Cytaty na temat otwarcie (517 cytatów, strona 6)

„Do programu wpisuje się ochronę praw człowieka, by przyciągnąć elektorat, ale na głosowaniu robi się zupełnie co innego. Kiedy pytałam Remigijusa Šimašiusa, ministra sprawiedliwości z LRLS, dlaczego, odparł: jestem za małżeństwem mężczyzny i kobiety, przeciwko adopcji dzieci przez homoseksualistów. Ale przecież partnerstwo cywilne oznacza załatwienie jakichś podstawowych spraw społecznych. Np. dziedziczenie czy wizyta w szpitalu. Ale wracając do socjaldemokratów. W naszej frakcji jest tylko sześć osób popierających moje stanowisko. Ale z tych sześciu osób tylko ja mówię głośno i otwarcie, co myślę. Inni unikają. Niby zagłosują za, ale gdy się prosi ich o zabranie głosu, nie chcą. Dlaczego? Socjaldemokraci na Litwie mają większe poparcie na prowincji. W Wilnie ludzie głosują na konserwatystów i liberałów, w Kownie – na konserwatystów, w Kłajpedzie – na liberałów. Lewica nie ma wysokiego poparcia w dużych miastach. Więc my dostajemy głosy na prowincji, tam gdzie silne wpływy ma kościół katolicki. I księża mówią: jak poprzesz to i to, no to będzie niedobrze. W ten sposób załatwia się sprawy.”

Marija Aušrinė Pavilionienė (1944)

o stosunku socjaldemokracji do kwestii światopoglądowych.
Źródło: Tomasz Otocki, Marija Aušrinė Pavilionienė: dużo złego uszło z tej koalicji http://www.radiownet.pl/publikacje/marija-ausrine-pavilioniene-duzo-zlego-uszlo-z-tej-koalicji, radiownet.pl, 4 października 2014

O myślach , O myśleniu , O kobietach , O małżeństwie

„Jak ma się sztuczna inteligencja do relacji społecznych – na przykład funkcjonowania takiego czy innego systemu politycznego? Otóż ewolucja świata nie jest procesem zamkniętym i zakończonym. Na pewno czeka nas zmiana stosunków społecznych związana z oddaniem rynku pracy, szczególnie na skutek przeniesienia ciężaru wykonywania rozmaitych czynności na urządzenia. Wynalezienie maszyn w czasie angielskiej rewolucji przemysłowej w XVIII i w początkach XIX wieku spowodowało masowe strajki i bunty, bo wielu robotników obawiało się, że zastąpią ich maszyny. Społeczeństwa w dużym stopniu jakoś się z tego wybroniły. Czy wybronią się w sytuacji kolejnego kroku w kierunku automatyzacji wszystkiego? To sprawa otwarta.”

Zygmunt Vetulani (1950) matematyk, informatyk, profesor nauk technicznych

Źródło: Prof. Vetulani: technologie informatyczne mogą przyczynić się do koncentracji władzy http://www.pap.pl/aktualnosci/news,1495943,prof-vetulani-technologie-informatyczne-moga-przyczynic-sie-do-koncentracji-wladzy.html, pap.pl, 17 lipca 2018.

O inteligencji , O relacjach , O zmianach , O czasie

„Kocham Anglię. Pod względem podatkowym sporo mnie to kosztuje, ale mam to gdzieś. I tak mam tyle pieniędzy, że nie wiem, co z nimi robić. Podatki mnie nie załamują. Zawsze płaciłem wszystko, co należało. Za czasów Wham! słyszałem, że powinienem wyjechać na rok, ale po co pieniądze, jeśli nie można ich wydawać tam, gdzie się chce? Gdy nie możesz budzić się tam, gdzie chcesz, świat staje się otwartym więzieniem. No to po co te pieniądze?”

George Michael (1963–2016) piosenkarz i kompozytor brytyjski

Źródło: Rob Jovanovic, George Michael, tłum. Małgorzata Maruszkin, wyd. Wielka Litera, Warszawa 2017, s. 182.

Kochać się , O świecie , O pieniądzach

„Wielka radość. Z powodu polskiego kina przede wszystkim, z powodu Polski. A przynajmniej tej połowy, która Idę jakoś przyjęła i przygarnęła. Która jest otwarta na świat, kocha kino, poezję i rozumie, na czym polega sztuka. No i nie ma kompleksów. A ta druga połowa, zawistna, zakompleksiona, z którą nie chcę mieć nic wspólnego, będzie pewnie jeszcze bardziej wkurzona. Teraz dopiero będzie wyłazić jad: że to spisek, niepatriotyczny film.”

Paweł Pawlikowski (1957) polski reżyser i scenarzysta

o swojej pierwszej reakcji na nominację filmu Ida do Oscara.
Źródło: Paweł T. Felis, Oscary 2015. Pawlikowski: Nominacje dla „Idy” wkurzą zakompleksionych Polaków (rozmowa) http://wyborcza.pl/1,75410,17261861,Oscary_2015__Pawlikowski__Nominacje_dla__Idy__wkurza.html, wyborcza.pl, 15 stycznia 2015 r.

Radość , Kochać się , O sztuce , O świecie

„Modlę się o mądrość dla papieża, o jego serce otwarte na działanie Ducha Świętego, a jeśli tego nie uczyni – modlę się o szybkie jego odejście do Domu Ojca. O szczęśliwą śmierć dla niego mogę zawsze prosić Boga, bo szczęśliwa śmierć to wielka łaska. Jeśli papież nie słucha Jezusa z Góry Tabor to nie uczestniczy w Jego autorytecie. Kościół Chrystusowy nie jest zbudowany na władzy – jest zbudowany na autorytecie. Kto wyżej ceni władzę niż autorytet, ten jest obcym ciałem w Kościele Jezusa. Słuchajmy Jezusa, tak jak polecił nam Jego Ojciec na Górze Tabor.”

Edward Staniek (1941)

Źródło: wygłoszonego kazania. Fragment od 12:09 https://drive.google.com/file/d/1stcVIIUzI7rRjPKhPNiMKLkxBSEXS2Tq/viewNagranie, 25 lutego 2018

O odejściu , O śmierci , O mądrości , O domu

„Ostatni raz żydzi walczyli tysiąc osiemset lat temu. (…) Od tego czasu żydzi pasożytowali na ciele narodów europejskich, powszechnie znienawidzeni i pogardzani. Walczyli ze wszystkimi, lecz tylko podstępem, nigdy otwarcie, nigdy z bronią w ręku. Byli przyczyną, motorem trzech czwartych wojen toczonych w Europie przez poszczególne narody, lecz ślady swych wpływów zacierali najstaranniej. Pozornie nie brali udziału w niczym. Tchórzostwo żydowskie stało się przysłowiowe. Zatracili godność ludzką.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

Źródło: Wokół płonącego getta, „Prawda Młodych”, kwiecień–maj 1943.

O czasie

„Berlin to najbardziej amerykańskie miasto ze wszystkich niemieckich metropolii, miasto przybyszy, homoseksualistów, transwestytów ale i proletariatu. Miasto, które zbudowało swoją potęgę na kontrastach. Posiada fleur, na który pracował Bismarck, Humboldt, Marlena Dietrich, Alfred Döblin, Einstein, David Bovie ale także niestety Hitler. To miasto nieprzewidywalne, które pomimo swej strasznej historii mogło stać się symbolem wolności i tolerancji, miastem otwartym.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: rozmowa Beaty Kęczkowskiej Magdalena Parys: Aż się we mnie trzęsie. „Wysokie Obcasy extra”, październik 2015

O wolności , O historii

„Coraz więcej ludzi ma tendencję do izolowania się i koncentrowania na braniu: im więcej dla siebie, tym lepiej. Tymczasem ogromna liczba badań i obserwacji wskazuje, że jest dokładnie odwrotnie. Konieczna jest wymiana pozytywnych emocji, dzielenie się. To czyni nas bardziej dostępnymi, bardziej gotowymi i otwartymi na kontakt i wymianę. Dawanie w jedną stronę lub wymiana negatywnych emocji nieuchronnie spowodują kryzys w relacji, mogą też zwiększyć u strony dającej skłonność do zachorowań i wypalenie.”

Wojciech Eichelberger (1944) polski psychoterapeuta

Źródło: Źródła energii. Rozmawiają Wojciech Eichelberger i Piotr Żak, w: Bierz siły na zamiary. Jak i gdzie szukać energii do codziennego życia, red. Adam Cedro, Kielce 2017, s. 17.

O relacjach , O ludziach , O pewności siebie

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić Pierwszą Brygadę. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po Brygadzie śpiewaliśmy Białe róże, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: Rozmaryn, Ułani pod okienkiem, Czerwony pas, Jak dobrze nam zdobywać góry, Otwarte okna.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.
o powstaniu warszawskim 1944.
Źródło: Teresa Sułowska-Bojarska, Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, op. cit., s. 170.

O śpiewie

„Syn Berii w książce poświęconej ojcu napisał, że szef NKWD bardzo interesował się Andersem. I że darzył go olbrzymim szacunkiem za to, że zarówno podczas pobytu w więzieniu, jak i po wypuszczeniu zachowywał się - w przeciwieństwie do wielu innych polskich oficerów - z wielką godnością. To dużo mówi. Powtarzam, Andersowi składano propozycję otwartego i legalnego przejścia na stronę sowiecką i służenia w Armii Czerwonej. Bolszewicy bardzo wysoko go oceniali, wiedzieli, jak świetnie spisywał się w armii carskiej podczas I wojny światowej. Propozycję Anders odrzucił. Dlaczego więc miałby przyjąć propozycję pracy agenturalnej? On się zresztą na takiego tajnego agenta nie nadawał. Był kawalerzystą, postacią zbyt dużego formatu, aby odgrywać taką rolę.”

Zbigniew Siemaszko (1923)

Źródło: Piotr Zychowicz, Anders na Łubiance (rozmowa ze Zbigniewem Siemaszką), "Uważam Rze Historia", 1/2013

O wojnie

„Następnego ranka krzyczeli na ulicach: Quanah Parker poddał się z ostatnimi Komanczami! Na całej ziemi zostało ich zaledwie tysiąc – dokładnie tylu, ilu mieszkało w wiosce Toshawaya – i teraz cały Teksas był otwarty dla białych. Powiedziałem Madeline, że muszę zostać sam, osiodłałem konia i pojechałem w górę rzeki Kolorado. Jechałem i jechałem, ale wciąż słyszałem nawoływania świniopasów i flisaków. Jechałem do późna w nocy, aż w końcu zrobiło się cicho. Wspiąłem się na brzeg, rozpaliłem ognisko i zawyłem do wilków. Ale żaden mi nie odpowiedział.”

Philipp Meyer (1974)

Postać: pułkownik Eli McCullough
Syn
Źródło: s. 577.

O górach , O wilkach , Koń

„Wydaje mi się, że wiara wasza i waszych mieszczan została zastąpiona przez niewiarę. Moment, w którym przestajecie trzymać pozycji i walczyć w imię Pana, to musi być niewiara w Niego; w obecnej chwili niewiara zastępuje tchórzostwo, w momencie gdy zwracacie się plecami do wroga, pozostawiając pozycje, aby szukać schronienia, przestajecie ufać Panu. Nie, nie, moi bracia; niech nie będzie tak; niech nie będzie tak. Czy Pan nie dał nam do tej pory dowodów, że stoi po naszej stronie? Wszędzie tam, gdzie nasi mieszczanie stawali do trudnych zadań, Pan odpierał wroga z niewielką liczbą naszych ludzi. Wydaje mi się ze studium Słowa Bożego, że żyjemy w momencie przepowiadanym w Objawieniu, w którym bestia otrzymała władzę prześladowania Kościoła Chrystusowego w celu jego oczyszczenia, jak złoto oczyszcza się przez ogień. To rzeczywiście jest walka o koronę, zarówno w sensie materialnym, jak i duchowym. Trwajcie w wierze, aby walczyć, bądźcie przekonani, że Pan powstanie i rozproszy jego wrogów. Nasza wiara przechodzi teraz najwyższą próbę, ale Pan wkrótce udowodni, że tylko On żyje i króluje. Młodzi mężczyźni woleli umrzeć w piecu ognistym, niż porzucić swoją wiarę. Nasi przodkowie woleli uciec od porzucenia swojej wiary, a Kościół został zachowany. List ten do odczytania wszystkim oficerom i mieszczanom; oddaję was mojej modlitwie; ufam, że Pan wzmocni swój lud w wierze. Nawet jeśli mają ziemskie skały, za którymi szukają schronienia, powinni wygrać na otwartej przestrzeni.”

Paul Kruger (1825–1904) polityk burski

list wysłany do dowódców obrony Tugeli po złamaniu ich woli walki wskutek odcięcia generała Cronjego.
Źródło: Tomasz Greniuch Natal 1899–1900, Warszawa 2017, s. 204.

O piekle , Sens , O mężczyznach , O ludziach

„Warto było się poświęcić. (…) W tym długaśnym wywiadzie Castro zwierzył mi się ze swoich największych trosk i obaw. Mało jest przywódców, którzy poświęcają tyle czasu dziennikarzom i tak otwarcie z nimi rozmawiają.(…) Jesteś głodna, Barbaro?”

Barbara Walters (1929) dziennikarka amerykańska

zapytał i z całą moją ekipą znalazłam się w kuchni, gdzie zrobił nam przepyszne kanapki z roztopionym serem. Miałam w życiu wiele kulinarnych przygód, ale żadna nie wytrzymuje porównania z Fidelem Castro przyrządzającym mi jedzenie o drugiej w nocy.
o wywiadzie z 20 maja 1977 r.
Źródło: wysokieobcasy.pl, 28 sierpnia 2009 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,6973290,Krolowa_amerykanskiego_wywiadu.html?as=2

O czasie

„Osobisty film to taki, którego realizacją zajmuję się z czystego zainteresowania danym tematem. Jeśli czuję, że jakiś problem mnie nurtuje, jeśli zadaję sobie jakieś pytania, na które film może mi odpowiedzieć – to wówczas podchodzę doń z olbrzymim wyczuciem, jak gdyby od realizacji tego projektu zależało coś bardzo ważnego w moim życiu. Oczywiście otwarta pozostaje kwestia, na ile widzów zainteresują moje osobiste przemyślenia i ile z nich zrozumieją. Każdy z nas pewne rzeczy rozumie instynktownie, na swój sposób. Gdyby, dajmy na to, niespodziewanie odwiedził nas jakiś Marsjanin i zaczął zadawać pytania: co to jest człowiek? Co to jest świadomość?”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

to każde z nas udzieliłoby odpowiedzi bazującej na jednostkowych, subiektywnych doświadczeniach. Na podobnej zasadzie, kręcąc film, ryzykuję, że moja personalna wypowiedź może spotkać się z obojętną reakcją publiczności. To, co mnie porusza, co daje mi do myślenia, nie musi wcale interesować drugiego człowieka. Jakimś cudem jednak widzów nadal interesuje, co mam do powiedzenia.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

O problemach , Pytanie