Cytaty na temat dyplomata (37 cytatów)

„Jeżeli dyplomata chce za wszelką cenę utrzymać pakt pokojowy, to znaczy, że przy granicach już czekają gotowe dywizje krążowników i czołgów.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

O czekaniu

„Szczery dyplomata jest jak sucha woda albo drewniane żelazo.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

O wodzie

„Dyplomata to człowiek, który zawsze pamięta o urodzinach kobiety, ale nigdy nie pamięta jej wieku.”

Robert Frost (1874–1963) poeta amerykański

O kobietach , O urodzinach , O wieku

„Dyplomata to człowiek, któremu dużo płacą za to, by się długo namyślał, zanim nic nie powie.”

Dwight Eisenhower (1890–1969) prezydent USA

„Dyplomaci są użyteczni tylko podczas pięknej pogody. Kiedy pada deszcz – toną w każdej kropli.”

Charles de Gaulle (1890–1970) prezydent Francji

Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 94.

O pogodzie

„Znalazłem doskonały sposób oszukiwania dyplomatów. Mówię im prawdę, a oni nigdy mi nie wierzą.”

Camillo Cavour (1810–1861) polityk włoski, rzecznik zjednoczenia Włoch

Ho scoperto l’arte di ingannare i diplomatici. Dico la verità e loro non mi credono. (wł.)
Źródło: lagazzettadelmezzogiorno.it http://www.lagazzettadelmezzogiorno.it/notizia.php?IDNotizia=386258&IDCategoria=2682

O oszukiwaniu

„Dyplomata nie wierzy nigdy w to, co mówi. Toteż dziwi go bardzo, jeżeli ktoś mu uwierzy.”

Charles de Gaulle (1890–1970) prezydent Francji

Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, op. cit., s. 15.

„Rumunia potrzebuje bardziej doświadczalnego dyplomaty na czele resortu spraw zagranicznych.”

Traian Băsescu (1951) rumuński polityk

podczas konfliktu o stanowisko ministra spraw zagranicznych z szefem rządu Călinem Popescu-Tăriceanu.
Źródło: „Polityka”, 24 marca 2007

„Szefowie Amesa wiedzieli, że jest on pijaczyną i że wykorzystuje tajne lokale CIA do uprawiania przygodnego seksu. W każdym innym zawodzie, w każdym innym przedsiębiorstwie, w każdej fabryce czy w banku, takiego typa wywalono by na depnięty pysk, a już z pewnością by nie awansowano, tymczasem Amesowi powierzono Sekcję Rosyjską kontrwywiadu CIA! Gdy FBI zauważyło, to był 1986, iż Ames spotyka się po kryjomu z rosyjskim dyplomatą - dyrektoriat CIA zignorował ten meldunek. Gdy cztery lata później pewna pracownica Agencji zwróciła swym szefom uwagę, że Ames szasta podejrzanie gotówką - zignorowano i ten fakt! Czy pan wie, pułkowniku, że włoska policja znalazła Amesa pijaniusieńkiego w rzymskim rynsztoku, z tajnymi dokumentami, które targał balując? I mimo tego zezwolono mu dalej kierować Działem Rosyjskim! Czy w KGB możliwa byłaby taka heca, taka gangrena głównej służby mocarstwa, panie pułkowniku?”

Aldrich Ames (1941) amerykański agent CIA, szpiegujący dla ZSRR

O seksie

„Z jednej strony jest to przygoda, ponieważ kraje i kontynenty są tak różnorodne… Pod tym względem można mówić o pewnej przygodzie, bo człowiek wchodzi w dany kraj, daną kulturę, poznaje ją, spotyka się z ludźmi, z pewną problematyką, z historią danego kraju i jego mieszkańców. Z drugiej strony mamy konkretną pracę do wykonania i jest to służba. Ojciec Święty chce mieć swojego przedstawiciela w danym kraju, który będzie uosabiał jego troskę o tenże Kościół. Musi mieć kogoś – pewną grupę osób – nuncjusza, jego współpracowników – którzy będą skracać odległość fizyczną, jaka dzieli Kościół w Paragwaju, Turcji, czy w Stanach Zjednoczonych, od Ojca Świętego, od Kurii Rzymskiej. Taka jest najprostsza teologia posługi nuncjusza i dyplomatów Stolicy Świętej.”

Marek Solczyński (1961)

Źródło: wywiad dla Radia Watykańskiego http://www.srm.gniezno.opoka.org.pl/pl/varia/2012/styczen/radio_watykanskie_abp_marek_solczynski_o_posludze_nuncjusza_w_gruzji.html, za: srm.gniezno.opoka.org.pl

O historii , O odległości

„Gdyby prof. Jerzego Roberta Nowaka próbować opisać tak, jak on opisuje swoich bohaterów, byłoby to dość proste: 68-letni żydożerca, który służył reżimowi komunistycznemu, a potem stał się jego największym przeciwnikiem. Peerelowski dyplomata, współpracownik SB o pseudonimie Tadeusz. Teraz fanatyczny zwolennik ojca Rydzyka. Ale opis ten nie oddaje całej złożonej prawdy.”

Jerzy Robert Nowak (1940) polski historyk

Cezary Łazarewicz
Cezary Łazarewicz Dzieje kaznodziei http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/249617,1,dzieje-kaznodziei.read polityka.pl, 25 marca 2008

„Dziś jeden z naszych kolegów, pan Ambasador Tomasz Turowski, który niedawno wrócił z Kuby, opowiadał anegdotę o spotkaniu dyplomatów z Fidelem Castro. W czasie rozmowy z korpusem Fidel Castro przedstawiał obecną sytuację na Kubie, zwracając uwagę na to, co się na Kubie poprawiło. Jeden z gości spotkania zagadnął go w pewnym momencie w sprawie kubańskich prostytutek, kiedyś bowiem Fidel mówił, że Kuba była wielkim domem publicznym dla bogatych Amerykanów, i zapewniał że on tę sytuację zmieni. Okazuje się jednak, że żadna zmiana nie zaszła, a bieda wciąż pcha w tę stronę bardzo wiele osób. Fidel zgodził się, jednocześnie dodając, że dzięki rewolucji Kubanki, które trudnią się tym procederem, maja dziś wyższe wykształcenie. Tu pojawia się pytanie, ujęte swego czasu przez słynnego polskiego pisarza w krótkiej fraszce: „Jeżeli ludożerca je nożem i widelcem, to czy to jest postęp?” [Stanisław Jerzy Lec „Myśli nieuczesane””

Jarosław Gugała (1959) polski dziennikarz i dyplomata

przyp. red.]
Źródło: Kuba: 1959 - 2006, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/panelcalosc.

O wykształceniz , O domu , O myślach , O zmianach

„Jako pracownik Urzędu ds. Kombatantów przesłuchiwałem pewnego „kombatanta”. W przesłuchaniu uczestniczył jego syn, który początkowo krzyczał na mnie: „Ja jestem dyplomatą nowego chowu z naboru ministra Skubiszewskiego i ja sobie nie życzę, żeby pan mojego tatusia męczył”. Jego ojciec służył w NKWD. Był oficerem w punkcie przeładunkowym dla Polaków, a potem nadzorcą w łagrze. Przypomniałem mu to, a także wymieniłem jego sowieckie odznaczenia. Widać było, że syn nic nie wiedział. Jego reakcja była bardzo emocjonalna.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Dlaczego w Polsce nie rozliczono komunizmu? Debata: Chodakiewicz, Żebrowski, Płużański, blogpress, pl, 23 czerwca 2013 http://www.blogpress.pl/node/16965

„To prawda, ale mam nadzieję, że dzięki naszemu nagraniu Paderewski przeżyje renesans. Za oceanem jest kojarzony właśnie jako pianista i dyplomata. W Ameryce przyjęto bowiem, że jedynym polskim kompozytorem tworzącym opery był Stanisław Moniuszko. Liczę, że Manru na DVD to zmieni.”

Janusz Ratajczak (1929–1992) polski lekkoatleta

Źródło: Anna Stasiewicz, Czuję większy stres, kiedy gram przed „żywą” widowni, „Gazeta Pomorska” nr 58, 9 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134918.html

O prawdzie

„Państwo, którego dyplomaci nie znają języków, którego moraliści nie mają wstydu, i którego intelektualiści cierpią na brak inteligencji – nie urodzi prawdziwych arcydzieł kręceniem biczów z piasku i lepieniem buław z łajna.”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Rzeczpospolita kłamców – Salon

O inteligencji , O cierpieniu

„Aktorkę – zresztą córkę funkcjonariusza MSW – próbowano pozyskać do współpracy. SB interesowała się nią, bo znała kilku niemieckich dyplomatów z ambasady w Warszawie. Chciano ją zwerbować, żeby na nich donosiła.(…) Dykiel się nie złamała, mimo że wywierano na nią olbrzymią presję, była inwigilowana przez całą dobę, nachodzona prze oficerów esbecji, kontrolowano jej korespondencję i tak dalej.”

Cezary Gmyz (1967)

Zawód: dziennikarz śledczy
Źródło: s. 70

O współpracy

„Doświadczenie Powstania Warszawskiego wywierało także wpływ hamujący na „wielkiego brata”. Zapamiętano w Moskwie, że Polacy są niebezpiecznym narodem, który w obronie imponderabiliów gotów jest iść na wszystko. Liczono się tam z pewnością z tym, że koszty polityczne interwencji wojskowej w Polsce mogą się okazać o wiele wyższe niż inwazja Węgier i Czechosłowacji. Sowiecki dyplomata, zapytany przez Amerykanów, dlaczego Sowiety nie wkroczyły do Polski w 1980/1981 r., odpowiedział: – bo wiedzieliśmy, że w odróżnieniu od Czechów Polacy nie ograniczą się do opluwania naszych czołgów.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, ISBN 8386301104, s. 496.

O historii

„Wielki mąż stanu rosyjski Sergiusz Witte opisuje rozbój, którego w Pekinie dopuściły się wojska sojusznicze po oswobodzeniu dyplomatów. Doszczętnie zrabowany był pałac cesarski, potłuczona w nim odwieczna porcelana, dzieła sztuki o niewymiernej wartości, porozbijane szafy żelazne z dokumentami. Nawet dokument przymierza z Chinami podpisany przez Mikołaja II i cesarza Chin został wtedy skradziony.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Europa in flagranti
Źródło: s. 33

„Lubi się chwalić dawną aktywnością w NZS-ie, ale jeszcze bardziej, kiedy przypominają ją inni. Dobrze widziane, co zrozumiałe, jest także wspominanie o dorobku jego ojca, nieżyjącego już Stefana Mellera, byłego ministra spraw zagranicznych, ambasadora RP we Francji i w Rosji. O dziadku mówi się rzadziej, choć i on był przecież dyplomatą oraz politykiem, tyle że komunistycznym, więc może dlatego.”

Krzysztof Feusette (1971) dziennikarz i publicysta

o Marcinie Mellerze.
Alfabet Salonu
Źródło: s. 176.

„Po moim wyjściu na wolność z amerykańskiego więzienia Rosjanie darzyli mnie naturalnym szacunkiem. Jeszcze w latach 80. grywałem z radzieckimi dyplomatami w tenisa na kortach Mery. Znałem ich świetnie. Przykładem może być to, że w połowie lat 90. ówczesny szef rosyjskiego wywiadu, a potem premier Rosji Jewgienij Primakow otworzył mi ścieżkę do bezpośrednich kontaktów w razie pilnej potrzeby.”

Marian Zacharski (1951) polski agent wywiadu

opowiadając, dlaczego zaczął szpiegować Rosjan.
Źródło: dziennik.pl, 31 października 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/132975,slynny-szpieg-uderza-w-kwasniewskiego.html

O wolności

„Dyplomata to człowiek, który dwukrotnie się zastanowi, zanim nic nie powie.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

Źródło: „Przegląd powszechny”, druk W.L. Anczyca i Spółki, 2009, s. 34.

„Bez względu na ilość wyszehradzkich kątów, samo miejsce, w którym je wykreślono, wydaje się mieć nie najlepsze dla naszego kraju konotacje. Stąd też można się dziwić, dlaczego polscy dyplomaci nie zechcieli przekonać swoich partnerów do uprawiania grupowych praktyk pod innym szyldem. No bo skoro w Wyszehradzie Jan Luksemburski wyłudził 400 tysięcy srebrnych groszy za rezygnację z roszczeń wobec tronu polskiego, a władcy Węgier i Czech wydali tam niekorzystne dla nas wyroki w naszym sporze z Krzyżakami i tam też Kazimierz Wielki zrzekł się tronu na rzecz Andegawenów, co zapoczątkowało degradację Piastów, aż do ich całkowitego zniknięcia, to chyba nie jest to najlepszy punkt wyjściowy dla jakiejkolwiek wspólnoty z naszym udziałem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

„Dyplomata jest zaszczepiony przeciw niedyskrecjom szampana.”

Ramón Gómez de la Serna (1888–1963) pisarz hiszpański

„Nominacje dyplomatów są delikatną sprawą. Ludzie ci reprezentują Amerykę, nasz styl życia, wartości i standardy. I uważam, że na minus należy zaliczyć kandydatowi na ambasadora bycie gejem – jawnym i agresywnym.”

Chuck Hagel (1946)

Źródło: „Omaha World-Herald”, 1998, cyt. za: Ekipa prezydenta, „Forum”, 21 stycznia 2013.

O ludziach

„Sama natura sprawiła, że stałem się dyplomatą. Urodziłem się bowiem 1 kwietnia!”

Otto von Bismarck (1815–1898) niemiecki polityk

Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 35.

O naturze

„No to jest właśnie dyplomacja. Jak bym nie był dyplomatą, to bym miał czerwone. No taki już jest sport, że wyzwala takie emocje w człowieku, że czasami nie można się powstrzymać i trzeba jakoś zareagować. Ja zawsze bardzo chcę wygrywać i robię wszystko, żeby to osiągnąć. A różne są sposoby. Czasem trzeba zakląć, a czasem trzeba poklepać. I od tego jest dyplomacja.”

Paweł Zagumny (1977) siatkarz polski

komentując fakt, że dostaje wiele żółtych kartek.
Źródło: Ciągle się uczę, zagumny.pl

O sporcie , O czasie

„Od 1989 r. rozwija się na Śląsku prawdziwy kult Korfantego, idealnie wpisany w mit odwiecznej śląskiej krzywdy. Z tego mitu wyrosła legenda jedynego wielkiego polityka rodzimego chowu, który wbrew przekleństwu pochodzenia sięgnął po najwyższe zaszczyty w państwie niemieckim i w państwie polskim – by w końcu zostać zdeptanym, pognębionym i unicestwionym. Legenda zrodzona ze śląskich kompleksów, ale i z wielowymiarowej, trudnej do okiełznania osobowości Wojciecha Korfantego: wizjonera i trybuna, a zarazem wielkiego samotnika, który nie potrafił zjednywać sobie przyjaciół. Uroczego i szarmanckiego lwa salonowego, a jednocześnie aroganckiego, apodyktycznego dyktatora. Bojownika o prawa najuboższych, który zarazem pławi się w zbytkach. Ujmującego dyplomaty najwyższej próby, łatwo przybierającego postać małostkowego choleryka. Wreszcie wielkiego, żarliwego Polaka, dramatycznie rozczarowanego polską rzeczywistością.”

Michał Smolorz (1955–2013) polski dziennikarz, publicysta, reżyser i producent

Źródło: Nieświęty śląski święty, polityka.pl, 4 listopada 2009 http://www.polityka.pl/historia/298903,1,nieswiety-slaski-swiety.read#ixzz1K2d0K9aC

O historii , O rzeczywostości , O osobowości

„Można powiedzieć: Hitler zwyciężył. W tej chwili rządzą Niemcy. Amerykańscy dyplomaci nie dzwonią do Brukseli, dzwonią do Berlina.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Jacek Karnowski, Michał Karnowski, Okradli nas jak okradli Afrykę, „W Sieci”, 42 (46) 2013, 21–27 października 2013

„Minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski to dyplomata specjalnej troski. Były ambasador w Iranie, który publicznie określa siebie jako islamofoba.”

Witold Waszczykowski (1957) polski polityk

Autora: Tomasz Piątek, Chcemy Dextera na premiera, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 listopada 2015.

„Najlepszymi dyplomatami są ludzie leniwi i inteligentni.”

Charles-Maurice de Talleyrand (1754–1838) francuski polityk

Źródło: Harold Nicolson, Diplomacy: a Basic Guide to the Conduct of Contemporary Foreign Affairs, Londyn 1939.

O ludziach

„Jeżeli kobieta światowa mówi „nie” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „tak”.
Jeżeli mówi „tak” – to znaczy, że nie jest kobietą światową.
Jeżeli dyplomata mówi „tak” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „nie”.
Jeżeli mówi „nie””

Henry Louis Mencken (1880–1956)

to znaczy, że nie jest dyplomatą.
cytat przypisywany.
Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 48.

O kobietach

„Przez piętnaście lat byłem dyplomatą. Uczestniczyłem w dziesiątkach posiedzeń Rady Bezpieczeństwa ONZ, siedziałem ramię w ramię z przywódcami państw całego świata. Widziałem, jak rządy dają się korumpować przez banki i wielkie koncerny, co sprawiło, że stałem się cynikiem. Ale w ostatnich tygodniach znów nabrałem pasji do polityki.”

Carne Ross (1966)

Źródło: Komu bije dzwon, „USA Today”, tłum. „Forum”, 17 października 2011.

„Dyplomata to człowiek, który pamięta dzień urodzin kobiety, ale zapomina rok, w którym się urodziła.”

Anthony Eden (1897–1977) polityk brytyjski

cytat przypisywany.
Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 72.

O kobietach , O urodzinach , O zapominaniu

„Dyplomaci mogą zdradzać wszystko. Z wyjątkiem swoich uczuć.”

Wiktor Hugo (1802–1885) francuski pisarz i polityk

Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 102.

O emocjach

„Paradoksem jest, że najważniejsi ideologowie Radia Maryja przedtem, w PRL, wybierali różne formy współpracy z władzą. Jerzy Robert Nowak był peerelowskim dyplomatą i działaczem satelickiego Stronnictwa Demokratycznego. Prof. Bogusław Wolniewicz przez ćwierć wieku należał do PZPR, a karierę filozofa zaczynał pod okiem czołowego partyjnego ideologa Adama Schaffa.”

Rafał Kalukin (1974) polski dziennikarz

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,76842,5826728,Trzecie_zycie_Ryszarda_Bendera.html?as=1&startsz=x

O wieku , O współpracy

„Miałem ustalić, jaka jest głębia penetracji rosyjskich służb w Polsce. A więc grałem w tenisa i rozmawiałem z rosyjskimi dyplomatami. Dowiadywałem się ciekawych rzeczy o atmosferze w ambasadzie, o animozjach między oficerami, o tym, na czym koncentrują się w swojej pracy. Opowiadali mi, jakie mają problemy osobiste: na kogo wścieka się żona, „bo za dużo pracuje”, że jak chce się mieć w służbowym mieszkaniu dywan, to trzeba za niego ekstra zapłacić. Miałem informacje z zamkniętych spotkań. Na jednym z nich np. dyplomata Nikołaj Prilepa, pracownik konsulatu w Krakowie, stwierdził, że polski naród w całości nadaje się do gazu. Zbierałem wiele tych rozmaitych danych, by wytypować osoby, które mogą być podatne na naszą perswazję i stać się źródłami naszych służb. Normalne zajęcie oficera wywiadu…”

Marian Zacharski (1951) polski agent wywiadu

Źródło: dziennik.pl, 31 października 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/132975,slynny-szpieg-uderza-w-kwasniewskiego.html

„Irak to straszny kraj. (…) mieszkałem w tym kraju przez 2 lata. (…) był on jaskinią zbójców. Było to Eldorado dla handlarzy bronią, którzy dobrze na tym handlu zarabiali. Czy w tej sytuacji nie należy sądzić, że było to umyślne działanie osi antyamerykańskiej, żeby uwikłać Polaków w konflikt? (…). Dlaczego rząd francuski tak szybko zareagował? Nie sprawdził nawet, czy naprawdę były to francuskie rakiety. (…) Gdyby naszą dyskusję obserwował przeciętny dyplomata iracki, to skomentowałby nas ente dziachacz maku much.”

Marian Curyło (1955) polski polityk

Źródło: Co ma osioł do rakiety?, polityka.pl, 28 stycznia 2004 http://archiwum.polityka.pl/art/co-ma-osiol-do-rakiety,382553.html