Cytaty na temat osada (16 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Braterstwo oznacza utożsamienie się z kimś drugim, nieoddzielanie jego losu od swojego; więcej nawet – widzenie jego niebezpieczeństwa wyraźniej niż swego, doznanie, że jego śmierć jest trudniejsza do przeżycia niż własna. Braterstwo jest łatwością przekraczania tych granic, które filozofowie głoszący samotność człowieka uznają za nieprzekraczalne, za linię, za którą jest już tylko milczenie lub powrót własnego głosu. Tkwiliśmy głęboko wewnątrz słowa „my”, słowa, w którym fenomenologowie widzą wyraz oznaczający szczególną jakość doświadczenia, jakość kształtującą odbiór świata, nadającą nam inny wymiar istnienia. W kręgu tego wymiaru – jeśli w nim jesteśmy naprawdę, nie tylko w wyobrażeniu, w udaniu przed sobą, w poczuciu powinności bycia innymi, niż jesteśmy, w osadzie chrześcijańskości, będącym już tylko tajonym wstydem – istotnie odbieramy świat inaczej, jesteśmy w inny sposób, i to z poczuciem oczywistości, które dziwnym czyni wszelki odmienny sposób przeżywania.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O śmierci , O losie , O świecie , O samotności

„Najwięcej pieśni buntu zachowało się w regionach, gdzie pańszczyzna była mniej dotkliwa i gdzie pojawiały się enklawy wolności: na Podhalu, Kurpiach, w górskich i leśnych osadach Sądecczyzny i Beskidów.”

Maciej Szajkowski (1975)

Źródło: rozmowa Romana Pawłowskiego, Jak cham z chamem, wyborcza.pl, 11–12 sierpnia 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,12291009,Jak_cham_z_chamem.html#ixzz23FGre51D

O zachowaniu , O wolności

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie? – pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O tajemnicy , O historii , O czekaniu , O czytaniu

„Fotografuję, ponieważ obrazy utrwalone na zdjęciach pełniej i w sposób wyrazistszy pozostają w mojej świadomości. Mam wrażenie, że gdyby coś umknęło, uciekło z pola widzenia i nie zostało utrwalone – zatraciłoby swoja wyrazistość, przestało istnieć. Pozostało jedynie jako mglisty osad nieokreślonej, wizualnej magmy. Obrazy zatrzymane na zdjęciach pozwalają mi powrócić i ponownie przeżyć pierwotne emocje i wyzwolić stany refleksji.”

Mirosław Araszewski (1941)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.fotal.pl/miroslaw-araszewskifotografia

O wrażeniach , Obraz

„Gdy myślę o dziejach tak oryginalnych naszego państwa, naszego narodu, gdy myślą się przenoszę do dawnych czasów, gdy Polska z map świata, jako państwo polityczne, wymazana była, widzę historię wielką mistrzynię życia, jak cicho stąpa, zbiera swoje prawdy, zbiera wszystkie grozy świata, wszystkie jego radości. Myślę, że gdy przechodzi ona tak, jak ongi przed upadkiem Rzeczypospolitej, tak i teraz, i po naszej ziemi, po naszych osadach, tak samo cicho, patrząc na ludzi, zbierając wszystkie mądrości i wszystką głupotę, to sądzę, że nieraz wiele musi prawd przepuszczać, i tylko dzięki zaiste niepojętej, a tak wielkiej i niezbadanej litości boskiej, ludzie w tym kraju nie na czworakach chodzą, a na dwóch nogach, udając człowieka.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

fragment odczytu wygłoszonego 21 marca 1926 w sali „Colosseum” w Warszawie.
Źródło: Andrzej Garlicki, Józef Piłsudski 1867–1935, Warszawa 1988.

O ludziach , O głupocie , O historii , O myślach

„W chwilach dla nas najcięższych, gdy siedzieliśmy w więzieniach w kilku osadach na terenie Salwadoru i Hondurasu, mieliśmy okazję odczuć bezpośrednio postawę solidarności owych ludzi, odzianych w łachmany i bosonogich, którzy przybywali tłumnie, ażeby ofiarować nam owoce, kawę, pożywienie, słowa otuchy, a nawet jedną czy dwie pięciocentowe monety. To niezwykłe doświadczenie oraz wrażenie, jakie wywarła na nas postawa chłopów gwatemalskich, którzy dostarczali nam żywności i wskazywali najbezpieczniejsze ścieżki, a nawet służyli nam za przewodników tak długo, jak długi nie znaleźliśmy pewnego schronienia, skłoniły nas do głębokiego zastanowienia się nad tym zjawiskiem. Doszliśmy w rezultacie do wniosku, że zachowanie tych ludzi wynikało z tego, iż usiłowali pozyskać nas dla swojej spraw, szukali przywódców, którzy by stanęli na czele ich walki.”

Marco Antonio Yon Sosa (1940–1970)

Źródło: Revolución Socialista, cyt. za: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 70.

O ludziach , O zachowaniu , O kawie , O wrażeniach

„Chociaż promień widzenia jest tak rozległy (odległość Pikula od Alp Rodniańskich wynosi 240 km.) widok z Popadii ma jedną cechę charakterystyczną; nie widać stąd ani kawałka równiny, ani jednej osady ludzkiej; wzrok gubi się w morzu wierzchołków, połonin, głazów, kosodrzewiny i czarnych górskich stoków, porosłych odwiecznym borem. Śmiało rzecz można, że (nie licząc Tatr, posiadających odrębny charakter) widok z Popadii nie ma sobie równego w Karpatach, na całej ich przestrzeni od Preszburga po Orszowę.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O charakterze , O odległości

„Wielokrotnie dochodziły nas słuchy, że możni (…) z terenu Tracji, lekceważąc sobie ustawy wydane przez cesarzy i naturalne prawa ludzkie, a także i nasze rozkazy, w dalszym ciągu wciskają się na tereny wiejskie bądź drogą kupna, bądź też darowizny lub spadku, (…) tyranizując biedaków wypędzają ich z własnych pól, wypierają ich z ziemi, która do nich należy. Wskutek tego, po rozpatrzeniu [tych spraw] (…) ustanawiamy prawo następujące (…) wszyscy ci, którym prawa poprzedników naszych wzbraniały nabywania ziemi biedaków, a którzy (…) ośmielili się wcisnąć do jakiejkolwiek wsi lub osady lub w ogóle zagarnąć mienie biedaka – niechaj natychmiast, nie uciekając się do żadnych wykrętów i zwłoki, usuną się z gruntu zdobytego w podobny sposób, przy czym nie będzie im przysługiwało prawo roszczenia pretensji do jakichkolwiek odszkodowań.”

Konstantyn VII Porfirogeneta (905–959) bizantyński cesarz, uczony, mecenas

ustawa Konstantyna VII Porfirogenety o możnych, którzy zagarniają grunta biedaków.
Źródło: M.H. Serejski (oprac.), Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródłowe do historii powszechnej epoki feudalnej

O ustawie , O historii

„Żaden człowiek nie przemówi do swego pana; lecz do wędrowca i przyjaciela, który nie przybywa, aby pouczać i rządzić, który niczego nie wymaga i zgadza się na wszystko – wobec takiego przyjaciela padają szczere słowa u ognisk obozowych, we wspólnej samotności morza, w pobrzeżnych osadach, na postojach wśród lasów, słowa nie zważające na rasę czy kolor skóry. Jedno serce mówi – drugie serce słucha, a ziemia, morze, niebo, przelotny wiatr lub liść chwiejący się na gałęzi słuchają także błahej opowieści o brzemieniu życia.”

Joseph Conrad książka Opowieści niepokojące

Opowieści niepokojące

O kolorach , O samotności , O morzu , Serce

„Wina, niezbita bądź utajona czy tylko domniemana, trwa i trwa. Nieustannie tyka i nawet w podróżach donikąd trzyma już dla człowieka miejsce. Wygłasza swoją śpiewkę, nie boi się powtórzeń, łaskawie pozwala na jakiś czas o sobie zapomnieć i przezimować w snach. Pozostaje niczym osad, nie sposób jej wywabić jak plamę, wychłeptać jak kałużę.”

Günter Grass książka Przy obieraniu cebuli

Przy obieraniu cebuli

O snach , O czasie

„Badasz profile nieba
między menhirami
osady
mocno już dziś zwietrzałych
wzniosłości”

Urszula Kozioł (1931) polska poetka

Źródło: Z Bretanii

„Nowo erygowane miasto, powstało ze wsi, zabudowane jest w kilka długich ulic. Każdy odcinek otoczony jest ogrodem. Ulice oświetlone gazem, co stanowi dziwny kontrast z ogólnym wioskowym charakterem osady.”

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

wrażenia z pobytu w Królewskiej Hucie (Chorzów).

O wrażeniach , O charakterze

„Ominęliśmy tę osadę z daleka. Była ciemna noc. Szliśmy, trzymając swoje psy na smyczy. Z oddali niosło się tylko, w zimnym, nieprzeniknionym powietrzu, szczekanie ludzi.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O ludziach , O psie , O nocy

„Kamienie są częścią przyrody, a jednocześnie osadami naszej pamięci, świadkami wydarzeń – skamienieliną uczuć.”

Kōji Kamoji (1935) japoński i polski artysta

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/koji-kamoji

O emocjach

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie?”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…
Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O czekaniu , O historii

„Obszar Guberni Generalnej będzie stanowił następną część składową Europy, która będzie bezwzględnie zniemczoną bezpośrednio po powtórnym zgermanizowaniu wschodnich terenów Rzeszy (…) Będziemy budowali wielkie autostrady, jakie przecinają obecnie nasz kraj. Przy nich powstaną wielkie osady niemieckie. W dobranych punktach strategicznych powstaną wielkie ośrodki wojskowe, wokoło nich szerokim pasem rozwinie się życie niemieckie. Jeżeli będziemy wówczas mieli możliwość wyparcia na wschód obcego narodu, którego nie będziemy tu więcej potrzebowali, nie będzie rzeczą tak trudną coraz bardziej osiedlać element niemiecki i coraz więcej usuwać element obcoplemienny (…) Dalej na wchodzie powstanie kiedyś okręg Gotów, a z Guberni Generalnej można będzie wówczas zrobić okręg Wandalów.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

na posiedzeniu rządu Generalnego Gubernatorstwa na temat germanizacji ziem polskich i Europy Wschodniej, 16 grudnia 1941.
Źródło: Stanisław Piotrowski, Proces Hansa Franka i polskie dowody przeciw SS, Warszawa 1970, s. 185.

O życiu