Cytaty na temat oświetlenie (19 cytatów)

„Wierzę w dyskretne oświetlenie i specjalne lustra. Wierzę w chirurgię kosmetyczną.”

Andy Warhol (1928–1987) malarz i wszechstronny artysta amerykański, prekursor pop-artu

„Ludzi przede wszystkim należy przekonać; oświetlenie umysłów jest najlepszą rewolucją.”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof

O ludziach

„Gdy polski premier 7 kwietnia 2010 roku leciał do Smoleńska, na tamtejszym lotnisku wojskowym z powodu często pojawiającej się mgły, specjalnie ustawiono radar precyzyjnego podejścia PAR. Tymczasem przed lądowaniem tupolewa 10 kwietnia naoczni świadkowie zauważyli, że dostarczonego trzy dni wcześniej systemu PAR już nie było, a żołnierze manipulowali przy światłach podejścia i latarniach lotniskowych; w dodatku nie funkcjonowała część oświetlenia pasa do lądowania. Prokuratura wojskowa nie zażądała wyjaśnień w tej sprawie.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 282

O świetle

„Jest w tym filmie scena, gdzie w łódce siedzi trzech facetów. Aby ją nakręcić, potrzeba było 41 łodzi i jeszcze kilku barek. Z logistycznego punktu widzenia była to skomplikowana operacja. Z drugiej strony, to była świetna zabawa. Coś się działo. Robiłem rzeczy, których nie próbowałem nigdy przedtem. Byłem ciekaw, jak funkcjonuje oświetlenie pod wodą itd.”

Andy Tennant (1955)

na temat filmu Nie wszystko złoto, co się świeci.
Źródło: Wywiad z reżyserem, film.onet.pl, 18 kwietnia 2008 http://film.onet.pl/wiadomosci/wywiad-z-rezyserem,1,3812902,wiadomosc.html

O wodzie

„Kurator zawsze musi brać pod uwagę integralność przestrzeni, oświetlenie…”

Jaromir Jedliński (1955)

Źródło: Iwo Zmyślony, Artyści wagi państwowej http://www.dwutygodnik.com/artykul/3960/, Dwutygodnik.com, nr 92/2012.

„To wielka satysfakcja, iż mogłem zobaczyć, jak urzeczywistniają się moje sny od LED. Mam nadzieję, że energooszczędne LED-y pomogą zredukować zużycie energii i obniżyć koszty oświetlenia na świecie.”

Shūji Nakamura (1954) japoński fizyk, noblista

po otrzymaniu wiadomości ze Sztokholmu.
Źródło: Piotr Cieśliński, I stało się światło. Niebieskie, „Gazeta Wyborcza”, 8 października 2014.

O świetle

„Dostałem namiary na operatora, który zmarł, zanim zdążyłem się z nim skontaktować. Odkryłem potem, że wykryto u niego raka mózgu już w czasie realizacji Ducha roju który objawiał się daleko posuniętą wadą wzroku – Luis Cuadrado był wówczas praktycznie ślepy. Prosił więc swojego asystenta o szczegółowe opisywanie mu planu zdjęciowego po czym podejmował decyzje na temat oświetlenia (60% światła na lewy róg pokoju, 35% na środek, 5% na tylną ścianę). W taki sposób powstały jedne z najlepszych zdjęć, jakie widziałem. Narodziły się dzięki wyobraźni.”

Monte Hellman (1932)

Źródło: Stopklatka, 15 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69278

O pokoju , O decyzjach , O czasie

„Jest coś fascynującego w pracy techników. Czasami, pomiędzy jednym a drugim ujęciem, siadałem gdzieś z boku i przyglądałem się, jak ustawiają oświetlenie, mikrofony i cały ten sprzęt. Lubię ludzi, którzy przykładają się do swojej roboty i dobrze ją wykonują.”

Keanu Reeves (1964) kanadyjski aktor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14477

O ludziach

„Londyn w niedzielny wieczór, kiedy wszystkie żarówki są do połowy umazane niebieską farbą, jest miejscem odrażającym. Tylko długie ulice w kolorze błota, a światła dziennego i niedostatecznego oświetlenia jest akurat tyle, żeby widać było nagie niebo, niewypowiedziane zimne i płaskie.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Cóż za marnotrawstwo energii, co za straty na klimatyzacje, ogrzewanie, oświetlenie…, gdy wystarczyłoby okno.”

Luigi Snozzi (1932)

Quale dispendio d'energia, quale sforzo per ventilare, riscaldare, illuminare … quando basta una finestra.(wł.)

O stracie

„Oczywiście, jako dzieciak marzyłem o graniu w filmach, ale wynikało to głównie z faktu, że nie miałem pojęcia, iż istnieją także inne zawody, takie jak reżyser. Na podobnej zasadzie ktoś zafascynowany futbolem mógłby marzyć o karierze piłkarza, a nie na przykład trenera. Mogę powiedzieć, że bezdyskusyjnie moją pierwszą miłością są filmy i że dla aktorstwa na pewno nie zrezygnowałbym z wyreżyserowania Kill Bill. Może rzeczywiście jakieś niespełnione ambicje odzywają się we mnie, kiedy daję aktorom wskazówki. Ja w ogóle jestem takim reżyserem, dla którego najważniejsi są aktorzy. Jeśli chodzi o techniczne kwestie typu: jakiego obiektywu czy typu oświetlenia użyć, to rozmawiasz z kompletnym amatorem. Mnie to po prostu nie obchodzi, najważniejsze, żeby scena wyszła dobrze. Od maszyn są specjaliści, ja kieruję ludźmi.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16676

„Zawsze zazdrościłem w pozytywnym sensie kolegom z Witebszczyzny, Mohylewszczyzny i innych obwodów, które znajdują się dalej od centrum. 50 procent ludności naszego sielsowietu pracuje w Mińsku i Zasławiu, widzą, jak wyglądają te miasta – szczególnie stolica. I nam, miejscowej władzy, stawiają analogiczne żądania: na temat stanu dróg, oświetlenia ulicznego, obsługi handlowej i socjalnej, no i w ogóle poziomu kultury życia. A my staramy się odpowiadać – inaczej skargom nie byłoby końca.”

Alaksandr Miakinnik (1968) białoruski polityk

я заўсёды па-добраму зайздросцiў калегам з Вiцебшчыны, Магiлёўшчыны i iншых абласцей, якiя знаходзяцца далей ад цэнтра. 50 працэнтаў насельнiцтва нашага сельсавета працуе ў Мiнску i Заслаўi, бачаць, як выглядаюць гэтыя гарады – асаблiва сталiца. І нам, мясцовай уладзе, выстаўляюць аналагiчныя патрабаваннi: наконт стану дарог, вулiчнага асвятлення, гандлёвага i бытавога абслугоўвання, ды i ўвогуле ўзроўню культуры жыцця. А мы стараемся адпавядаць – iнакш адбою ад скаргаў не будзе. (biał.)
o pracy na stanowisku przewodniczącego sielsowietu Pietryszki.
Źródło: Natalla Karpienka, Adpawiadać haradskomu uzrouniu prymuszaje życcio prystalicznyja sielsawiety http://www.zvyazda.minsk.by/ru/pril/article.php?id=17577, „Zwiazda”, 27 sierpnia 2008

Sens

„Główne Miasto, Stare Miasto, Korzenne Miasto, Stare Przedmieście, Młode Miasto, Nowe Miasto i Dolne Miasto, budowane łącznie ponad siedemset lat, spłonęły w trzy dni. Nie był to pierwszy pożar Gdańska. Pomorzanie, Brandenburczycy, Krzyżacy, Polacy, Szwedzi i znów Szwedzi, Francuzi, Prusacy i Rosjanie, także Sasi już przedtem, tworząc historię, co parę dziesiątków lat uznawali, że trzeba to miasto spalić – a teraz Rosjanie, Polacy, Niemcy i Anglicy wspólnie wypalali po raz setny cegły gotyckich budowli, nie uzyskując w ten sposób sucharów. Płonęła Straganiarska, Długa, Szeroka, Tkacka i Wełniarska, płonęła Ogarna, Tobiasza, Podwale Staromiejskie, Podwale Przedmiejskie, płonęły Wały i Długie Pobrzeże. Żuraw był z drzewa i płonął szczególnie pięknie. Na ulicy Spodniarzy ogień kazał sobie wziąć miarę na wiele par uderzająco jaskrawych spodni. Kościół Najświętszej Marii Panny płonął od środka i przez ostrołukowe okna ukazywał uroczyste oświetlenie. Pozostałe, nie ewakuowane jeszcze dzwony Świętej Katarzyny, Świętego Jana, Świętej Brygidy, Barbary, Elżbiety, Piotra i Pawła, Świętej Trójcy i Bożego Ciała stapiały się w dzwonnicach i skapywały bez szmeru. W Wielkim Młynie mielono czerwoną pszenicę. Na Rzeźnickiej pachniało przypaloną niedzielną pieczenią. W Teatrze Miejskim dawano prapremierę „Snów podpalacza” dwuznacznej jednoaktówki. Na ratuszu Głównego Miasta postanowiono podwyższyć po pożarze, z ważnością wstecz, pensje strażaków. Ulica Świętego Ducha płonęła w imię Świętego Ducha, Radośnie płonął klasztor franciszkanów w imię Świętego Franciszka, który przecież kochał i opiewał ogień. Ulica Mariacka płonęła równocześnie w imię Ojca i Syna. Że spłonął Targ Drzewny, Targ Węglowy, Targ Sienny, to samo przez się zrozumiałe. Na Chlebnickiej chlebki już nie wyszły z pieca. Na Stągiewnej kipiało w stągwiach. Tylko budynek Zachodniopruskiego Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia z czysto symbolicznych względów nie chciał spłonąć.”

Günter Grass książka Blaszany bębenek

Blaszany bębenek

O historii , O piekle , O snach , Kochać się

„W moim dorobku mam kostiumy do ponad 150 sztuk teatralnych, operowych, filmowych. Przestrzeń na scenie jest rzeczywiście pusta i do zagospodarowania. Na scenie są zapadnie, jeżdżące podłogi. Dzisiaj nikt już nie wykonuje malowanych horyzontów. Bardziej przestrzeń buduje się kostiumem, rekwizytem, światłem. Błyszcząca podłoga, lustra, aluminium – to wszystko wiruje. Za czasów Kantora mówiono, że kolorowe światła są w złym guście. Dzisiaj precyzyjne, kolorowe światła i efekty „podbijają” spektakl. To wielka sztuka ustawienia efektów. Na tym tle kostium związany z aktorem musi przemawiać do widza. Moda w teatrze na kostium, oświetlenie ciągle zmienia się.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

O sztuce , O modzie

„Brak jest w przepisach prawa nakazu posiadania przez rowerzystę kasku, kamizelek odblaskowych, odblasków, cyklicznych i obowiązkowych przeglądów technicznych ich środka komunikacji, a co ważniejsze – obowiązku odpowiedniego i widocznego oświetlenia roweru. Przez to najczęściej rowerzyści nie są widoczni, powodując wiele niebezpiecznych sytuacji na drodze. Jeżeli stają się uczestnikami ruchu drogowego, winni być zrównani w obowiązkach z innymi kierowcami w celu zachowania bezpieczeństwa.”

Maciej Mroczek (1973) polski polityk

Źródło: interpelacja nr 2717 http://www.sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=4B92DC30, 2 marca 2012

O zachowaniu , O komunikacji

„I nagle Toccata, w chwili gdy słońce znika całkowicie za chmurami, zgromadzonymi na samej linii horyzontu. W operze niebios – ogromne czerwone smugi, czarny plusz, delikatne budowle, które sprawiają wrażenie, jakby były utkane z drutu żelaznego i puchu, przygotowują się w szerokim układzie, czerwonym, zielonym i czarnym – pokrywając cały nieboskłon, ewoluując w nieustannie zmieniającym się oświetleniu, według najbardziej majestatycznej z choreografii. Toccata, na tym uśpionym morzu, pod festynem tego królewskiego nieba… chwila jest niezapomniana.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O wrażeniach , O słońcu

„Polska szkoła filmowa to wojenny temat i neorealistyczna forma. Fascynowaliśmy się włoskim neorealizmem. To było coś nowego: zdjęcia plenerowe, przy naturalnym oświetleniu. Nie znosiliśmy filmów przedwojennych, kręconych w atelier, jak Pani minister tańczy czy Dodek na froncie. Nigdy wcześniej kino w obrębie kultury narodowej nie było tak ważne. Nosiło na sobie ciężar utrzymania tożsamości narodowej.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: „Magazyn Filmowy SFP”, 2/2007

O szkole

„Bóg, stwórca świata, umieścił na niebie dwie gwiazdy dla oświetlenia go: słońce za dnia i księżyc w nocy. Podobnie na firmamencie Kościoła powszechnego umieścił dwa najwyższe autorytety: papiestwo, które włada duszami, i monarchię, która włada nad ciałami. Ale pierwsza jest wyższa niż druga. Jak księżyc otrzymuje swe światło od słońca, podobnie władza cesarska otrzymuje cały swój splendor i prestiż od władzy papieskiej.”

Innocenty III (1160–1216) papież

o władzy cesarskiej.
Źródło: Józef Andrzej Gierowski, Historia Włoch, s. 86.

O Bogu , O duszy , O historii , O świetle

„Polska szkoła filmowa to wojenny temat i neorealistyczna forma. Fascynowaliśmy się włoskim neorealizmem. To było coś nowego: zdjęcia plenerowe, przy naturalnym oświetleniu. Nie znosiliśmy filmów przedwojennych, kręconych w atelier, jak Pani minister tańczy czy Dodek na froncie.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Nigdy wcześniej kino w obrębie kultury narodowej nie było tak ważne. Nosiło na sobie ciężar utrzymania tożsamości narodowej.
Źródło: „Magazyn Filmowy SFP”, 2/2007

O szkole