłagana - jak sama śmierć. Na wsi nie czuć było podniecenia, wszyscy myśleli, że to tylko próbne naloty, dopiero w mieście zetknęliśmy się oko w oko z groźną rzeczywistością. Słowo wojna usłyszałam po raz pierwszy z ust spikera czytającego tekst orędzia prezydenta Mościckiego. W domu wciągnęłam się od razu w atmosferę wojenną, trzeba było na gwałt zaklejać okna paskami i uszczelniać, szyć tampony, przygotowywać roztwór sody oczyszczonej. Wszystko to potem okazało się nonsensowne i bezcelowe.”

Anna Maria Hinel (1924–1943)

Źródło: Muzeum Auschwitz otrzymało pamiętnik więźniarki Anny Hinel (fragmenty) http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/786257,muzeum-auschwitz-otrzymalo-pamietnik-wiezniarki-anny-hinel-fragmenty,2,id,t,sa.html, dziennikzachodni.pl, 19 marca 2013

O myślach , O myśleniu , O rzeczywostości , O śmierci

„To będzie rok patriotyzmu i przywiązania do kraju. Cieszę się, wiedząc, że ludzie w każdym zakątku kraju są oddani jednemu sztandarowi, chwalebnym Gwiazdom i Paskom; że ludzie w tym kraju chcą okazywać finansom kraju szacunek równy oddaniu, jakie okazują tej fladze.”

William McKinley (1843–1901) prezydent USA

w trakcie kampanii wyborczej w 1896 roku.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 387.

O ludziach