Cytaty na temat centrala (16 cytatów)

„Trzeba zdać sobie sprawę z bezwzględności metod sowieckich i wyrafinowania i przebiegłości ich agentów. CK PPR i MBP ściśle współpracują ze sobą. Można nazwać MBP pięścią, a CK PPR uchem i okiem sowieckim. Na każdy departament MBP przydzielony jest jeden lub więcej sowietników. Są oni instruktorami, kierownikami i wywiadem swej centrali NKGB. Wszystkie ważniejsze rozpracowania, dane agenturalne, protokoły z posiedzeń partyjnych, artykuły skonfiskowanych gazet itp. są natychmiast tłumaczone i przesyłane do Moskwy. (…) Sowietnicy oficjalnie nie występują w rolach kierowniczych, ich rola właściwa jest nawet na terenie MBP dokładnie zakonspirowana.”

Wacław Alchimowicz (1914–1948) polski wojskowy, żołnierz Armii Krajowej

informacja od kpt.W. Alchimowicza – ujawnienie roli „sowietników” tj. doradców radzieckich we wszystkich resortach i w MBP.
Źródło: Wiesław Jan Wysocki, Rotmistrz Pilecki, Warszawa 1994, s. 134.

„Przykład Fejgina pokazuje, jak w III RP funkcjonuje „gruba kreska” Tadeusza Mazowieckiego i jakie rodzi skutki. Był on zapewne ostatnim baronem bezpieki. Ale żyją jeszcze funkcjonariusze tego resortu, pełniący w Centrali funkcje kierownicze nieco niższego szczebla, oraz wysocy funkcjonariusze struktur terenowych: Wojewódzkich i Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa. Nie wszyscy do końca pozostali w resorcie, niektórych bowiem partia „oddelegowała” do nauki, jak na przykład ppłk. UB Wiktora Herera, który został mianowanym profesorem PRL, specjalizującym się w ekonomice rolnictwa; w tym charakterze (czy tylko?) był nawet… doradcą Komisji Krajowej Solidarności; oraz ppłk. Ryszarda Nazarewicza, profesora… historii. Inni poszli „w dyplomację”, do aparatu partyjnego i administracyjnego, do handlu zagranicznego.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Fejgin i inni, czyli fejginiątka są wśród nas, „Nasza Polska”, 28 sierpnia 2002

O historii , O charakterze , O nauce

„A jak jest z nowojorskimi pomnikami? Czy odzwierciedlają osobliwość Nowego Jorku leżącego w USA, lecz niewiele mającego z tym krajem poza generaliami wspólnego? Aby to stwierdzić supermakroskopowo i aby zapewnić sobie nieco przyrody w gąszczu supercywilizacji, porzućmy ludny Union Square, wsiądźmy w subway linii 4, 5 albo 6 i dojedźmy do stacji na rogu Lexington Avenue i East 86th Street. To dzielnica Yorkville na Upper East Side, Manhattan, Nowy Jork, USA, świat, wszechświat, nieskończoność. Stamtąd udajmy się pieszo do szykownej 5 Avenue, już wyłania się fasada Metropolitan Museum of Art… dajemy nura w Central Park i szukamy, szukamy, szukamy i… znajdujemy pomnik króla Obojga Rzeczypospolitej, zwycięskiego wodza spod Grunwaldu – Władysława Jagiełły.”

Tadeusz Woyniłłowicz (1947)

Źródło: Miasto i jego pomniki...

O świecie , O wszechświecie

„kamienie z central parku
takie ciepłe i takie
zimne
niczym ludzie – tacy żywi
a później tacy martwi”

Dariusz Tomasz Lebioda (1958) polski poeta, krytyk literacki

Wiersze amerykańskie
Źródło: kamienie z central parku

O ludziach

„Kinowa wersja Przyjaciół mogłaby być świetną zabawą. Wszyscy spotkalibyśmy się po latach w „Central Perk”, ale z pewnością wyglądalibyśmy inaczej.”

Courteney Cox (1964) aktorka amerykańska

Źródło: „InStyle”, nr 9/2010

„W Europie Zachodniej już prawie żaden kraj nie jest zwolennikiem chrześcijańskiego modelu człowieka, dlatego potrzebujemy nowej Europy. Europa poddaje się światowym centralom finansowym, medialnym, politycznym, które usiłują kierować jej życiem ku neopogaństwu.”

Edward Frankowski (1937) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Nie możemy milczeć!, naszdziennik.pl, 26 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110726&typ=wi&id=wi12.txt

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„Intelektualista to człowiek, który wie coś o wszystkim. Ekspert to facet, który wie wszystko o czymś. W praktyce tylko dziewczyna z centrali telefonicznej wie wszystko o wszystkich.”

Bob Hope (1903–2003) amerykański aktor komediowy

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice, 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach , O facetach

„Ja dostarczę funduszy, ona zajmie się dziećmi. Nie będę przecież z nimi łaził po Central Parku.”

Donald Trump (1946) prezydent Stanów Zjednoczonych

o roli ojca w rodzinie.
Źródło: Agnieszka Graff, Seksizm, nagość, prezydentura, „Wysokie Obcasy” nr 32, dodatek do „Gazety Wyborczej”, 6 sierpnia 2016.

O dzieciach , O rodzinie

„Własne potrzeby mam całkowicie zaspokojone, tym bardziej że nie są wyjątkowe, więc nie było to trudne od 14 mieszkam w tym samym domu. Fascynuje mnie to, co robię – zarządzanie dużymi, coraz lepszymi organizacjami czerpię ogromną satysfakcję z zarządzaniami ludźmi mądrzejszymi od siebie, dzięki którym mogę się uczyć. Satysfakcję daje mi też niesienie polskiej flagi w różnych kierunkach, to, że polskie firmy mogą coś znaczyć na świecie, że do kieleckiej centrali płyną dolary i euro z Rumunii, Rosji, Niemiec i Anglii, a nie gdzieś na Zachód. Codziennie są nowe wyzwania, świat się dynamicznie zmienia. Dziś praca nie może być nudna, bo jesteśmy na etapie permanentnej zmiany, codziennie musimy się dostosowywać, modyfikować plany, bo na świecie inni też codziennie myślą, jak zorganizować biznes lepiej, taniej, efektywniej. Codziennie jesteśmy w stanie permanentnej, globalnej rywalizacji.”

Michał Sołowow (1962) polski kierowca rajdowy

Źródło: Grzegorz Nawacki, Tomasz Siemieniec, Wspomagam się wiedzą mądrych ludzi, „Puls Biznesu Weekend” nr 5 (VI), za: „Angora” nr 25, 22 czerwca 2014

O ludziach , O świecie , O domu , O myślach

„Central Station to podobno dzieło architekta
które chyba istnieje naprawdę
ale jest tak daleko, że trudno mi sprawdzić
czy ludzie (i ten architekt) nie kłamią
to ponoć splot słoneczny całego układu
królowa matka w plastrze bez geometrii
oko dinozaura w ciele atlantyckiego cyklonu”

Katarzyna Bogucka-Krenz (1953) polska poetka, pisarka i tłumaczka

24 podróże z życia kobiety
Źródło: Dworzec w Nowym Jorku

O ludziach , O matce

„Jego Borowskiego żona Alina, bardzo przedsiębiorcza kobieta. Sprywatyzowała ten Kopexim. To stara centrala handlu zagranicznego. Jedna z tych największych. Ona tam była dyrektorem, wicedyrektorem. W wąskim gronie, był taki czas, że można było nomenklaturowo de facto sprywatyzować. Oni to zrobili i ona jest dużym właścicielem tego.”

Józef Oleksy (1946–2015) polski polityk

Rozmowa z Gudzowatym

O kobietach , O czasie

„Krajobraz jeszcze gorący,
Chociaż barwy już szare,
Bliższe nocy niż dnia.

Ostatni taniec się skończył,
Goście wyszli nad ranem,
Lecz orkiestra wciąż gra.

Tramwaje jadą do piekła,
Nieba chyba już nie ma,
Ktoś wysiada, ktoś wsiadł.

Centrala ciągle zajęta,
A tu z czegoś żyć trzeba,
Nieść swój bagaż półprawd.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Gorzki rok z repertuaru Ireny Jarockiej

O grach , O piekle , O tańcu

„Jest upalny letni wtorek. Stoi na placu przed dworcem Centraal, ma włączone gałki oczne. Kanał skrzy się słońcem, wokół śmigają skutery i rowerzyści-kamikadze, ze wszystkich stron trajkocą turyści. Plac pachnie wodą, ziemią, rozgrzanym metalem i spalinami z zimnych katalizatorów, jak pierdnięciem; w tle podzwaniają tramwaje, nad głową fruwają ptaki.”

Charles Stross książka Accelerando

Accelerando

O wodzie , O ptakach

„Powstanie Warszawskie na prawym brzegu Wisły choć krótkie miało swoje wielkie i tragiczne chwile. Zarówno pozwalające zachłysnąć się wolnością wspaniałe zwycięstwa – choćby zdobycie gmachu dyrekcji PKP przy ul. Targowej czy centrali telefonicznej przy ul. Ząbkowskiej, jak i nieudane, krwawe szturmy na koszary przy ul. 11 Listopada, Dworzec Wschodni czy przyczółek Mostu Poniatowskiego.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o powstaniu warszawskim na Pradze w Warszawie.
Źródło: W Warszawie odsłonięto tablice upamiętniające powstańczy zryw na Pradze https://dzieje.pl/aktualnosci/w-warszawie-odslonieto-tablice-upamietniajace-powstanczy-zryw-na-pradze, dzieje.pl, 24 października 2017.

O wolności

„Jeśli jednak premier Órban chce rządzić na podstawie mandatu większości, lecz jednocześnie nie chce demokratycznego państwa praworządnego, to dlaczego miałby tolerować działanie na Węgrzech wydawcy takich książek, jak Central European University?”

Ryszard Stemplowski (1939)

Ci uczeni nie zostali wszak obdarzeni łaskawym pozwoleniem pana premiera na ujawnienie takich analiz jego miłościwego panowania! Ale historyk nie rozpacza: premierzy przemijają, narody zostają i przeistaczają się w swej polityczności.
Źródło: O państwie mafijnym. Recenzja książki pod redakcją Bálinta Magyara, Júlii Vásárhelyi, Twenty-Five Sides of a Post-Communist Mafia State, przeł. Bálint Bethelenfalvy, Steven Nelson, Kata Paulin, Ágnes Simon, Anna Szemere, Robert Young, Frank T, Zsigó, Budapest: Central European University in Association with Noran Libro, 2017 https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=557092, „Studia Socjologiczno-Polityczne. Seria Nowa”, 6, 2017, 1, s. 118.

O książkach