Cytaty o malarstwie (122 cytatów, strona 2)

„W spektaklach teatru tańca słowo bywa budulcem, ale w mojej praktyce opieram się głównie na ruchu i towarzyszeniu mu innych sztuk, jak malarstwo czy właśnie muzyka. A ruch zawsze podporządkowany musi być treści, nie odwrotnie. Technika nie może być celem samym w sobie.”

Paulina Wycichowska (1976)

Źródło: Łukasz Kaczyński, Paulina Wycichowska o premierze Teatru Logos, „Polska Dziennik Łódzki”, 7 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123058.html?josso_assertion_id=31AA6A63AFCF514B

O muzyce , O tańcu

„Wielu odbiorców przyzwyczaiło się, że malarstwo, architektura czy teatr to formy sztuki. Film nie zawsze traktowany jest w ten sam sposób. Bardzo często stanowi on produkt konsumpcyjny – mamy swoje oczekiwania, kupujemy bilet i idziemy do kina. Nie odbiera się tego jako wytworu czyjejś pracy, jako dzieła sztuki, tworu reżyserskiego. Ci jednak, którzy mają tę świadomość, inaczej podchodzą do moich filmów, nie traktują ich jako formy służebnej, stanowiącej rozrywkę i spełniającej oczekiwania. Jeśli ludzie rozumieją, że to rodzaj sztuki – subiektywne spojrzenie danego artysty, wtedy ich opinie są zupełnie inne.”

Tsai Ming-Liang (1957)

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57125

O ludziach

„Odkąd zacząłem malować, miałem jakieś wewnętrzne przekonanie, że w malarstwie akademickim, realistycznym, tkwi kłamstwo, że wszystko, co widzą moje oczy, to dzban, który dopiero po rozbiciu pokazuje swoją zawartość.”

Jakub Ziółkowski (1980)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_ziolkowski_jakub_julian

O kłamstwie

„Nigdy nie podpisywałem się pod twierdzeniem, że animacja komputerowa wyprze animację tradycyjną. Nigdy. Kiedyś ludzie mówili, że fotografia wyprze malarstwo. Tak się jednak nie stało, chociaż może zmieniła się nieco jego funkcja.”

John Lasseter (1957)

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6934

O ludziach

„(…) wynikało to [powrót do malarstwa figuratywnego] z potrzeby uczestnictwa w życiu ludzi i moich bliskich, bezpośredniego podjęcia semantycznych wątków tego, co maluję.”

Adam Adach (1962)

Źródło: katalog wystawy indywidualnej w Muzeum Chagalla w Nicei, cyt. za: Ewa Gorządek, Adam Adach, culture.pl, listopad 2008 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_adach_adam

O ludziach

„Ruch absolutny wynika z zasad dynamiki przypisanej danemu przedmiotowi. Konstrukcja plastyczna uwzględnia w tym przypadku ruch potencjalny, zawarty w przedmiocie nieruchomym, czy też znajdującym się w ruchu. Wprowadzam to rozróżnienie (…), ale w rzeczywistości istnieje tylko ruch, bezruch jest jedynie pozorem lub relatywnością.”

Umberto Boccioni (1882–1916)

Źródło: Manifest malarstwa i rzeźby futurystycznej, 1914, za: Wielcy malarze, Futuryzm, nr 119, 2001

O rzeczywostości

„Czy widział pan kiedykolwiek martwe ciało? To najbardziej przerażająca rzecz na świecie – widok ludzkiego ciała w całkowitym bezruchu. Ruch to czwarty wymiar w sztuce. W malarstwie ruch jest sugerowany, na przykład układem draperii. Na moim obrazie Formula One Driver również jest zasugerowany. Ta droga jest kusząco bliska. Inspiracją do tego obrazu była grafika z gier komputerowych. Ja tworzę iluzję ruchu.”

Julian Opie (1958)

Źródło: Stuart Jeffries, Mam was w 3D, „The Guardian”, 12 lutego 2011, cyt za: „Forum”, nr 29 (2395), 18–24 lipca 2011, str. 43

O grach , Obraz

„Rolą artysty nie jest niewolnicza imitacja natury, lecz nadawanie formy wizualnej własnym marzeniom.”

Maurice Denis (1870–1943)

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, op. cit., s. 418.

O naturze , O wieku

„Ale popatrz tylko na tego naiwnego chytrusa usiłującego na nieruchomym płótnie opowiedzieć, że człowiek potrafi biec. Nie chce wiedzieć, że malarstwo, rzeźba, architektura są statyczne nie wskutek przypadkowego tematu, lecz z samej swej istoty, że obraz doskonały zabija poczucie czasu jako takie, zatrzymuje zegary na wszystkich wieżach i w kieszonkach wszystkich kamizelek”

Ilja Erenburg książka Niezwykłe przygody Julia Jurenity

Postać: Mistrz o malarzach
Niezwykłe przygody Julia Jurenity

O czasie , Obraz

„Polska jest na tyle dziwnym krajem, że w ogóle nie rozumie się tu, kto to jest scenograf. Wszystkie nagrody teatralne przyznawane są aktorom, czasem reżyserom czy kompozytorom. Ale generalnie to aktor jest bogiem. Aktor zna się na sztuce współczesnej, na kuchni, na planowaniu rodziny, na polityce, na homofobii, na malarstwie flamandzkim i na zarazkach. Boli cię ząb? Zadzwoń do aktora celebryty. Wiemy, jaki ma rozmiar buta i majtek. A najlepiej, kiedy aktor jest bez żadnej szkoły i jest kompletnym imbecylem, ale znają go wszystkie gospodynie domowe w Polsce, bo gra w serialu. Historyk sztuki czy krytyk nie powinien się wypowiadać, bo aktor wszystko wie.”

Małgorzata Szczęśniak (1954) polska scenografka i autorka kostiumów

Źródło: Małgorzata Szczęśniak. Związki zawodowe i małżeńskie, Wysokie Obcasy, 5 sierpnia 2013 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,14337529,Malgorzata_Szczesniak__Zwiazki_zawodowe_i_malzenskie.html

O Bogu , O butach , O grach , O czasie

„Wydaje nam się, że grozi tu przede wszystkim przemielenie narodu jako zjawiska stałego, w którym żyje nasze społeczeństwo i młodzież, tak aby społeczeństwo nie odczuwało powiązań z narodem. Idzie o to, aby nie odczuwało konsekwencji płynących z życia w konkretnym narodzie, powiązań z jego stylem moralnym, z jego kulturą i wiekowymi osiągnięciami, z jego zwyczajami i obyczajami. Niektórzy księża, mający kontakt z młodzieżą, już dzisiaj dostrzegają, że ogromnie trudno jest zainteresować młodzież sztuką narodowa, malarstwem, rzeźbą czy zabytkami lub chociażby lekturą historyczną, bo ta młodzież już w pewnym stopniu jest odnarodowiona. To znaczy wszyscy nazywamy się Polakami, ale wrażliwość na polskość w pewnym stopniu jest w zaniku. Przynależność do narodu polskiego jest po prostu faktem, z którego nie wyciąga się żadnych konsekwencji. A tymczasem trzeba pamiętać, że uratowanie naszej odrębności państwowej w dużym stopniu zależy od uwrażliwienia młodzieży na wartości rodzinne i narodowe. Środowiska zawodowe, w których żyjemy także poniekąd zatracają tę wrażliwość. Współczesne tendencje oficjalne coraz bardziej zmierzają do tego, aby wszystkie płaszczyzny życia społecznego sprowadzić do wspólnego mianownika; aby pojęcia – rodzina, społeczeństwo, naród, środowisko zawodowe, a nawet – państwo czy rząd rozpłynęły się w jakiejś bezwymiarowej masie. Dąży się do realizacji haseł, które ostatnio można wyczytać na transparentach umieszczonych przy drogach. Wracając niedawno z Gniezna widziałem taki napis – Myśl partii, myślą narodu. A obok przed sklepem kolejka złożona z trzystu osób czekających na kawałek mięsa. Ciekawe, jaka jest myśl tych ludzi? Czy rzeczywiście myśl partii jest myślą narodu? (…) Musimy dostrzegać dążenie monistyczne i totalistyczne również na tym odcinku, aby naszą młodzież uchronić od bezwyrazowości, od zatracenia oblicza wspólnoty rodzinnej, narodowej czy środowiska społecznego.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1975.

O ludziach , O młodzieży , O rodzinie , O myślach

„Moje malarstwo nie pochodzi ze sztalug. Rzadko bywa, abym przed malowaniem rozciągał płótno. Chętnie przytwierdzam je do muru albo rozpościeram na podłodze.(…) Coraz bardziej oddalam się od używanych powszechnie narzędzi malarskich jak sztalugi, paleta itd. Używam kijów, kielni murarskich, noży, płynnej farby, którą mogę wylewać i farby gęstej z piaskiem, miałkim szkłem i innymi obcymi domieszkami.”

Jackson Pollock (1912–1956) malarz amerykański

Źródło: Stanisław Krzysztof Stopczyk, Plastyka, rozdz. XII, Sztuka na zachodzie Europy i w USA po II wojnie światowej, s. 48, 49.

O wojnie , O sztuce

„Są bardzo dobrzy artyści flamenco, są też zwyczajni i po prostu źli. Dużo zależy od impresario, od tego, z kim podpisze kontrakt. Im więcej ogląda się spektakli, tym większego nabiera się rozeznania co do ich jakości. Nie trzeba tak naprawdę rozumieć flamenco i niewielu może powiedzieć o sobie, że je rozumie. Tak jak nie wszyscy rozumieją malarstwo czy muzykę. W spektaklu ważne są emocje i to, czy widzowie je docenią. Ale trzeba też uważać na efekciarstwo. To nie kwestia tego, że ktoś coś zatańczy do gitary i już. Są tancerze, którzy wykonają kilka razy jakiś step i piruet, żeby ludzie zaklaskali, co z jednej strony jest normalne, bo tańczy się po to, by zdobyć aplauz. Ważna jest jednak troska o stworzenie spektaklu dopracowanego w tańcu, muzyce, śpiewie. Jeżeli ludzie będą coś takiego oglądać, to z czasem to docenią.”

Cristina Hoyos (1946)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 17 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/taniecjes.htm

O ludziach , O czasie , O tańcu

„Zawsze marzyłam, żeby być reżyserem. Interesowała mnie muzyka, fotografia, malarstwo. To właśnie reżyser jest po trochu literatem, operatorem, muzykiem, malarzem(…) Jednak tak poukładało się w moim życiu, że muzyka pojawiła się w pierwszej kolejności. Planowałam, że dopóki będę młoda – zajmę się muzyką. U reżysera wiek działa na korzyść. Wtedy ma się więcej do powiedzenia.”

Maria Sadowska (1976) piosenkarka polska

Źródło: Feministyczny western Marii Sadowskiej, culture.pl, 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/feministyczny-western-marii-sadowskiej

O muzyce , O wieku

„Umiłowanie malarstwa uczy kompozycji i plastycznego patrzenia na film.”

Małgorzata Szumowska (1973) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2347

„Naturę należy ujmować poprzez kulę, walec i stożek.”

Paul Cézanne (1839–1906) malarz francuski

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 431.

O naturze , O wieku

„On kochał muzykę klasyczną, malarstwo, arcydzieła literatury… No cóż, nikt nie jest doskonały.”

Brigitte Bardot (1934) francuska aktorka

O literaturze , Kochać się

„Wielcy artyści szesnastowiecznych Włoch cieszyli się przez całe życie prestiżem, którego nigdy nie utracili. Leonardo, Rafael, Michał Anioł i Tycjan byli nie tylko wielkimi malarzami; wysoki był też ich status społeczny i artyści północy mieli prawo z zazdrością spoglądać przez Alpy na kraj, gdzie papieże i królowie traktowali geniuszów jak równych sobie.”

Michael Levey (1927–2008)

Źródło: Od Giotta do Cézanne'a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego, Wyd. Arkady, Warszawa 1988, tłum. Maria i Stanisław Bańkowscy, s. 101.

O życiu , O zazdrości , O aniołach , O historii

„Nie maluję aniołów, bo ich nigdy nie widziałem.”

Gustave Courbet (1819–1877) malarz francuski

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 388.

O aniołach , O wieku

„Ludzie znają mnie tylko jako celebrytkę i nie zdają sobie sprawy ile ważniejsza od makijażu i kostiumów jest dla mnie sztuka. Show biznes opłaca rachunki, ale malarstwo to moja jedyna prawdziwa pasja, więc określam siebie jako malarkę, która pracuje w show biznesie. Sztuka to dla mnie rodzaj terapii dzięki której mogę interpretować swoje uczucia. Puste płótno przede mną to synonim całkowitej wolności wyrażenia siebie.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

La gente mi conosce unicamente come personaggio dello spettacolo e non sa quanto per me sia più importante l'arte, rispetto al trucco e ai costumi di scena. Lo spettacolo paga l'affitto, ma la pittura è la mia unica vera passione: dunque, mi definisco una pittrice che fa spettacolo. L'arte per me è una sorta di terapia, grazie alla quale riesco ad interpretare i miei sentimenti (...). Una tela vuota davanti ai miei occhi è sinonimo della libertà assoluta di espressione. (wł.)
Źródło: Eventi Mostre. Sogni Miti Colori 07/06/2008-30/06/2008 Pietrasanta (LU), Toscana http://www.eventiesagre.it/Eventi_Mostre/18010_Sogni+Miti+Colori.html (wł.) www.eventiesagre.it. [dostęp 2013-02-28]

O biznesie , O wolności , O pasji , O ludziach

„I teraz wróćmy do obrazów Dudy-Gracza. Do tego, co skonstatowaliśmy wyżej, że oto ta rzeczywistość, gruzłowata i bulwiasta, tłumna i naładowana znakami najprzedziwniejszych obyczajowych konwencji, przyjmowana jest przez współczesną widownię polską, przez przypadkowych często widzów prowincjonalnych galerii sztuki jako rzeczywistość znajoma, oczywista, nie budząca zastrzeżeń pod względem prawdomówności i jej autentycznej tożsamości z doświadczeniem wynoszonym z ulic i mieszkań Katowic, Częstochowy, Warszawy czy Torunia naszych lat naszego stulecia. Że jest to rzeczywistość, której prawdziwości nie jest w stanie zakwestionować w powszechnej świadomości społecznej nie tylko dzisiejsze malarstwo, ale co ważniejsze, także ekran telewizora i kina, opis i zdjęcie z gazety czy fotograficznego albumu, a więc te środki przekazu, które z nieporównanie większą niż obrazy Dudy-Gracza natarczywością wtłaczały nam do oczu obraz inny, wizję nie tylko niepodobną temu malarstwu, ale wręcz nie dopuszczających pytań i skojarzeń, na których malarstwo Dudy-Gracza się opiera.”

Jerzy Duda-Gracz (1941–2004) polski malarz, rysownik, scenograf, pedagog, publicysta

O Jerzym Dudzie-Graczu
Źródło: Krzysztof Teodor Toeplitz, Wstęp, w: Jerzy Duda-Gracz, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1985, ISBN 83-213-3288-9, s. 7.

O rzeczywostości , Obraz , O zdjęciach , Pytanie

„Bardzo dobrze wspominam Polskę. Mieszkałam tam kilka lat, kiedy byłam z Żuławskim. Mój syn Vincent jest przecież pół-Polakiem. Macie wspaniałą kulturę i sztukę. Fascynuje mnie polskie malarstwo, napisałam nawet na ten temat książkę. Jednak najlepiej wspominam spotkania z Polakami, długie nocne rozmowy. Lubię waszą zaradność, uczuciowość i fantazję.”

Sophie Marceau (1966) aktorka francuska

Źródło: „Twój Styl”, 8/2014

O fantazji

Cytaty o malarstwie strona 2

Cytaty o malarstwie
strona 2