Cytaty na temat nagrobek (17 cytatów)

„Ale potrzeba zapewnienia spokoju zmarłym jest bardzo silna we wszystkich kulturach na świecie. Chińczycy palą na pogrzebach papierowe pieniądze, żeby zmarły był bogaty, kiedy znajdzie się w niebie. Na Nowej Gwinei smaruje się zwłoki błotem i popiołem, żeby ciało łatwiej mogło powrócić do ziemi, z której powstało. A jakie słowa wyryte są na chrześcijańskich nagrobkach? „Spoczywaj w pokoju”. To jest ważne, nawet jeśli wcale tego nie rozumiemy. To jest instynktowne. Wiemy, że kiedy nasi najbliżsi umierają, doświadczają po śmierci przeżyć krańcowo odmiennych od tego, co znali za życia, w sensie fizycznym i psychicznym, toteż odczuwamy silną potrzebę, żeby ich chronić, żeby nimi pokierować, żeby zapewnić im bezpieczeństwo. Dlaczego reagujemy w ten sposób? Logicznie biorąc to absurd. Ale może w dawnych czasach zmarłym groziło bardziej jawne niebezpieczeństwo, może rytuał pogrzebowy stanowił istotny i zrozumiały środek ostrożności przeciw zagrożeniu, któremu musieli stawić czoło, zanim mogli odejść na wieczny odpoczynek?”

Graham Masterton książka Wyklęty

Wyklęty (1983)

O śmierci , O pieniądzach , O pokoju , O odejściu

„Zakład kamieniarski oferuje nagrobki. Przerabiamy także płyty „z odzysku.””

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Ogłoszenia drobne – tylna okładka książki

O książkach

„Raz Wisława ze Szymborza
Wyjechała, hen, nad morze.
Gdy ją Zoil zoczył,
Zbladł, w głębię się stoczył
I mamrocze stąd, niebożę:

Od jej piosenki – uszu udręki,
Od limeryków – glątwa kociokwiku,
Od wycinanek – wszystko popaprane.
Lepiej iść między pohańce
Niźli trafić w „Podsłuchańce”,
Lepiej zgnić w otchłani morskiej
Niż w „Portretach” tkwić Szymborskiej,
Lepiej się rozpłynąć w chmurach
Niż nagrobek mieć jej pióra!”

Henryk Markiewicz (1922–2013) polski historyk i teoretyk literatury

Źródło: Pamflet na „Rymowanki” i jego refutacja

O udręce , O morzu

„Nagrobek posadzkarza
Tu leży posadzkarz.-Był to człowiek wielki:
Pozostaną po nim w łazience kafelki!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości. Frasobliwi i kuglarze. Fraszki, Kraków 2011

„(…) trzeba określić, co jest ważne, co chcemy osiągnąć. Przecież kiedy umrę, nikt nie napisze na moim nagrobku: „Niesamowity dyrektor, wyjątkowy pracownik”. Jeśli ktoś będzie o mnie pamiętał, to właśnie moja rodzina. I to właśnie ona napisze: „Cudowna mama i wspaniała żona.””

Paulina Smaszcz-Kurzajewska (1973) polska dziennikarka

Wtedy ma to sens.
Źródło: Patrycja Michońska-Dynek, Spełnione marzenie, „Magazyn Familia”, 24 marca 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Spelnione_marzenie,1195,91.html

O rodzinie , Sens

„Krew męczennic chrześcijanek niezliczone razy rumieniła areny, 40% nagrobków w katakumbach przypada na kobiety, a jednak rozległy się potem słowa: Mullieres tacere in ecclesias, odtrącając kobietę od ołtarza. Sobór dyskutował nad tym, czy kobieta ma duszę, a Ojcowie Kościoła uznawali ją za „bramę piekielną”, za „istotę pozbawioną zmysłu moralnego”. Pogarda kobiet znalazła też sankcję Kościoła katolickiego, który wyniósł celibat nad małżeństwo i ustanowił bezżeństwo księży.”

Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) polska działaczka społeczna i dziennikarka

o statusie kobiety w Kościele katolickim.
Historia ruchu kobiecego

O kobietach , O małżeństwie , O duszy

„(…) wędrowanie wśród nagrobków to tak jak spacer między regałami w bibliotece. Każdy nagrobek jest jak okładka książki.”

Henning Mankell (1948–2015) szwedzki pisarz

Nim nadejdzie mróz
Źródło: s. 214

O książkach

„Do lat 60. władze twierdziły, że przyczyną wszystkich katastrof są sabotaż i celowe działanie imperialistów. Funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa, a później Służby Bezpieczeństwa na siłę szukali winnych, którzy po pokazowych procesach na wiele lat trafiali do więzień. Zmiany nastąpiły w latach 70. Wypadki w kopalniach stały się narzędziem propagandy. Nagłaśniano je, by pokazać społeczeństwu, jak niebezpieczna jest praca górników. Inne katastrofy wciąż były tajemnicą. Rodziny ofiar, poszkodowanych i świadków zmuszano do milczenia. Zabraniano nawet umieszczania na nagrobkach napisów: „zginął śmiercią tragiczną.””

Przemysław Semczuk (1972)

Źródło: Wstęp w: Zatajone katastrofy PRL, Warszawa 2011, wyd. „Newsweek Polska”, ISBN 978-83-7558-921-4, s. 6.

O śmierci , O tajemnicy , O sile

„Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Zakochany duch

O domu , O duszy , O trawie , O czasie

„A ty u okien jeszcze marzysz,
nagrobku smutny. Czasu napis
spływa po mrocznej, głuchej twarzy,
może to deszczem, może łzami.
I to, że miłość, a nie taka,
i to, że nie dość cios bolesny,
a tylko ciemny jak krzyk ptaka,
i to, że płacz, a tak cielesny.”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Deszcze, 1943

O miłości , O ptakach , O czasie , O płaczu

„Wasz łomżyński cmentarz jest jednym z najstarszych w Polsce. Groby polskie to są kotwice narodu, utwierdzają nas w przekonaniu, że mamy prawo do niepodległości, mamy prawo być jednym z pierwszych narodów Europy. Wy macie bardzo cenne nagrobki i dobrze, że o nie dbacie. Dziękuję wam za to z całego serca.”

Jerzy Waldorff (1910–1999) polski pisarz, publicysta, krytyk muzyczny

o łomżyńskiej nekropolii
Źródło: Z kształtów cienia: dwieście lat łomżyńskiego cmentarza, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, Łomża 2001, ISBN 8391203735.

Serce

„Myślą, że to ich dorobek –
A to tylko ich nagrobek.”

Karol Dusza (1930)

Źródło: Na niektórych poetów, Fraszki, „Życie Literackie” nr 17, 22 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14807

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Polak ma dziś na Litwie prawo do pisania swojego nazwiska w języku ojczystym tylko na nagrobku.”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: Polacy poddani systematycznej lituanizacji, naszdziennik.pl, 3 marca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110303&typ=sw&id=sw02.txt

„Gdyby prywatność miała nagrobek, napis na nim mógłby brzmieć: „Nie martw się. To było dla twojego dobra.””

John Twelve Hawks

Źródło: Mroczna Rzeka

„Koszty wojny mam ciągle przed oczami. Starannie wypisane w księdze rachunkowej, w której kolumny są nagrobkami.”

George Marshall (1880–1959) amerykański generał i polityk

Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 5

O wojnie

„Kiedy nie wierzy się niebo, śmierć jest stuprocentowym Końcem. Choć to śliczna myśl, nie wierzę, że Julia je w raju Sole Meunière z Paulem. Wierzę, że jej ciało zostało pogrzebane - pod bardzo fajnym nagrobkiem, nawiasem mówiąc, ciekawe, czy zgadniecie, jakie ma epitafium - a mózg, serce, poczucie humoru i doświadczenie, które sprawiły, że to ciało było Julią, znikły. Wszystko, co zostało, znajduje się w naszych wspomnieniach. Ale to też jakieś życie pozagrobowe, prawda? (…) Kiedy byłam w liceum, miałam wyjątkowo przykrego nauczyciela aktorstwa. (…) Już umarł i żyje w mojej pamięci, ale jako wredny, manipulujący, nieszczęśliwy sukinsyn. To kiepski sposób na spędzenie wieczności. Z Julią jest inaczej. Zamiast snuć się po jakimś niewydarzonym niebie, zastanawiając się skąd skombinować prawdziwą solę z Dover, chodzi po komnatach mojego mózgu, zatrzaskuje z rozmachem porządny, mocny piekarnik, pije wino i bawi się jak jasna cholera. Ma swoje zwyczaje, bywa uparta jak muł, ale już nie klaruje masła, bo uznała, że to zawracanie głowy, więc ciągle się uczy. A ponieważ dałam jej miejsce, w którym może bywać, uznała, że jednak nie jestem taką zarozumiałą suką i nawet fajna ze mnie kobitka. Przynajmniej tak uważa Julia z mojej głowy. Istnieją tysiące tysięcy Julii w umysłach ludzi z całego świata, ale ta Julia jest moja.”

Julie Powell (1973)

Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen: How One Girl Risked Her Marriage, Her Job, and Her Sanity to Master the Art of Living

O myślach , O myśleniu , O piciu , O życiu

„Jeżeli kiedykolwiek umrę, broń Boże, niech na mym nagrobku napiszą: Jedynym dowodem jakiego potrzebował na istnienie Boga była muzyka.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

If I should ever die, God forbid, let this be my epitaph: "The only proof he needed for the existence of God was music" (ang.)

O muzyce , O Bogu